Bah gezondheidszorg

Pelle

die is niet beschikbaar. Hier in de stad weigeren ze elkaars patienten over te nemen. Kun je wel willen wisselen maar dan moet je ook de stad uit. Die artsen nemen je gezin dan weer niet op in de praktijk omdat de afstand voor een huisbezoek te groot is.

Of er zijn gewoon geen andere huisartsen beschikbaar. Tenzij een dorp verderop met het zelfde bezwaar als hierboven beschreven.

Ps mijn vorige huisarts

nam mij niet serieus, daarover ben ik een gesprek aangegaan, vervolgens verdacht hij me van conversie (terwijl ik een spierziekte had) en stuurde me, na lang aandringen, naar de neuroloog alwaar bleek dat het absoluut geen conversie was.

Daarop heb ik mijn toenmalige huisarts een lange brief geschreven, dat ik snapte dat huisartsen niet alle dingen herkenden, maar vooral ook dat IK niet snapte dat hij mijn klachten niet serieus had genomen, met daarbij de uitnodiging om alles nog eens door te spreken.

Hierop heeft hij nooit gereageerd en ben ik overgestapt naar mijn huidige huisarts (een wereld van een verschil!)

Veeleisend

Knurf, we zouden het eens kunnen worden dat we verschillen. Dat jij geen last hebt van de genoemde bedenkingen en anderen wel. Of gaat jouw oordeel nog verder. Vind je dat dat soort gene, bedenkingen of effecten helemaal niet voorkomen bij mensen?
Knurf:"Nog even en jullie gaan eisen dat er ook individuele wachtkamers worden ingericht, zodat andere patienten niet kunnen zien dat jullie bij de huisarts zitten te wachten."
Hoe kom je nu weer op eisen? Is dat iets wat jij zelf zou doen? Ik kan me daar namelijk niks bij voorstellen. Ik vind deze gedacht minstens zo gek als jij mijn vergelijking met dat restaurant.
Wat vind je van de opmerking van Pelle "Ik zou niet kunnen werken met een huisarts die (zoals caillic) pas vaak over een week ruimte heeft. "
Is dat ook te veeleisend?
Groet,
Miriam Lavell

Onzin knurf

Jammer dat je je niet wilt inleven Knurf. Natuurlijk is het goed dat een assistente bij de telefoon zit, maar de mededeling 'ik wil een afspraak' moet voldoende kunnen zijn. Dat kan nl. prima vanuit trein of vanaf je werk. Ik zou zelfs willen pleiten voor het online afspraken maken. moet kunnen, met beschikbare tijden, net zoals je een vakantie boekt.
En al weet ik niet wie er aan de andere kant zit, het is toch ietwat genant om uitgebreid de verhalen moeten worden over vaginale puisten, of zoals ik laatst had, over iemand die zelfmoordplannen had en daar zelf van schrok en om hulp vroeg. De assistente stelde de vragen zo, dat het hele verhaal duidelijk werd voor de hele wachtkamer.
Verder zie ik geen noodzaak om van huisarts te moeten veranderen, hij is echt meer dan oké. Alleen het systeem eromheen deugt niet. En dat is niet alleen bij deze hap, jawel, de praktijk heet HAP, dat is een landelijk 'ding'.

Nee hoor marith

Ja, ik stem SP, maar ben geen 'gekwelde burger' en heb veel vertrouwen in de behandelend artsen waar ik mee te maken heb, zowel huisarts als specialisten. Ook alle artsen in mijn familie-vriendenkring zijn echt fijne mensen.
De discussie gaat over wat anders. Over organisatie en verwarring.

What matters

Marith "Overal tegen zijn, overal tegen aanschoppen en je altijd benadeeld voelen, no matter what. bah"
Het is al meermalen langsgeweest en Marlies heeft het nog eens heel duidelijk uitgeschreven. Ja, er is een groep die stelselmatig benadeeld wordt. Die van toenemend patientenweren ook daadwerkelijk gezondheidsschade oploopt.
Daar kun je ruwweg twee politieke meningen over hebben: Dat is ernstig en deze mensen wordt inderdaad tekort gedaan in hun rechten op gezondheidszorg (linksliberaal, democratisch), of dat is hun eigen schuld, moeten ze maar wat mondiger zijn (rechtsconservatief, vrije markt).
Medisch gezien is er eigenlijk maar een principe. Wie klachten heeft moet naar de dokter. Dat moet laagdrempelig om juist de zwaksten optijd te kunnen helpen.
Het is even de vraag of je politiek belangrijker vind dan gezondheid.
Groet,
Miriam Lavell

Politiek gezien

Caillic:"Ja, ik stem SP, [...] De discussie gaat over wat anders. Over organisatie en verwarring."
Mien:"Generaliserend gezegd: Men ziet je niet als `klant´ maar als ´afhankelijke´ en dus "
Dat is politiek gezien een tegenstelling tussen burgers met dezelfde klachten. (Uitleg: de SP wil geen 'klanten' in de zorg).
Caillic:"De discussie gaat over wat anders. Over organisatie en verwarring. "
Dat blijkt maar.
Groet,
Miriam Lavell

Geen probleem & tevreden

Gelukkig ben ik wel tevreden met m'n huisarts.
Als ik bel geef ik meteen aan of ik een afspraak wil of dat ik even wil overleggen of het nodig is om een afspraak te maken. Als ik een afspraak wil maken vraagt ze "mag ik weten waar het over gaat", dus ik heb altijd de mogelijkheid om nee te zeggen. Maar dat heb ik nooit nodig gevonden. En ik kan ook eigenlijk altijd voor dezelfde dag een afspraak maken, soms op mijn verzoek liever een dag later.
Je moet wel voor 10 uur bellen voor een afspraak. Maar mijn ervaring is dat als ik later op de dag me zorgen ga maken over een van de kinderen, ik altijd nog wel aan het einde van het spreekuur een afspraak kan krijgen. Zelfs als ik alleen maar bel om even bevestigd te krijgen dat ik me nog geen zorgen hoef te maken.
Wrattenspreekuur hebben ze niet meer, je kunt altijd een afspraak bij de assistente maken, stikstof is standaard in huis.
Recepten zijn al bij de apotheek voor ik de huisarts een hand heb kunnen geven. (de hand bij het afscheid, uiteraard)

Miriam

Je schrijft: Hetty:"wel weet ik dat bij ons op de seh veel gevallen binnenkomen die daar niet thuishoren. "
"Dat weet je niet. Het waarom daarvan vind je in het artikel waar je naar verwijst."
Even ter correctie: ik verwijs nergens naar een artikel. Heb ook geen artikelen gelezen hierover. Ik schrijf puur dat wat ik zie vanuit de praktijk. En blijkbaar denk ik daar anders over. SEH is in mijn ogen spoedeisende hulp en dat is dus geen snee in de vinger, keelpijn, etc.
En een kleine nuance wat betreft de DBC voor de snee in de vinger: als er niet gelijmd of gehecht wordt (en ook dat komt vaak voor) dan is het geen chirurgische ingreep maar een gewoon consult.
Groetjes Hetty,*

Gelukkig

Hetty:"Even ter correctie: ik verwijs nergens naar een artikel."
Je hebt gelijk, ik heb me vergist. Dat was jij niet, dat was een berichtje daaronder. Maar goed, het is er dan toch maar.
Hetty:"Ik schrijf puur dat wat ik zie vanuit de praktijk. En blijkbaar denk ik daar anders over. SEH is in mijn ogen spoedeisende hulp en dat is dus geen snee in de vinger, keelpijn, etc. "
En inmiddels heb je natuurlijk al die reacties gelezen en op tig verschillende manieren uitgelegd gekregen hoe het nu kan dat professionals de situatie anders beoordelen dan de patienten zelf.
Ze komen niet 4 uur in de wachtkamer zitten omdat dat zo'n fijne dagbesteding is.
Hetty:"En een kleine nuance wat betreft de DBC voor de snee in de vinger: als er niet gelijmd of gehecht wordt (en ook dat komt vaak voor) dan is het geen chirurgische ingreep maar een gewoon consult. "
Dat heb ik niet bedacht. Dat was die hoogleraar die de klachten van professionals (ze komen steeds vaker voor niks, die klunzen), koren op de molen vond van zijn economische motieven: en het is ook nog eens vreselijk duur.
Dankjewel. Dat 'duur' valt dus wel mee.
Groet,
Miriam Lavell

Systeemautisme

Marith:
'Is het wantrouwen dat Miriam en gelijkgestemden voelen. Huisartsen, specialisten, assistentens, telefonistes... ze zijn er inderdaad allemaal om jullie (de o zo gekwelde burger) dwars te zitten. Ik krijg er zo'n SP gevoel bij. Overal tegen zijn, overal tegen aanschoppen en je altijd benadeeld voelen, no matter what. bah"
Ik dacht meer aan Wilders, en dara zit idd hetzlefde onder. Namelijk onvrede over matig fucntionerende overheidsdiensten.
Wat mij opvalt in jouw (en een aantal andere) recaties, is de onwil of onmacht om je te verplaatsen in de psoitie van de patienten die op de HAP en SEH komen, en je af te vragen waarom ze komen. Wat blijkt (uit de reacties en verhalen totnogtoe) is dat een groot deel van die onzinnige HAP/SEH bezoekjes plaatsvindt om begrijpelijke redenen, en dat het begrijpen ervan je een betere basis biedt om die onzinnige bezoekjes te verminderen.

Ik nl jou, Jakiro, Knuef en wat anderen een tegenverwijt aanbieden: jullie lijden aan een milde vorm van systeemautisme. Kenmerk van systeemautisme is, dat het goed functioneren van het systeem zelf centraal wordt gesteld, en dat het doel waarvoor het systeem eigenlijk dient (in dit geval: klantgerichte patientenzorg) daaraan ondergeschikt wordt gemaakt. Ook gaan jullie sterk uit van hoe het systeem op papier zou moeten werken en hoe patienten zich zouden moeten gedragen, ipv hoe mensen zich in de praktijk gedragen.

De enige oplossing (dezelfde oplossing die ik bepleit mbt de popularteit van Wilders) is om klantgericht te worden. Om te redeneren vanuit je patienten en waarom ze doen wat ze doen. Je hoeft de wensen van die mensen niet heilig te verklaren, ze hoeft die wensen ook niet altijd te vervullen, maar je moet die wensen iig serieus nemen.

Je ziet dat keurig aan Jakiro's klacht van de mensen die op zaterdag met een sportblessure naar de SEH komen. Zij vindt dat onzin, ik begrijp dat volkomen. Tot maandag wachten vindt die patient geen optie; de HAP is ongeschikt want een huisarts kan (Jakiro's eigen woorden) geen Rontgenfotoos maken en beoordelen. Bovendien accpteert een HAP vaak geen zlefverwijzers en de SEH wel. Vanuit de positie van iemand met een zaterdagse sportblessure is de gang naar de SEH dus volkomen logisch.

Drempels

Ellen:
"En die aarzelende patiënten, die pak je met die afweerderij. Degenen die toch al niet zo assertief zijn. Die komen niet meer, want die durven niet meer. Eigen schuld, de stommelingen. Hadden ze maar wat mondiger moeten zijn. Volgens goed Darwinistisch gebruik zal die soort dan ook wel snel verdwijnen . De voorhoede van de hufterbrigade die wel eens even zorg komt eisen pak je er niet mee. Dat zijn degenen waar je het meest last van hebt, en die zich het minste laten afschrikken. Dat zijn degenen waar je de ME voor moet laten opdraven, als je de deuren dichtgooit."
Jups. Het netto-effect van drempels is contraproductief: mensen die niet durven, maar wel moeten, komen niet (gevolg: vermijdbaar lijden en complicaties); mensen die niet moeten, maar wel durven, worden boos en moeten met een beveiliger verwijderd worden.

Nogmaals, je kunt wel willen dat mensen zich anders zoudne moeten gedragen, maar dit soort gedrag is deels een gegeven en wensdenken helpt niet.

Waterbed

tinus:"Nogmaals, je kunt wel willen dat mensen zich anders zoudne moeten gedragen, maar dit soort gedrag is deels een gegeven en wensdenken helpt niet."
Precies. Het is niet anders.
Overigens kun je vanuit datzelfde principe voorspellen welke verandering er op de SEH gaat komen.
"Vanaf januari krijgt het ziekenhuis een 'onterechte' behandeling daarom niet meer vergoed door de zorgverzekeraar. Dan moeten de ziekenhuizen dus tegen deze mensen zeggen: "U moet eerst naar de huisarts, anders krijgen we de kosten niet vergoed van uw verzekeraar." Hiermee wil Klink miljoenen gaan bezuinigen: 48 miljoen euro in 2010 en 117 miljoen euro vanaf 2011. De minister vindt een bezoek onterecht wanneer je niet met de ambulance bent binnengekomen, niet door de huisarts bent doorverwezen of met je klachten ook bij de huisarts terecht had gekund. "
Laat me raden: het aantal onterechte bezoeken daalt drastisch (op papier), zonder dat het aantal patienten daalt. Het aantal gewichtige onderzoeken die bij de ha niet gadaan kunnen worden, stijgt enorm.
Resultaat: gezondheidszorg wordt weer duurder.
Groet,
Miriam Lavell

Met welk doel?

"Maar heb jij problemen zoals in dit draadje staan en heb je die met de huisarts besproken?"
In welke zin bedoel je dat? Het kenbaar maken van je verontwaardiging (die wel), of een gesprek dat het resultaat moet hebben dat het niet meer voorkomt (die niet)?
Groet,
Miriam Lavell

Sorry

.... . Of Sorry, maar we kunnen het niet verhelpen.
Groet,
Miriam Lavell

Jahoor

Pelle:"Nog een keer: WEET de huisarts dat je pas over een week een afspraak kan maken (en al je andere zaken die je hier neergooit)."
De mijne wel.
Groet,
Miriam Lavell

Pelle:"Nog een keer: WEET de huisarts dat je pas over een week een afspraak kan maken (en al je andere zaken die je hier neergooit)."
Ja, dat weet hij.

Pelle

Had jij laatst niet een vervelende ervaring met een weekendtandarts? Zoiets. Is vergelijkbaar. Je kent het dus ook, niet welkom zijn terwijl je denkt dat er zorg nodig is.

Pelle

Ik mag er toch hoop ik van uit gaan dat de assistente het beleid van de huisarts uitvoert. En dat hij dus degene is die de regels opstelt.

Tirza

Het systeem is niet fout

Maar sommige individuele gevallen zijn fout (blijkbaar). Maar dat is geen reden om het hele systeem gelijk niet goed te vinden.
Als je individuele, persoonlijke problemen met je eigen huisarts of post hebt, moet je dat aankaarten.
Ik kan altijd binnen 1 dag terecht bij mijn huisarts, wachtkamer kan niet meeluisteren met de assistenten, en alle andere poblemen die hier aangekaart worden heb ik ook niet.
Mijn moeder ook niet, mijn schoonouders ook niet, mijn broertje niet en mijn schoonzusje ook niet.
Jakiro

Niet alleen de telefoon

Men leest hier en daar over wat dingen heen. Hier komt een citaat: "Verder vindt de inspectie dat er nog onvoldoende garantie is voor een goed inhoudelijk verloop van het triageproces. Zo blijkt uit het onderzoek dat snelle telefonische beoordeling van levensbedreigende zorgvragen door de triagist wel vaker volgens protocollen worden afgehandeld en de huisarts bij de meeste posten ook binnen één uur voor autorisatie van de triage-adviezen zorgt. Maar het ontbreekt nog aan duidelijke opleidings- en vakbekwaamheidseisen waaraan een triagist moet voldoen." En ik citeerde dat al eerder. Toen kwam Pelle met vacatures en dat je daar een heuse assistentenopleiding voor moest hebben. Nu probeert Pelle het nog maar eens met te jokken dat het alleen over het opnemen van de telefoon gaat (alsof overigens het feit dat zo'n post helemaal niet te bereiken is in zoveel gevallen op zichzelf niet zorgelijk genoeg is). Pelle, waarom hecht je toch in zoveel draden aan het bagatelliseren van wat er wordt gezegd? Staat dat flink of zo?

Jakiro

"Mijn moeder ook niet, mijn schoonouders ook niet, mijn broertje niet en mijn schoonzusje ook niet." Wat een mooi vijfdubbelblind onderzoek. Wat een significante resultaten zal dat hebben gegeven. ROLF

Pelle

"Nogmaals: als er huisartsen zijn bij wie het structureel is dat je pas over een week een afspraak kan krijgen terwijl er tussendoor geen vrije dagen zijn is het duidelijk dat we meer huisartsen nodig hebben. Wat vind jij Marith? "

Ben het met je eens dat er meer huisartsen bij zouden moeten komen. Zoals je al eerder liet weten ben ik niet voor het loslaten van de numerus fixus maar het moet voor startende jonge huisartsen aantrekkelijker en makkelijker worden gemaakt om een praktijk over te nemen. De financiële en organisatorische voorwaarden zijn nu nog te slecht. Het aantal beschikbare waarnemers is een goede graadmeter voor het aantal werkzoekende huisartsen. Een paar jaar geleden geleden was er vaak nauwelijks een waarnemer te vinden voor een avonddienst nu is er een overschot aan waarnemers. Kortom, maak de randvoorwaarden aantrekkelijker ipv de opleiding groter.

Ahum

zoals IK al eerder liet weten

Systeemautisme 2

Jakiro:
"Het systeem is niet fout. Maar sommige individuele gevallen zijn fout (blijkbaar). Maar dat is geen reden om het hele systeem gelijk niet goed te vinden."
ROFL Dat is een typisch systeemautistische opmerking.
Ik denk dat het systeem fout is, terwijl de mensen hun best doen.
Of genuanceerder: het systeem heeft tekortkomingen en lokt bepaald gedrag uit. Zie mijn eerdere analyse over zaterdagse sportblessures op de SEH; mss ongewenst vanuit financieel doelmatigheidsoogpunt ofzo, maar vanuit het standpunt van de patient/geblesseerde sporter een volkomen begrijpelijke gang vanz aken.

Tinus

Is er een gezondheidssysteem buiten Nederland waar jij wel blij van wordt?

Pelle

ja ik heb problemen gehad met het vinden van een huisarts in deze stad. Ik moest mijn oude maar houden.
Ik kwam vanuit Twente in de randstad wonen.
Vervolgens was er dan wel 1 arts die mij en mijn man destijds als patient wilde hebben.

Bij de eerste de beste afspraak ging dat helemaal mis.
Dat hebben we besproken en sindsdien gaat het goed. Hij was degene die bij mijn man leverproblemen constateerde nadat het ziekenhuis hem na een inwendigonderzoek met biopten met koorts naar huis had gestuurd, terwijl hij al geel werd!

Vervolgens verhuisden we naar de andere kant van de stad en wilden we daar graag een huisarts. Dat ging dus niet want ze nemen geen patienten van elkaar over.
Uiteindelijk bleek het wel goed te zijn want een kleine 2 jaar later moest ik weer verhuizen en kwam ik weer bij deze huisarts terecht. En nu kan ik lezen en schrijven met hem en zijn assistente. Een zeer capabele dame.

Ook goede ervaringen met de HAP. Ik bel ze wel eens voor advies. Dochterlief reageert nogal heftig op muggenbeten. Deze zomer zwol haar voet heftig op. Na uitgekafferd te zijn door de vervanger van de huisarts omdat ik 1 minuut te laat was (de supermarkt om de hoek bij hem kon niet vertellen waar hij zat!) was ik te beduusd om te vragen waar ik later op moest letten.
Ook toen prima telefonisch advies gekregen.
En voor mij zelf een keer excuses gekregen dat ze helaas geen andere pleisters hadden als harry potter. Ik had bij het snoeien in de tuin in mijn vinger geknipt en het wilde niet stoppen met bloeden.

Aan de andere kant ook mindere ervaringen met de SEH, terwijl in het dosier van mijn man stond wat er gedaan moest worden bij klacht X en dat wij dan zonder tussenkomst van de HAP naar de SEH moesten, en dat de specialist zelfs thuis gebeld moest worden werd dat niet geloofd door een eigenwijze arts-assistent en niet uitgevoerd. En dan wordt ik best nijdig. Het staat er toch niet voor niets denk ik dan. Maar dat dacht de specialist ook en dat gesprek was niet bijster vriendelijk tussen hun.

Maar ik heb nog nooit het gevoel gehad dat men vond dat IK niet juist handelde door daar te zijn of contact op te nemen.

Ik wel marith

Marith: "Is er een gezondheidssysteem buiten Nederland waar jij wel blij van wordt?"
Ik ben geen Tinus, maar toch. Hoewel ik er maar korte tijd gebruik van heb gemaakt, en dus te kort om er alles van te weten, werd ik heel blij van Zwitserland. Je maakt zelf afspraken met de arts die je nodig denkt te hebben. Of dat nou een huisarts is of een kinderarts of dermatoloog. Heerlijk, zonder poortwachters.