Mijn zoon mag zijn kind niet alleen meenemen
Hallo,
Mijn kleindochter is nu een jaar. En de omgang gaat zo verschrikkelijk slecht. Mijn zoon en de moeder van mijn kleinkind zijn tiener ouders. Mijn zoon is net 19 en zij bijna 17.
Haar familie is naar Kenia geëmigreerd.(ze zijn volledig Nederlands, ik schrijf dit erbij omdat vaak de vraag krijg of ze Keniaas zijn). Maar voordat ze gingen is zij zwanger geraakt. Zij wilde niet weg uit Nederland en is daarom zwanger geworden.
Mijn zoon mocht niet erkennen, heeft geen gezag. Want anders konden zij niet heen en weer reizen. Probleem was dat er telkens een conflict met de ouders waren. Want die willen alles beslissen. Haar moeder die telkens een grote mond had tegen mijn zoon. Mijn zoon is 1 keer uit zijn slof geschoten wat zijn goed recht was. En ook elke keer haar vader die er bemoeide. Helemaal gek van. Ik ben er natuurlijk ook mee gaan bemoeien want niemand heeft een grote mond tegen mijn kind. En ik gezegd dat zij zelf die klapdeuren open heeft gedaan en dat zij net zo hard als mijn zoon dit gecreëerd heeft.
even korte samenvatting was dit.
Nu komt het probleem. Nu de kleine meid een jaar is en haar moeder(oma) met de kleine meid weer naar Nederland komt. Mag mijn zoon alleen daar in huis zijn dochter zien. Ik vraag mij af of ik het mag zien want ze is bang voor mij. Het is gewoon waardeloos. Mijn zoon is een beetje uitgestreden want telkens loop je tegen aan dat zij daar wonen. Het is toch te zot voor worden dat zij het allemaal kunnen beslissen.
Iemand suggesties hoe we dit snel op kunnen lossen.
Even toevoeging. Nu heeft hij weer ruzie met haar omdat zij het beslist. Maar wel lekker zelf daar blijven.
Cindy_meid schreef op 30-03-2025 om 20:10:
hallo allemaal,
Dwaze bonus oma hier
Wat schrik ik van sommige reacties, hoe slecht sommige lezen en hoe kortzichtig jullie kunnen reageren wauw. Taal gebruik is gewoon plat Rotterdams [ mensen die er moeite mee hebben niet zo aanstellen hoor zijn maar woorden ] En wat wij proberen is ook een band op te bouwen met ons [bonus]kleinkind, ter info we hebben haar 'vaak' genoeg gezien dat we voor haar absoluut geen onbekende zijn. Echter wilt deze kant van de familie haar vaker zien en is er totaal geen reden om ons niet te vertrouwen, wij zijn er erbij als groot of als over grootouders. Gelukkig ziet de andere opa zogezegd dat wel in , en is hij zelfs haar komen brengen. Natuurlijk begrijpen we dat de moeder nog jong is, maar zij bepaalt nu wanneer wij haar mogen zien, terwijl zij zelf nu achteraf niet naar haar kind omkijkt dat doen de zussen en ouders. Er word hier lijkt wel alleen naar de moeder gekeken, ook de vader lijdt hier enorm door. Er mag niet alleen gekeken worden naar materiele zaken, vergeet niet dat de band tussen vader en dochter ook heel belangrijk is. Hebben jullie een goede band met jullie vaders? en zou je dat kunnen missen? Het enige wat we vragen is een regeling zodat wij en vooral hij enigszins een band kan blijven behouden voordat ze eenkennig gaat worden. en als grootouders willen wij en trouwens de rest van de familie ook gewoon een band met haar. Zoals het nu is word het steeds minder en lijkt het wel of we onder toezicht van hun haar mogen zien. De vader ok, hij is nog jong geen ervaring misschien met jonge kinderen maar de rest van de familie opa, oma en zelfs overgrootouders. Wij gaan sowieso een advocaat in handen nemen en zorgen dat hij iig zijn kind kan erkennen. wij hebben trouwens genoeg bewijs dat de moeder toegeeft het kind bijna niet te zien en spijt te hebben van haar kind, ook zien wij aan het gedrag van de kleine dat ze een hechte band heeft met de tante en niet haar moeder. Maar goed zo ver zullen we niet gaan een erkenning en goede regeling is wat wij vinden waar we recht op hebben.
Hoe veel die moeder haar kind ziet doet er toch niet toe? En ik zou met dat platte Rotterdamse taalgebruik toch ook wat voorzichtiger zijn voordat het uitgelegd als een onveilige omgeving met veel verbaal geweld en niet geschikt voor een 1 jarige.
Izza schreef op 30-03-2025 om 22:45:
[..]
Maar wat is tijdelijk? Een paar jaar of een definitief verblijf of vele jaren? En dat ze hier zijn voor een vakantie maakt niet dat ze hier ook wonen. Hun leven is daar als ik het goed begrijp. Gaat het kind daar in de toekomst ook naar school bijvoorbeeld? Of is het plan dat de familie uiteindelijk weer hierheen komt? Lijkt mij trouwens heel erg kostbaar om meerdere malen per jaar even heen en weer te vliegen vanuit Kenia. Maar wellicht zijn dit zeer welvarende mensen?
Jullie zoon kan via de rechter erkenning en gezag aanvragen. Maar omgang blijft natuurlijk erg ingewikkeld met die afstand. Daarnaast zorgt hij natuurlijk nooit voor haar en is er niet echt sprake van een band als je een kind minimaal ziet en niet eens alleen ermee mag zijn. Zo'n jong kindje geef je natuurlijk niet zomaar af.Of het Nederlands recht van toepassing is is maar de vraag. Ze wonen hier niet en het kind staat daar ingeschreven. Onderzoeken lijken mij dan ook niet af te dwingen (stel ze werken niet mee). In het meest ongustige geval laten ze het kind voortaan daar.
Hij heeft zeker wel een band met haar, hij was er vanaf de geboorte dagelijks om het te verzorgen, voeden en verschonen. het ging wat later uit. zelfs toen zijn we nog heel vaak gegaan. En we praten praten hier niet over het verzorgen ervan het gaat hier om de omgang. De baby ziet hem en ons niet als vreemde, hij is de vader nogmaals. Zou jij je kind als je die uberhaubt hebt, niet kunnen afgeven aan de biologische vader waar je een relatie mee hebt gehad. van geweld is geen sprake he. en ja ze zijn heel welvarend.
Nick90 schreef op 31-03-2025 om 04:50:
[..]
Hoe veel die moeder haar kind ziet doet er toch niet toe? En ik zou met dat platte Rotterdamse taalgebruik toch ook wat voorzichtiger zijn voordat het uitgelegd als een onveilige omgeving met veel verbaal geweld en niet geschikt voor een 1 jarige.
Dat doet er zeker wel toe, ze ontzegd de vader van alles van een afstand terwijl ze zelf er niet naar omkijkt. Wij kijken naar de baby, die heeft aandacht van moeder zowel als vader nodig zeker op deze leeftijd en de vader wilt het juist vaak geven.
Betreft de taalgebruik is nonsens natuurlijk haha. Nooit in Rotterdam geweest meid? En nee dat iemand grof praat zegt niks over een onveilige omgeving natuurlijk. Zal je vertellen hun huis in nl is in Rotterdam in niet de meest gunstige buurt, fancy huis in de ghetto zogezegd dus ja taalgebruik komt ze toch wel mee in aanmerking.
Maar goed taalgebruik staat helemaal los van iemands gedrag.
Cindy ik zou me er maar niet mee bemoeien, het is het kleinkind van je man en steun hem thuis maar ik zou mij er verder maar buiten houden want dat doet er geen goed aan. Er is natuurlijk ook nog de moeder van de zoon van je man die zal zich er ook mee gaan bemoeien en dat wordt voor de familie van de baby best heftig en kan een goede omgang in de weg gaan staan
Ik kan je vertellen ik heb ook een band met haar sinds de geboorte, dus uiteraard geef ik erom of het nou familie bij bloed is of niet. Maar ik hou me ook op de achtergrond hoor 
ik leg hier alles uit omdat ik het van dichtbij meemaak. Je hebt gelijk er zijn teveel partijen die zich ermee gaan bemoeien. De moeder van de zoon heeft het dus opgegeven na een ruzie met de ouders. Ik deel thuis mijn mening en support ze waar ik kan, maar tegenover hun zeg ik niks, ik wil het inderdaad niet erger maken dan het is. Ik probeer af en toe tussendoor te vragen wanneer ze weer kan komen.
Pippeltje schreef op 30-03-2025 om 17:29:
[..]
Vader kan niet het kind erkennen als moeder daar niet in mee gaat.
En zelfs als hij het kind mag erkennen, dan nog heeft hij geen ouderlijk gezag. Als je niet in relatie bent met elkaar via een huwelijk of partnerschap dan moet je officieel de ouderlijke macht aanvragen.
Het erkennen van een ongeboren kind geeft de vader niet automatisch ouderlijk gezag. Erkenning zorgt ervoor dat de vader juridisch als vader wordt beschouwd en daarmee bepaalde rechten en plichten heeft, zoals onderhoudsplicht en erfrecht.
Ouderlijk gezag is een aparte regeling. Als de ouders niet getrouwd zijn en geen geregistreerd partnerschap hebben, moet de vader (of duomoeder) het gezag apart aanvragen via rechtspraak.nl of samen met de moeder bij de rechtbank. Als de ouders wél getrouwd zijn of een geregistreerd partnerschap hebben, krijgen ze automatisch gezamenlijk gezag.Wat heeft je zoon trouwens al aan onderhoudskosten betaald, Dwaze Opa?
Doet dat er toe? Ik vind dit soort opmerkingen altijd een beetje over de grens als ik eerlijk ben. Wat willen we met elkaar nou dan? Als jongen niet zijn verantwoordelijkheid zou nemen als 19-jarige dan vinden we daar met elkaar wat van, wil jongen wel zijn verantwoordelijkheid nemen, dan vinden we er alsnog wat van? Dat slaat toch nergens op?
Het wordt ook maar eens tijd dat ze dit soort onzin gaan veranderen. Je bent de vader, of je bent niet de vader. Zo makkelijk is het en dat zou je dezelfde rechten moeten geven die je als moeder hebt.
Ik vraag me af of je hetzelfde zou reageren als vader het kind tegen de wil van de moeder mee naar het buitenland nam.
Cindy_meid schreef op 31-03-2025 om 07:49:
[..]
Hij heeft zeker wel een band met haar, hij was er vanaf de geboorte dagelijks om het te verzorgen, voeden en verschonen. het ging wat later uit. zelfs toen zijn we nog heel vaak gegaan. En we praten praten hier niet over het verzorgen ervan het gaat hier om de omgang. De baby ziet hem en ons niet als vreemde, hij is de vader nogmaals. Zou jij je kind als je die uberhaubt hebt, niet kunnen afgeven aan de biologische vader waar je een relatie mee hebt gehad. van geweld is geen sprake he. en ja ze zijn heel welvarend.
Het gaat om een zeer jong kindje. Die hebben weinig tot geen herinneringen. En het kindje ziet haar vader en zijn familie nu al enige tijd niet meer in persoon.
Ik begrijp dat jullie een band willen houden hoor. Maar dat is gezien de afstand gewoon heel erg lastig. En officieel is deze jongen niets van de baby. Het kindje heeft namelijk op papier geen vader. Zolang je geen zaken als erkenning en gezag hebt is heb je geen rechten. Daar moet je dus mee beginnen. En dat zal een behoorlijke procedure worden. Waarvan de vraag is of er iets kan (aangezien ze hier niet wonen). En zeer kostbaar zijn (en dat is iets wat voor de andere kant geen probleem is). Je hebt recht op family life als vader en grootouders. Dan moet je bewijzen dat er omgang is. Wellicht proberen ze dat nu te voorkomen want daarmee krijg je zeggenschap.
Dat de moeder minder voor het kind zorgt weet je niet. En maakt ook niet uit. Andere familieleden zorgen goed voor haar. En dat maakt natuurlijk ook niet dat ze daarom maar naar jullie zou moeten gaan. Ik denk dat dit meisje Wellicht de nodige problemen heeft. Weinig tieners zitten te wachten op een baby. En dan is ze ook nog tegen haar zin in een vreemd land neergezet. Weg van vriendinnen en alles wat ze kende.
Dit soort onderwerpen vind ik vaak dat het forum zich op zijn smalst laat zien want blijkbaar zijn er toch nogal mn vrouwen hier die vinden dat de moeder nooit iets fout kan doen.
Je zoon had eigenijk meteen juridische bijstand moeten zoeken want nu het kind niet meer in Nederland woont, wordt alles wel erg ingewikkeld. Toch lijkt me een tripje naar het juridisch loket nog niet zo verkeerd idee.
Izza schreef op 31-03-2025 om 09:33:
[..]
Het gaat om een zeer jong kindje. Die hebben weinig tot geen herinneringen. En het kindje ziet haar vader en zijn familie nu al enige tijd niet meer in persoon.
Ik begrijp dat jullie een band willen houden hoor. Maar dat is gezien de afstand gewoon heel erg lastig. En officieel is deze jongen niets van de baby. Het kindje heeft namelijk op papier geen vader. Zolang je geen zaken als erkenning en gezag hebt is heb je geen rechten. Daar moet je dus mee beginnen. En dat zal een behoorlijke procedure worden. Waarvan de vraag is of er iets kan (aangezien ze hier niet wonen). En zeer kostbaar zijn (en dat is iets wat voor de andere kant geen probleem is). Je hebt recht op family life als vader en grootouders. Dan moet je bewijzen dat er omgang is. Wellicht proberen ze dat nu te voorkomen want daarmee krijg je zeggenschap.
Dat de moeder minder voor het kind zorgt weet je niet. En maakt ook niet uit. Andere familieleden zorgen goed voor haar. En dat maakt natuurlijk ook niet dat ze daarom maar naar jullie zou moeten gaan. Ik denk dat dit meisje Wellicht de nodige problemen heeft. Weinig tieners zitten te wachten op een baby. En dan is ze ook nog tegen haar zin in een vreemd land neergezet. Weg van vriendinnen en alles wat ze kende.
Wij willen de goede band behouden hoe jong het ook is. Ze herkent ons degelijk wel, ze lacht en speelt met ons dat doet ze zeker niet met vreemden. En ja het is ook lastig dat begrijpen we, daarom gaan we weleens videobellen. Maar we verwachten wel als ze hier een paar maanden hier zijn, wij haar weleens mogen zien. en ze best bij ons thuis kan zijn. Is het ok dan als de baby 2 maanden alleen met de oma in nl is dus zonder moeder, en dat de oma vind dat wij haar niet mogen zien. Dat de vader maar 1 middag onder toezicht mocht komen. absurt! HIj vraagt niet veel. Alleen dat hij met zijn eigen dochter naar zijn ouders en opa en oma kan gaan. Even een wandeling met haar ?
Kimdekim schreef op 31-03-2025 om 09:39:
Dit soort onderwerpen vind ik vaak dat het forum zich op zijn smalst laat zien want blijkbaar zijn er toch nogal mn vrouwen hier die vinden dat de moeder nooit iets fout kan doen.
Je zoon had eigenijk meteen juridische bijstand moeten zoeken want nu het kind niet meer in Nederland woont, wordt alles wel erg ingewikkeld. Toch lijkt me een tripje naar het juridisch loket nog niet zo verkeerd idee.
We kwamen er pas achter dat ze zwanger was toen ze er net woonden. We hebben zeker niet stil gezeten. Het ding is mijn stiefzoon is volgens de wet volwassen en zou alles zelf moeten regelen, door alle ruzies en beschuldigingen en hem van alles ontzeggen ziet hij het even niet meer zitten. Wij mogen dus niet voor hem handelen wat logisch is maar ook al ben je volgens de wet volwassen dat is hij natuurlijk nog niet.
Cindy_meid schreef op 31-03-2025 om 09:50:
[..]
Wij willen de goede band behouden hoe jong het ook is. Ze herkent ons degelijk wel, ze lacht en speelt met ons dat doet ze zeker niet met vreemden. En ja het is ook lastig dat begrijpen we, daarom gaan we weleens videobellen. Maar we verwachten wel als ze hier een paar maanden hier zijn, wij haar weleens mogen zien. en ze best bij ons thuis kan zijn. Is het ok dan als de baby 2 maanden alleen met de oma in nl is dus zonder moeder, en dat de oma vind dat wij haar niet mogen zien. Dat de vader maar 1 middag onder toezicht mocht komen. absurt! HIj vraagt niet veel. Alleen dat hij met zijn eigen dochter naar zijn ouders en opa en oma kan gaan. Even een wandeling met haar ?
We weten niet waarom de moeder niet mee is. Of het kindje daar is gebleven. Dan is het lastig daarover te oordelen. Misschien zorgt oma in de praktijk ook veel voor haar en werkt de moeder aan haar eigen situatie? Geen idee.
Maar wat is eigenlijk het plan. Komen moeder en kind nog weer terug naar Nederland of is hun toekomst (voorlopig) daar? En waarom wil haar familie Geen betrokkenheid van de vader of jullie? Hebben jullie met zoon gesprekken met de familie gehad?
Voor nu kunnen jullie feitelijk heel erg weinig omdat er geen enkele juridische basis is. Die jongen voelt zich misschien vader maar hij is het niet. En heeft nu geen rechten. Ga naar een goede (internationale) advocaat op het gebied van familierecht en mediaton en zorg dat er zaken geregeld worden.
Izza schreef op 31-03-2025 om 10:07:
[..]
We weten niet waarom de moeder niet mee is. Of het kindje daar is gebleven. Dan is het lastig daarover te oordelen. Misschien zorgt oma in de praktijk ook veel voor haar en werkt de moeder aan haar eigen situatie? Geen idee.
Maar wat is eigenlijk het plan. Komen moeder en kind nog weer terug naar Nederland of is hun toekomst (voorlopig) daar? En waarom wil haar familie Geen betrokkenheid van de vader of jullie? Hebben jullie met zoon gesprekken met de familie gehad?
Voor nu kunnen jullie feitelijk heel erg weinig omdat er geen enkele juridische basis is. Die jongen voelt zich misschien vader maar hij is het niet. En heeft nu geen rechten. Ga naar een goede (internationale) advocaat op het gebied van familierecht en mediaton en zorg dat er zaken geregeld worden.
In principe is het uit tussen hun, waar de moeder mee bezig is of problemen heeft is niet onze zaak. Onze zaak is de vader die van alles word ontzegd door de moeder die toegeeft er spijt van te hebben en het amper ziet. Wij gaan nu voor de erkenning, maar in nl is de wet gelukkig terecht verandert waarbij de vader ook zeggenschap heeft als hij het kind erkend heeft. Het vinden van de juiste advocaat is moeilijk we krijgen elke keer te horen hoe uitzonderlijk geval het is. want je hebt nu te maken met een andere land en regels.
Begin nu eerst eens met erkenning. Hij is Nederlands, moeder is Nederlands, kind is Nederlands. Dus erkenning verloopt via de Nederlandse wet.
Regel eerst dat. Geregelde omgang en eventueel gezag komt pas daarna.
Izza schreef op 31-03-2025 om 10:07:
[..]
We weten niet waarom de moeder niet mee is. Of het kindje daar is gebleven. Dan is het lastig daarover te oordelen. Misschien zorgt oma in de praktijk ook veel voor haar en werkt de moeder aan haar eigen situatie? Geen idee.
Maar wat is eigenlijk het plan. Komen moeder en kind nog weer terug naar Nederland of is hun toekomst (voorlopig) daar? En waarom wil haar familie Geen betrokkenheid van de vader of jullie? Hebben jullie met zoon gesprekken met de familie gehad?
Voor nu kunnen jullie feitelijk heel erg weinig omdat er geen enkele juridische basis is. Die jongen voelt zich misschien vader maar hij is het niet. En heeft nu geen rechten. Ga naar een goede (internationale) advocaat op het gebied van familierecht en mediaton en zorg dat er zaken geregeld worden.
Haar ouders hebben voor het gezin bepaald daar een paar je te verblijven. Niet alle kinderen willen het maar ze hebben geen keus. Dat ze ons niet betrekken is omdat alles moet wijken voor hun droom in Afrika. Daar past een baby niet bij, en als die er is moet het met hun meegaan. Maar ze vergeten voor het gemak dat er een vader is in het spel die heeft ook familie leden die de baby willen zien. Een kind heb je niet alleen!!
Kijk zoals wij het zien, naar Afrika gaan kan altijd nog. Maar de band tussen vader en kind vinden wij veel kostbaarder zeker in het begin. En niet komen met herinneringen ze is te jong. Een band heb je en bouw je verder op, zoals een moeder rechten heeft op haar kind heeft een vader dat natuurlijk ook.
Marianne76 schreef op 31-03-2025 om 10:33:
Begin nu eerst eens met erkenning. Hij is Nederlands, moeder is Nederlands, kind is Nederlands. Dus erkenning verloopt via de Nederlandse wet.
Regel eerst dat. Geregelde omgang en eventueel gezag komt pas daarna.
Dat zou je denken he, we krijgen steeds te horen dat het anders is omdat ze daar nu wonen.