wordt dit ooit beter

Wissel op school is in het algemeen een goed idee, maar maak in dat geval wel afspraken voor vakanties/studiedagen/kind om andere reden niet naar school (bijvoorbeeld: beetje ziekjes, maar omgang kan gewoon doorgaan). Ga er niet van uit dat eea zo nodig in overleg wel goed komt, want in de praktijk komt er dan juist altijd op het laatste moment gezanik over.

Ik heb een deels herkenbare situatie. In het begin zit de andere partij op een roze wolk. Die is in volle vaart begonnen met een nieuw leven en ook emotioneel al veel verder. Dit was niet jouw beslissing dus jij zult daar nog alle tijd voor nodig hebben. Wat mij heel erg geholpen heeft is beseffen dat ik steun en troost moet halen bij andere mensen. Dat is in het begin onnatuurlijk want je partner was daar altijd voor. Vraag mensen in je omgeving (een goede vriendin, een familielid) of ze je daarbij willen helpen. Echt vragen dus niet vanuit gaan. Je kinderen kan je hier niet mee belasten. Nieuwe partners ook niet bespreken met de kinderen. Uiteindelijk is die persoon niet relevant. De ander was niet meer gelukkig in de relatie met jou. Daarom is er nu iemand anders. 

Handel alles zo snel mogelijk zakelijk af. Dan komt daarna wel de verwerking. Parkeer nu die emoties want je moet zaken regelen. En door emoties krijg je onderlinge problemen (en dus geen zaken gedaan). 

Oh en bespreek geen problemen over de kinderen meer met elkaar. Doe dat met je eigen vertrouwenspersonen. De ander wil geen schuldgevoel over de scheiding dus gaat in de verdediging (en dus ruzie). Afstemmen over de kinderen hou je praktisch en zakelijk.

anoniemn schreef op 28-01-2025 om 10:55:

[..]

Opzich lukt dit soort dingen overleggen wel, en voor nu is het de verantwoordelijkheid van de persoon die volgens t rooster die dag heeft. Over andere dingen praten lukt niet, dus doe ik nu ook zo min mogelijk. Merk af en toe wel dat zij boodschappen via de kinderen doorgeeft en eerlijkheidshalve heb ik dan de neiging het antwoord ook te doen dit is echt niet goed hier moet ik aan werken. Baal dat ik dit dan ook doe, vindt het alleen lastig om alles goed te doen, komt zoveel op je af en soms met je kids reageer je impulsief .

leer je kinderen om dan te zeggen: kun je dat zelf tegen papa / mama zeggen via de app want ik vergeet dat. 

Dat was wel een voordeel van scheiden als je kind nog niet in volzinnen kan praten.

Izza schreef op 28-01-2025 om 10:47:

Anoniem, hier ook wisselen na schooltijd. Ideaal want je hebt geen overdrachtsmoment en afscheid. En geen confrontatie met nieuwe partners. Ene ouder brengt de kinderen naar school. Andere haalt ze op en dan beginnen de dagen bij die ouder. Spullen hebben we in beide huizen. Dus geen grote tassen met kleding etc mee. Dingen die geregeld moet worden via de app buiten kind om. Kind is geen doorgeefluik! En speelafspraakjes kunnen gewoon doorgaan. Kinderen hebben een telefoon en ouders van vriendjes hebben beide nummers.

of er een tas meegaat heeft denk ik ook met de leeftijd te maken. Bij ons zat de knuffel er in en het overdrachtschrift. Want ja een kind van net een jaar kan nog niet zo veel vertellen en we hebben het een jaar of 10 volgehouden dat schrift en nu is het een heel leuk document om in terug te bladeren. 

Zoon heeft het op school nog regelmatig er bij gepakt als er weer een of andere onzinnige opdracht kwam over beschrijf je leven met data erbij. Wij plakten er ook foto's in en lieten er anderen inschrijven bv de leidsters van het kdv toen hij naar de basisschool ging, opa's en oma's bij logeerpartijtjes etc. 

anoniemn schreef op 28-01-2025 om 10:52:

[..]

Bedankt! Zeker die laatste is inderdaad waar op het moment dat je iets zegt van ze slapen slecht is t meteen alsof je dr beschuldigt en is de toon weer vijandig.

Precies dat dus. Heel herkenbaar. Alles wat met de scheiding te maken heeft wekt beschuldiging of boosheid op. Want natuurlijk voelen ze dat wel. Daarom bespreek je geen problemen meer met de ander. Alles gaat goed. En alleen echt noodzakelijke dingen deel je kort en zakelijk mee. 

@Anoniemn

Zoals ik het zie doet jouw ex zoals ze doet uit schuldgevoelens. Niet dat jij hier iets mee kunt, of zou moeten willen überhaupt, maar alleen door zo afstandelijk en soort van hatelijk te doen richting jou, maakt het voor haar makkelijker met de situatie omgaan.

Natuurlijk weet zij dat ze jou kwetst met uitspraken als ‘ik doe dit enkel voor de kinderen’ of het geïrriteerd zijn als je emotioneel wordt bij de mediator. Zij is zich prima bewust van de ellende en pijn die zij heeft veroorzaakt! Verdriet wordt/is nu eenmaal draaglijker bij boosheid! 

Probeer, hoe lastig ook, het je niet zo persoonlijk aan te trekken (ik weet, makkelijker gezegd dan gedaan). Ook ik zou proberen het financiële gedeelte zsm af te handelen, zodat zij geen machtsspelletjes meer kan spelen. 
Sterkte!

anoniemn schreef op 31-01-2025 om 12:51:

[..]

Toch nog een reactie hierop, merk de laatste tijd vooral waar ik me erg inlees en voorbereid zij gewoon blind erin gaat bij de mediator en daar pas gaat nadenken. Als ze merkt dat ik al standpunten heb dan krijg ik weer naar mijn hoofd 'tuurlijk t gaat over geld dan ben je voorbereid' terwijl ik dat ook bij bespreken andere zaken zo was. Ook was ze over de zuiger dat ik financieel spreadsheet had gemaakt voor mezelf en andere zaken al had uitgezocht. Hierop gaf ik aan ja ik wil verder en dan moet de boel geregeld worden, dan krijg ik als antwoord, dat ik alleen maar met mezelf bezig ben (hallo!?) of 'jij weet tenminste waar je naar toe kan werken'...

Op vragen (van mediator) of ze al bezig is met huisvesting geeft ze aan niet alles tegelijk te kunnen (heeft 2x op huis gereageerd en dat lukte niet) en eerst de scheiding af wil handelen, datzelfde antwoord geeft ze ook als er wordt gevraagd of ze al meer werkt (nu 16u).

Ikzelf wil zaken snel regelen maar irriteer me aan die lakse houding, zie overal oproepen van vrouwen/mannen die snel een huis nodig hebben en zij onderneemt weinig tot niets. Het lijkt erop of ze het wel best vindt zo (zij kan natuurlijk bij haar nieuwe vriend op de dagen dat ik de kids heb) maar ik wil ook weer vooruit kunnen kijken en niet telkens het huis moeten verlaten.

Zo te lezen wil ze vooral de voordelen van scheiden, en niet de nadelen. Dus wel de vrijheid om te doen waar ze zin in heeft maar geen enkele verantwoordelijkheid om haar zaken te regelen. Reality check voor haar: grote meisjes houden zelf hun broek op.

Jammer, dan moet ze dat maar heel snel gaan leren. Of haar nieuwe vriend voor haar karretje spannen. Waarom trekt ze daar niet bij in?

Geef duidelijk aan dat jullie zaken moeten regelen. Dus ja jij bent voorbereid. Dat moet je ook zijn. En zij ook. Dat kunnen de mediator en jij haar aangeven. En dat jij een advocaat moet inschakelen als zij nog langer loopt uit te stellen (en zij dus ook wat veel geld kost!)