Sport
Daar is ze weer, met haar eeuwige ex-gezeur. Maar ik ben benieuwd hoe jullie met het volgende zijn omgegaan (als jullie zoiets meegemaakt hebben).
Ex weigert al sinds het begin van seizoen om één van de kids naar de teamsport te brengen waar hij al jaren lid van is. Vorig seizoen ging alles al moeizaam, maar begin van dit seizoen heeft ex de coach laten weten dat zoonlief wat hem betreft mag stoppen en dat ex hem in ieder geval nooit meer zal brengen. De contributie was al betaald en de nieuwe outfit al aangeschaft, dus ik heb mijn kind nog gewoon laten meedoen, al was het dan maar om de week, omdat vader de andere week simpelweg weigerde te gaan (terwijl hij daarvoor wel altijd actief was en naar de wedstrijden ging). Het is echter een ontzettend dure sport, zeker voor dat halve seizoen dat hij mee mag doen. Met zoon heb ik besproken dat we eens naar andere sporten kunnen kijken, ex heb ik keurig laten weten dat zoon wellicht zou stoppen met teamsport en verder wilde kijken.
Zoonlief was al een tijd fan van zelfverdedigingssporten en hij had met broertje besproken (die zit al jaren op zo’n vereniging) dat hij wel mee wilde doen. Ex keurig op de hoogte gesteld, ex vond dat ok en kind kon niet enthousiaster na zijn eerste proefles. Hij vindt het, zelfs na nadenken en nog wat verder rondkijken, het allergaafste wat hij ooit heeft gedaan.
Je voelt de bui al hangen; nu wil ex ineens niet meer meewerken aan de inschrijving en ik snap niet waarom niet. Het is geen heel kostbare sport, het vindt plaats op dagen dat de kids bij mij zijn en eerder vond hij proeflessen nog een goed idee.
Nu is inschrijven bij een sportvereniging geloof ik wel een gezagsbeslissing. Ik kan dus niet zomaar zonder toestemming laten meedoen (al neemt hij met de kinderen deel aan allerlei golftoernooien totaal buiten mijn medeweten om). Als hij kwaad wil, kan hij dit dan echt tegenhouden en kan hij er echt iets tegen doen als ik zoonlief wel mee laat sporten?
Het gedoe maakt me vooral kwaad omdat ex eerder wel welwillend tegenover de sport stond. Dit lijkt me totaal niet redelijk voor het kind. Nog kwader maakt het me omdat juist hij degene was die ook al weigerde om de teamsport voort te zetten. Ik doe moeite, ik betrek hem bij alle beslissingen en tóch komt er weer gezeik…
Als de vader de moeder dwarszit, zit hij ook zijn kind dwars en dat interesseert hem blijkbaar niks.
Dat dwarszitten van het kind verbaast me, want ik begrijp dat de kinderen ook geregeld bij hun vader zijn. In die zin is hij toch geen afstandelijke vader?
Temet schreef op 03-02-2025 om 16:22:
[..]
Daar heb je op zich natuurlijk wel gelijk in, maar aan de andere kant mag je als ouder ook weer niet teveel verantwoordelijkheid bij het kind leggen, want dan krijg je weer naar je hoofd dat je het kind belast met volwassen zaken. Dus dat is een fijne evenwichtsoefening...
Schoolkeuze is nou net geen volwassen taak, kind moet naar school, kind moet zich ergens prettig voelen.
IMI-x2 schreef op 03-02-2025 om 18:20:
[..]
Schoolkeuze is nou net geen volwassen taak, kind moet naar school, kind moet zich ergens prettig voelen.
Niet helemaal mee eens. Kinderen overzien niet altijd alles bij de keuze van een school waardoor je als ouder daar wel betrokken bij moet zijn en soms moet bijsturen waardoor het toch ook wel een taak van de ouders is. Mijn zoon zit nu in groep 8 en mag uiteraard meebeslissen maar hij vindt bv een school " leuk" puur omdat een klasgenootje daar heen gaat terwijl het onderwijstype echt niet bij hem past.
Gingergirl schreef op 03-02-2025 om 18:28:
[..]
Niet helemaal mee eens. Kinderen overzien niet altijd alles bij de keuze van een school waardoor je als ouder daar wel betrokken bij moet zijn en soms moet bijsturen waardoor het toch ook wel een taak van de ouders is. Mijn zoon zit nu in groep 8 en mag uiteraard meebeslissen maar hij vindt bv een school " leuk" puur omdat een klasgenootje daar heen gaat terwijl het onderwijstype echt niet bij hem past.
Natuurlijk is het niet zo zwart-wit, je gaat met je kind mee naar de open dagen en je praat erover. Als een bepaalde school het juiste niveau niet aanbiedt, dan valt die natuurlijk af, dan ga je niet eens naar de open dag. Maar uiteindelijk moet het kind elke dag naar school en dus moet het kind zich prettig voelen op een school, niet de al dan niet dwarsliggende vader.
IMI-x2 schreef op 03-02-2025 om 19:08:
[..]
Natuurlijk is het niet zo zwart-wit, je gaat met je kind mee naar de open dagen en je praat erover. Als een bepaalde school het juiste niveau niet aanbiedt, dan valt die natuurlijk af, dan ga je niet eens naar de open dag. Maar uiteindelijk moet het kind elke dag naar school en dus moet het kind zich prettig voelen op een school, niet de al dan niet dwarsliggende vader.
Het gaat niet alleen om het niveau maar ook om het type onderwijs wat er wordt aangeboden, dat moet ook bij een kind passen. Dat een kind zich prettig moet voelen uiteraard mee eens maar die overzien niet alles. Feit is dat bij een inschrijving beide ouders ervoor moeten tekenen en het er dus mee eens moeten zijn. En dat is soms lastig voor ouders om op 1 lijn te komen.
Vaaas schreef op 01-02-2025 om 19:19:
Het klinkt zo simpel, ga met je kind naar de open dagen. Hier waren de open dagen in het weekeinde, dus de helft viel in de tijd dat kinderen bij hun andere ouder waren. Dus dan moet je zelfs over open dagen overleggen.
Opendagen van scholen zijn toch niet alleen op zaterdag?
Hier in de regio altijd donderdag en vrijdag in de namiddag/avond en zaterdag overdag.
Gingergirl schreef op 03-02-2025 om 19:41:
[..]
Het gaat niet alleen om het niveau maar ook om het type onderwijs wat er wordt aangeboden, dat moet ook bij een kind passen. Dat een kind zich prettig moet voelen uiteraard mee eens maar die overzien niet alles. Feit is dat bij een inschrijving beide ouders ervoor moeten tekenen en het er dus mee eens moeten zijn. En dat is soms lastig voor ouders om op 1 lijn te komen.
Eens met eerste gedeelte maar ik heb voor mijn kinderen zowel bij havo inschrijving als bij 2x VMBO zelf de inschrijving gedaan en daar werd niet gevraagd naar een handtekening van ex.
linn19 schreef op 03-02-2025 om 20:22:
[..]
Eens met eerste gedeelte maar ik heb voor mijn kinderen zowel bij havo inschrijving als bij 2x VMBO zelf de inschrijving gedaan en daar werd niet gevraagd naar een handtekening van ex.
Bijzonder, want bij gescheiden ouders die beiden gezag hebben is een handtekening van beiden verplicht. Bij mij op school start een leerling ook niet als het niet rond is. Tenzij een ouder echt niet traceerbaar is maar dat komt zelden voor.
Nou ja, ze kunnen niet aan het kind zien of de ouders gescheiden zijn. Ze kunnen überhaupt niet zien of een kind wel twee ouders heeft. Een school kan er ook voor kiezen om er in principe vanuit te gaan dat er wel instemming van de beide ouders met gezag zal zijn (voor zover van toepassing), tenzij ze signalen krijgen dat het anders ligt. Zo doen artsen het gewoonlijk ook
Temet schreef op 03-02-2025 om 22:20:
Nou ja, ze kunnen niet aan het kind zien of de ouders gescheiden zijn. Ze kunnen überhaupt niet zien of een kind wel twee ouders heeft. Een school kan er ook voor kiezen om er in principe vanuit te gaan dat er wel instemming van de beide ouders met gezag zal zijn (voor zover van toepassing), tenzij ze signalen krijgen dat het anders ligt. Zo doen artsen het gewoonlijk ook
Aanmelden gaat hier dmv het dossier wat de basisschool aanlevert dat is de aanmelding, die levert de gegevens aan over de leerling o.a. niveau, schoolprestaties en over de gezinssituatie, dus dit is bekend bij de vo school tenzij de basisschool het foutief aanlevert. Als een leerling na screening en loting geplaatst kan worden ondertekenen de ouders vervolgens het inschrijfformulier. Aanmelden en inschrijven zijn verschillende procedures. Bij artsen zal het bij spoedingrepen anders gaan dan is er vaak geen tijd om eerst na te vragen of beiden ouders akkoord zijn dat is logisch. Maar toen Gingerman zijn oudste kind uit zijn eerste huwelijk allerlei onderzoeken moest krijgen deed het ziekenhuis dit pas nadat zij beiden toestemming gaven.
" Bij artsen zal het bij spoedingrepen anders gaan dan is er vaak geen tijd om eerst na te vragen of beiden ouders akkoord zijn dat is logisch. Maar toen Gingerman zijn oudste kind uit zijn eerste huwelijk allerlei onderzoeken moest krijgen deed het ziekenhuis dit pas nadat zij beiden toestemming gaven."
Ik vermoed dat bij langlopende trajecten inderdaad expliciet toestemming wordt gevraagd. Wat er dan gebeurt als je zegt dat de andere ouder geen gezag heeft, vraag ik me af - moet je dan met bewijzen komen? Maar goed, dat daargelaten.
Bij spoed stelt niemand vragen. Maar ook bij niet-spoed meestal niet. Ik kom al jarenlang met mijn dochter bij de ortoptist, en niemand heeft ooit gevraagd naar instemming van haar vader. Idem met de corona-vaccinaties: daar werd ook geen handtekening van de andere ouder gevraagd.
De richtlijn voor medici zegt vziw expliciet dat de arts, als een ouder een afspraak maakt voor een kind, ervan uit mag gaan dat ook de andere ouder met gezag instemt, tenzij de arts weet dat er een probleem is op dat front.
Wat ik mij ervan herinner werd bij de inschrijving van dochter op het VO inderdaad wel degelijk een handtekening van beide ouders gevraagd.
dank voor alle reacties!
Over de schoolkeuze ga ik me nu dus nog niet heel erg druk maken. School heeft wel al geadviseerd om óók in groep 7 al een paar open dagen te bezoeken, dus daar zal ik me, samen met zoon, de komende tijd op concentreren. En ja, dat is inderdaad een keuze in overleg met zoon, maar het kind snapt nu nog niet eens het principe ‘middelbare school’ 
. Eerst maar eens stap voor stap begeleiden dus. Ik zal ex keurig melden dat ik dat op de planning staat en hopelijk zal hij volgend jaar gewoon instemmen.
En over medische zaken heb ik mijn huisarts al eens gesproken. Ex had het toen namelijk voor elkaar gekregen om mijn contactgegevens uit de dossiers van de kinderen te halen. Omdat hierbij ook per ongeluk het telefoonnummer in mijn dossier was veranderd en de huisarts daarachter kwam toen de assistente mij probeerde te bellen en ex aan de telefoon kreeg, hebben ze alles gecheckt. Hoe het precies gebeurd is, is niet meer te achterhalen en nu staan gewoon beide tel nummers weer in het systeem. Huisarts gaf toen wel aan dat ze sowieso nooit iets zou doen waar toestemming van beide ouders voor nodig zou zijn, alleen in spoedgevallen zouden artsen die keuze kunnen maken.
Ook over vaccinaties doet hij overigens ineens moeilijk, terwijl dat nooit een punt van discussie was.
Alkes schreef op 03-02-2025 om 16:46:
Dat dwarszitten van het kind verbaast me, want ik begrijp dat de kinderen ook geregeld bij hun vader zijn. In die zin is hij toch geen afstandelijke vader?
Snapte ik het maar. In mijn ogen is het echter; alles voor de bühne. Het draait toch grotendeels om hem, niet om de kinderen. Alles wat hij kan doen om de schijn op te houden, zal hij ook doen. Zijn voorkomen bij pso zal ongetwijfeld voorbeeldig zijn en naar de buitenwereld is hij charmant en aardig. Mails met iemand in de cc zijn keurig en als hij er echt veel energie in wil stoppen, offert hij zich zelfs op als hulpouder op school.
Fijn, zou je denken, maar achter ieders rug om is het een slang, doet hij alles om mij tegen te werken (en daarmee benadeelt hij ook de kinderen, maar dat ziet hij in zijn waanzin niet), hij misgunt mij een heleboel, heeft absoluut overal een mening over en schuwt ook valse opmerkingen over mij tegen de kinderen niet.
Tja. Ik hou me maar vast aan de gedachte: ooit wordt het beter. Voorlopig is het volgende strijdtoneel alweer in zicht, want ik ben samen met de kinderen uitgenodigd om bij vrienden op bezoek te komen. Laten die vrienden nou net in Duitsland wonen.. Dat hele toestemming geven is vorig jaar uitgelopen op flinke discussies en ex heeft het tot op de dag van vertrek spannend gelaten of ik kon vertrekken. Ik zie er eigenlijk gewoon tegenop om te vragen, maar goed. Daar gaan we weer
Ms_Z schreef op 04-02-2025 om 21:48:Voorlopig is het volgende strijdtoneel alweer in zicht, want ik ben samen met de kinderen uitgenodigd om bij vrienden op bezoek te komen. Laten die vrienden nou net in Duitsland wonen.. Dat hele toestemming geven is vorig jaar uitgelopen op flinke discussies en ex heeft het tot op de dag van vertrek spannend gelaten of ik kon vertrekken. Ik zie er eigenlijk gewoon tegenop om te vragen, maar goed. Daar gaan we weer
Duitsland is bij Schengen en dus geen grenscontrole. En als ze onverhoopt wel controleren, vragen ze dan om toestemmingsdocumenten, nee toch? Met andere woorden: zou je het wel vragen?
IMI-x2 schreef op 04-02-2025 om 21:57:
[..]
Duitsland is bij Schengen en dus geen grenscontrole. En als ze onverhoopt wel controleren, vragen ze dan om toestemmingsdocumenten, nee toch? Met andere woorden: zou je het wel vragen?
Duitsland zou ik gewoon doen. Niet melden, je kinderen ook niet lang van te voren inlichten zodat ze de andere ouder pas achteraf kunnen laten meegenieten.