Bah gezondheidszorg

Ennnnnn.........jakiro

Maandag moet je weer naar je werk. En heb je dus geen tijd, want al die voetballers zijn bouwvakkers die met bussies naar andere plaatsen moeten. Of vertegenwoordigers die geen auto kunnen rijden met een dikke poot.
Bovendien: als je op maandag om 8 uur je huiarts belt, ben je drie kwartier verder voor je er door komt en krijg je pas een afspraak voor zes dagen latern
Nee, ik wist het wel. Kan die HAP-per ook meteen even naar de snee in je neus kijken.

Tirza

Straf

Jakiro:"Op de SEH mag je als patient niks eten en drinken totdat de diagnose gesteld is, zelfs al kom je voor een ingegroeide nagel."
Tjonge! Dan heb ik een heleboel straf verdiend. Wij gebruiken gewoon de automaat. De warme chocoladewater is best te drinken.
Groet,
Miriam Lavell

Anekdotiek

Jakiro:
Omdat ze eerder geen zin hadden. Iedereen die op een SEH werkt, kent wel de situatie van de hockeyer/voetballer/atletieker/andere zaterdagsporter die op zaterdagochtend door z\'n enkel gaat. Veel pijn heeft, maar eerst toch nog even de kantine in gaat om zich lam te zuipen."
Ja, mooie anekdote. Hoevaak gebeurt dat nou per jaar? Hoeveel procent van je patienten gaat het om?

Afgeschaft

Tirza:"Je opmerking over medicijnen na een halfuur halen is hier met gejuich ontvangen. Na drieen mevrouw, als het dezelfde dag is voorgeschreven."
Oh die goede oude tijd. Die is voorbij bij ons. Niks na drieën. Volgende dag pas. Ik heb me wel verbaasd maar er nog geen echt vervelende ervaringen mee. Misschien krijg je op de HAP je medicijnen ook wel sneller? En misschien zijn die ook wel lekkerder?
Groet,
Miriam Lavell

Hier op de seh

Word je zelfs naar de snackcorner verwezen als het lang gaat duren. Nummertje trekken, vriendelijk knikken naar jouw-stoel-bezet-houdende medewachters en hobbelen maar. Even lekker wat te snacken halen.
Ik ga die roep om landelijke richtlijnen steeds beter begrijpen.

Tirza

Ja en nee

"Samenvattend: ze denken dat ze ziek zijn en dat er een dokter moet kijken. Dat is reden genoeg om naar een dokter te gaan" Ben ik met je eens.
Het klopt niet, maar ik kan me die gedachten heel erg goed voorstellen en neem het ook niemand kwalijk dat hij zo denkt.
"Daar komt dan nog bij: ze weten dat als ze maandag de ha bellen, dat ze dan nog een aantal dagen (wel zes soms) moeten wachten tot ze aan de beurt zijn.

Wat ze hebben kan geen week wachten, dus gaan ze vandaag. "
Niet mee eens. De originele poster overkwam het eerste. Maar wilde niet zeggen waarvoor en kon dus niet overtuigen dat het spoed was. De conclusie was dat het geen spoed was, dan is het dus zeker geen HAP of SEH indicatie.
Wat is er in vredesnaam mis met het aan de triagiste of assistente in het kort vertellen waar het om gaat, zodat je kan aantonen dat het écht geen 6 dagen kan wachten ? Daar ligt de crux. Niet het feit dat ze geen afspraak krijgt, die krijgt ze namelijk wel. Maar aan het feit dat ze niet wil uitleggen waarom het naar haar idee eerder moet en daarna nog boos wordt omdat het niet eerder gebeurt.
Als het om een wrat gaat bijvoorbeeld, heeft het hier geen zin om een afspraak met de huisarts te maken. Dan kan je gewoon op woensdag tussen 2 en 3 binnenlopen (zonder afspraal !!!) en hem aan laten stippen. Weet niet iedereen, maar kan de assistente je wel vertellen. Moet ze wel weten waar het om gaat. Het is zonde als daar een consult voor afgesproken wordt, terwijl de HA dan nog niks kan doen.
Hetzelfde geldt voor bloeddrukmetingen, glucose prikken, Hb prikken, zwangerschapstesten, astma testen, vervolgmedicijen, wondverpleging. Allemaal zaken die in mijn praktijk door gespecialiseerde verpleegkundigen gedaan worden met een inloopspreekuur en een afsprakenspreekuur. Juist omdat de assistente weet dat je niet kan verwachten dat de patient al deze eigenaardigheden weet, zou ze de patient beter kunnen helpen als ze wist waar het om gaat. Maar nee, de patient weigert....
Beetje een eigen schuld, dikke bult verhaal (want ik ga er dus inderdaad vanuit dat het niets ernstigs is, anders had Jaymza er hier geen verontwaardigd draadje over geopend)
Jakiro

Ik snap 'm niet

Jakiro:"Iedereen die op een SEH werkt, kent wel de situatie van de hockeyer/voetballer/atletieker/andere zaterdagsporter die op zaterdagochtend door z\\'n enkel gaat. Veel pijn heeft, maar eerst toch nog even de kantine in gaat om zich lam te zuipen." "
Ik begrijp het niet. Hij mag toch helemaal niet komen op zaterdag? Wat maakt het uit of hij 's ochtends of 's avonds komt?
tinus:"Ja, mooie anekdote. Hoevaak gebeurt dat nou per jaar? Hoeveel procent van je patienten gaat het om? "
Dat lek is nog steeds niet boven, maar juist bij enkels en knieën komt het nog wel eens voor dat het pas na een paar uur zorgelijk pijn gaat doen.
En natuurlijk: juist in het weekend wordt er veel gesport, gefietst, etc. Veel van dit soort ongevallen dus.
Groet,
Miriam Lavell

Ik lees het al

Jij bent patient bij een grote, hippe praktijk. Ikke niet. Ik vertel de assistente niks en ze vraagt ook niks. We hebben een deal: ik bel, zij schrijft. En nee, ook niet in de computer. Daar voert ze het later pas in in. Als ik medicijnen nabestel, schrijft ze het gewoon eerst op een papiertje. Met netjes alles er bij. En dan accordeert de huisarts het en dán pas gaat het naar de apotheek. Het leven is eenvoudig op het platteland.

Tirza

Tinus en tirza

En dan is het niet gebroken, maar gekneusd. Kan je dan wel werken met je dikke pootje ?
"Los daarvan, zo vreemd is het toch niet, dat je wil dat er op zaterdag een dokter kijkt naar je sportblessure?" Als je 's morgens om 10 uur je pootje verzwikt en dan de keuze maakt om eerst met je maatjes je lam te zuipen in de kantine, heb je naar mijn mening al bepaald dat het geen spoed is.
Waarom dan wel 's avonds of 's nachts alsnog naar de SEH ? Dat is dan weer typisch een telefoontje naar de HAP waard, die bepaalt of het verstandig is dat je direct komt, of zondagochtend om 9 uur, of maandag naar je eigen huisarts gaat.
"Ja, mooie anekdote. Hoevaak gebeurt dat nou per jaar? Hoeveel procent van je patienten gaat het om? "
Ieder weekend minstens 1x (voor mij, als rö-laborant)
Op een drukke dag heb ik 50 patienten, gemiddeld zal het 20 à 30 patienten zijn die dus via de SEH voor foto moeten. Tussen de 2% en de 5% dus.
Tirza: Ik woon in een deurp. 13.000 Inwoners, 1 huisartsenpraktijk, 1 apotheek op 50 meter afstand.
Herhalingsrecepten hoeft geen huisartsen fiat, kan ik écht na een half uur ophalen. Ik hoef zelfs niet meer met m'n briefje na een consult de straat over te steken.
Service heet dat. Daarom heb ik ook geen moeite om de assistente antwoord te geven als ze wat vraagt. Het werkt namelijk altijd in mijn voordeel.
Jakiro

Eerst ff aankijken

Miriam:
"Dat lek is nog steeds niet boven, maar juist bij enkels en knieën komt het nog wel eens voor dat het pas na een paar uur zorgelijk pijn gaat doen."
Jups. Dat hebben we toch geleerd; eerst ff aankijken.

Want ik heb deze zomer ook een zinloos bezoekje aan de SEH gebracht, notabene in een Frans ziekenhuis. Zoonlief was behoorlijk gevallen en terwijl ik net zat te kijken of zijn knie nou echt zo stijf was, had de badmeester de pompiers al gebeld. Achteraf had een uurtje wachten dat bezoekje onnodig gemaakt.

Spoed

Ik "Wat ze hebben kan geen week wachten, dus gaan ze vandaag. "
Jakiro:"Niet mee eens. De originele poster overkwam het eerste. Maar wilde niet zeggen waarvoor en kon dus niet overtuigen dat het spoed was. De conclusie was dat het geen spoed was, dan is het dus zeker geen HAP of SEH indicatie."
Precies. Je moet bij gewoon regulier bezoek voor iets onbenulligs ook al aantonen dat het spoed is. Dus maakt het niks meer uit. Kun je net zo goed in het weekend gaan.
"waarom kunt u geen zes dagen wachten?"
"Omdat ik het druk heb volgende week"
Ik heb ook een anekdote. Zoonlief ging op stage naar Nieuw Zeeland. Hij had last van zijn moeilijke tenen en wilde dat eigenlijk nog voordat hij vertrok verholpen hebben. Maar hij was geen spoed.
Nu komt ie... dus heeft hij zelf en zonder verdoving maar zijn teennagel afgerukt. Zo, klaar.
Groet,
Miriam Lavell

Niet of-of

Jakiro:
"Als je 's morgens om 10 uur je pootje verzwikt en dan de keuze maakt om eerst met je maatjes je lam te zuipen in de kantine, heb je naar mijn mening al bepaald dat het geen spoed is. "
Nee, dat is ongenuanceerd. Jij doet nu net, alsof er maar twee opties zijn: Of je ziet binnen 5 minuten dat het spoed is, of het kan 48 uur wachten. Maar juist bij dit soort blessures wordt het vaak pas een uurtje of wat later duidelijk, dat er toch medisch advies nodig is.

Tinus

"Nee, dat is ongenuanceerd. Jij doet nu net, alsof er maar twee opties zijn: Of je ziet binnen 5 minuten dat het spoed is, of het kan 48 uur wachten. Maar juist bij dit soort blessures wordt het vaak pas een uurtje of wat later duidelijk, dat er toch medisch advies nodig is."
En daar heb je dan de HAP voor.
Jakiro

Nee

Jakiro:"En daar heb je dan de HAP voor. "
Nee. Die wordt ook teveel bezocht zo is de klacht, ook in dit draadje. Zorgelijk met een knie of een enkel is bovendien toch al snel 'maar even een foto laten maken'.
Groet,
Miriam Lavell

Verbaal

Jakiro:
"Wat is er in vredesnaam mis met het aan de triagiste of assistente in het kort vertellen waar het om gaat, zodat je kan aantonen dat het écht geen 6 dagen kan wachten ? Daar ligt de crux."
Omdat dat niet werkt? Omdat het je een moedeloos miskend gevoel geeft en je geen zin hebt in die discussie met de assistent? Omdat je verbaal niet tegen de assistent opkunt die uitstraalt dat ze er is om je de toegang tot de huisarts te blokkeren? Omdat je gewoon gewoon geholpen wil worden?

Mss kun je je dat niet voorstellen, maar ik wel.

Laagste drempel

Jakiro:
"En daar heb je dan de HAP voor."
Klopt. Behalve als die zegt dat je niet mag komen, omdat je dan maar meteen had moeten komen.

Zoals Miriam al aangaf, voor buitenstaanders lopen HAP en SEH wat door elkaar. De vraag is heel simpel: Waar is de drempel het laagst? Daar gaat de patient heen.

Hoogst genant

"Wat is er in vredesnaam mis met het aan de triagiste of assistente in het kort vertellen waar het om gaat, zodat je kan aantonen dat het écht geen 6 dagen kan wachten ?"

Een mens kan zomaar ineens hoogst genante, intieme of vieze kwaaltjes hebben.
Dingen die actie of geruststelling vergen, en een discrete benadering. De assistente die binnen gehoorsbereik van de wachtkamer het telefoonverkeer afhandelt valt daar niet onder. Het bellen met één van de 5 steeds wisselende assistentes zodat je geen idee hebt van wie je nu weer aan de lijn hebt, ook niet.

Dat diegene daarvoor opgeleid is en dus heus nergens van opkijkt, is vanuit het perspectief van de zorgverlener een afdoende antwoord. Vanuit het perspectief van de aarzelende patiënt, die toch al niet graag belt, is het dat niet.

En die aarzelende patiënten, die pak je met die afweerderij. Degenen die toch al niet zo assertief zijn. Die komen niet meer, want die durven niet meer. Eigen schuld, de stommelingen. Hadden ze maar wat mondiger moeten zijn. Volgens goed Darwinistisch gebruik zal die soort dan ook wel snel verdwijnen .

De voorhoede van de hufterbrigade die wel eens even zorg komt eisen pak je er niet mee. Dat zijn degenen waar je het meest last van hebt, en die zich het minste laten afschrikken. Dat zijn degenen waar je de ME voor moet laten opdraven, als je de deuren dichtgooit.

Jaymza's zes dagen

Pelle, het is niet makkelijk scoren met die zes dagen. Ze zijn niet uniek, het komt echt heel veel voor. Als ik op dinsdag bel, dan 'lukt het niet meer deze week'. Onze huisarts werkt niet op maandag, dus dan wordt het al vlug zeven dagen. Heel normaal voor dingen waar je geen 112 voor belt.

Laat losssss

Ik"Wat ik nog steeds niet geloof is dat het woord HAP uitsluitend voorbehouden is aan de weekenddienst. Heb je daar een linkje van? "
Pelle:"Dat heb ik niet gezegd"
Oke. Dan heb ik dat verkeerd begrepen.
Pelle:"ik zei dat jij de huisartsenPOST verwart met de huisartsenPRAKTIJK."
Van die verwarring ben ik de dader niet. HAP wordt ook gebruik voor huisartsenpraktijk. Zie bijvoorbeeld http://www.hap-noordgouwe.nl/
De verwarring in de discussie ontstond omdat de nadruk bij jou en Jakiro ineens op de uren van de dag leek te liggen. Alsof je wel tijdens kantooruren met keelpijn naar de SEH mag, of anders helemaal niet met keelpijn naar de dokter mag.
amk had een oplossing voor die verwarring. "Volgens mij is de officiele term trouwens CHP: centrale huisartsenpost. Juist om te verwarring met de HuisArtsenPraktijk te voorkomen."
En dat komt overeen met de termen die in mijn regio gebruikt worden.
Pelle's postje Tja.
Begrijp ik weer niet wat je daarmee wilt zeggen. Laat losss Pelle.
Groet,
Miriam Lavell

Nog ingewikkelder

Ik vrees Pelle, dat de wereld een stuk ingewikkelder in elkaar zit dan jij wilt. Daar kun je mij de schuld van geven, maar dat lijkt me een beetje suf.
Anders dan in dit draadje gesuggereerd is een HAP niet per definitie alleen voor nacht en weekenddiensten. Soms is het gewoon een praktijk (verwarring van termen). Anders dan jij denkt is een praktijk die de lokatie is voor weekenddiensten, niet per definitie tijdens kantooruren gesloten (verwarring van lokatie). Overdag zijn die lokaties ook wel eens gewoon praktijk (verwarring van tijd). Het komt zelfs voor dat die praktijk ook tijdens kantooruren diensten verleent aan de overige praktijken en de SEH. Triage, foto's, weet ik veel (arts of assistente stuurt door naar centrale HAP, die verwijst naar 2e lijn).
Met de voornemens van Klink neem ik zelfs aan dat die laatste combinatie alleen maar toe zal nemen. Zie ook het stuk dat Pluk eerder aanhaalde. De huisarts wil 24/7 verantwoordelijk zijn. "De huisarts" is niet je eigen huisarts (verwarring van persoon), maar de verzameling van huisartsen die zich verenigd hebben in een centrale huisartsenpost.
Pelle:"Ik zou niet weten waarom jij dat opeens verwarrend vindt? "
Ja, dat vind ik verwarrend. Nu kom ik wel aan mijn trekken, maar ik vrees dat het voor grote groepen te ingwikkeld is. En dat mag jij weer dom en weinig overtuigend vinden.
De vraag is eigenlijk of je de publieksverwarring als probleem van de zorg wilt zien, of eigen schuld, dikke bult van burgers die daardoor de 'verkeerde' keuze maken.
Met de ME voor de deur komen die beslist minder vaak binnen.
Groet,
Miriam Lavell

U bent altijd welkom

Knurf, kennelijk vind je het moeilijk voor te stellen dat zo'n ondervraging een drempel is.
Ander voorbeeld: je belt een restaurant voor een tafel. De telefoniste heeft pas over zes dagen een tafel, tenzij je aannemelijk kunt maken dat je 'm vanavond nodig hebt. Daarvoor moet je wel wat meer vertellen over de redenen van je diner.
Nog een:
Jij neemt de telefoon op. Het is familie/vriendin/kennis die in de buurt is en oppert even langs te wippen. Jij zegt dat je het heel druk hebt, maar wil dat wel verplaatsen als de persoon in kwestie aannemelijk maakt dat het bezoek belangrijker is dan jouw overige werkzaamheden.
Met deze voorbeelden hoop ik duidelijk te maken dat dit soort ondervraging direct invloed heeft op het je welkom voelen of niet.
Dat werkt bij de dokter ook zo. De ene persoon is er gevoeliger voor dan de andere. Dat jij dat niet voelt, dat misschien zelfs een meerderheid (weet ik niet) er geen enkele moeite mee heeft, doet daar niets aan af.
Lees het berichtje van Ellen nog een keer.
Groet,
Miriam Lavell

Waarom maak je het zo moeilijk miriam

Je hebt een klacht en je bepaald, als patient, of dat door een huisarts of een SEH gedaan moet worden afgehandeld. Die afweging maak je als patient helemaal zelf.
2 Opties dan:
1) je gaat naar de SEH. Je wordt geholpen, eventueel met een hoop gesteun en gezucht als het een beetje nutteloos is, of je wordt verwezen naar je huisarts of HAP.
2) Je belt de huisarts. Je krijgt dan een afspraak, voor nu, over 2 dagen, 5 dagen, of je mag gelijk langskomen of de huisarts komt bij jou langs.
2a)De huisarts is gesloten en je wordt doorverwezen naar de HAP via een antwoordapparaat.
2b) Je belt de HAP. Die beoordelen of het gelijk moet en inderdaad een HAP-afspraak waardig, of dat je de volgende dag de huisarts moet bellen.
2c) Je mag langskomen bij de HAP (op afspraak in hele korte termijn, of direct langskomen)
2d) Je wordt teruggebeld door een huisarts.

Stap 1, 2a, 2b, 2c, 2d mag je als consument helemaal vergeten. Het enige wat je hoeft te weten is dat je bij een medisch probleem de huisarts belt en als jij, als consument, antwoorden geeft op de vragen, je precies weet wat je moet doen. (1, 2a, 2b, 2c of 2d). De mate van doeltreffendheid of klantvriendelijkheid valt of staat wel met de medewerking van de consument/patient. Als je niet wil dat je collega's of vrienden jouw privé gesprek willen horen, ga je even apart zitten -> privacyprobleem 1 opgelost.
Wil je absoluut niet dat de assistente weet wat er aan de hand is (komt ze toch wel te weten als ze de dossiers gaat afronden) -> meld dat je het een heel intiem probleem vind en dat je er liever alleen met de huisarts over praat.
Zo moeilijk is dat toch niet ?

Een uitzondering is als elke seconde telt; dan bel je 1-1-2. Die slogan is er niet voor niks.
Je hoeft helemaal niet te weten wat de logistiek is, om toch goed geholpen te worden.
Jakiro

Knurf/jakiro

Knurf:"En de assistente heeft daar nog nooit van gehoord?"

Lees nog eens goed wat ik schreef:"De assistente die binnen gehoorsbereik van de wachtkamer het telefoonverkeer afhandelt valt daar niet onder. Het bellen met één van de 5 steeds wisselende assistentes zodat je geen idee hebt van wie je nu weer aan de lijn hebt, ook niet. Dat diegene daarvoor opgeleid is en dus heus nergens van opkijkt, is vanuit het perspectief van de zorgverlener een afdoende antwoord. Vanuit het perspectief van de aarzelende patiënt, die toch al niet graag belt, is het dat niet."

Het gaat om een assistente die binnen gehoorsafstand van de wachtkamer dat soort telefoontjes afhandelt: "Oh, en is het dunne poep?". Hoe exotisch het in jouw oren ook mag klinken, er zijn mensen die het niet prettig vinden dat dat gebeurt. Noch als toehoorder in de wachtkamer, nog als bellende patient die weet dat er toehoorders zijn.
En het gaat om assistentes die telkens wisselen. Dat soort informatie deel je niet graag met iemand waarvan je geen idee hebt wie het is.

Is dat nou allemaal reden om niet te bellen? Nee hoor, maar hoogst onklantvriendelijk is het wel.

Jakiro:"Wil je absoluut niet dat de assistente weet wat er aan de hand is (komt ze toch wel te weten als ze de dossiers gaat afronden) -> meld dat je het een heel intiem probleem vind en dat je er liever alleen met de huisarts over praat. "

Ahhhh, dus als ik wél morgen terecht wil kunnen en niet aan de assistente wil vertellen waarom, dan vertel ik dat het een intiem probleem is? En dat is dan genoeg reden om wel wat meer spoed te krijgen dan "volgende week" zonder dat je uitleg hoeft te geven? Dank voor de tip, dat wist ik dan weer niet. Ik kreeg uit dit draadje toch werkelijk de indruk dat als je sneller een afspraak wilde dat je dan aan de assistente moest uitleggen waaróm, dat was het hele idee van die voorselectie door de assistente dacht ik.

Ervaringen huisarts melden

voor iedereen met opmerkingen-klachten-pluimpje ) er is een online meldactie tot 30 november http://www.consumentendezorg.nl/meldactiehuisarts/

Redenen voor mensen om naar de hap of seh te gaan

Ik denk, globaal gezien,
vanwege klachten die niet kunnen wachten,
of vanwege het feit dat de huisarts tijdens werkuren bereikbaar is
of voor een tweede mening
of om een andere arts te treffen dan je HA (er zijn ook mensen die niet bij hun huisarts, waar ze ontevreden over zijn, weg kunnen omdat ze bij een andere HA niet worden aangenomen (praktijk vol enz)
of vanwege geruststelling (kan ik hiermee de nacht/het weekend wel door)
of omdat mensen vinden dat ze altijd terecht moeten kunnen, met welke klacht dan ook.

Alléén als elke seconde telt

Jakiro:"Een uitzondering is als elke seconde telt; dan bel je 1-1-2. Die slogan is er niet voor niks."
Dit is een voor deze discussie heel toepasselijke opmerking. Die slogan komt van mijn vader. Ik zat er naast, ik heb de briefing gelezen, ik heb meegedacht.
Hij is niet bedacht voor 112 maar voor 06-11 (de voorganger).
En ja, die slogan is wel voor niks bedacht. Al heel snel bleek dat het helemaal niet de bedoeling was dat het publiek hierover het eigen oordeel mocht vertrouwen. De telefoniste onderwierp elke beller aan een snijdend kruisverhoor: ademt het slachtoffer nog? is er bloed? "Weet ik veel, kom snel, ze zijn elkaar nú in elkaar aan het rammen" Dan moet u het gewone politienummer bellen.
Er is nog gepoogd om het publiek 'op te voeden' door de slogan aan te passen. Er kwam het woordje 'alléén' voor. Maar het probleem bleef natuurlijk: een enorm verschil in beleving van gevaar en hoge nood tussen het publiek en de professionals.
Mijn vader was diep verontwaardigd over dit getouwtrek. Hij heeft die slogan geschreven, bedoeld én gepresenteerd in de betekenis die het publiek er aan gaf.
De slogan is gedumpt, het nummer is veranderd, er is een centraal nummer bijgekomen voor 'gewone' politiedingen. De EHBO is SEH gaan heten, een ambulance komt niet zomaar als je belt, het ambulancepersoneel maakt ook nog eens een selectie en de weekenddienst van de huisarts is er ineens alléén als er levensgevaar is. Daarvoor moet je niet het centrale noodnummer bellen, maar het nummer van de firma die de nacht en weekenddiensten doet. Dat nummer is overal anders. Nog erger: die firma heet overal anders.
Jakiro:"Zo moeilijk is dat toch niet ? "
Je kunt nog steeds het noodnummer bellen. Die verbinden je door of geven je het nummer van de instantie die je nodig hebt. Daar krijg je weer zo'n juffrouw die zegt wat je moet doen. It needs no brains om dat klakkeloos op te volgen. "Een dagje wachten" is geen raketwetenschap.
Maar je mist de crux. Die beller vindt dat elke seconde telt. Dat gevoel raak je niet kwijt van commando's opvolgen van partijen die eigenlijk niet meer doen dan zeggen dat je dat gevoel niet mag hebben.
Je kwaal ook niet trouwens.
Dat centrale noodnummer is geintroduceerd met de gedachte om het publiek beter van dienst te kunnen zijn in gevoelde noodsituaties. Daar is het ook werkelijk voor bedacht (Europa) en zo wordt het ook gebruikt in diverse Europese landen. De pompiers komen direct aanrukken voor de zoon van tinus.
Maar het heeft niet zo mogen zijn, in Nederland. "Burgers moeten niet denken dat ze recht hebben op een brandweer, politie of dokter" zo menen de beleidsmakers.
Groet,
Miriam Lavell

Gemiddeld 8 dagen

Bij onze part-time werkende huisarts duurt het gemiddeld 8 dagen voor je aan de beurt bent met een niet spoedeisende klacht. Wanneer je de afsprakenlijn belt krijg je een receptioniste aan de telefoon die je min of meer afpoeiert met een afspraak de week daarop. Pas wanneer je herhaaldelijk zegt dat je wilt dat er sneller naar gekeken wordt, wordt je doorverbonden met een assistente. Zij beoordeelt of je op een spoedplek of bij een collega-arts terecht kunt, meestal de dag nadat je belt, soms dezelfde dag. Eenmaal op het felbevochten tijdstip in de wachtkamer beland blijkt dat het spreekuur een half uur tot drie kwartier uitloopt. Dit is geen uitzondering, dit heb ik de afgelopen 5 keer dat ik met een kind naar de dokter moest al meegemaakt.
Kijk, ik wil echt niet zeuren en ik snap best dat je met een kind met een zere knie niet naar een HAP/SEH moet gaan, maar ik vind wel dat er bij onze huisartsenpraktijk een enorm beroep wordt gedaan op je geduld, verbale vaardigheden en zelfbeheersing...

Ik ben erg tevreden

over mijn huidige huisarts, over (en met) de assistentes kan ik nog discussiëren, maar inmiddels kent ons ons een beetje.. al blijven er nog leuke uitschieters

(vrijdagmiddag om 15 uur ineens bloed plassen, ´verrek, daarom voel ik me zo beroerd´, assistente die verzucht: kon u niet eerder bedenken dat u blaasontsteking had, het is vrijdagmiddag....)

Ach, natuurlijk is er overal wel wat, en inmiddels ben ik mondiger en zet ik door als ik vind dat er nu wat moet gebeuren.

Mijn huisarts is de beste van Nederland, dus daar ga ik niet weg (laat die man nog een lang (werkzaam)leven beschoren zijn !)

Een afspraak over 6 dagen, daar heb ik geen moeite mee als het om iets niet acuuts gaat. Ik heb wel eens gebeld omdat er een acuut probleem was (ik kon niet meer slikken en dus geen medicijnen gebruiken en dus waarschijnlijk steeds meer spierverslapping kon krijgen) en ik overmorgen op het (spoed!!) spreekuur terecht kon..hhahahha, nou, ik dacht het niet! Dat is ook wel te motiveren..

Maar de drempel zou van mij wel wat lager mogen. Ik wil ook best uitleggen wat de reden is waarom ik kom, dat maakt me niet uit.

Ik zit alleen niet te wachten op andermans verhalen (bijv. bij de apotheek dat de werking van een medicijn wordt uitgelegd op luide toon, waarop de oude baas zijn halve doopceel licht, terwijl de hele wachtkamer meegeniet