Wel of geen melding maken
Ik heb laatst ergens een feestje gehad en verbaasde me wederom over het smerige huishouden. Niet zomaar een beetje vies, gewoon echt adembenemend ranzig.
Zodra je binnenkomt wordt je overvallen door de stank van kattenpis, zo erg dat je adem gewoon ff stokt.
De vloer is smerig, overal liggen kruimels en andere viezigheid. De moeder is praktisch alle dagen thuis, dus het is geen kwestie van tijd tekort. Kind is inmiddels 4, kan niet praten alleen een soort van oerwoud geluiden maken en af en toe haal je er iets van een woord uit. De vader werkt zich een slag in de rondte. Kind loopt nog in een luier, krijgt geen zindelijkheid training en zag er zeer onverzorgd uit.
Het is daar altijd wel viezigheid geweest, maar het lijkt steeds extremer te worden. We waren met zijn allen eigenlijk best wel overdonderd en willen het eigenlijk melden in belang van het kind.
Heb net gekeken bij veilig thuis, maar zij lijken voornamelijk over mishandeling en geweld te gaan.
Vind het zo sneu voor dit jochie.
Bijtje82 schreef op 07-09-2022 om 13:15:
[..]
Misschien dan idd even afwachten. Maar hoe lang?
Staat hij al ingeschreven op een basisschool?
miss1984 schreef op 07-09-2022 om 13:29:
[..]
Staat hij al ingeschreven op een basisschool?
Nee want hij gaat niet naar een basisschool. Ze zijn nu in gesprek voor medisch of speciaal onderwijs. Ik begrijp uit haar woorden medisch onderwijs, maar gezien het gebrek aan diagnose ga ik er misschien even van uit dat ze speciaal onderwijs bedoelde.
Battle-Royale schreef op 07-09-2022 om 13:25:
[..]
Maand of 2? En misschien kun je intussen ook de band met je broer en zn vrouw een beetje aanhalen zodat ze je wat meer vertrouwen.
We zien ze komend weekend weer op een andere locatie. Zal me voorzichtig wat meer met hen proberen bezig re houden. Ik houd me altijd wat afzijdig van hen omdat ik niet het idee heb dat ze graag met mensen in contact zijn. Maar misschien zie ik dat wel helemaal verkeerd hoor en weten ze gewoon niet hoe ze zich sociaal moeten bewegen binnen een groep.
Bijtje82 schreef op 07-09-2022 om 13:34:
[..]
Nee want hij gaat niet naar een basisschool. Ze zijn nu in gesprek voor medisch of speciaal onderwijs. Ik begrijp uit haar woorden medisch onderwijs, maar gezien het gebrek aan diagnose ga ik er misschien even van uit dat ze speciaal onderwijs bedoelde.
Zullen ze een medisch kleuter dagverblijf bedoelen?
KnorrendKitten schreef op 07-09-2022 om 13:50:
[..]
Zullen ze een medisch kleuter dagverblijf bedoelen?
Durf ik echt niet te zeggen. In hoeverre verschilt dat met een school? Hij is inmiddels 4, dus lijkt mij dat een dagverblijf dan niet meer aan de orde is?
Dan zal ze misschien een cluster 4 school bedoelen. In speciaal onderwijs werkt het met verschillende clusters.
Wat fijn dat ze daar in ieder geval mee in gesprek zijn. Dan zullen hun wel onderzoeken gaan doen en het oppakken. Dan is er in ieder geval een opening.
Bijtje82 schreef op 07-09-2022 om 13:40:
[..]
We zien ze komend weekend weer op een andere locatie. Zal me voorzichtig wat meer met hen proberen bezig re houden. Ik houd me altijd wat afzijdig van hen omdat ik niet het idee heb dat ze graag met mensen in contact zijn. Maar misschien zie ik dat wel helemaal verkeerd hoor en weten ze gewoon niet hoe ze zich sociaal moeten bewegen binnen een groep.
Ik zou vooral proberen de band met je broer wat aan te halen.
Bijtje82 schreef op 07-09-2022 om 13:57:
[..]
Durf ik echt niet te zeggen. In hoeverre verschilt dat met een school? Hij is inmiddels 4, dus lijkt mij dat een dagverblijf dan niet meer aan de orde is?
https://www.regelhulp.nl/onderwerpen/opvang-dagbesteding-jeugd/medisch-kinderdagverblijf
Battle-Royale schreef op 07-09-2022 om 14:01:
[..]
Ik zou vooral proberen de band met je broer wat aan te halen.
Ga mijn best doen. Maar dat wordt echt lastig. Die is nog meer gesloten dan een oester met pleinvrees.
KnorrendKitten schreef op 07-09-2022 om 14:03:
[..]
https://www.regelhulp.nl/onderwerpen/opvang-dagbesteding-jeugd/medisch-kinderdagverblijf
Als dat het is dan lijkt het wel hoopvol denk ik?
Even gegoogled: Een medisch kinder dagverblijf biedt opvang en zorg voor kinderen tussen 2.5 en 6 jaar met een ontwikkelingsachterstand.
Dat kan een paar dagdelen per week zijn of de hele week. Ze werken samen met ouders en ouders krijgen ook ondersteuning.
Beetje jammer dat hij hier niet al eerder terecht is gekomen. Hij is nu al vier terwijl die achterstand niet iets nieuws is.
Wat ik denk, is dat het schoonzus en broer allemaal te veel is geworden door wat dan ook. Misschien is het leven voor ze anders gelopen met hun kind dan dat ze hadden verwacht en dat ze daardoor vastlopen. Vaak als het huis zo’n bende is, speelt er vaak psychisch wat. Ik zou een open gesprek met ze aangaan en aangeven dat je ziet dat het ze op dit moment misschien allemaal teveel is geworden en dat je ze graag wilt helpen. Zelf om hulp vragen is denk ik heel moeilijk voor ze. Jullie komen mij vrij veroordelend over en dat zal ze voelen. Wellicht kun je voorstellen om samen een keuken en badkamer schoon te maken. Dan is het ook niet te persoonlijk. Komt je moeder wekelijks langs om te ondersteunen.
Het kind zit al in een traject, anders kom je daar niet waar het nu zit. VT bellen, is mij een stap te ver nog. Kan je moeder niet eens een gesprek hebben met je broer hoe dat dan allemaal zit? en dat zij haar zorgen over haar kleinzoon uit en dat ook echt uitspreekt zonder verwijten en dat zij ze graag wilt helpen of mee wilt naar de huisarts hoe nu verder. Er moet ergens worden begonnen. Ze zijn als ik jouw verhaal zo lees ergens de weg kwijt geraakt en weten diep van binnen ook dat ze het zo niet redden.
Het is eigenlijk dieptriest waar je broer met zijn gezin nu zit. Sterkte.
Bijtje82 schreef op 07-09-2022 om 13:34:
[..]
Nee want hij gaat niet naar een basisschool. Ze zijn nu in gesprek voor medisch of speciaal onderwijs. Ik begrijp uit haar woorden medisch onderwijs, maar gezien het gebrek aan diagnose ga ik er misschien even van uit dat ze speciaal onderwijs bedoelde.
Kijk dit maakt nogal verschil. Eerst begreep ik medisch onderwijs wat ook wel speciaal onderwijs door hun werd genoemd. Maar jij denkt dat ze dat bedoelen.
En het is dus nog helemaal niet gezegd dat hij daar heen gaat.
Voor medisch weet ik dat er dagverblijven zijn. En dat is ZONDER diagnose. Dat komt namelijk als dat onduidelijk is daar aan bod. Ik ken geen medische scholen. Nooit van gehoord ook, ik zeg niet dat het niet bestaat.
Een speciale school krijg je pas met een duidelijke reden en VAAK met diagnose. In elk geval een reden om daar toelating voor te krijgen. En die krijg je niet zomaar als er niets aan de hand is.
Dus eerst moet je goed in kaart hebben waar het over gaat.
En ik proefde ook wel iets naars, niet dat het zo bedoeld is. Maar als je niet wilt dat jouw omgeving weet dat jij familie bent van, schept dat bij mij ook iets van ik wil er wel iets mee doen maar niet dat ik ermee geassocieerd wordt.
Dit herken ik dus prima van de situatie waar ik mee te maken had. Dat de een tegen de ander zegt we moeten iets en dat loopt af met het feit dat het gezin veel ogen op zich krijgt (onnodig) en de familie zegt ja wij kunnen het niet. Familie kan inderdaad wel wat. Maar ze willen het ook weer niet allemaal op zich nemen. En dan ergens een melding doen. Ja dan zou ik nu dus afwachten en eerst een helder beeld krijgen van waar hij nu naar school zal gaan. En wat daar nog meer uit voortvloeit.
Dat wat Temet zegt, je kunt daar niet gaan helpen schoonmaken. Ik zou dat ook niet willen. Zij moeten zelf de ruimte en nood voelen beter te willen en ik vind het al heel wat dat ze anderen uitnodigen op de verjaardag. Ze zouden ook kunnen zeggen we vieren het elders. Dat vinden ze dus blijkbaar niet nodig.
Kind kan dus ook niet naar een peuterspeelzaal of iets anders. Misschien moet je broer eens een dagje thuis blijven en de moeder even eruit.
Ja ik denk ook dat ze het zelf helemaal niet zo plezierig vinden. En vooral niet als je aanvoelt dat anderen er mogelijk zorgen om gaan hebben. Je broer gaat nog harder werken en zij zit ermee thuis. Ze moet misschien die gesprekken ook allemaal alleen doen.
En dan komen anderen met hun eigen huis-tuin en keuken tips. Die allang niets meer uithalen. De dag doorkomen is al een hele opgaaf, mooi weer spelen. Er is gewoon geen ruimte om het op te pakken. Een maatschappelijk werkster, kan ook fijn zijn.
Het is niet dat ik zeg laat maar hangen. Het juiste loket vinden in wat het kindje en de ouders nodig hebben is er waarschijnlijk met twee maanden nog niet. Een medisch kinderdagverblijf is ook maar tijdelijk. Dus die andere stappen ernaast horen erbij en daar weten ze daar wel pap van. Dus laat dat nu eerst van de grond komen. Dan kunnen de ouders weer lucht happen.
JannaGreen schreef op 07-09-2022 om 14:06:
Wat ik denk, is dat het schoonzus en broer allemaal te veel is geworden door wat dan ook. Misschien is het leven voor ze anders gelopen met hun kind dan dat ze hadden verwacht en dat ze daardoor vastlopen. Vaak als het huis zo’n bende is, speelt er vaak psychisch wat. Ik zou een open gesprek met ze aangaan en aangeven dat je ziet dat het ze op dit moment misschien allemaal teveel is geworden en dat je ze graag wilt helpen. Zelf om hulp vragen is denk ik heel moeilijk voor ze. Jullie komen mij vrij veroordelend over en dat zal ze voelen. Wellicht kun je voorstellen om samen een keuken en badkamer schoon te maken. Dan is het ook niet te persoonlijk. Komt je moeder wekelijks langs om te ondersteunen.
Het kind zit al in een traject, anders kom je daar niet waar het nu zit. VT bellen, is mij een stap te ver nog. Kan je moeder niet eens een gesprek hebben met je broer hoe dat dan allemaal zit? en dat zij haar zorgen over haar kleinzoon uit en dat ook echt uitspreekt zonder verwijten en dat zij ze graag wilt helpen of mee wilt naar de huisarts hoe nu verder. Er moet ergens worden begonnen. Ze zijn als ik jouw verhaal zo lees ergens de weg kwijt geraakt en weten diep van binnen ook dat ze het zo niet redden.
Het is eigenlijk dieptriest waar je broer met zijn gezin nu zit. Sterkte.
Nou dat denk ik dus ook. Ze hebben eerder al problemen gehad op een ander gebied, toen hadden ze nog geen kind. Daar hebben ze zich heel rap uit weten te werken. Het huis dat ze toen hadden was prima. Ook niet blinkend schoon, maar wel gewoon acceptabel. Denk dat ze zichzelf voorbij zijn gelopen toen hun zoon geboren werd en zij wellicht meer hulp hadden moeten krijgen bij de opvoeding. In die tijd had ik geen contact met hen, dus kon ik er ook niet voor ze zijn.
Ik laat vt nu even voor wat het is. En kijk even wat het traject voor soelaas biedt. Zit nog even te dubben of ik hem misschien toch een dagje meeneem in de herfstvakantie. Als ze dat toelaten. Ik kan me niet heugen Dat hij ooit een dag van zijn ouders is weggeweest.
