Verhuizen als kinderen 12 en 6 zijn?
zeer hypothetische vraag die nu absoluut nog niet relevant is maar er is hier iemand in huis die nu besloten heeft verder te gaan kijken dan in de randstad naar ander werk. Zelfs over de grens, maar dat wil ik niet. Hij hoeft niet weg, hij kan ook nog jaren enigzins tevreden op deze werkplek blijven, dus totdat de kinderen 12 en 6 zijn bijvoorbeeld (nog 5 jaar). Maar als het hem ergens wel lukt dan moet hij het doen dat vind ik ook en dan maar de eerste tijd heen en weer pendelen, met een appartementje erbij huren oid.
Maar dan denk ik aan de kinderen, als ze straks 12 en 6 zijn, is dat dan de beste leeftijd om wel de stap te wagen en in een andere stad te gaan wonen ?
We zijn verhuisd binnen Haarlem toen de oudste net 5 was geworden, het heeft wel een tijd geduurd voordat zij en ook ik ons hier thuis voelden, ja dat ging niet soepel.
Tja, dan wordt het lastiger. Ik denk dat er dan maar een paar mogelijkheden zijn
1. Jij gaat je inleven op wonen in een compleet ander deel van het land, met het Cobiperspectief. De Stepfordwives redden het immers ook
2. Je vriend gaat nadenken wat voor hem echt belangrijk is. Daarmee bedoel ik dan niet dat hij zijn drang op moet geven voor zijn gezin, maar dat er soms meerdere manieren zijn om jezelf te ontplooien in je werk.
Dat vraagt wel creativiteit. Je zult dan namelijk de baan moeten zoeken en die zo vormen dat deze past bij jouw eigen waarden. Maar dat kan wel. Dat is zelden de logische stap zoals de buitenwereld die vanuit een vakgebied ziet, maar het zorgt meestal wel voor de uitdaging waar je blij van wordt.
Toen wij 11 jaar geleden verhuisden, hebben we afgesproken dat we hier minimaal bleven tot de kinderen van de middelbare school af zijn. Gelukkig is dat niet moeilijk, want we wonen in de leukste stad van het land
Maar man is intussen 3 keer van baan gewisseld. Bij hem is meestal het probleem dat er dan elke keer banen in beeld komen met veel internationaal reizen. En dat willen we allebei niet. Heel soms heeft hij nog wel eens een oprisping, maar zoals die wordt dan door hemzelf (en in lichte mate door mij) fluks de kop ingedrukt.
Tihama
Hee manda, sorry voor teveel invullen
Ik heb me in mijn posting teveel door Tinus' reactie laten leiden, en daarop ingehaakt. Ik bedoelde het ook allemaal niet bemoeiallerig hoor. Ik kan me nu ook wel voorstellen, als er nu zo'n baan in beeld komt, waar er maar enkele van zijn, dat hij redelijk snel moet beslissen. Of heeft hij de baan al aangenomen?
Ik heb ook een vriend die een baan heeft waar er meen ik maar vier of zo van zijn in Nld. Ook nog eens een baan waarbij je dicht in de buurt moet wonen, ivm spoedgevallen. En idd, als je dan iets anders wilt qua werkomgeving of carrièreperspectief, dan moet er verhuisd worden...
Ik hoop iig dat jullie er goed uitkomen, voor beiden, en de dochters natuurlijk.
Maar cobi, (licht ot)
Denk je echt dat het beter wordt door je zo af te zetten tegen je huidige woonplaats? Voel je je nu echt beter door dat EIbashen?
Voor wat betreft het gebrek aan historische binnenstad en het ontbreken van een visie op dat gebied ben ik het helemaal met je eens. Maar voor de rest is er genoeg te doen hoor in regio 56. Tis maar net waar je het zoekt, en hoe hard je daar je best voor doet.
En de klacht mbt het openbaar vervoer snap ik helemaal niet? Ik weet niet waar je woont in EI, maar volgens mij heb je vanuit iedere uithoek minimaal ieder kwartier een bus en sta je dan meestal binnen een kwartier aan het CS, van waaruit de hele wereld aan je voeten ligt.
En de Brabantse gemoedelijkheid. Ja die is er wel ja, maar ik denk dat er hier inmiddels voldoende westerse import is die daar wat tegenwicht aan kan bieden (helaas vind ik dan weer...).
Ik ben ook maar import en je snap het wel-of-niet-kunnen aarden verhaal heel goed (het heeft bij mij ook wel even geduurd voordat ik mijn draai gevonden had in deze regio), maar ik denk dus dat het niet beter wordt door je af te zetten maar door actief je weg te zoeken.
Dus wellicht juist wel naar Adam en zo gaan, als dat betekent dat je EI weer even kunt hebben.
Doet met trouwens denken aan mijn moeder die uit de mooiste stad van het zuiden komt (naar eigen zeggen dan en getrouwd is met een man die alleen maar kan aarden tussen de koeien. En daar wonen ze dus nu ook al bijna 40 jaar. Nog steeds niet geheel naar haar zin overigens, dus zij zal je zeker wel kunnen begrijpen. En zij gaat daarom juist wel wekelijks nog even wat vitamientjes opdoen in haar geboortestad, zodat ze weer even tegenaan kan.
En nu on topic
Manda,
Als ik het goed begrijp woon je nog niet zo lang in dit huis. Heb je het van boven tot onder helemaal gestript en er je ziel en zaligheid ingelegd. En net nu het bijna helemaal af is, wordt je confronteerd met de mogelijkheid dat je weer moet gaan verhuizen.
Ik kan me goed voorstellen dat je daar op vastloopt. Zeker omdat het allemaal nog theoretisch is en je nog geen idee hebt waar je naar toe zult gaan.
Ik zou denk ik dan afspreken dat dit sowieso de eerstkomende jaren niet gaat gebeuren. Nu is de noodzaak er nog niet zo en je hebt ook nog niet genoeg kunnen genieten van de vruchten van het harde werken aan je huis.
En verder zijn er wellicht wel compromissen te bedenken. Er zijn zat plaatsen die je kunnen bieden wat Hlm je biedt lijkt me en die dan mogelijk ook nog op leuke reisafstand liggen van je mans nieuwe werk.
Jullie zoeken eigenlijk het ultieme compromis en dat is mogelijk best wel te vinden als je maar tijd hebt. En die tijd heb je en die neem je dus blijkbaar ook.
Overigens lijkt 12 jaar mij juist wel een mooie leeftijd om te verhuizen. Je dochter maakt dan een nieuwe start en dat kan dan best ook wel in een andere plaats. Dat verloopt volgens mij veel natuurlijker dan als ze in groep 7 of 8 van het bo zit. Er zijn hier in mijn omgeving zat kinderen die naar een middelbare school gaan waar weinig tot geen andere kinderen uit groep 8 naar toe gaan. En als ze al met meerdere kinderen gaan, worden vaak verdeeld over de diverse stromen en deelstromen zodat ze nog alleen in een klas komen te zitten. Dat krijg je met een breed aanbod aan scholen en speciale opleidingen in de regio. En bovendien stoppen middelbare scholen ook vaak veel energie in de introductieprogramma's om dit soort dingen makkelijker te laten verlopen. Vaak maken ze dan al snel weer nieuwe vrienden.
Maar goed, het kan inderdaad ook niet goed gaan. Dat risico loop je wel. Wat dat betreft is het dan wel een beetje kiezen tussen het geluk van je dochter(s) en je man.
Dank dank dank
voor alle reacties !
