Man wil hond, ik niet. Moet ik zijn wens respecteren?
Mijn man wil een hond. Ik niet. Ik hou best veel van dieren, maar ik krijg het benauwd van het idee dat we er 10-15 jaar aan vast zitten en ernstig in onze vrijheid beperkt worden.
Onze kinderen zijn 17 (bijna 18) en 21. Jongste gaan na de zomer misschien uit huis. Oudste is al uit huis, maar nu in coronatijd meer bij ons en zou een hond leuk vinden. Maar ja, voor het komende half jaar a jaar misschien nog leuk voor de kinderen, maar daarna is het echt ons pakkie an.
Ik geniet juist van oudere kinderen, wil lekker reizen buiten schoolvakanties, lange verre vakanties, regelmatig een lang weekend weg. Doen en laten wat je wilt, niet met een hond rekening houden. Ook niet op mijn vrije dag als ik ook gewoon wil kunnen doen wat ik wil. Een konijn of kat zou nog wel kunnen, makkelijker in verzorging, maar mijn man wil een hond.
Hij wil juist een hond omdat dat goed is voor hem om veel te gaan wandelen, goed voor zijn gezondheid. Dat snap ik. En dat gun ik hem. Maar 10-15 jaar lang met alle beperkingen die erbij horen? En wat als over 5 of 8 jaar zijn gezondheid minder wordt en hij de hond niet aldoor wil/kan uitlaten? Je kan toch niet voor al die uitlaatbeurten, andere mensen of uitlaatservice regelen? Hij zei: als het echt niet meer gaat, doen we de hond wel weg. Hij is nooit met dieren opgegroeid. En toen we knaagdieren hadden deed hij zelfden iets aan de verzorging.
Man wil de hond wel steeds uitlaten, maar na corona zal hij het niet dagelijks overdag kunnen doen ivm zijn werk. Dan wil hij wel uitlaatservice regelen. Ik wil er geen verplichtingen bij, wil juist meer rust en minder zorgen en verzorging.
Wie kan meedenken? Moet ik mijn man zijn zin geven ivm zijn gezondheid? Ten koste van mijn rust en vrijheid? Want ik weet zeker dat zo’n hond veel impact zal hebben, naast natuurlijk ook de leuke kanten, waar ik niet aan twijfel.
Of zijn er ideeën hoe we hier het best mee om kunnen gaan?
Overigens hebben wel eens een hond te logeren gehad. Dat vind ik prima omdat het tijdelijk is.
Nee
Ik moet er niet aan denken om een hond te hebben. Soms vind ik het best leuk om een half dagje op te passen en ik vind het ook geen rotbeesten, maar ze zijn me veel te aanwezig en teveel werk. Die komt er dus niet in.
Nee
Als je man een ervaren hondenbezitter was en je er van op aankon dat hij 100% (of 95%) van de verzorging zelf zou doen dan was het een ander verhaal. In dat geval kan je prima een hond nemen en dan is het gewoon zijn verantwoordelijkheid. In iemand die echter nog nooit een hond heeft gehad en die sowieso nooit zelfstandig voor huisdieren heeft gezorgd zou ik niet al te veel vertrouwen hebben dat hij echt de zorg volledig op zich neemt.
Wandelen is inderdaad zeer gezond maar dat kan natuurlijk ook zonder hond of hij kan met een buurhond gaan wandelen.
Nee
Hier was het andersom. Ik wilde heel graag een hond en mijn man niet. Toch gedaan, ook voor de kinderen. Ik heb beloofd dat ik de verzorging op me neem een dat doe ik ook. Bovendien doen de kinderen hun deel als wij er niet zijn. Ik vind het heerlijk om veel te lopen en mijn man laat hem wel uit als er verder niemand is. Hij vindt de hond hartstikke lief, maar houdt niet van lopen.
Omdat de kinderen nog jong waren toen wij de hond kregen waren we sowieso veel thuis. Dat is anders als je kinderen bijna volwassen zijn. Je zal je dus echt flink moeten aanpassen. De hond moet uit, ook als je geen zin hebt of een dag naar een vriendin bent. Het is niet eenvoudig om goede opvangv te regelen en voor lange vakanties voelt een kennel voor ons niet goed.
In juliie levensfase zou ik het dus zelf niet doen, denk ik. Tenzij je al zeker weet dat je goede opvang hebt voor vakanties.Bovendien kan het best zijn dat jullie hond straks moeite heeft met alleen zijn, of niet zo makkelijk met andere honden kan. Ook daar moet je je dan aan willen aanpassen.
Hij de hoofdmoot
Bij ons komt het er vaak op neer dat ik de hond 2-3 keer kort uitlaat en man 3 keer langer tot lang. Hij doet dat met alle liefde, maar sóms zou hij denk ik willen dat ik een lange wandeling op me neem. Dat is verder geen groot probleem hoor, hij gaat trouw, maar wel iets om over na te denken.
Nu is je man hebberig en bereid alles voor jouw ja over te hebben. Maar hoeveel blijft daarvan over na 3 jaar?
Je kunt een hond naar een pension brengen tijdens een vakantie, dus vakantie zou geen bezwaar hoeven te zijn.
Geen pup
Je zou een oudere hond kunnen nemen, uit het asiel bijvoorbeeld. Dat zit je er niet meteen voor 10 tot 15 jaar aan vast en heeft zo'n hond ook een fijn pensioen.
goede tips gegeven
Neem eerst een logeerhond voor een paar weken en kijk of hij het vol houdt.
Neem geen pup maar een oudere hond (nee niet uit een asiel, daar zitten de echte probleemgevallen maar via een rasvereniging. Dan krijg je vaak een hond van wie de baas is overleden, allergie of iets dergelijks).
Maar als jij maar een beetje twijfelt: niet doen en het bij logeerhonden houden. Je kunt ook een paar vaste dagen per week oppassen op dagen dat hij thuis is.
Maar in principe is een opvang of uitlaatservice prima maar kies dan een service die niet een uurtje in een bos loopt, elke week hetzelfde rondje maar een eigen opvang heeft met een groot terrein.
Dr. Phil
Als het ging om de keuze voor het wel of niet willen krijgen van kinderen, hanteerde dr. Phil (lang niet gezien!) altijd de volgende wijsheid:
Voor zo'n beslissing zijn twee ja's nodig. En slechts één nee is voldoende om het niet te doen. Dit lijkt me op deze situatie ook van toepassing.
Los van de inhoudelijke tips, alternatieven en argumenten die al gegeven zijn. Het is lief om je man iets te gunnen wat hij graag wil. Maar een hond heb je samen, ongeacht wie (de meeste) zorg op zich neemt.
Jouw niet willen is doorslaggevender dan zijn wel willen.
Enne.. een logeerhond nemen om te kijken of hij het volhoudt? Ehm... Het is een volwassen man toch?
en volwassen mannen hebben nooit de neiging om vooraf van alles te beloven wat ze niet kunnen waarmaken? Ze zien bij een logeerhond (dus ook echt voor een week of 3) pas hoeveel er neerkomt op de partner en op henzelf. Hij is niet eens honden gewend dus vaak denken ze aan lekker even een half uurtje per dag het bos in. Maar als het dan opeens regent is de lust al een stuk minder.
Bos
Ik heb regelmatig een logeerhond, en die lange middagwandelingen zijn inderdaad leuk. Maar 's avonds om elf uur en 's ochtends direct na de koffie moet je er ook uit. Dat zijn altijd de momenten waarop ik me realiseer dat ik dat niet standaard zou willen doen.
'Man wil de hond wel steeds uitlaten, maar na corona zal hij het niet dagelijks overdag kunnen doen ivm zijn werk. Dan wil hij wel uitlaatservice regelen. '
Een hond nemen voor de uitlaatservice, of wegdoen als 'het' niet meer gaat, is niet echt de insteek die je wilt. Vijf dagen uitlaatservice kost zo 200 euro per maand, is dat wat hij wil?
Nee
Zodra je man ziek is kan jij ervoor zorgen. Doet je man alles in het huishouden verder, want al die modderpoten opdweilen en vlooien opzuigen hoort er ook bij.
Ik zou er niet over peinzen. Kan jij niet vaker met hem wandelen? Veel gezelliger, jij praat tenminste terug. Of hij zet zo'n podcast op zijn hoofd.
Coronahuisdier
"Man wil de hond wel steeds uitlaten, maar na corona zal hij het niet dagelijks overdag kunnen doen ivm zijn werk."
Echt niet doen. Er worden zoveel dieren aangeschaft omdat mensen denken een ander leven te leiden door corona. En de tweede golf is nog niet op zijn hoogtepunt of de mensen hebben alweer genoeg van dat "nieuwe leven".
Hoe kijkt hij daar tegenaan? Hij zegt toch ook al dat hij straks veel minder tjnd heeft?
Anna
"en volwassen mannen hebben nooit de neiging om vooraf van alles te beloven wat ze niet kunnen waarmaken?"
Die neiging is inderdaad menselijk en komt zeker voor. Vooral als mensen iets heel graag willen. Neemt niet weg dat ik mijn partner niet op zo'n manier zou willen behandelen.
3 maanden een logeerhond en dan wachten tot hij door de mand valt?
En wat als hij het wel volhoudt? Ik neem aan dat Charlotte het dan nog steeds niet wil.
Zo'n logeerhond is een heel goed idee als beiden misschien wel een hond willen, maar nog twijfelen of ze het wel of niet moeten doen.
Alternatief
https://www.helemaalgroen.nl/
Als je man graag een extra motivatie wil hebben om erop uit te gaan (kan ik me helemaal voorstellen) dan is dit wellicht iets.
Tsjor
Alleen doen als je het allebei wilt
Een hond in het jullie leven omdat je man vaker 'verplicht' wil worden om te gaan wandelen, is een te magere motivatie. Dan kan hij beter op zoek gaan naar een hondeneigenaar die er plezier in heeft dat iemand anders - jouw man- regelmatig met de hond gaat lopen.
Beginnen aan een hond in deze levensfase is trouwens niet raar, om me heen zie ik veel mensen die een hond nemen als de kinderen uitvliegen of als ze hun partner verliezen. Als je van honden houdt, betekenen ze een belangrijke bijdrage aan je welzijn. Ze zijn veel 'aanweziger' dan een kat of een konijn, en sowieso meer gehecht aan de baas.
Emmawee
Ik had het over drie wéken.
Charlotte hoeft niet te zeggen dat als hij het volhoudt dat er een hond komt. Nee je gaat zoiets in om te kijken of het wat is. Maar als Charlotte pertinent geen hond wil dan ga je idd geen logeerhond nemen. We geven opties en kanten om de zaak te bekijken toch? Wat zie jij dit negatief zeg (door de mand vallen). Zo bedoelde ik het helemaal niet. Ik reageerde op iemand anders die het over een logeerhond had en dat dat een goede tip is.
Nee
Hij kan de honden uit de buurt uitlaten als zij zijn werken of op vakantie zijn.
Dan merkt hij dat het echt veel werk is en het niet alleen maar leuk is.
Ommetje
Je hebt echt geen hond nodig om wandelingen te maken, motiveer je op een andere manier. Ik laat mezelf uit en dat bevalt prima. Ik kan zelf uitmaken wanneer, waar en hoe lang ik loop, hoef niet op de hond te letten, en hoef niet met een poepzakje klaar te staan.
Negatief
Tja... Ik vind "neem een logeerhond en kijk of hij het volhoudt" gewoon niet overkomen als een gelijkwaardige manier van met elkaar omgaan.
Vervolgens zeg jij: "en volwassen mannen hebben nooit de neiging om vooraf van alles te beloven wat ze niet kunnen waarmaken?" Kijk, dat vind ik dan weer een negatieve benadering. Hoe realistisch het ook kan zijn. Vandaar die opmerking over het door de mand vallen.
Maar goed, ik neem van je aan dat jij het niet zo bedoelde en het gewoon als een neutrale oplossing noemde. En we zijn het er dus over eens dat een logeerhond geen zin heeft als één van beiden geen hond wil.
Oplossing moet zijn optie
...ik neem van je aan dat jij het niet zo bedoelde en het gewoon als een neutrale optie noemde.
Al gedacht
Over een hond die snel doodgaat?
Er worden regelmatig ouderen hadden aangeboden die op zoek zijn naar nieuwe mandje. Die komen meestal bij oudere mensen vandaan naar een verpleeghuis gaan of zo.
Als een hond nog drie jaar meegaat, dan kun je daarna kijken naar een jonge hond of weer een herplaatser
Ouderen hadden
Is oudere honden
Emmawee
Ik reageerde instemmend op #3 en #4 met een aanvulling.
Anna
Dat was me duidelijk.
Ik vond het in #3 en #4 ook al een slecht idee. Jouw woordkeuze 'kijk of hij het volhoudt' maakte het voor mij niet beter. Daarom reageerde ik daarop.
Maar zoals je al zei: "We geven opties en kanten om de zaak te bekijken toch?" Precies. En dit is hoe ik er tegenaan kijk. Ik vind een logeerhond geen reëel antwoord op de vraag van Charlotte, aangezien zij geen hond wil. Als test om te zien hoe het in de praktijk gaat, vind ik een leenhond een goed idee, als beiden het een reële kans willen geven. Volgens mij is dat hier niet het geval.
Maar het kan natuurlijk best dat ik dat verkeerd zie en dat Charlotte heel blij is met de suggestie en inmiddels al contact heeft gezocht met matcheenleenhond.nl.
Gezondheid
Heeft je man nu al gezondheidsklachten? Aangezien je het hebt over dat hij het voor z'n gezondheid wilt en als het niet meer gaat, de hond weg gaat.
Een hond is geen gebruiksartikel, die neem je voor de rest van zijn/haar leven. Dus als je man verwacht dat hij binnen een paar jaar niet meer voor de hond kan zorgen, dan vind ik dat hij geen hond moet nemen.
Nee
"Hij zei: als het echt niet meer gaat, doen we de hond wel weg."
Dat zou voor mij al reden zijn het niet te doen. Klinkt mij te makkelijk in de oren met te weinig empathie naar het dier. Zeker omdat hij geen ervaring heeft en dus blijkbaar het dier ziet als een gebruiksvoorwerp voor zíjn plezier. Een hond hebben is veel geven en investeren, anders kun je net zo goed met een knuffel aan een touwtje gaan wandelen.
Ik ben het eens met iemand die zei: 2 x ja is ja, al het andere is nee.
bij twijfel niet doen
net als bij kinderen. Een hond is een gezinslid he?
Ik heb zelf in deze situatie gezeten: ik wil graag een hond; man niet. Complicerende factor is dat hij voor veel honden allergisch is.
Nu heb ik inmiddels via facebook en via een speciale site enkele mensen gevonden die hulp nodig hebben met hun hond. Sommige hondjes laat ik structureel uit (gewoon lekker lopen) als ik er zin in heb (voor een mevrouw die zelf maar heel kort kan lopen) of op verzoek bij afwezigheid van de baas. In dat geval verdien ik er ook iets mee. Superleuk om te doen!!
Butien alle verplichtingen
Het is ook echt een wezen die je constant in huis hebt. Dus je (in dit geval echt JIJ en niet je man - die op een gegeven moment weer naar zijn werk zal gaan) hebt altijd iets om je heen. De een vindt dit fijn, maar een ander niet, ook al gaat het 'slechts' om een hond, misschien zelfs een die uit zichzelf geen aandacht vraagt - maar hij is er wel!
En een hond ruik je, vooral als ze wat ouder zijn.
Heeft hij überhaupt ook nagedacht wat voor hond? En als je al weet wat voor ras, dan nog zijn niet alle honden hetzelfde. Een jonge hond moet je opvoeden, overal mee naartoe - net alsof je weer een klein kind hebt. Bij een oudere hond weet je wat je krijgt, maar bepaalde gewoontes krijg je er niet meer uit.
De vakanties zijn te overzien, er zijn dierenpensions waar je je hond kunt laten logeren. Dus dat - als je dat geregeld hebt - lijkt me op zich niet het grootste struikelblok. Maar vooral dat je, als je hiertoe besluit, dus ook altijd een hond in huis hebt.
NB ik ben niet tegen honden hoor 
. Wij hebben er vroeger ook een gehad in mijn ouderlijk huis. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die niet zonder kunnen, maar ja, elk mens is anders! En ik vind beslist niet iedere hond prettig, hoe lief ze ook zijn.
Niet doen
Wij hebben sinds twee jaar een hond, kwam bij ons als pup. Man en ik wilden dit allebei erg graag, de kinderen ook, maar dat is sowieso geen reden om een hond te nemen vind ik. Ik ben met honden opgegroeid en toch is het me, vooral in het begin, wel wat tegengevallen hoeveel werk het is om een puppy op te voeden. Ik ben overdag degene die de hond uitlaat en man in principe 's avonds, maar hij is regelmatig niet beschikbaar 's avonds, dan weer een vergadering, dan naar de fysio, dan naar z'n ouders en dan komt het uitlaten weer op mij aan en daar heb ik dan lang niet altijd zin in. Drie keer in de week loop ik om 7 uur een ronde met hem, voor ik naar m'n werk ga en ook als ik uit m'n werk kom wandel ik een eindje met hem, man is eerder weg en later thuis, maar in die tijd moet er ook snel gekookt worden, want elke avond moet er wel één van de vier pubers naar hun sport. Soms wordt hond ook uitgelaten door één van de pubers, maar die zijn ook niet altijd vroeg thuis. Als ik alles geweten had, had ik er nog steeds mee ingestemd hoor, ben dol op hond, laatst was hij een dag bij de dierenarts en toen heb ik hem erg gemist, want hij is meestal bij me in de buurt. Kortom als jij er niet achter staat vooral niet doen.
Bedankt
Bedankt voor alle reacties. Ik lees ze met interesse. Geeft nieuwe inzichten. Ik kom nog niet aan reageren toe, later.
