Angst om op vakantie te gaan
Ik heb in mijn tienerjaren denk ik 10 keren gevlogen. Op mijn 20e paniekaanvallen gehad en thuis gezeten. Toen ik een jaar of 27 was ook weer overspannen/veel paniek, maar had al een vakantie naar Portugal geboekt, dus wel moeten gaan en hele nare ervaring omdat ik het eigenlijk niet kon, wilde alleen maar naar huis. Daarna nooit meer ver op vakantie gegaan omdat ik nooit meer durfde, altijd bang voor paniek, durf sowieso alleen niet ver weg. We zijn altijd in nederland gebleven. Nu mijn kinderen wat ouder zijn gaat het wel mijn leven beheersen, ik wil zo graag een keer met ze verder weg, wat zou ik graag een vliegreis maken, maar als ik zou boeken lig ik er 2 maanden wakker van, dus dat kan ik niet gaan doen. Iedereen heeft het maar over vakantie's en ik merk dat het mijn leven beheerst, ik kan er soms niet van slapen. Misschien overdreven, want het is wel een luxe probleem. Ook met de auto is een probleem omdat ik dan ook niet 1,2,3 terug ben, die hele rit maakt me ook angstig. Ik volg nu een programma over angst, maar ook dat lukt niet om rust te krijgen. Ik denk dat een psycholoog me hier ook niet mee kan helpen, ben ik vroeger al vaker geweest. Heeft iemand ook deze ervaring of een tip wie me hiermee zou kunnen helpen?
afgelopen jaar is er ook al een jaar geweest die ze "verloren" heeft. Helemaal geen probleem, maar ik denk als het nu weer gebeurd je zo onzeker wordt. Ze weet gewoon echt niet wat te kiezen.
Op kamers gaat ze niet.
Zou je kind laten gaan als ze niet lekker in haar vel zit met deze afstand? Daar gaat het eigenlijk om. Ze kan het zelf denk ik niet overzien, maar ze benoemt de reistijd wel vaker.
Kikki39 schreef op 18-08-2023 om 10:02:
Ze weet gewoon echt niet wat te kiezen.
Op kamers gaat ze niet.
Ze kan het zelf denk ik niet overzien, maar ze benoemt de reistijd wel vaker.
Dan kun je haar misschien laten inzien dat een opleiding op comfortabele reisafstand veel fijner is. Dat betekent 2 u extra tijd om vanalles of niets te doen, elk dag weer.
Is alles al uitgezocht? Hoeveel dagen per week heeft ze les? Mijn dochter heeft soms op drie dagen slechts college. Of is het 5 dagen deze reistijd. Ze wil nu misschien niet op kamers, maar dat kan gaan veranderen. Ik kon het eerste jaar onverwacht meerijden met iemand die uit mijn woonplaats kwam. Dat was prettig, want ik had ook deze reistijd. Hoor ook weleens dat mensen een nachtje in een jeugdhostel verblijven of weleens bij iemand op kamers overnachten.
Als ze dit echt de leukste opleiding vind, zou ik ervoor gaan. Dat niet lekker in haar vel zitten, is nu. Wellicht spanning voor wat komen gaan.
Samen de reis eens maken en daar ter plekke eens gaan rondlopen?
ja, dat is het probleem juist, de leukste opleiding. Als deze in onze buurt lag koos ze deze ja, want andere vallen ook allemaal af. Maar of dit is wat ze wilt, nee ook niet. Kijk als deze opleiding is wat ze wilt zeg ik ook gelijk, doen!
Maar op het moment denk ik ook dat het belangrijk is om lekker in je vel te zitten, want die reistijd is echt niet fijn als je niet lekker bent. Als het na 4 weken niet blijkt te lukken moet ze weer over stappen.
Als ze met een nieuwe opleiding begonnen is, kan dat "niet lekker in haar vel zitten" als sneeuw voor de zon verdwijnen. Daar zou ik me dus niet te veel door laten leiden.
Kijk wat bij haar en haar interesses past, en wat praktisch haalbaar is.
ik denk dat je haar ook geen angst-ontwijkend gedrag aan moet letten. Ik zie in m'n omgeving dat je wereldje daar wel heel klein van kan worden.
En ik ben in dit geval bang dat jullie elkaars angst bevestigen en versterken.
Tijgeroog schreef op 18-08-2023 om 10:30:
ik denk dat je haar ook geen angst-ontwijkend gedrag aan moet leren. Ik zie in m'n omgeving dat je wereldje daar wel heel klein van kan worden.
En ik ben in dit geval bang dat jullie elkaars angst bevestigen en versterken.
Ik ook. Mede daarom zou op kamers gaan zo'n goed idee zijn. Daar kunnen kinderen enorm van groeien, zelfvertrouwen opbouwen doordat ze ervaren dat ze zoveel zelf kunnen.
Maar ik benoem niks over reistijd/angst. Ze weet niet dat ik daarmee zit. En ze is best zelfstandig, daar ligt ook geen probleem.
Kikki39 schreef op 18-08-2023 om 10:52:
Maar ik benoem niks over reistijd/angst. Ze weet niet dat ik daarmee zit. En ze is best zelfstandig, daar ligt ook geen probleem.
Laat haar dan op kamers gaan, dan kan ze de opleiding doen die ze leuk vindt.
je maakt je veel zorgen, en vraagt je van verschillende dingen af of dat wel verstandig is, nu ze last heeft van die paniekaanvallen. Dat merkt ze echt wel.
Ze heeft een opleiding gekozen. Dat is spannend, maar anderhalf uur reistijd is te overzien. Geef haar het vertrouwen dat ze het kan en dat ze altijd nog kan wisselen als het toch niet haar ding blijkt. Het idee dat dit 'De Enige Toekomst' is kan best zwaar wegen op die leeftijd.
Geef haar begrip voor haar gevoel, maar ook het vertrouwen dat ze dingen wel kan. Als je gaat voorstellen van 'nee doe maar een opleiding dichtbij' ondermijnt dat het vertrouwen dat ze zo hard nodig heeft.
dank jullie.
Het is even heel lastig, ze blijft paniekaanvallen nu houden. Werkt sinds deze week bij een bijbaantje en op het werk krijgt ze het ook de hele tijd. Kan bijna niet slapen. Constant onwerkelijk gevoel, bang en huilen, gevoel dat ze stikt, tintelingen, bang dat ze iets krijgt. Wat kan ik nu doen? Ik blijf heel rustig tegen haar en zeg dat het goed komt. Hulp duurt 3 maanden voordat je het krijgt.
Wat moet ik hiemee?
Kikki39 schreef op 18-08-2023 om 23:35:
dank jullie.
Het is even heel lastig, ze blijft paniekaanvallen nu houden. Werkt sinds deze week bij een bijbaantje en op het werk krijgt ze het ook de hele tijd. Kan bijna niet slapen. Constant onwerkelijk gevoel, bang en huilen, gevoel dat ze stikt, tintelingen, bang dat ze iets krijgt. Wat kan ik nu doen? Ik blijf heel rustig tegen haar en zeg dat het goed komt. Hulp duurt 3 maanden voordat je het krijgt.
Wat moet ik hiemee?
Bekijk Hyperfree Alfaco op: https://www.bol.com/nl/p/hyperfree-alfaco/9200000005137532?referrer=socialshare_pdp_iphoneapp
Hier een link van hyperfree , klinkt als hyperfentilatie als gevolg van angst, het idee dat je een ‘apparaatje’ hebt tegen de hypefentilatie-paniekaanval kan haar al een beetje hou vast geven. Er zit niks in het apparaatje hij is gewoon van hard plastic, ze kan er rustig doorheen ademen, en zelfs dat is al even afleiding van die gespannen gevoelens, misschien helpt het sterkte!
Naar de huisarts gaan en een verwijzing vragen voor therapie.
Er is ook een boekje van Koen Schruers, psychiater en hoogleraar aan de Universiteit Maastricht, en Saskia Broeckx, Een dokter spreekt: paniek en hoe het aan te pakken. Misschien heb je daar iets aan.
dank jullie wel, ik ga dat aanschaffen.
Heel lastig , ze gaat werken en zegt al dat ze het gisteren hele tijd op het werk had en ze dan niet weg kan wat haar heel bang maakt, ze voelt zich zo onwerkelijk. En ze gaat ook naar de stad, 2 uur in trein. Ik vraag me af of dat goed is, want je voelt zo de angst en dan toch doorgaan, dan wordt je nog banger. Ik weet ook niet wat te zeggen, zeg maar hele tijd dat het wel over gaat.
Ze wordt er door overvallen , ze zegt nergens over te piekeren en een keer komt het opzetten en blijft uren. Ik vind het zo zielig, het is ook echt heel eng. Zou dit zomaar komen of heeft ze toch teveel op haar tenen gelopen? Ik weet ook niet hoe dit nu op dit moment aan te pakken. Volgende week beginnen de scholen weer.
