Volgen jullie tv-serie Dream School ?
Volgen jullie de serie Dream School en zo ja, wat vinden jullie ervan? Van de aanpak, van de begeleiders, van de gastdocenten, van de jongeren. Hebben jullie een favoriete jongere? Eén met wie je het wel goed ziet komen? Eén voor wie je weinig hoopt hebt? Eén voor wie je veel medelijden of juist bewondering voelt?
Ik volg de serie nu voor het derde jaar en het grijpt me elke keer aan. Hoe kan het dat ogenschijnlijk heel normale jongeren zo de weg kwijt raken? Dat ze zo vaak in alcohol en drugs de uitweg vinden voor hun problemen? Dat ze zo makkelijk aan drugs kunnen komen en dagelijks gebruik heel normaal vinden.
Vaak zou ik ze ook wel een schop voor hun kont willen geven. Wat lopen ze te zeuren en te mekkeren, wat zijn ze weinig bereid ergens moeite voor te doen, of iets te doen dat 'niet leuk' is en wat haken ze snel af. Gelukkig zie je dat in de loop van de serie stap-voor-stap verbeteren.
Doemijdieglazenbol schreef op 15-01-2023 om 23:55:
[..]
veel diagnoses kunnen niet op zo’n jonge leeftijd gesteld worden. Daarnaast is deze vorm van diagnostiek iets anders dan een gebroken been diagnosticeren met een röntgenfoto of een ander fysiek gebrek met een bloedtest. En zelfs daar gaat veel mis. Deze vorm van diagnose is zwaar aan interpretatie onderhevig (en het palet is beperkt). Dus ondanks dat er vast gescreend wordt, zet ik vraagtekens bij hoe adequaat dat zelfs bij de meest optimale condities zou kunnen.
Zoals ik al zei; ik vind het een ingewikkeld programma. Hoe liefdevol de intenties ook zijn of lijken.
Zo’n jonge leeftijd? De meeste jongeren zijn 18+ dit keer. Natuurlijk, er valt van alles af te dingen op de gangbare diagnostiek. Breek me de bek niet open. Maar je kunt niet anders dan het volgens de huidige stand van de wetenschap doen en ook de belastbaarheid op basis van de huidige inzichten beoordelen. Dat geldt voor dit programma en voor iedere behandeling die mensen krijgen in de hulpverlening.
En ja, er zijn natuurlijk vragen te stellen bij het in de openbaarheid tonen van het geworstel van deze jongeren. Ik hoop maar dat de nazorg wel echt goed is.
Omnik schreef op 16-01-2023 om 00:32:
[..]
Zo’n jonge leeftijd? De meeste jongeren zijn 18+ dit keer.
Ik had het topic al uit mijn lijst gehaald, maar ik zie dat ik even moet rectificeren. Excuus, ik kletste over iets dat niet klopte! Toen ik nog wel keek waren er veel deelnemers een stuk jonger!
ik was van plan om dit topic verder met rust te laten, leek me prettig voor de mensen die nog wel met plezier kijken en dat zal ik nu doen. 
Doemijdieglazenbol schreef op 16-01-2023 om 09:20:
[..]
Ik had het topic al uit mijn lijst gehaald, maar ik zie dat ik even moet rectificeren. Excuus, ik kletste over iets dat niet klopte! Toen ik nog wel keek waren er veel deelnemers een stuk jonger!
ik was van plan om dit topic verder met rust te laten, leek me prettig voor de mensen die nog wel met plezier kijken en dat zal ik nu doen.
Waarom? Je zegt toch niks verkeerds? Jij hebt je eigen gedachten over het programma/deelnemers en dat mag toch ook? Daarmee vergal je het plezier heus niet van de mensen die het wel leuk vinden.
Er zitten best heftige gevallen tussen, als ik zo lees. Nee misschien heftig om ermee op tv voor de dag te komen. Maar het is realiteit hè. Net zoals die docu van een tijdje terug over jeugdzorg gezinnen en jonge kinderen met stempels (ben even naam kwijt).
De bedoeling is om ze te helpen en ze zichtbaar te maken. Het is toch geen kijkcijfer verhaal, en zo bedoeld. Dat de nazorg beter kan is iets om van te leren voor de makers. Maar dat is bij dat programma van Derk bolt niet minder (ik kan nergens opkomen spoorloos?) en the voice oh
Omnik schreef op 16-01-2023 om 00:32:
[..]
En ja, er zijn natuurlijk vragen te stellen bij het in de openbaarheid tonen van het geworstel van deze jongeren.
Misschien houden ze er in hun achterhoofd wel rekening mee dat andere jongeren iets aan hun deelname hebben? En deels zijn jongeren door social media ook wel vertrouwd met het online delen van ervaringen, ook minder positief. (Of ze denken omgekeerd: naar die prehistorische tv kijkt toch niemand.. haha.)
Volgens mij is één van de achterliggende gedachtes juist dat ze zichzelf terug zien en daar dan op reflecteren én zien hoe ze tijdens het traject en daarna gegroeid zijn.
Ja, het is heel kwetsbaar en geeft ongetwijfeld een bepaald ongemak. Vooral omdat het hele land meekijkt en mensen op sociale media ook een mening over je gaan vormen.
Ze weten het echter wel vooraf en kiezen er nadrukkelijk voor. Dat vind ik dapper.
ik heb gisteren pas de derde aflevering bekeken. Best heftig weer. Alleen al doordat vrij veel deelnemers niet op kwamen dagen. Het is toch een soort laatste kans en dan kom je nog niet? Aan de andere kant geeft dit ook wel aan dat deze jongeren dreamschool echt nodig heeft.
Wat me het meest schokte, was hoe ze over drugs dealen denken. Dat ze bijna allemaal zuipen en blowen (of meer) vind ik ook erg, maar dat had ik wel verwacht. Maar dat ze dealen normaal vinden, zelfs als dat aan een denkbeeldig jonger broertje of zusje was, vonden ze normaal. "Iedereen moet een manier vinden om aan zijn inkomen te komen, dus..." He? Dus dealen is net zo'n normaal beroep als metselaar, ict-er of verpleegkundige?
Zouden ze dit serieus menen, of zouden ze het voor zichzelf goed praten omdat ze mogelijk zelf ook gedeald hebben of van dealer gekocht ?
De reden dat ik wat later keek, was dat mijn zoon samen met mij Dreamschool wilde kijken en dat lukte niet eerder. Tijdens het kijken praten we vaak over zijn jongere zus. Zij is ook een Dreamschool-type. "Zo zou Zusje zich ook gedragen." "Dat zou Zusje ook roepen." zei mijn zoon regelmatig. Best pijnlijk, maar het helpt ons misschien haar levenshouding iets beter te begrijpen. Bij voorbeeld over het dealen. Zij is/was (?) ook een wietdealer en lijkt daar geen enkele wroeging of schaamte over te voelen. (Reden is iets in de trand van de dreamschool-ers. Alle baantjes zijn te saai en betalen te weinig/vrekkerige ouders die te weinig zakgeld gaven.)
Een ding begrijpen zoon en ik echter totaal niet. Al die dreamschool-ers hebben heftige dingen meegemaakt. Traumatische echtscheiding, gepest op school, sexueel misbruik, niet-betrokken ouders tot mishandeling toe enzovoorts, vluchteling zijn, armoede enzovoorts. Hun houding is daardoor niet goed te praten, maar je begrijpt het wel beter.
Dit soort dingen zijn bij Zusje/Dochter totaal niet aan de orde (of er zou iets moeten zijn dat wij niet weten). Alleen ADHD.
Is alleen ADHD dan al genoeg om te ontsporen? Hopelijk kan ze het ons ooit vertellen.
Oei Wilmamaa
Ik weet het niet, maar als ik lees hoe jij met zoon over zijn zus praat dan voel ik dat je een soort bondje met hem hebt waar zus buiten staat en dat zal zij ook heel goed voelen. Alleen dat al kan voor bepaald gedrag zorgen.
Pippeltje schreef op 22-01-2023 om 10:35:
Oei Wilmamaa
Ik weet het niet, maar als ik lees hoe jij met zoon over zijn zus praat dan voel ik dat je een soort bondje met hem hebt waar zus buiten staat en dat zal zij ook heel goed voelen. Alleen dat al kan voor bepaald gedrag zorgen.
He??? Ik probeer je opmerking te begrijpen maar het lukt me niet. Voor mij zorgden zijn opmerkingen voor een plotseling besef dat ook hij bezorgd om haar is, zich betrokken voelt bij haar welzijn en dat hij haarook mist. (Voor de duidelijkheid, zusje woont niet meer bij ons en we weten alleen in hoofdlijnen hoe het met haar gaat).
Zoon sprak ook in bezorgde en begripvolle termen over de jongeren in dreamschool zelf.
Jij was natuurlijk niet bij ons gesprek en hebt de toon en sfeer niet ervaren. Misschien dat je daarom denkt dat het in verwijtende sfeer ging?
Ik vond hun opvattingen over middelengebruik en dealen ook erg opvallend. Dealen is niet 'gewoon' een manier om aan geld te komen. Er zit een crimineel netwerk achter, georganiseerde misdaad. Types die koelbloedig mensen om het leven brengen als dat hun beter uitkomt. Het is ook geen werk waar je 'zomaar' ontslag kan nemen als je er achter komt dat je toch liever wat anders wil doen. Door dat te normaliseren en het gelijk te stellen als vakken vullen of bedienen/afwassen in een restaurant, laat je in ieder geval zien dat je geen realistisch beeld van de werkelijkheid hebt en/of een gebrekkig ontwikkeld moreel en ethisch kader. Als je dealen aan kinderen, zelfs op basisschoolleeftijd, normaal vindt, dan zitten er behoorlijk wat draadjes los in je bovenkamer.
Sowieso is het probleem van deze wereld dat normale baantjes er niet mee kunnen concurreren. Als het goed gaat, verdien je heel makkelijk heel veel geld. Veel meer dan wat je met welk ander legaal baantje zou verdienen. Dat maakt uitstappen onaantrekkelijk én vanwege de duisterheid van dat wereldje ook heel moeilijk.
Maar ook dat ze het wel snappen dat mensen dingen stelen als ze ergens geen geld voor hebben en de salarissen te laag vinden om te gaan werken. Alsof het een recht is om allerlei dingen te hebben/krijgen zonder daar wat voor te doen.
Hoe klote je jeugd ook is geweest, het is geen excuus voor dergelijk gedrag. Ik zie heel veel cognitieve dissonantie in hun handelen en redeneringen.
Ik denk dat het aan mij ligt en niet aan de kinderen, maar dit seizoen voel ik voor het eerst voornamelijk irritatie bij het kijken naar Dream School. Ik vind het maar een stel verwende kinderen, die zonder enige moeite te doen vooral rijk willen worden. Ja, ze hebben van alles meegemaakt, maar dit jaar lijkt dat wat minder goed uit de verf te komen.
Het valt me ook op dat er deze keer nogal wat ouders zijn die het vrij makkelijk opgeven en hun kind maar aan het lot overlaten. Het lijkt wel alsof er tussen voorgaande jaren en dit jaar een totale verandering heeft plaatsgevonden in opvoeding en in resultaten daarvan.
Athan schreef op 02-02-2023 om 23:51:
Ik denk dat het aan mij ligt en niet aan de kinderen, maar dit seizoen voel ik voor het eerst voornamelijk irritatie bij het kijken naar Dream School. Ik vind het maar een stel verwende kinderen, die zonder enige moeite te doen vooral rijk willen worden. Ja, ze hebben van alles meegemaakt, maar dit jaar lijkt dat wat minder goed uit de verf te komen.
Het valt me ook op dat er deze keer nogal wat ouders zijn die het vrij makkelijk opgeven en hun kind maar aan het lot overlaten. Het lijkt wel alsof er tussen voorgaande jaren en dit jaar een totale verandering heeft plaatsgevonden in opvoeding en in resultaten daarvan.
Ik zit eigenlijk te wachten op de 'doorbraken', de inzichten die leiden tot structurele veranderingen. Er zijn er in deze groep best een aantal die enorm lijken te denken dat ze alles zelf kunnen bepalen en dat alles facultatief is op school. Ja, zo werkt het leven niet. Je kunt op een opleiding ook niet zeggen dat je bepaalde vakken of opdrachten niet gaat doen. En op werk kun je ook niet zomaar doen wat je leuk vindt en weglopen als iets je niet aan staat. Ook als je jeugd kut was, is dat niet de verantwoordelijkheid van een school of een werkgever. Met medelijden alleen ga je er niet komen in het leven, je hebt daar zelf ook een aandeel in.
Ik zit me dit jaar ook meer te ergeren. Zoveel mensen die steeds niet op komen dagen, herinner ik me niet uit de vorige seizoenen. Ok, vorig jaar bleven ze overnachten, maar de jaren daarvoor moesten ze ook heen en weer reizen. En dat dan maar de helft op komt dagen…
Anoniemst schreef op 03-02-2023 om 11:07:
Ik zit me dit jaar ook meer te ergeren. Zoveel mensen die steeds niet op komen dagen, herinner ik me niet uit de vorige seizoenen. Ok, vorig jaar bleven ze overnachten, maar de jaren daarvoor moesten ze ook heen en weer reizen. En dat dan maar de helft op komt dagen…
Dat overnachten was vanwege corona. Toen moesten sommigen wel elke dag zo'n beetje uit hun bed gesleurd worden. Maar normaal gesproken woon je ook niet op school of op je werk, dus de discipline ontwikkelen om op te staan en er heen te gaan is wel handig.
Het hoge ziekteverzuim valt me ook wel op. Voor mijn gevoel is het ook wel deels vluchtgedrag. Het vermijden van de confrontatie met jezelf.
