wordt dit ooit beter
Na 17 jaar gelukkig (in mijn ogen getrouwd) 3 kids en toen plots de mededeling gekregen van mijn vrouw dat ze zich niet meer aangetrokken tot mij voelde. Gesprekken gehad en we zouden er samen voor gaan, na paar dagen werd duidelijk dat ze wel gevoelens had voor een ander (collega) ook hier wilde ik voor openstaan en samen vechten voor onze relatie helaas werd al snel duidelijk dat zij dit niet meer wilde. Hoop emoties en eerste week nog samen in huis met de kinderen wat helemaal niet ging. Nu allebei onderdak en om de beurt in het huis met de kinderen, idee is dat ik daar blijf wonen alleen dit kan alleen als zij afziet van PA wat ze in principe ook aangeeft te doen. Zijn inmiddels 6 weken verder en 3x bij mediator geweest
Waar ik vooral moeite mee heb is dat het lijkt of ik voor haar niet besta, als ik emotioneel wordt moet ik me niet zo aanstellen en me er maar overheen zetten. Ook blijf ik maar verwijten krijgen dat ik mijn toenmalige schoonouders (die eerste dag verhaal haalden waarom ik boos was) heb verteld dat ze met die andere man bepaald sms contact had (later ook bevestigd door haar aan haar fam), en ze geeft nu dit de reden dat haar familie de breuk niet willen accepteren terwijl dit de waarheid was .
onlangs heeft ze de kids verteld dat ze de andere man date (ze kennen hem via werk) toen ik daar vervolgens met de kids over wilde praten hoe ze dit vonden kreeg ik verwijten dat ik daar niet met hun over had te praten... notabene mijn eigen kinderen terwijl ik al die tijd daarvoor verzwegen heb dat ze met die andere man date en nooit enige toespeling op de kids heb gedaan
Zij blijft maar aangeven overal dat die man een gevolg is en geen oorzaak. Als je alleen dan vraagt naar argumenten wat er dan zo slecht was dan krijg je eigenlijk weinig tot niks scheidingwaardig is (letterlijk hij gooit zn sokken vaak naast de wasmand of ja laatste tijd dacht ik niet meer wauw toen ik je zag.
Ondertussen wordt ik continu neergesabeld mag ik met haar nergens over praten en op het moment dat ik laatst boos werd om de situatie wordt meteen de PA kaart getrokken waar ik van haar van afhankelijk ben. Als ik ergens niet heen wil omdat die man er dan ook is dan is er onbegrip, en zodra ik volschiet bij de kids (2e kerstdag wisselmoment) krijg ik naar mijn hoofd dat ik mijn verdriet niet bij hun moet dumpen.. Bij de mediator is het ook enkel zij die van alles eist, mag haar niet appen, wisselmoment vindt zij ongemakkelijk, praktische vragen worden via de kinderen gesteld zodat ze mij niet hoeft te appen.
Dit terwijl ik gewoon aardig probeer te zijn en ook zaken als rooster voor de kids kunnen we prima regelen. Zodra we alleen met zn 2en in een ruimte zijn of ergens samen moeten zijn voor een besprekening wordt ze erg zenuwachtig en bot, ze kijkt me ook totaal niet aan.
Heb zoveel verdriet en dan ook nog eens hoe het nu gaat, snap dat ze een ander heeft en inmiddels ook zo ver dat door alle pijn en verdriet dat ik haar absoluut niet meer terug zou willen (ook aangegeven toen ze riep heb hem helemaal niet gemist zelfs met kerst dat teruggaan voor mij ook geen optie meer is). Maar waarom kunnen we niet gewoon normaal met elkaar praten en aardig doen, we blijven immers ouders en met elkaar verbonden in die hoedanigheid... iemand hier ook ervaring mee?
Koekie2 schreef op 08-03-2025 om 16:50:
Hebben jullie nog tips voor een scheiding waarbij de een wel wil scheiden en de ander niet. (Hou het een beetje vaag ivm herkenning)
Een werkt overdag en de ander onregelmatig. En is niet van plan de werktijden netjes af te stemmen, want dan kan ex-partner vertrekken en dat wil de ander niet. Een goed schema mbt de kinderen maken zit er dus niet in en de een voelt zich dus verplicht te blijven.
Er is al mediation, maar zolang er geen medewerking is mbt de werktijden, kan die ook weinig doen.
Wat zou een goede vervolgstap kunnen zijn (het liefst muv een advocaat)
Dus: de persoon met de onregelmatige diensten is de persoon die niet wil scheiden, begrijp ik dat goed?
Een goede omgangsregeling hangt niet alleen af van onregelmatige diensten, want deze werktijden waren er al voordat er kind(eren) kwamen neem ik aan? Je kunt nu eenmaal niet eisen dat iemand zomaar het hele werkschema aanpast, want sommige banen hanteren nu eenmaal ook onregelmatige werktijden. De tering naar de nering zetten dan.
Je kan beter een eigen draadje openen dan een ander topic ‘kapen’. Los van dat je dan wrsch meer gerichte antwoorden krijgt: ik vind het niet zo netjes…
Jonagold schreef op 08-03-2025 om 17:01:
Je kan beter een eigen draadje openen dan een ander topic ‘kapen’. Los van dat je dan wrsch meer gerichte antwoorden krijgt: ik vind het niet zo netjes…
Dat is waar, excuus.
Ik zal het aanpassen en een nieuwe openen
anoniemn schreef op 06-03-2025 om 13:10:
Inmiddels weer even verder en convenant is begin deze week getekend en naar de rechtbank waar de laatste loodjes normaal het zwaarst wegen ging dit ineens verassend makkelijk. Pensioen ben ik helft kwijt maarja als je meer verdient is dit nu eenmaal zo, ertegen ingaan heeft toch geen zin. Voel me nu afgelopen dagen wel echt rot een beetje leeg eigenlijk en weer een hoop verdriet, hebben anderen dit ook zo ervaren na het tekenen?
Bij mij gaf het tekenen juist een gevoel van opluchting. Het mediation traject was vreselijk omdat er elke keer wel weer vervelende verrassingen waren en de mediator ook niet onpartijdig was. Zo heb ik het gevoeld in ieder geval. Ik ging echt elke keer met lood in de schoenen naar de mediator. Was een half uur rijden met de auto en hoe dichter ik in de buurt kwam hoe onrustiger ik werd.
Na het tekenen wist ik in ieder geval dat er niet nog meer gekke eisen kwamen. Bijna dan... de overdracht van het huis was 2 maanden later ongeveer. Ik heb haar uitgekocht. Ik had destijds al een aandelenportefeuille. Geen extreme bedragen maar denk aan een leuke nieuwe auto. Omdat de koersen kunnen stijgen of dalen hebben we op een bepaald moment de waarde vastgesteld en in het convenant opgenomen. Echter, de koersen stegen in die periode flink waardoor mijn ex ineens vroeg wat de waarde nu was en dat we die waarde dan konden gebruiken bij het totale overdrachts bedrag van het huis. Zou ze dat ook gedaan hebben als de koersen gekelderd waren?? 
Ik voelde pas echt de opluchting na de overdracht van het huis en ik moet eerlijk zeggen dat ik best blij ben met mijn leven na de scheiding. De rust is fijn. Ben ook nog niet op zoek gegaan naar een nieuwe liefde. Dat komt wel
JohanV76 schreef op 10-03-2025 om 14:00:
[..]
Bij mij gaf het tekenen juist een gevoel van opluchting. Het mediation traject was vreselijk omdat er elke keer wel weer vervelende verrassingen waren en de mediator ook niet onpartijdig was. Zo heb ik het gevoeld in ieder geval. Ik ging echt elke keer met lood in de schoenen naar de mediator. Was een half uur rijden met de auto en hoe dichter ik in de buurt kwam hoe onrustiger ik werd.
Na het tekenen wist ik in ieder geval dat er niet nog meer gekke eisen kwamen. Bijna dan... de overdracht van het huis was 2 maanden later ongeveer. Ik heb haar uitgekocht. Ik had destijds al een aandelenportefeuille. Geen extreme bedragen maar denk aan een leuke nieuwe auto. Omdat de koersen kunnen stijgen of dalen hebben we op een bepaald moment de waarde vastgesteld en in het convenant opgenomen. Echter, de koersen stegen in die periode flink waardoor mijn ex ineens vroeg wat de waarde nu was en dat we die waarde dan konden gebruiken bij het totale overdrachts bedrag van het huis. Zou ze dat ook gedaan hebben als de koersen gekelderd waren??Ik voelde pas echt de opluchting na de overdracht van het huis en ik moet eerlijk zeggen dat ik best blij ben met mijn leven na de scheiding. De rust is fijn. Ben ook nog niet op zoek gegaan naar een nieuwe liefde. Dat komt wel
Dankjewel en hier eigenlijk net zo lood in mijn schoenen naar de mediator was t niet vanwege zijn rekening dan wel dat ook ik het idee had (zo voelde ik het) dat die meer voor haar deed dan voor mij. Zoals jij met aandelen had heb ik met uitkopen huis, deze was getaxeerd in december maar miss nu wel meer waard en dat bleef ik maar horen dus wat dat aangaat was tekenen convenant wel fijn
En inderdaad eigenlijk ook wel opgelucht maar ook beetje leeg gevoel , merk wel dat ik echt ongedurig ben en niet kan wachten weer elke dag thuis te zijn. Nu om de dag bij mijn ouders en dat ben ik echt wel zat, afgelopen week in ieder geval alvast hypotheekaanvraag voor uitkoop eruit kunnen doen dat geeft ook weer wat meer zekerheid
.
Geen ervaring, maar ik heb gelezen of gehoord, volgens mij van Stine Jensen, dat mensen die een relatiebreuk hebben geforceerd, het nodig hebben om de oude relatie slecht af te schilderen. Dit is een psychologisch proces om de negatieve gevolgen voor anderen naar zichzelf toe te kunnen verantwoorden en om los te komen van ander.
Jouw verwarring kan ik daarom best begrijpen. Want het klopt ook niet. De relatie was zo slecht niet en jij zelf bent niet zo'n rotzak geweest dat dit gedrag van haar terecht is. Dat jij zelfs vriendelijk bent, is voor haar des te moeilijker. Zou deze bal lekker bij haar laten liggen en je niet van de wijs laten brengen.
Dankjewel labyrinth voor je reactie twijfelde erg of ik het moest schrijven dus had het weggehaald maar ben erg blij met je reactie! Heb me inderdaad voorgenomen gewoon mezelf en vriendelijk te blijven. Tijdens mediation ging het ook over het eens per maand over de kids te hebben, heb toen ook gezegd ja wat mij betreft kan de een bij de ander een kop koffie drinken om dit te bespreken nou dit was geen optie, een gesprek was geen probleem maar een kop koffie samen drinken dat zag ze niet gebeuren