Hoe kijken jullie terug op de afgelopen maanden?

Aanvalluh!

Er is nog steeds vaak weinig respect voor ambitieuze en opgeleidde vrouwen als Femke Halsema. Vooral partijen als de PVV staan vooraan om eenieder die niet bij hun gedachtegoed past of die onderbouwde kritiek heeft aan te vallen, te beschuldigen en op de man te spelen en niet op de bal.

Jij hebt blijkbaar van die types geleerd dat Femke Halsema 'een aanfluiting' was in de kamer. Terwijl het gewoon een vakvrouw is die scherp is in het debat en die ambitieuze doelen stelt in het partijprogramma, maar die uiteraard ook niet altijd wint en haar eigen politieke loopbaan heeft waarin ze ook veel ervaring heeft opgedaan als bestuurder. En als je niet op het 'gebalk' afgaat van haar politieke opponenten maar gewoon even meekijkt, dan zie je dat ze het gewoon prima doet als bestuurder in een van de grootste steden van Nederland. Petje af!

Vgl. Trumprally: over Hillary Clinton: Lock her up!

Brexiteers over het establishment: "Britons have had enough of experts" 'Take back control'.

Rechts

Ik ben niet rechts.

Ik geef alleen aan dat een site van GL zelf niet objectief is.

20.00 uur journaal

In het 20.00 uur journaal een uitgebreid item over het Europese Herstelplan en de handelsrelatie tussen Nederland en Italie.

Maar ja, Het NOS journaal is van de NPO en dat is links zogenaamd. Dus ja, de informatie over de handelsrelatie tussen Italie en Nederland is gekleurd. Je zou er paranoia van worden maar zo denkt men. Waarmee elk argument weggewuifd wordt en je vervolgens kan gaan beweren wat je wil en wat lekker bekt.

Angela

Je bent zeker niet de enige.

Echter toen met droge ogen beweerd werd dat Wilders altijd alles goed uitzoekt was ik wel om.
Niet geloofwaardig.

Sini

Even terug naar jouw vakantie; ik gun je enorm vakanties in Frankrijk, en snap je overtuiging dat jouw redenen om te gaan meer valide zijn dan die van de gemiddelde Nederlander. Je snapt hoop ik ook dat dat slechts jouw overtuiging is en dat daar een ieder zo zijn eigen ideeën over heeft.

zo zal iedereen een reden hebben waarom hij/zij wel hele valide redenen hebben om op vakantie te gaan.

Het is weinig vruchtbaar om mensen te vooroordelen omdat ze 2 weken naar de zon willen.Vergeet ook niet het enorme belang van toerisme voor de economie. Dat houdt niet in dat je wel degelijk politieke keuzes kunt maken om toerisme duurzamer te maken en op bepaalde plaatsen minder massaal. Maar de wens van mensen om te reizen en op vakantie te gaan is op zich helemaal niks mis mee of heel raar.

Vakantie

Dingen als kamperen of een huisje in Frankrijk en de route van het pelgrimspad wandelen lijken mij juist heel geschikt voor een vakantie. Iedereen kan daarbij de nu gangbare voorzorgsmaatregelen in acht nemen en de economie gaat toch min of meer gewoon door.

Met het risico van een lockdown gezien de toegenomen besmettingen, maar an sich lijkt me dat juist heel haalbaar en aan te bevelen.

Zolang je niet in grote gezelschappen binnen gaat zitten hossen of zo, of zoals die Nederlandse jongeren met zijn duizenden dronken om elkaars nek hangen en de politie tergen om in te grijpen. Dat lijken me nogal risicovolle zaken.

Maar niet een vakantie in een ruim landschap.

Triva

Dat er nog geboekte vakanties in het vat zitten is waar ☺️.

Laatste maanden

Ik vond het in het begin wel een fijne tijd. Fijn dat ik mijn pubers ineens weer veel bij mij in de buurt had, want ze zijn normaal heel uithuizig. Veel spelletjes gedaan samen, veel gesport. Zelf moesten we thuis werken en nog steeds. Mijn werk was druk en ik vind het videobellen wel erg vermoeiend. Ik kwam erg weinig in winkels, ik vond alle regels enorm verwarrend.

Met 1 eindexamenkandidaat en 1 kind dat op zittenblijven stond, was het ook wel weer hectisch en onzeker. Maar de een is geslaagd en de ander is over, dus dat is ook goedgekomen.

Inmiddels zijn de kinderen weer volop op pad en ik mis ze wel weer, hoewel ik het ze ontzettend gun dat ze weer volop met vrienden kunnen afspreken. Zelf spreek ik ook weer meer af, liefst op terrasjes, en ik ben met beide kinderen wezen winkelen en lunchen.

Wat is best raar vind: overal nemen de besmettingen weer flink toe, maar in Nederland blijft het zo netjes onder controle. Zijn wij hier nu zo goed bezig? Waar gaat het in andere landen nu toch fout?

Pluk

Er is bij ons ook een lichte toename. Het is overal een tikkend bommetje.

Maar geen toename in de ziekenhuizen en op de ic’s volgens mij. Prima onder controle dus. Dat vind ik raar.

Pluk

'Maar geen toename in de ziekenhuizen en op de ic’s volgens mij. Prima onder controle dus. Dat vind ik raar.'

Misschien omdat nu in verhouding meer jongeren ziek worden. Die hebben minder last van 'onderliggend lijden' (ik vind dat zo'n rare uitdrukking trouwens) en belanden minder snel in het ziekenhuis. Tijdens de lockdown werden vooral ouderen ziek, door het gebrek aan beschermingsmiddelen in verpleeghuizen en zo.

Pluk

omdat wij toch nog steeds wat minder op elkaar zitten. Waarschijnlijk omdat onze lock-down een slimme lock-down was en minder streng. Ook onze cultuur is minder aanrakerig en met wat meer onderlinge afstand. Dan is de overdracht ook minder snel.

Wij gaan heel langzaam van weinig naar iets. Terwijl in de zuidelijke landen ze voor mijn gevoel van niets naar veel zijn gegaan in 1x.

stavaza

Reagerend op de openingsvraag: de eerste weken vond ik het heerlijk om thuis te zijn, thuis te werken. Beide kinderen thuis, dat voelde veilig. Niet meer alle sociale verplichtingen, alle avonden weg, alle avonden dingen regelen met eten voor sport/muziek/vergaderingen etc.
Waar ik wel van baalde, waren de lege winkels en mijn al leger wordende voorraadkast. Ook het afscheid nemen van het ouderlijk huis, dat ik niet samen met mijn brussen kon doen, vond ik zwaar, ik verwacht dat ik dat minder zwaar had gevonden als we dat gezamenlijk hadden kunnen doen.
Daarna werd ik ziek, geen corona, en kan ik dus geen onderscheid maken of mijn lamlendigheid voortkwam uit het gebrek aan prikkels of door mijn ziekte. En daar begin ik eigenlijk nu pas weer wat uit omhoog te krabbelen.

Vakantie: hadden we normaal gesproken in een dichtbij buitenland genoten, Duitsland, Frankrijk, met een caravan langs een aantal campings. Nu worden het een aantal campings in Nederland. V.w.b. milieu-impact maakt het niet heel veel verschil (alleen wat minder autokilometers), ik verheug me er erg op. Ik weet dat het gebied waar ik ben slechts beperkt van invloed is op mijn welbevinden. Vooral het weer (overdag droog is voor mij voldoende, temperatuur en zon heeft minder invloed op mijn humeur) en het dolce far niente - heerlijk! Achtertuin is het net niet helemaal, omdat ik het in de randstad te druk vind, ik wil kunnen wandelen in bossen/uiterwaarden/hei/duinen/strand/overige natuur - zonder om de 100 meter iemand tegen te komen.

na de vakantie

overigens houd ik mijn hart vast voor de situatie na de zomervakantie. Als ik de beelden zie van hossende mensen in een discotheek, mensen die op elkaar gepakt in een kroeg zitten etc - dan denk ik, hebben jullie nou echt niets geleerd, afgelopen winter?! Dat gaat volgens mij echt weer een flinke opleving geven. De effecten van vliegen, daar ben ik ook niet zo gerust op. Ik hoor ook dat mensen geen zin hebben om te testen omdat ze dan thuis moeten blijven wachten op de uitslag... (en dat snap ik ook wel een beetje) - nee, we zijn hier nog lang niet vanaf...

onaangenaam

Wat ik trouwens echt onaangenaam heb gevonden de afgelopen maanden is hoe wel elkaar de maat menen te moeten nemen.
Voortdurend foto's met onderschrift als "zij trekken zich nergens wat van aan". "steken middelvinger op de naar de zorg" etc
Niemand die naderhand zei "goh dat eerste drukke mooie weekend in april, de jongeren in het park, de demonstranten op de Dam etc heeft toch niet voor een stijging gezorgd".
Alleen al daarom zie ik op tegen een tweede golf

Andersom

Bijzonder Alkes, dat jij dat zo hebt gezien. Hier was het toch echt andersom en dat vond ik net zo onaangenaam: voortdurend mensen die zich "in hun vrijheid beknot" voelden door "dictatoriale" maatregelen en "NSB-ers" die er wat van durfden te zeggen. En dit: "goh dat eerste drukke mooie weekend in april, de jongeren in het park, de demonstranten op de Dam etc heeft toch niet voor een stijging gezorgd". Dit heb ik nu juist tot vervelens toe moeten aanhoren.

Ja Alkes

Ik vind dat het ergste voortvloeisel uit de hele situatie. Hoewel het misschien geen voortvloeisel is maar er slechts zaken blootgelegd worden.
Maar ik denk dat angst een grote rol is gaan spelen en dat doet ons geen goed.

Ik snap dat het ingewikkeld is goed beleid te maken op eea maar ik vind veel maatregelen erg onaangenaam en heb er steeds meer last van.
Er is voor mijn gevoel een sterk versnelde ontmenselijking gaande en daar word ik echt wat bang, verdrietig en somber van.
Ik merk dat ik het op gevoelsniveau ook totaal niet bijgebeend krijg. Het gaat me allemaal te snel, te abrubt, te rigoureus.
Ik vind het moeilijk om te aanvaarden dat zaken zoals knuffelen, aanrakingen nu geen normaal onderdeel zijn van onze sociale communicatie maar ik krijg het niet gehandeld te aanvaarden dat dat gedrag nu tijdelijk of voor langere tijd ook plots erg 'fout' is.
Ik krijg het niet geregeld en heb moeite mijn eigen overwegingen hierin helder te krijgen.

Ik was pas in België en werd zo overvallen door zwaarmoedigheid toen ik in een gelegenheid was waar een mondkapje verplicht is. Ik wilde alleen nog maar rechtsomkeert maken. Zo akelig dat beeld, de sfeer. Mensen verstaan elkaar ook niet door dat stomme ding. Vervreemding, dat is het denk ik, waar ik het meeste last van heb.

Pien

Ik heb ook zo'n geen zin in dat mondkapje. Ik las laatst een artikel en zag staan dat "wij" vanaf 11 juli een mondkapje moesten dragen buiten. Ik slaakte een "aahhh!" en zag toen opeens www.xxxx.be, haha. Geen idee meer verder hoe het zat. Ik ga nog liever lopen dan met dat ding de bus in. Maar ik besef dat ik daarin meer de vrije keus heb dan werkende mensen en scholieren.

Als het ooit moet, moet het hoor.

Mondkapjes

Die mondkapjes zijn er niet voor niks.

Stel dat ze niet zouden hoeven en de boel laait wer op. Dan zou iedereen klagen waarom hebben ze ons niet verplicht een mondkapje op te doen.

T is echt niet om te pesten. Er zit echt wel een gedachte achter.

Johanna

Echt?

Ja echt. Dus accepteren.

Johanna

Als iemand nú nog niet weet dat een mondkapje in bepaalde situaties toch wel verschil kan maken, gaat er iets mis, toch? Maar ik zie ook dat mensen er een té grote waarde aan toekennen en zendingsdrang hebben ontwikkeld. De huis tuin en keuken-kapjes zijn nog steeds onveilig, maar beter iets dan niets als je op elkaars lip móet zitten of staan. De bus en de trein dus. Ik heb ze wel in huis voor als het moet.

Daarom

Heeft het ook geen zin om te klagen dat je ze niet opwil. Het is gewoon niet anders.

Johanna

Dat dus, dat absolutisme. Dat raakt me het meest. Het 'het is nu eenmaal zo'.
Jij zegt het, een hele hoop mensen zeggen het.
Dat vind ik eng en fanatiek.

Johanna

'Die mondkapjes zijn er niet voor niks.'

Jawel hoor. Daarom mochten mantelzorgers en alle mensen in verpleeg- en verzorgingshuizen ze niet op tijdens de piek. Omdat ze alleen maar zorgen voor schijnveiligheid. Volgens het RIVM dus.

Er wordt volledig

voorbij gegaan aan het feit dat we mensen zijn.
We zijn (nog) geen robots.
Het blijkt heel erg lastig om grote groepen mensen op een verantwoorde manier mondkapjes te laten dragen.Duh.
Natuurlijk krijgen we dat niet voor elkaar, we blijven menselijk gedrag vertonen. Dus verschillend over die dingen denken, het verschillend serieus nemen van de hygiëne regels rondom kapjes, verschillen in de wijze waarop we de info omtrent goed gebruik kunnen verwerken en toepassen en ons eigen maken, verschillen in het gemak waarmee we ons aan kunnen passen in een zeer plots zeer veranderde wereld.

Een tandarts

Moet hem ook continu op. Die kan het ook wel eng en fanatiek vinden maar wat als hij hem niet opdoet..

En wat zijn de andere opties

1. Geen mondkapje opdoen omdat het eng en fanatiek voelt maar wel kans op besmetting.
2. Wel een mondkapje op en dan eng en fanatiek gevoel krijgen.

Fanatiek

Ik vind de tegenstanders van de maatregelen juist vaak zo fanatiek. Alsof we in een dictatuur leven, met censuur en onderdrukking en ontmenselijking. Wat een onzin. Stuitend egoïstisch ook eigenlijk, de redenering "Ik heb last van de maatregelen dus ik doe er niet aan mee."