Wat je noooit zou doen (en nu toch doet)

Til je voeten op

Zeg ik nu tegen iedereen die loopt te sloffen. Sprong zelf uit mijn vel als mijn moeder dat tegen mij zei......gggrrrrr.....

Ruim je schoenen op

ik begrgijp nu waarom mijn moeder er zo gek van werd! Ik breek mijn nek bijna over al die schoenen overal

Ja!

Ik hoorde mezelf laatst zeggen: het is hier geen hotel!

M.a.w. iedereen moet meehelpen. O, wat vond ik dat stom als mijn moeder dat zei!

Uithangbord

Ik ben geen uithangbord, ook zo'n uitspraak waar ik mezelf weleens op betrap.

Verder dacht ik nooit dat ik zoveel thuis zou zijn. Ik dacht nooit dat ik op vakantie zou gaan in een bungalowpark. En ik kon me nooit voorstellen dat ik zou menen dat als mijn zoon iets overkomt, mijn leven geen zin heeft (ik dacht namelijk dat je buiten je kind nog een eigen leven had, vond het altijd een wat pathetische uitspraak).

En oh ja, ik dacht nooit dat ik een foto van mijn zoon op mijn bureau op mijn werk zou hebben. En die heb ik soms gehad (maar nu weer even niet hoor).

Liora

Uitspraken

Ja er zijn heel veel uitspraken die ik doe en waarvan ik vervolgens denk "het lijkt wel of ik mijn moeder hoor praten". Maar ik kan me eerlijk gezegd niet herinneren dat ik het me irriteerde als mijn moeder diezelfde dingen zei. Heb me dan ook nooit voorgenomen om ze niet te gebruiken of dingen die mijn moeder deed niet te doen.
In tegendeel, ik heb me altijd voorgenomen dat als ik het net als mijn moeder kan doen dat ik het dan best goed doe!

Dan maak je maar zin....

Als ik geen zin had om iets te doen, was de standaard uitspraak: dan MAAK je maar zin.....Je raadt het misschien al, die zou ik NOOOOOOOOOOOOOOOOOIIIIIIIIIIIT tegen mijn kinderen zeggen....

zeg nooit nooit....

Niets

Ik heb niet van die ideeën meegenomen uit mijn jeugd, over wat ik mijn kinderen niet zou aandoen. Want ik zou geen kinderen nemen!
Wel heb ik een paar principes, maar zelf die worden laks toegepast (dan zijn het ook geen principes meer?).

Geduld

ik zou nooit zo ongeduldig met mijn kinderen omgaan als mijn moeder deed. Ik ben er nu achter dat ik me echt moet verbijten en toneel moet spelen om dat te realiseren.

Ik ben helaas net als mijn moeder erg ongeduldig. Zucht.

Hou op schei uit

Ik doe zowat alles wat niet mag als moeder, behalve misschien mijn kind aan een enkel boven de krokodillenvijver hangen (zag ik ooit een vader op tv doen). Het kind is pas twee en ik heb al gemept (op de luier, toen ze haar lievelingsprentenboek had verscheurd), geschreeuwd (best vaak, vooral NEE! als ze iets gevaarlijks doet), het kind een schuldgevoel aangepraat (nou ja, in elk geval poging ondernomen) EN ik heb haar al een weekendarmpje bezorgd toen ik haar iets te gedecideerd mee wilde nemen uit de lift en zij lekker ging hangen aan mijn hand. Alles bij elkaar niet slecht en we zijn nog maar net begonnen. Ik denk dat ik veilig kan aannemen dat het nooit meer echt wat wordt met die opvoedingsidealen.
Groetjes
Massi

O ja zoveel

Ik heb soms een hekel aan mezelf; hoe ik soms ben en wat ik zeg. Precies m'n moeder. Alhoewel ze een leuk mens is hoor !
Ik zeg bij voorbaat al bij de voordeur; schoenen uit op de mat, jas ophangen ! Of; ik kan mezelf niet horen nadenken.Of, niet op je nagels bijten ! ( zei mijn moeder altijd tegen mij, ze trok er ook een zuur gezicht bij ) Het geld groeit me niet op de rug, ook zo'n uitspraak. Ja en ik zeg ook tegen zoon; kom op jij bent de oudste en de wijste, ook zo erg !
het floept er allemaal gewoon uit. Ik zal er eens beter bij nadenken.

Ik zou altijd..

Ik zou altijd luisteren naar alle verhalen, en nooit afwezig mmmmmmm, of ja schat zeggen.
Nou mijn dochter kwekt van 's ochtends vroeg tot ze naar bed gaat, vertelt alles drie keer tot in detail, regelmatig betrap ik mijzelf op bovenstaande dingen. En ik had er zelf zooooooon hekel aan als mijn ouders het deden

Gebakken trapleuning

Oh foei wat vond ik het erg als ik vroeger vroeg wat we gingen eten en mijn moeder riep steevast "gebakken trapleuning"

en nu...ik durf het bijna niet te zeggen maar ik roep precies hetzelfde...

en mijn dochters..... "mahaaaaammm doeffe zeggen" (doe ff zeggen)

En ja hoor

Toen ik een opstandige en vervelende pubermeid was wenste mijn moeder mij toe dat als ik ooit moeder werd, ze hoopte dat ik net zo'n puber zou krijgen.
Huh?Hoezo? ík was niet degene die vervelend deed, zíj was zo bekrompen..
En nu? Heb ik mijn puberkind dit al hardop gewenst!
(maar denk met weemoed terug aan hoe zij moeder van pubermeid was, wou dat ik ook haar geduld had geerfd)

Eten ja...

elka dag weer....wat eten we?? En in het begin vertel je dat dan nog braaf, waarop een welgemeend GATVER!!! te horen is....dus nu eten we gewoon hussen met je neus er tussen.....heel flauw.....maar dan weet ik dat het GATVER ook echt is (al heb ik zelf geen flauw idee wat hussen zijn....)

Standaardzinnen

Haha, feest der herkenning! vraag me langzamerhand toch af hoe het komt dat er allemaal van die standaardzinnen zijn die kennelijk door Heul Veul Ouders werden (en nog steeds worden) gebruikt (zooo leuk zijn ze ook weer niet). 'M'n arm is geen uithangbord' inderdaad. En 'dan maak je maar zin', ook een klassieker.
Nog zo eentje: 'ma-ham, waar zijn m'n schoenen?' (/ pyjama/ wanten, etc) 'Waar je ze hebt uitgetrokken.' En ik vind mezelf ook tamelijk irritant als ik dat antwoord...

Big smile

Ha, dit draadje maakt mijn dag weer goed! Ik ken ze allemaal en heb ze ook allemaal weleens gebruikt.
Nog zo´n erge: Mam, ik kan X nergens vinden en heb echt OVERAL gezocht. Antwoord: Nee hoor, als je overal gezocht had, had je X al gevonden.
De ergste van mijn moeder heb ik tot nu toe slechts 1 x gebruikt. Bij protesten over vereiste tafelmanieren: Dan weet je tenminste hoe het hoort als je bij de koningin gaat eten. En net als ik vroeger zei mijn kind: Ik WIL helemaal niet bij de koningin gaan eten!
Onyx

Een paar zinnen

als de kids weer ee alles laten slingeren: "Ik ben je moeder, niet je dienstmeid"

Als de kids vragen "mam waar zijn mijn ......" mijn antwoord: "Daar waar jij het neer gelegd hebt."

Mam wat eten we? Antwoord: "Husse met je neus ertussen."

Mam ik heb dorst. Antwoord: "Ga naar Hansje worst, die heeft een hondje en die plast zo in je ........"

Mam ik verveel me. Antwoord: "Ga maar met je grote teen spelen."

En ooooooooh, wat vond ik deze antwoorden vroeger vreselijk!!!

Gr Sjillie

Variaties

Tegen vervelend kind: Ga jij straks maar achter de deur staan bij de boeloe ajam.
Tegen kind met klein schrammetje: Aaahhh, kasian, jij!
Tegen kind wat eten niet lust: In het kamp at ik kikkers en torren, die waren pas vies.
Kind: Ik heb honger. Antwoord: jij weet niet wat honger is.
'Wees blij dat je tenminste nog een vader/moeder hebt....'
'Wat stoort je, je bent niet senang...'
Behalve die kikkers heb ik ze allemaal gebruikt

Ooooooh

Ik ben toch de meid niet!
En nu zeg en denk ik het aldoor! (in het engels dan, hè)
groetjes, Olief

Film

Mijn moeder zei altijd: "Ken jij die film: Ik drink alleen!" als ik iets voor mezelf haalde en niets voor haar meebracht. Nu zeg ik hetzelfde tegen mijn kinderen, maar die vinden dat nogal grappig.

Verder had ik er ongelooflijk de pest aan als ik van mijn moeder mijn kamer moest opruimen. Dat zou ik later niet op die manier doen, dat zou ik veel vriendelijker aanpakken. Maar helaas heb ik een puber die nog erger is met zijn kamer dan ik vroeger en blijk ik net zo streng als mijn moeder te zijn

De koningin

Voor eten bij de koningin heb ik ook mijn hele jeugd geoefend en nooit in praktijk gebracht... Onze kinders hoeven alleen maar "netjes in een restaurant" te kunnen eten

Hoofd omhoog, loop rechtop

dát vondt ik héél vervelend. eigenlijk ook omdat ze het zei ongeacht wie er bij was...(dus bekenden, mijn vriendin etc.). nu zeg ik het ook tegen oudste (jongste loopt altijd al rechtop) die het meeste op 'onze' kant van de familie lijkt en nét zo ingekrompen kan lopen als mijn broers en ik. jongste broer doet het nog steeds. op de een of andere manier doen we het allemaal, het zal wel te maken hebben met de vreemde lengte (in verhouding met de rest) van onze rug. ik probeer wel op te letten het niet te doen als er iemand bij is. tenslotte vond ik dat het meest vervelende. maar soms flapt het er zo maar uit en hoort een ander 't toch.
moet wel zeggen dat het de laatste tijd stukken minder is dan toen ze rond de 13 was (groeispurt toen), dus mijn 'loop rechtop' en 'hoofd omhoog' hebben in ieder geval effect gehad.
én ik moet eerlijk zeggen....als ik jongste broertje soms zie lopen ben ik blij dat ik het uiteindelijk wél geleerd heb...hij heeft ook altijd rugpijn en 't ziet er ook niet écht uit.
groeten albana

Vers van het schoolplein

Een vader vertelde dat zijn kind met een hand onder zijn hoofd aan tafel zat en hij eruit flapte: "Moet ik even een turf pakken?" En ja, die was hier ook al geweest: "Pake zei vroeger altijd: moet ik even ..." waarop kind terecht vraagt "wat is een turf?"

Ohja

Als een kind zich stierlijk loopt te vervelen,roep ik altijdan ga je je kamer opruimen!Dat valt helemaal verkeerd,zoals het vroeger ook bij mij deed..)
Bastet

Lurven (genista)

Zo vraag ik me nog altijd af waar m'n lurven zitten. Daarin mocht mijn vader mij vroeger graag grijpen, althans, dat dreigde hij te doen.

Tafelmanieren

Ik kom uit een groot gezin en we hadden altijd de radio (3FM) aan overdag. Er zong altijd wel iemand mee. Mijn moeder zaliger riep aan tafel dus regelmatig: "Als de heren eten, zingen de gekken!". Ik roep dat nu ook tegen mijn kinderen. Het vreemde is dat ik nooit heb begrepen wat het eigenlijk betekent (nou ja, dat het waarschijnlijk niet netjes was om te zingen, die boodschap kwam wel over) en mijn kinderen hebben al vaak gevraagd wat ik nou eigenlijk bedoel...

Geen zin

als ik mijn kinderen iets vraag/opdraag te doen en ik krijg het antwoord dat ze dat niet willen, is mijn antwoord standaard: je hoeft het ook niet te willen, je hoeft het alleen maar te dòen.

hmm, als blikken konden doden...

verder is en was mijn moeder er eentje van de verborgen verwijten, het lijden in stilte (maar dan diep zuchten, en gepijnigd kijken), af en toe doe ik dat zuchten ook, maar ik heb mijn man gevraagd om mij daarop te wijzen, want ik vind het verschrikkelijk!

Jons

Verwijzen naar "andere kinderen"

Als ik vroeger iets deed wat niet mocht, verwees mijn moeder altijd naar "alle andere kinderen die dat toch ook niet deden".

Als ik vroeger iets wilde wat zij niet wou, en ik verwees naar "alle andere kinderen die dat wel mochten", dan "woonden die niet in ons huis en had ze met die kinderen niets te maken".

Dat verwijzen naar klasgenootjes -vriendjes ed. zoals het je zelf uitkomt: ik vond het vreselijk oneerlijk maar moet bekennen dat ik het zelf ook doe.

"Andere kinderen zijn hier toch ook niet aan het lopen maar zijn rustig".
maar
"Als x altijd snoep meekrijgt, daar kan ik er ook niet aan doen, zijn woont hier niet in huis en ik heb daar niks over te zeggen".

Bah - bah... .