Wat je noooit zou doen (en nu toch doet)

Nou =

niet wijd, maar lastig op zijn tijd.....

Ja dat was zo'n uitspraak die ik nooit ging gebruiken

Alles kan

Als ik vroeger ten onrechte zei dat iets niet kon, zei mijn vader: alles kan, behalve een scheet op een plankje timmeren. (Hè bah, dacht ik dan)

Mijn moeder verzuchtte wel eens: de was houdt nooit op. (Nou en, dacht ik dan)

En ja, ik zeg ze ook allebei wel eens. Waarom? Het gaat vanzelf!

groet,

Lou

Ja, ik heb er toch eentje

Uiteraard is dit weer zo'n doorspokend draadje. Dus vanochtend wíst ik er opeens eentje, toen ik in mijn beslagen auto stapte. Mijn vader zei altijd: "Jullie mogen niet praten achterin, dan beslaat de auto sneller."! Nóóit zal ik zoiets tegen mijn kinderen zeggen, wat haatte ik dat, een half uur zitten zwijgen op de achterbank.
En nog een: "de deugd in het midden". Dat was mijn zus, die moest altijd en overal tussen mij en mijn broer inzitten, omdat wij anders gingen vechten. Wat heeft dát mij gestoord, dat zij constant voor "deugd" werd uitgemaakt.
Maar nu doe ik het weer niet goed in deze draad, het ging om dingen die ik toch wél zei, en dit zeg ik juist níet...

Guinevere deugd o.t.

wat sneu voor je zus dat zij altijd de rol van 'de deugd' kreeg toebedeeld! Vreselijk toch dat jij altijd tussen je broer en zus moet zitten omdat deze anders gingen vechten. Mijn dochter kreeg deze rol toebedeeld bij de buurtjes; mijn dochter er tussen in omdat broer en zus anders elkaar constant in de haren vlogen. Dochter mocht overal met hen naar toe (zwembad, bieb, boodschappen, speeltuin etc) want dat neutraliseerde de sfeer zo....dat hield gauw op toen ik doorhad hoe het zat. Jij vond het niet leuk je zus wr ook niet?

Clichés genoeg

Ik had er vroeger een enorme hekel aan als mijn moeder zei "daar denk ik je later wel anders over" of iets van die strekking. Daar kon ze me echt het bloed mee onder de nagels vandaan halen. Ik had me dan ook voorgenomen om dat nooit tegen de kinderen zeggen. Het voelt namelijk alsof je mening niet wordt serieus genomen. Hoewel ik mij beheers en me er meestal aan hou moet ik zeggen dat ik het al wel een paar keer heb gezegd.

Ik heb ook mijn oma's uitspraak: "als ik later er niet meer ben zul je nog vaak denken dat ik gelijk had" al gebruikt (oma had trouwens inderdaad vaak gelijk)

Verder schijn ik in de clichés te grossieren. Veel gebruikte zijn:
Als iedereen in de sloot spring spring jij dan ook in de sloot?
Je bent niet in een schuur geboren (als de deur weer eens niet dicht wordt getrokken (hoe moeilijk kan dat zijn?)

Ik spreek meestal frans met de kinderen en daar heb ik ook een paar uitdrukkingen die ik volgens huisgenoten te vaak gebruik.
Zoals:
Faut pas abuser non plus (als iemand erg overdrijft of wel heel veel eist)
tu es gavé relou (als iemand wel heel erg zeurt)

Nou ja het geeft wel een idee. Ik ben in elk geval dol op vaste uitdrukkingen blijkbaar.

Maylise

De deugd in het midden

was een gezegde dat van mijn moeder niet mocht. Ze zei dat het verwijst naar Jezus die temidden van twee criminelen aan het kruis hing.

tonny

Uithangbord

Idd heeeel herkenbaar: mijn arm is geen uithangbord! Hoor het mijn moeder zo zeggen.
Nog meer klassiekers: - ik kan niet heksen
- hand voor je mond (automatisme bij elke nies/hoest die ik hoor, dus niet eens kijken of iemand wel zijn hand ervoor houdt....)
- wat eten we? Loempia met hangend haar!!!
Oh mam, je moest eens weten hoeveel ik op je lijk.......

Pelle

Je hoeft het ook niet te lusten, je hoeft het alleen maar op te eten - komt van mij thuis "vroegûh". Toen ik hem postte, heette ik anders

Tirza

Nog geen kinderen op die leeftijd

Maar wel met mijn broertjes 10, 12 en 15 jaar gehad.

Leren ze jullie niets meer op school, toen ik op school zat ...

Ik hoor het mijn moeder gewoon zeggen. Vreselijk

Handje

Mijn ouders zeiden altijd als je je ouders slaat groeit er een handje boven je graf. Geen idee waar dat nou weer op slaat. Ik gebruik hem dus niet.

Ik wil, ik wil, ik wil....

op het gezeur van kinderen ik wil dit, ik wil dat: ik wil, ik wil, ik wil een tik voor mijn...bil. Vréselijk en toch floept het er soms uit.

Pien

die roep ik ook vaak!!! Vreselijk vond ik dat vroeger en doe het nu zelf ook.

Wat ik mij ook nog herinner van vroeger als wij als kinderen het eten naar binnen schrokte riepen mijn ouders altijd: "Doe maar rustig, we wonen niet op een hooi eiliand."
Deze heb ik (nog) niet gebruikt.

Als we te vaak vroegen hoe laat het was, zei mijn moeder standaard: "Kwart over de rand van de piespot."

Als we klaagde dat we moe waren: "zorgen dat je pa wordt."

Deze laatste 3 heb ik eigenlijk (nog) nooit gebruikt maar komen nu bij het lezen van dit draadje naar boven.

Gr Sjillie

Lurven (stelle)

Stelle, waar je lurven zitten weet ik wel. Namelijk: achter je kladden! Volgens mijn vader dan

De oppas vergeten te betalen

oh wat had ik daar vroeger een hekel aan als ik volwassen mensen om geld moest vragen. Dat zou ik nooit vergeten.. Gisteren heeft het buurmeisje dus een bakje narcissen gehad bij het geld dat begin januari verdiend had....

Mijn ouders zitten trouwens ook weer in dezelfde fase. Mijn oma nam ons a,ltijd in bescherming als mijn ouders boos waren. Laatst was ik boos op mijn meisje zegt mijn moeder: Je moet niet zo tegen haar schreeuwen.

Werkelijk, precies mijn oma (en dat was haar schoonmoeder

Ik wil, ik wil, ik wil

had mijn schoonvader een variant op naar Ollie B Bommel;
'kwil sprak het ventje', tegen mijn man.
En, je wil staat achter de deur, op een bezemsteel.
En wanneer wij het moeilijk hebben spreekt mijn vriendin altijd; 'het leven is een pijpkaneel, elk zuigt eraan en krijgt zijn deel' Ik vind ze alledrie prachtig.

Tijd?

Oh ja. Op de vraag 'hoe laat is het?' kregen we nog wel eens te horen 'vel over been'.

Tijd

Of: Net zo laat als giteren om deze tijd.
Pfffoei...
Onyx

Vel over been

Het antwoord "vel over been" kwam bij ons ook wel eens langs als je naar de tijd vroeg en ik zeg het zelf ook wel eens. Het is bij ons het antwoord dat je geeft als je geen horloge om hebt en dus ook niet kunt zien hoe laat het is

Toch een gevonden

Ik zei het gisteren tegen de jongste en meteen daarna moest ik aan dit draadje denken!
Zoontje zegt: "dat is van mij!!!" en ik zeg:"je moet je ogen eens dicht doen. Alles wat je dan ziet is van jou!"

Oh en ik had er zo'n hekel aan als mijn moeder (of eigenlijk vaker mijn oma) dat tegen me zei.

Variant vel over been

werd er bij ons inderdaad naast de rand van de piespot ook wel gezegd "vel over bot."

die van de ogen dicht vind ik eigenlijk wel grappig....ga ik toch eens bij mijn kids gebruiken, die hebben onderling nogal eens "is van mij" (bijvoorbeeld de afstandsbedieding etc, is dus van geen van beide maar van MIJ!!)

GR Sjillie

Geen herkenning

Ten eerste waren het geen dingen die mijn ouders deden waar ik mij aan ergerde. Maar meer de desinteresse die elke keer voelde. Ik heb mij altijd voorgenomen dat ik dat gevoel niet aan mijn kinderen mee wilde geven.

Dus waarschijnlijk zullen mijn kinderen mij weer verwijten dat ik (vul maar in) was en dat ze dat nooit zullen doen.
Groetjes van Jun

Vaders

kunnen er ook wat van. Die van mij herkende een paar van zijn eigenschappen in mij waar hij veel last van had gehad toen hij opgroeide, en dacht mij zijn 'ellende' te kunnen besparen door erg op die punten gespitst te zijn (stotteren, verlegenheid, afwachtendheid) en mij met niet altijd even zachte dwang eroverheen te helpen. Heeft niet gewerkt. Nu herken ik soortgelijke eigenschappen van mezelf in zoon, en ik zou hem zo graag helpen daar eerder en beter mee te leren leven dan ik heb gedaan. Maar goed. Zelf laten uitvogelen blijft dus de opdracht.

Deugd

Klopt Pien, mijn zus vond het helemaal niet leuk om de "deugd" te zijn. En voor mijn broer en mij was het niet leuk om automatisch de "ondeugd" te zijn. Zus was toch al het zg. schattige lieverdje en mijn broer en ik waren lang zo charmant niet...
Aha, nu weet ik waar het vandaan komt die uitdrukking, van de kruisiging dus. Ik kende dat verhaal niet, nu ik dat weet vind ik het een nóg rottiger uitdrukking.

Over eten

"In Afrika zijn er heel veel kinderen die maar wat graag jouw bord wel leeg zouden willen eten..."

Horloge

Op de vraag "hoe laat is het" zeiden ze vroeger bij vriend thuis "tijd om een horloge te kopen".
Ik gebruik hem nu wel eens tegen zoon (vreselijk flauw, temeer omdat ie nu al een tijdje een horloge heeft...)

groet
Julia

Vel over been (2)

Maar vel over been is gewoon wat je ziet als je probeert op je horloge te kijken terwijl je dat niet om hebt

Nederlandse variant van engelse variant van vel over been

a quarter past a freckle, vel over been of, zoals ik gewend was te horen:
kwart over de blote pols.

Petra

Ja, iets dergelijks kreeg ik thuis ook wel te horen! "Kindjes in Biafra zouden heel blij zijn met dat eten"

Ik gebruik hem nooit, vooral omdat ik het vermoeden heb dat mijn kinderen hetzelfde zullen zeggen als ik vroeger zei: "dan stuur je het maar op!"