Wat zou jij doen als je een vreemde vader kind ziet slaan
Het laat me niet los....
Gisteren had zoon zwemles. na de zwemles ben ik zoon nog aan het helpen met douchen. Een vader stond zijn dochter te helpen. We waren met z'n vieren nog over. Vader borstelde haren van dochter waar veel klitten in zaten. Dochter huilde, vader sloeg haar daarop een paar keer hard op haar billen en bovenbenen aan de achterkant. Vader keek ondertussen of ik keek. Niet zomaar een tikje maar hij haalde echt uit! Toen ik met zoon weg liep, deed hij het nog een paar keer, maar toen met de achterkant van de borstel. Tot ver in de gang hoorde je de borstel neer komen.
Zoon (autistisch) schrok en ik ben toen door gelopen. Heb zoon aangekleed was hem daarna naar buiten gestuurd, zijn tante kwam ons halen en hij ging vast naar tante, vader en dochter waren toen in een kleedcabine. Ben naar het zwembad personeel gegaan en heb melding gemaakt.
Zwembad personeel heeft daarna gezien dat vader erg hard handig omging met zijn dochter bij het haren fohnen. Zij gaan het in de gaten houden en melden het verder onder al het personeel. Normaal loopt er meer personeel maar vanwege vakantie hier nu minder.
Het blijft mij bezig houden. Geeft me geen fijn gevoel. Had me altijd voor genomen als er zoiets gebeurde ik er iets van zou zeggen, maar nu het zo voor mijn neus gebeurde schrok ik zo dat ik eerst blokkeerde en ook eerst aan mijn eigen kind dacht die er duidelijk erg van schrok en alleen maar weg wilde.
Zoë
De zeiljongens?
Die zitten toch ook "veilig" in het buitenland?
En wat betreft het zielige van verhuizen: tja, er verhuizen wel vaker kinderen naar het buitenland. Soms zelfs steeds van het ene land naar het andere, zoals diplomatenkinderen. Bovendien worden kinderen in pleeggezinnen ook weggerukt van hun oude leventje, maar dan ook nog van het belangrijkste: hun ouders.
En een strafblad zou me niets kunnen schelen, als ik er mijn kinderen mee zou kunnen redden.
Maar goed, gelukkig is dit alles voorlopig hypothetisch. We hebben wel een nogal krengerige, achterbakse buurvrouw, dus je weet maar nooit. En op school loopt één gestoorde leerkracht rond. We blijven opletten.
Evanlyn
"We hebben wel een nogal krengerige, achterbakse buurvrouw, dus je weet maar nooit. En op school loopt één gestoorde leerkracht rond. We blijven opletten."
Als je serieus overweegt naar het buitenland te vluchten bij de eerste beste brief van jeugdzorg, wat ik goed kan begrijpen, waarom overweeg je dan niet serieus te verhuizen om die gestoorde leerkracht en achterbakse buurvrouw te ontvluchten? Ik durf te stellen dat die meer schade aan kunnen richten zonder dat jeugdzorg in beeld komt!
Annej
Ja, dat zit in het 'pakket'.
Strafblad
Het ging me natuurlijk niet om het strafblad...het ging me om de standaard sanctie van ontheffing uit de ouderlijke macht.
De zeiljongens
zijn niet uit huis geplaatst.....die hebben alleen OTS en er is geen juridisch middel OTS_kinderen 'binnen' te houden. Behalve dan een ontheffing ouderlijk gezag of spoed-uhp als er 'vluchtgevaar' vermoed wordt. En dat gebeurt wel degelijk.
Toegevoegde waarde
Kaaskopje wat is dan de toegevoegde waarde van BJZ bij dit neefje als hij naar de psychiater gaat?
Annej
Voor zover ik het begrijp stuurt Jeugdzorg het een en ander aan. Moeder weet er geen raad meer mee en is blij met de hulp die ze nu krijgt.
Kan ik mij ook weer wat bij voorstellen
en misschien is de ene jeugdhulpverlener de andere ook niet, maar het punt is dat je eenmaal in de molen het moet doen met degene die jouw dossier krijgt. En dat kan een wereld van verschil maken.
Ik hoop dat in dit geval de jeugdhulpverlener zijn/haar werk goed en vooral zuiver blijft doen en dat het kindje geholpen wordt. Ik begrijp AnneJ echter ook en ook mijn ervaring is dat je wel degelijk zelf hulp kunt regelen.
We zijn een aardig eind afgedwaald van waar deze discussie mee begon en ik kan alleen maar hopen dat dat wat ik zeg mensen doet nadenken over het rucksichtlos doen van een AMK-melding met de gedachte dat er dan wel hulp komt. Ik hoop dat mensen zich realiseren dat het eigenlijk een heel ingrijpende stap is die verstrekkende gevolgen kan hebben en echt de belangen afwegen alvorens te melden.
Emine
“Was jij nou degene die schreef dat die rechter hulp in de thuissituatie neit perse schadelijk vond? Ze zei iets anders hoor. In ieder geval herschrijf je dat wat ik zeg steeds anders dan ik het zei. En dat komt mij akelig bekend voor."
Nee dat was ik niet… Neem eens de tijd om mijn postings goed te lezen en reageer dan eens op wat ik zeg.”
Eerder kaartte ik aan hoe moeilijk het is om een risicotaxatie te doen. Ik wil er wel wat literatuur tegen aan gooien… :
- Maar voor een melding is wat mij betreft echt meer grond nodig dan een enkele gebeurtenis in een zwembad.
Hoeveel dan en hoe ernstig?
- Wie weet hebben vader en dochter het al lang goed gemaakt.
Enneh hoe bepaal je dat? Als vader het goed vindt, vind dochter dat dan ook?
Of zag het er erger uit dan het was.
Wanneer is het erg? Wanneer niet? Wie bepaalt wat erg is?
Het zijn maar wat overwegingen. Jij draait dat een risicotaxatie niet nodig is, je moet je baseren op feiten maar het niet ophangen van een traphekje is niet hetzelfde te meten als een kind dat elke dag wordt mishandeld maar netjes kleding erover aan heeft. Ik noem maar een Savannah, etc etc dan maar niets doen? Waarom verwacht je dat de ‘jeugdzorg’ het zou moeten weten, het zou moeten kunnen meten terwijl jij niet verder komt dan je te baseren op feiten. En dan?
Instanties
Nou, het is inmiddels wel duidelijk dat je absoluut niet bij een instantie moet zijn als je ziet dan een ouder zijn kind slaat. Lijkt mij ook wel logisch. Want een instantie moet zichzelf instant houden. De naam zegt het al. En een instantie die zich bezig houdt met het bestrijden van kindermishandeling heeft natuurlijk wel kinderen nodig die mishandeld worden. Anders houdt die instantie op te bestaan. Dit is dan ook de reden dat je bij jeugdzorg ziet dat er heel veel aandacht uitgaat naar het signaleren van kindermishandeling, en dat er maar weinig aan gedaan wordt om de kindermishandeling daadwerkelijk aan te pakken. Er werken daar heus wel goede mensen, maar wanneer ze echt goed werk af zouden leveren dan vormen ze een bedreiging voor de instantie. Dus kinderen kunnen bij die instanties per definitie niet geholpen worden.
Emine en informatie
"Bij mijn weten heeft jeugdzorg elk 'ontvoerd' kind teruggehaald en terug in het pleeggezin of instelling geplaatst."
Hoe weet je dat? Dit is nu echt flauwekul wat je opschrijft....
Houd jezelf ook aan de feiten en schrijf niet over dingen die je niet kunt weten.
Dat is wel precies mijn manier van ageren tegen. Je schrijft zo een bulk aan informatie op, maar een deel klopt gewoon niet, is niet onderbouwd. Is je eigen visie en met het grootste gemak schrijf je op dat het zo is... Ik zou hier ook graag alleen maar feiten lezen en ook als het niet je eigen situatie betreft.
Richard
"Er werken daar heus wel goede mensen, maar wanneer ze echt goed werk af zouden leveren dan vormen ze een bedreiging voor de instantie."
Gelukkig blijven er ouders die er af en toe echt een potje van maken, dus wees niet bezorgd over het lot van mensen die werken in de jeugdzorg....
Je slaat door richard
Echt belachelijk wat je daar zegt. Je beschuldigt Jeugdzorgmedewerkers van het opzettelijk faciliteren van kindermishandeling om hun eigen voortbestaan te verzekeren? Gatverdamme.
Met dit soort ridicule beschuldigingen doe je de zaak die je bepleit geen goed. Met het bagetelliseren van het slaan van de vader uit de openingsposting ook niet trouwens.
skik
Skik
De conclusie die jij hier uit trekt heb ik helemaal niet gezegd.
Zoals ik al meerdere malen heb verwoord hebben jeugdzorgmedewerkers wel de intentie om kindermishandeling aan te pakken, echter door de organisatie als geheel - waar zij midden in zitten - zijn zij niet bij machte om dit ook daadwerkelijk te doen. Wanneer je naar de organisatie van jeugdzorg kijkt dan volgt deze hele andere principes dan de mensen die daar werken.
Maar het blijft natuurlijk heel makkelijk om roepen dat je iets belachelijk vind. Neemt niet weg dat in dit draadje nog steeds geen antwoord gekomen is op de vraag hoe je die vader zodanig kunt helpen dat hij zijn dochter niet meer slaat en wel zodanig dat die dochter bij haar ouders kan blijven wonen.
Probeer alsjeblieft in het vervolg constructief mee te doen. Daar hebben we veel meer aan.
Anne o'neeme
Gestoorde buurvrouwen heb je overal, daar zit ik niet zo mee. Het punt is dat die hier de kans krijgen schade aan te richten dankzij de rechteloosheid van ouders en kinderen.
Ik denk dat de medewerkers van Jeugdzorg in principe heus het beste met de mensen voorhebben. Maar ongebreidelde macht corrumpeert nu eenmaal. Bovendien weten ze kennelijk vaak niet goed wat ze met de gecompliceerde problematiek aan moeten. Begrijpelijk, maar geef dat dan toe in plaats van met de vuist op tafel te blijven slaan. Dan kan er aan oplossingen gewerkt worden die wel werken.
Maar eerst moet de rechtspositie van kinderen versterkt worden, anders heeft het systeem geen belang bij verandering.
Daar sluit ik mij volledig bij aan
Evalyn,
Ik sluit mij helemaal bij jou aan.
Rechtspositie
De rechtspositie van kinderen en ouders is al behoorlijk sterk. Probleem is dat jeugdzorgmedewerkers stelselmatig niet handelen volgens de wet, en dat hier geen sancties op worden genomen. Men doet daar maar wat men goed dunkt, en wanneer ouders op hun rechten staan dan zie je vervolgens dat jeugdzorgmedewerkers de boel laten escaleren. Ik verbaasde mij er over dat in gesprekken met jeugdzorgmedewerkers men geen flauw benul heeft van enkele basale wetteksten waar zij wel verplicht zijn om naar te handelen. Een kinderrechter zou hier uitkomst in kunnen bieden, maar wanneer zelfs deze zich bij zijn uitspraken geen rekening houdt met de wet, door jeugdzorg wat vaker op hun vingers te tikken, dan is natuurlijk het hek van de dam.
De spijker op zijn kop
" Neemt niet weg dat in dit draadje nog steeds geen antwoord gekomen is op de vraag hoe je die vader zodanig kunt helpen dat hij zijn dochter niet meer slaat en wel zodanig dat die dochter bij haar ouders kan blijven wonen."
Volgens mij zijn er diverse suggesties gedaan. Misschien niet naar jou tevredenheid? Zegt dat nu iets over de jeugdzorg of algemener over de handelingsverlegenheid van iedereen. Waarom deed niemand iets in de omgeving van kinderen van Serious cases als Savannah, meisje van Nulde. Is het eigenlijk niet een maatschappelijk probleem (zoals de kinderrechter mooi beschreef)? Is het niet veel constructiever om daarover te discussieren dan altijd direct te wijzen naar een 'schuldige'. Zij het ouders niet zelf dan is het toch wel de jeugdzorg of het rechtssysteem. Volgens mij kun je het niet los van elkaar zien....
Richard, weer on topic
waarom reageer je zo coulant op het geweld gepleegd door vader? (Vader moet beschermd en geholpen). Sta je zo ten opzichte van alle geweldplegers of alleen ten opzichte van ouders die hun eigen kinderen slaan, schoppen, enz.? Als we jeugdzorg buiten de discussie houden, ben je dan ook tegen ingrijpen? Mijn eerste reactie was dat de zaak gewoon door de rechterlijke macht in behandeling genomen moet worden en net zo behandeld als elk ander geweldsdelict, en hoewel ik verder ook voor een melding zou zijn, is dat gedeelte van de oplossing al wel 'uitgediscussieerd'. Dus mijn vraag: zou je de man ook willen beschermen en helpen als het jouw dochter had betroffenen haar dus met een borstel geslagen had? En waarom wel/niet? Wat is het verschil?
Hulp
en ik ben er heus geen voorstander van om iemand die een keer (flink) over de schreef gaat op te sluiten en de sleutel weg te gooien. Naast straf ben ik ook voor maatregelen om de agressie te leren bedwingen, hulp dus.
Maar......
......hoe krijg je voor elkaar dat iemand die krijgt.....het AMK bellen is zoals inmiddels wel duidelijk wat mij betreft absoluut geen optie. Ik ga niet iets doen wat volgens mij slecht is/heel slecht kan uitpakken omdat er geen betere optie is. Wat kan ik volgens jou doen om hulp te bieden of op gang te brengen als ik datAMK er dus niet bij wil. Ik heb al gezegd dat ik gerust mensen aanspreek en blijf aanspreken. What else?
Wat ik eigenlijk bedoel
is dat ik het raar vind dat er wat betreft (openbare) geweldpleging kennelijk een dubbele moraal bestaat. Als je in het verhaal van TS vader vervangen had door hangjongere of zijn dochter door je eigen kind, waren de reacties volgens mij heel anders geweest. Waarom zou je als kind ten opzichte van je ouders tot zekere hoogte rechteloos zijn? Naar mijn mening zou je een ouder die geweld gebruikt tegen zijn / haar kind strafrechtelijk moeten vervolgen, net als elke andere geweldpleger. Mijn reactie op het probleem van TS was dus aangifte doen.
Aangifte....
..dan komt nog dat rotte AMK om de hoek hoor. Alles waar kinderen bij betrokken zijn wordt doorgegeven aan Jeugdzorg.
Daarnaast ben je 'maar' getuige. Kan die aangifte doen?
Siobo
Mijn dochter werd zelf hardhandig aangepakt op de oude school waar zij zat. Als dit naar buiten zou komen dan zou die school behoorlijk op haar vingers zijn getikt. Wat mij opviel is dat de schooldirecteur zich in allerlei bochten ging wringen om dit allemaal verborgen te houden. De gesprekken verliepen lastig. Iedereen op die school verkrampte steeds in de houding van - aan ons geen blaam. Terwijl ik van mijn kant de samenwerking op zocht om een oplossing te vinden voor deze problemen. Ik had natuurlijk ook aangifte kunnen doen met het gevolgd dat dit het conflict zou aanwakkeren. Die schooldirecteur had echter te veel vriendjes en dan zou de politie toch alleen maar aan zijn kant gaan staan. Veel medewerkers van onze buurtpreventie zijn namelijk zeer actief binnen die school. Laf van die directeur was dat hij met het beschermen van de goede naam van zijn school zo ver door draafde dat hij ons bij iedereen ter laster legde. Omdat hij al deze mensen (jeugdzorg, politie, huisarts, zorgcommissie) tegen ons in had gezet heb ik mijn dochter in het geheim laten onderzoeken door een onafhankelijke orthopedagoog. Met het rapport wat uit dit onderzoek kwam kon ik mijn dochter overplaatsen op een goede school. Over de mishandelingen die plaatst hebben gevonden op haar oude school zijn we niet verder op in gegaan.
Ik hoop dat je met mijn verhaal begrijpt dat het niet zo simpel is. Er zijn allemaal (eigen)belangen die meespelen en daar moeten kinderen het nou eenmaal van ontgelden. In het geval de vader zijn kind slaat ligt het veel ingewikkelder. Want er heerst ook een band tussen de vader en zijn dochter. Voor die dochter is haar vader meer dan alleen maar de man die klappen uitdeelt. Hij zal vast ook wel leuke dingen doen samen met haar. Maar wanneer buitenstaanders de vader niet meer zien als een volwaardig persoon dan raakt die dochter hier alleen maar van in verwarring omdat zij een ander beeld over hem heeft. Wat je kunt afkeuren is dat die vader slaat. Maar dat is geen reden om hem dan maar af te gaan zonderen door, zonder dat hij het weet, over hem te gaan praten. Dan wijs je namelijk zijn persoonlijkheid af. En als je afstand neemt dan is het natuurlijk onmogelijk om iemand te helpen. De basis van hulp is dat er vertrouwen is. Daarom vind ik het zo jammer dat er in onze maatschappij steeds meer onverschilligheid komt naar elkaar toe. Met straffen los je niet alles op. Dan creëer je alleen maar een angstcultuur. Dat soort tijden hebben we wat mij betreft wel gehad dus dat mogen we wel eens een keertje achter ons laten.
Wanneer je kijkt naar de nieuwe opvoedkundige principes van tegenwoordig - waarin goed gedrag wordt beloont en slecht gedrag wordt negeert - vind ik dat wij als volwassenen daar best wel het goede voorbeeld in mogen geven naar onze kinderen toe.
Dus in het geval van Zoë is het misschien wel een idee om de volgende keer die vader een compliment te geven over wat hij goed doet. Zeg bijvoorbeeld dat je het goed vind dat hij elke week de moeite neemt om met haar naar het zwembad te gaan. Dan komen de gesprekken vanzelf wel los. Dan vertel je iets over jezelf, dat je het bijvoorbeeld ook een heel gedoe vindt bij het aankleden. Vraag hem eens een keer om iets voor je te doen. En wanneer er wederzijds respect en vertrouwen is dan kun je aankaarten dat je er wakker 's nachts wakker van ligt dat hij zijn dochter heeft gelagen. Belangrijk is dat je je gevoelens bij jezelf neerlegt en niet iemand gaat zitten veroordelen. Je zult verbaast zijn hoe snel iemand dan bereid is om zichzelf te veranderen.
Mooi!
Aanspreken
Hier is het feit dat je bemoeit met iemand die je niet kent niet meer van belang. Ik zou in gesprek met deze persoon gaan, en duidelijk maken naast het stuk moraal, dat er alleen maar standpunten zijn dat dit absoluut niet kan!!! 1.je kan nooit geweld gebruiken, helemaal niet als iemand zich niet kan verdedigen. 2.Door geweld te gebruiken maak je kapot wat juist net heel kon zijn. 3.Je zegt als rolmodel, ik gebruik geweld dus dat is normaal.4.etc etc Je ..... Belachelijk maar echt terwijl ik het nooit zou begrijpen, met die persoon gaan praten.
Vervolg.
Het feit dat het in het openbaar gebeurde, geeft in ieder geval gelegenheid, dit te stoppen. Afschuwelijk, maar hopelijk kan bemiddeling zorgen dat het niet meer gebeurd.
