Veilig Thuis, hulp

Goede vraag

Liza, dat is een goede vraag. Vraag of er iets ingezet is in het kader van een 'drangtraject'.
Heb je al iets op papier? Is er enige onderbouwing voor de adviezen, waarom moet je iets doen?

Tsjor

Net mensen

AnneJ stampvoet verder. De uitweg die jij ziet, AnneJ, vind ik een gevaarlijke: weigeren, totdat je voor de rechter staat. En dan? Ik weet zeker dat je ook hele fulminades kent over hoe de rechters in zulke zaken opereren: doen niet aan waarheidsvinding, volgen wat jeugdzorg zegt etc. etc.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel iet herken in wat de man van Liza tegen haar zegt: 'Hij vindt het idee van bescherming zoeken een onzin. "We hebben niks te verbergen dus we moeten gewoon mee doen en ze zien dat we zijn leuke mensen, je heeft niet genoeg betrwouen in onze samenleving dat is je probleem."
Als je ervan overtuigd bent dat je iets goeds doet, dan moet je inderdaad niet angstig weg gaan kruipen voor de hele wereld die het allemaal verkeerd doen (begeleiders peuterspeelzaal, de taal daar, de buurt, en hier wordt je zelfs voor je eigen man gewaarschuwd.)
Ik ben niet zo'n moeder-aanbidder als sommige mensen hier. Ik denk dat moeders gewoon maar mensen zijn, die het beste voor hebben met de mensen om wie ze geven, die daar ook heel hard voor werken, maar die ook blinde vlekken kunnen hebben, of verkeerde gewoontes of andere problemen. Het zijn net mensen, die moeders. Ze zijn niet heilig.

Tsjor

vreemde vlekjes ontdeken

Had een belangrijke pagina nog gevonden. Definitie van jeugdhulp en basisprincipes, wat ze dan gebruiken. Excuses voor het uitdrukking. "http://richtlijnenjeugdhulp.nl/tools/ Ook was hulpvol dat volgens KOG opzich hebben we recht om dat melding zien wat tegen ons was gemaakt. Dat zou nog proberen dat van ze te krijgen. Hoe is eigenlij met EKD, electronisch kinderdossier- plan van André Rouvoet van Cristen Unie? Bestaat ergens een dossier over mijn kind waar elke vlek op staat?

Een wat meteen deed was, een vliegtuigkaart kopen voor zelf en een kind en ga gewoon voor volgende 2 maanden naar buiterland, laat grootoma die 92 is, met kleine eerste besprek hebben en alle andere kinderen leren kennen die tussendoor in familie geboren zijn. Hier zitten, elk net geverfde muur herinnert me dat nare komissie. Tapijt, stofzuiger, uit gaan... bordje met pap, een foto maken, bed, spelletje, foto maken, stofzuiger...

Niet pluis gevoel

In de video van Een Vandaag kun je zien hoe dat werkt. Waren deze mensen maar te vertrouwen, maar dat zijn ze niet. Dat lijkt me nog een probleem voor Liza, de argeloosheid van haar man die denkt dat deze mensen te vertrouwen zijn. En die misschien wel met de ogen van deze 'beschermers' naar Liza gaat kijken. Misschien helpt het als ze samen het gesprek kunnen aangaan met de stichting KOG.
Het is toch ook gewoon niet te geloven als argeloze burger?

Deze mensen werken met prive onderbuikgevoelens. Het heeft geen zin om daar zelf over te gaan speculeren of dat echt iets is. Het is suggestieve ongein. En ze zoeken er steeds weer iets nieuws bij ze kunnen niet loslaten. De moeder en dochter in Een Vandaag hebben daar zeer concrete tekst bij. Overigens ook een student pedagogiek die een onderzoek naar VT in gezinnen van kinderen met Lyme heeft gedaan. Ze weet precies te melden waar het over gaat omdat ze zelf ook Lyme heeft.
Goede duidelijke tekst die duidelijk maakt hoe ernstig en schadelijk dit optreden van een overheidsinstantie is.

Dit staat in het rapport van VT
"Ouders waren zeer zacht en liefdevol naar elkaar en naar hun kinderen in onze aanwezigheid. De betrokken verpleegkundigen vonden dit gedrag soms 'onecht' overkomen.

Zo'n simpele beschuldiging, die niet eens een beschuldiging is, haalt wel je hele leven overhoop."

Tsjor: en dan wil jij bedenken wat hier de 'clou' is en daar aan gaan werken? Dan doe je hetzelfde wat deze mensen doen. Speculeren en aannames vanuit je eigen ervaringen en projecties 'ophoesten'. Dat is een moeras waar je niet naartoe wil.
De 'onderbuik' is een moeras.

En jij plaatst haar helemaal op een eilandje

Je bent haar zelfs tegen haar man aan het opstoken, terwijl haar man al aangaf, dat zij de wereld om zich heen niet vertrouwt.
Zij rust met haar volle gewicht op het kind. Haar kind moet haar dragen. Ze wil zelfs weg, alleen met het kind.
Liza zal hier echt anders mee om moeten gaan, zo gaat het niet goed.
Een stap is al dat je je goed inleest en vragen stelt: waar is de melding, waar is het verslag van het eerste gesprek; en het verslag van het tweede gesprek. Gaat het hier om 'drang'?
Ze moet de protocollen leren kennen: binnen tien weken na het eerste gesprek (enz.), wat ook gebeurd is.
en ze moet proberen te achterhalen wat nu de oorzaak is van dit alles, waarom ze moet opschrijven wanneer ze iets doet met haar kind, bijvoorbeeld.
Dat is niet meebuigen, maar een poging doen om te begrijpen in welke situatie je je bevindt (realistisch zijn, ogen open), nagaan welke rechten ze daarin heeft en realistisch nadenken over wat nu het probleem is. Daarom moet ze ook naar anderen luisteren en daar goed over nadenken. Ook naar haar man luisteren, die ziet haar elke dag. En daar weer over nadenken. Liefst ook andere mensen, gewoon proberen om een realistisch beeld op te bouwen. Daar helpen de fulminades van AnneJ niet echt bij.
Bovendien is het ook het kind van haar man, ze mag hem niet zomaar zijn kind ontnemen door het vliegtuig te pakken.
Pas als je snapt in welke situatie je zit, hoe de processen lopen, welke procedures en protocollen er zijn, als je enigszins enig vermoeden hebt van wat als problematisch wordt gezien, dan pas kun je beginnen aan een oplossing.

Tsjor

tjor

Oh,sorry, was niet duidelijk. Dacht zelf het zou leuk zijn met hele gezin gaan naar andere land... waarom, in relatie waar beide partners komen samen naar het land zijn ze gelijk en kampen met hetselfde communicatie-uitdaginen. Op gevan waar 1 persoon is "echte lander" en andere "niet zo bij hoorende" dan is duidelijk dat de echte "lander" doet de praat. Altijd. En andere knikt mee. Om het te illustreren, neem ooit tijd om kijk te nemen op een stelletje ergens waar man nederlander is en vrouw, erg onverzekerd daar op zijkant zit te wachten terwijl haar partner iets entusiast met zorgwerkers brabbelt.
Migreren zou zeker een alternatief zijn. Anders, zat vandaag kind te kijken dat waarschijnlijk zeur ik ook te veel. Alle ouders hebben uitdagingen. Veel kinderen zijn of met ecceem of allergie of zijn daar iets met darmen of huilen ze veel of kunnen niet lopen of wat dan ook. Of soms hebben mensen last van schulden of crisis. Dan hebben we op ieder geval geluk dat wat we kreeg best "licht" is. Zou liever die gasten op onze bankstel zien dan leven met weten dat misschien kind is ziek of man geen baan meer heeft... Wie heeft wat. Las net over dat moeder die schreefde dat haar 17 jarige dochter wil zelfmoord plegen. Dat soort van dingen. Dat is zwaar. Helemaal niet institutioneel, niks mee te maken met ambtenaren of hoe zit met het regel...iets wat echt is.

Niet duidelijk

Het was inderdaad niet duidelijk. Je schreef: 'Een wat meteen deed was, een vliegtuigkaart kopen voor zelf en een kind en ga gewoon voor volgende 2 maanden naar buiterland,'. Als je man werkt zal het moeilijk zijn om twee maanden weg te gaan.
Ik zou nu niet weg gaan, het lijkt dan teveel op vluchten. eerst zorgen dat alles rustiger wordt. Blijf rustig, blijf nadenken en praten, ik hoop dat je kindje straks naar de peuterspeelzaal kan gaan, dan heb je ook meer tijd om thuis alles op orde te krijgen en misschien iets te gaan doen, waardoor je meer kontakten krijgt en mensen ontmoet die jij aardig vindt en vertrouwt.

Tsjor

Vlucht

Lijkt me juist prima om, met of zonder man, een paar maanden naar de eigen familie te gaan en even afstand te nemen. Je hebt gelukkig een netwerk. Een kind heeft een familie. Neem vooral je eigen beslissingen.
Nu een kind nog niet naar school hoeft is het makkelijker om een tijdje weg te gaan dan als het eenmaal naar school is.
Je kunt bij de instantie aangeven wanneer je weer terug bent en vragen of ze zorgen dat je het hele dossier inclusief de melding te zien krijgt.
Daar zou ik overigens wel strategisch in zijn uit voorzichtigheid.
Stuur ze een bericht als je al weg bent.
Ik zou ook juist banden met familie, en vrienden, aanhalen.
Wij gingen toen de kinderen klein waren ook soms lang naar het herkomstland van exman. Bijvoorbeeld voor de duur van een paar maanden van het zwangerschapsverlof. Zoon is 6 weken alleen met exman daar geweest.

Wat betreft het EKD is dat er niet door. Er worden, alleen met jou toestemming, gegevens over medicatie uitgewisseld tussen huisarts en apotheker bijvoorbeeld.
De jeugdzorg heeft wel eigen meldingssystemen, kan verschillen per gemeente, en al hebben ze daar eigen regelgeving bij, je kunt daar behoorlijk in verdwalen, maar ook, al zit je er in, men heeft normaal toch geen tijd om er in te lezen.
Alleen als je in beeld bent loop je dan een risico.
Verder loop je kans op een melding in systeem de VIR, dat landelijk is.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/jeugdhulp/vraag-en-antwoord/verwijsindex-risicojongeren-melding-doen
Zolang niemand anders daar een melding in doet 'matcht' er niets en bovendien werkt het ook niet goed.

Ik zou inderdaad de protocollen volgens Tsjor in de gaten houden. Inzage totale dossier met melding vragen. En vragen wanneer er een afsluiting volgt. Misschien zelfs de vraag wat je moet doen om te zorgen dat men zich terugtrekt. Als je daar een antwoord op krijgt.
Maar dan staat het in elk geval op papier als er verder problemen met deze instantie ontstaat.
Maar mogelijk is het ook snel over als men denkt dat je nu schoongemaakt hebt en je kind opgegeven voor de speelzaal.
Dus dat kun je ook nog vragen. Kan dit genoeg zijn zonder dat er weer aanvullende eisen worden gesteld? Zodat de rust in je gezin terug kan keren?

Volle gewicht Tsjor

Wij kennen de situatie van Liza niet. Al stel je er wel wat bij voor door wat ze schrijft. Maar dat kan toch niet betekenen dat je er suggesties als 'met je volle gewicht op een kind' aan verbind? Dat gaat echt te ver Tsjor.
Liza heeft een tweejarig kind. En is een thuismoeder. Wij kunnen haar adviseren maar toch niet 'dramatiseren'? Dat is juist waar jeugdbescherming de fout ingaat!
Niemand heeft het recht om deze intimiderende overval door te zetten omdat men van mening is dat er mogelijk wat schort aan je niet politiek correcte opvoeding!
Geen mishandeling is terugtrekking en een gezin met rust laten. Je gaat niet opzettelijk mensen onder druk zetten en ze het vertrouwen ontnemen in zichzelf en hun vermogens of blijven twijfelen omdat jij twijfelt en van mening bent dat andere ouders altijd wat mankeren. Want zo zit het ook nog eens. De meeste mensen vinden dat andere ouders fouten maken. Die valkuil wil je toch niet in trappen Tsjor? Je wil van ouders geen paria's maken die geen rechten hebben.

afsluiting

Verder op telefoon met CB dame had, zij zei: "Wat gebeurde?" Ik legde uit dat ik had twijfel over een vles wat kind had open gekrijgen en ambulance gebeld en daarna had we melding gekrijgen... Vrouw luisterd naar mij: "maar logisch jullie krijgen dat als jullie willen alles anders doen..." Met onderdruk op onze allerlei gestelden individuele wensjes... en dat ik nooit blaue boek meegebracht heeft... dat ik vaccinaties volgens onze zelfgekochte vaccinaties wilde en dat ik zelf luiers maakte en wat dan ook nog... maar zei ook bij... "Fijn, maar komen jullie en ik meet de kind af en als je wilt, ik kan bij jullie langs komen" (nog een bezoek van zorgsysteem, ik zei nee dank je wel, onze huis is te klein voor bezoekers in principe... (so is het ook, hier is echt geen ruimte... het niet gezellig zo... en nog zitten ze meestal lang op kind kijken en doen nare opmerkingen.... en voel zelf nooit fijn in zon situatie...) maar later begreep dat alweer een fout gemaakt. Ik had moeten juist zeggen voor CB werker "astublieft, welkom en als vaak als mogelijk" om te bewijzen dat we idd niks te verbergen heeft.)Verder zei ze dat ook onze huisarts had moeten over ons hebben met VT. Hij moest ook voor het VT uitleggen, wie zijn we en of ik niet raar heft gedragen en wat is zijn mening, of ik betrouwbaar over komt...

Verder zit ik flink schoonmaken hoor, maar om eerlijk gezegd, kind is bijna 2, jogurtvlekjes en op grond gegooide vruiten... ik kan ze altijd op halen, altijd kijken dat alle speelgoed op eigene plaats staat, doe echt mijn best. Had man belooft, ik doe nooit meer nare opmerkingen over het zorgsysteem of gestelde regels. Dat ik provoceer niet, knik met hoofd als nodig en verder vanaf nu volgen we netjes ALLE instructies en vizies, gesteld door Jeugdzorg. (Hij zei, hij kan echt niet tegen dat ik moet altijd zelf denken.) Volgende dienasdag gaan we naar CB. Neem eigene zelfgemaakte dossier mee (over hoe kind groeit, referenties naar onderzoeken wat heb in opvoeding gebruikt en fotos van omgeving en activiteiten.)Aja, ik heb niet vergeten om oeffenen om te glimlachen.

raport, uit geweest

Vandaag, vanaf 14.00 uit. In contact met natuur komen. Vogels eten gegeven, van eigene wilde tuin plastic afgehaald en naar afval gebracht. Een kleine boom naar het bos gebracht en geplant. Ontmoeten met een dame met hond. Geaaid.. 2x Dame zei dat beter geen bomen daar planten. Het bos word binnenkort verwijderd. Daar komt een snelweg. We verzamelen plastic rotzooi wat mensen hebben in het bos gegooid in een brengen naar afval. Tot de snelweg daar is, kan het nog tijdtje schoon blijven. Speelen op een klimrek en thuis.

http://www.rivm.nl/Documenten_en_publicaties/Algemeen_Actueel/Multimedia/Infectieziekten/Rijksvaccinatieprogramma

Neem documentatie mee naar het CB om te zorgen dat ze weten dat jij weet waar je mee bezig bent en dat ze niemand wijs kunnen maken dat jij gewoon aan het verwaarlozen bent. Bijvoorbeeld een print van deze pagina.

" Deelname aan het Rijksvaccinatieprogramma zijn gratis en vrijwillig."

Ik weet niet waar jij je vaccinatieschema op baseert. Die documentatie wordt vaak als minder betrouwbaar gezien maar het kan helpen als je een naam of instituut noemt zonder documentatie. Het is je recht om te vragen alternatief te prikken.

Dat doe jij omdat je van mening bent dat dat veiliger is voor je kind.

Groeiboekje

En neem liever het blauwe groeiboekje altijd mee naar het CB dan allerlei fotos' of zaken die je wil 'bewijzen' die helemaal niet te bewijzen zijn.
In het blauwe boekje houden ze de groei van je kind bij. Ik kan me voorstellen dat het niet handig is als je dat vergeet mee te nemen.

blaue boek en discriminatie

Heb deze boek nooit meegenomen. Maar in deze keer, had man belooft ook nu dat ga normaal noen... ik neem dat mee!(In eerste instantie, mijn wens was eigenlijk dat we zou niet hoeven Consultatie Bureau bezoeken. Gewoon periodisch een huisarts controle doen die ook vaccineert. So zijn bijvoorbeeld mijn moeder gedaan en mijn grootmoeder. Maar het was naief. Overal waar ik daarover las, was gezegd dat "Consultatiebureau bezoeken is vrijwillig, optioneel, daar zijn ook andere opties", in het praktijk schijnde dat niet. Dat moet. Had dan het minst zou willen lets talige Consultatie Bureau. Of iemand van mijn culturele achtergrond zien. We zou kunnen daarvoor zelfs naar Den Haag reizen. Maar schijnde dat we MOETEN kind per ce in Consultatie Bureau in eigene dorp laten zien. Het is zelfs ergens vast gesteld, als vrouw wil zorgdienst in eigene taal, het moet kunnen. Het is in Den Haag genoeg CB-s en specialisten die of internationaal zijn of Lets. Maar ne. Ze zei mij/ons dat of ik kom naar Consultatie Bureau controles of komt Weilig Thuis ons thuis. Dat ze vinden me NIET aardig, mijn houding is duidelijk slecht voor mijn kind en eigenlijk zou ze graag mijn passpoort numer om te checken of ik niet krimineel ben en verder toch niet aardig en moet komen.) Had dan wel een gevoel dat ik ga daar nooit meer heen. Het lukte me niet letstalige mediche scpecialist vinden, mijn man vond hele verhaal zo wie zo gek... dus ik had nog door gezocht, of daar dan een iets te vinden valt. So kwam ik tegen het info dat een antroposofische huisarts bestaat. EN ze hebben ook daar Consultatie Bureau. Wat was het verschil? 1. Ze pakte niet het kind van mijn handen en ik hoefte daar niet kind meteen op een koude paarse matras zetten, alles was best menselijk geregeld. Mijn kind heeft daar wel gehuild en tuurlijk was een drangsituatie voor beide, mij en de kind maar het minst reageerde medewerker meteen met beschuldiging als meten van schreuwende, gillende, paniek rakende kind langzaam ging. Ze gaf me zelfs extra tijd om kind te bekalmeren. Ik had niet gevoel dat als zij nu door huilt heb ik mijn 15 minuut gemist en toch is het mijn schuld. Ik snap nog steeds niet. Als vrouw wil eigene kind naar een leuke medewerker brengen wie zij kan vertrouwen, is het in engels, lets, of nederlands. Op ieder gevaal een wens is dat het een leuke sfeer is, waarom was het niet toegestaan? Wat is punt om iemand op verplichte basis ergens opsturen? Mijn zus bevalde en woonde met haar kleine kind jarenlang in Japan. Zij had geen plicht om hetselfde systeem mee doen waar locale mensen zitten. In een hand behandelde ze me als iemand die "niet bij hoort, buiterlander" in andere hand toch "moet jij en je kind hier komen en punt." Bij mij zei ze in Consultatie Bureau ook in het begin meteen, ze vinden me niet aardig maar ik moet daar heen. 1 keer had zelfs zo geprobeerd dat we gingen daar samen heen met mijn man en verder ging man met kind in de ruimte. En enige wat ik hoorde was afschuwelijke huilen van kleine. En dan stilte voor het half uur... Persoonlijk het was ook mijn laatste keer, ik had zin om half uur achter de deur zitten terwijl mijn vastgeborende kind ergens is en ik heb geen idee wat ze daar doen... Als ik zou ooit nog een kind krijgen zou persoonlijk zorgen dat als CB MOET zijn dat het minst een mederker kiezen die wil moeder met kind zien niet laat moeder achter de deur zitten en liever praat met een man omdat man nederlander is. Het is echt niet een argument, in mijn mening. Blaue boek ook, in mijn mening is deze boek zeer problematisch. Het is geschrijven met beste bedoeling maar later plat redigeerd. Heb dat nu ca. 10x gelezen, alleen om te begrepen, wat me in deze boek irriteert. Het eerste reactie toen ik deze boek kreeg, net bevallen, op verplichte basis meteen ook hetselfde week naar CB, kind in kou uit kleden, schreuwende kleine, degene ik moet daar op een matras zetten, ze moeten kunnen kind meten... de tranen van een kind plus het resoluute zekerheid met wat hele process zonder geen enkele waarschuwing is doorgewoerd "alweer een hou je mond we weten wat we doen" mentaliteit... met een vroolijke glimlach... en dan krijg je een boek. Toen het eerste keer laas dacht het is een fout geweest. Ik ben een robot? Deze boek is niet geschrijven door een mens maar iemand die zorgen maken of de robot die heeft een andere apparaat nu leven gegeven alle instructies kent. Het boek is niet vergelijkbaar met B. Spock of V. Levi. Excuses voor het skepticism van mij voor degene die dat had geschrijven. Misschien is het gewoon plat redigeerd achteraf dat het so "stecker daar in" is geworden. Is het normaal dat ik zou bij eigene voorkeur een boek hebben wat ik zou als basis gebruiken om eigene kind te zorgen? Of moet het per ce Blaue boek zijn. Het is gewoon niet geschrijven in een manier waarvan ik herken dat het voor onze familie is bedoeld. Waarom kon ik niet in CB in besprek gaan en zelf een boek kiezen? Het is genoeg opvoedings en medische literatuur beschikbaar? In lets, engels, nederlands? Ook notities van een medewerker... wat daar in moeten komen... Zou ik niet had kunnen ze gewoon in zelf gekozen boek zetten, zonder dat leelijke omslag en met afbeelding van eigene kind daar op? Ook snap niet, als locale CB medewerkers me problematisch vond.. waarom kreeg ik als moeder geen kans dan door embassade een specialist zoeken in Letland en door skype dat consultatie bureau ding doen? Heb nu paar keer zon beeld gezien van trotse Nederlander/papa die met baby in handen met zorgwerkers graag brabbelt en die zielige moeders die gewoon "niet aardig zijn" op achterkant zitten. Waar blijft het respect voor moederschap? Zelf het het meest erge manier gemist en blaue boek hoort daar bizare manier bij. Het is een mooie boek... voor jullie maar niet voor mij. Waarom zou ik dat voor mijn kind willen gebruiken als ik voel dat het niet voor ons is?

stel

Stel, u zou vaak in China gaan... en je leert het omgeving kennen ej je bent daar cultureels acitef, en op een dag vindt een mirakel plaats en je realiseert dat je heeft een fantastische mogelikheid om je kind een leven geven. Mooi he, andere land wel maar anders is moederschap toch moedershcap? En je doet alle tests en je bevalt en dan, best laatste dagen voor bevalle en eerste dagen pas na bevallen beginnen brieven in je postvak komen... Dat zijn niet brieven waar staat: "gefilicteerd met geboorte van je kind" of "gemeente stuurt je mooie cadeau"... nee, dat zijn serieuse zakelijke brieven. "Geef je kind op voor bsn numer", "laat dit gebeuren en dat gebeuren en dat moet meteen...". En dan, als je duidelijk toe geef dat dinen in eigene manier wil doen. En je begint te vragen, of dit mogelijk zou zijn of andere alternatief, krijg je een standaarde altwoord: nee, bij ons werkt het alleen 1 manier. Je MOET pas na bevallen je kind meteen BSN numer geven (nederlandse numer dus niet volgens je eigene afkomst), je MOET voor jouw absoluut onbekende zorgmedewerkers in je huis laten. Ze mogen komen, ze mogen zitten, ze mogen spreken en regelen wat ze willen. Ze mogen je condities stellen... "nu ga ik dat doen en dat doen en allemaal dat doe ik gewoon, ik ben in je huis maar mij interesseert niet, ik ben de KRAAMZORG..." Als je probeer met deze instantie in dialoog komen en uit leggen, WAAROM zou je graag alternatieven bekijken, individuele begeleiding, individuele KRAAMZORG dan reageren je a la, "bij ons werkt het so...". En je man, chinees, knikt mee, dat "jajaa, bij ons werkt het so, je moet gewoon wennen..." Waarom moet iemand die is GEEN Chinees MAAR wel bevalt in CHINA alle locale rituelen en hele rond van vast reguleerde systeem mee draaien, ik snap het niet. Uiteindelijk beginnen pas na je 100 vragen of anders kan, deze zorg mensen echt zorgen maken... maar dan niet meer over je kind maar je krijg te horen dat "ik denk niet dat je goede veilige moeder bent..." en "mevrouw, in mijn mening u kan niet zelf voor eigene kind zorgen, daarvoor zijn wij hier..."... en het is niet alles. Je hoort dat pas na Kraamzorg het carousel is pas net begonnen! Op gang is Consultatiebureau! Nee, ook geen alternatieven... Dan... vaccinaties!!! Ook geen alternatieven dan Rijksvaccinatie!!" Deelname aan het Rijksvaccinatieprogramma zijn gratis en vrijwillig."
Het is zeeeeker niet vrijwillig. Al Kraamzorg medewerker zei me, als je zou denken over iets nog willen van Vaccinatiesysteem anders, meld ik Weilig Thuis. Van eerste Consultatie Bureau bezoeken was reactie hetzelfde... interesse in alternatieven en twijfels? We denken gewoon dat we gaan tegen jouw melding doen. Dat kost me eindeloos aantal nachten om te lezen over vaccinatie debatte in US, leven van lobby en over mogelijke veranderingen in huidige Brussel-beleid, bezoek van enorm veel kostende privee arts die experties had in huidige Vaccinatie beleid tot ik in staat was om te begrijpen, WAT zijn vaccinaties, WAT zijn alternatieven... Toen ik begon duidelijk formuleren wat en waarom ik anders wil... dan... het was wel mogelijk... Maar het is erg veel werk. Om letterlijk elk instantie persoonlijk contact nemen, uit leggen, datums zetten, afspraken houden. En dan bereik je dat je kind krijgt geen coctail-vaccinaties maar alle spuiten apart. Wat je zelf van apotheka koopt en zelf betaalt zonder geen enkele vergoeding. Dat kan. Maar komt ook een melding dat je een probleemgeval bent, je huisarts van je kind word ook gecontroleerd, en CB medewerker die verantwoordelijk is voor jouw dossier en je partner moet op het bankstel zittend, VT medewerker verklaren, dat hij bewust mee eens is met jouw beslissingen. Zelf zou vrouwen die willen in Nederland bevallen, zou wel adviseren, als mogelijk, niet doen. Als zelf zou had kunnen weten welk "behandeling" dat mee brengt, ik zou had niet willen in Nederland bevallen. Of het minst niet nu, op deze tijden. Uiteindelijk ruikt het een beetje naar "nederland is vol, hou je mond, geef ons je kind en rot op... of we hebben hier regels voor je, volg dat en we laten je voor een tijdtje nog hier blijven... maar je kind tuurijk moet vergeten dat zij ook iets anders is... ". Straks begint onze verplichte integratietraject. (VT waarschijnlijk nu weet dat ik met kind lets spreek niet nederlands) dus krijgen we een VOORLEESTREIN. Een medewerker die keer of paar in week in onze huis komt om mij kind voorlezen. En zo gaat het gewoon door en hout nooit op!

Letland

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/02/jeugdzorg-dark-horse-bij-hoorzitting.html

Je hebt een illustere lotgenoot. Ilja Antonova. Mogelijk dat je van hem meer duidelijk kunt krijgen hoe het hier wel en niet werkt?

Engels artikel

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/02/de-hoorzitting-van-ilja-op-20-februari.html

De familie Antonova in het Europese parlement.
Overigens zijn beide kinderen weer thuis bij hun moeder en broer.

rustig!

Liza, rustig. Je haalt er ontzettend veel bij, in stromen van woorden. Zo maak je geen goede indruk bij Veilig Thuis of bij welke organisatie dan ook. Bedenk eerst zelf wat wil, dat kan in gedachtestromen, overleg/ brainstorm met je man en vrienden/vriendinnen, informeer welke rechten en plichten je in Nederland hebt, en als je dan weet wat je wil en wat kan/mag, breng dit dan op een rustige, vriendelijke en besliste manier. Zo heb je veel meer succes.

Je woont (en werkt?) nu in Nederland dus je hebt je nu eenmaal aan de Nederlandse wetten te houden. Dat is in ieder land zo. Nederland is niet perfect, maar dat zijn andere landen ook niet. Er zijn een hoop landen waar je minder rechten en vrijheid hebt dan in Nederland. En ja, toch gebeuren er foute dingen in NL en de praktijken van Veilig Thuis zijn daar een voorbeeld van (maar er zijn ook goede ervaringen met Veilig Thuis). Je bent zelf naar Nederland verhuist, je hebt kennelijk voor NL gekozen, daar horen de goede en minder goede dingen bij.

Het lijkt me dat tegenwoordig in de meeste landen een kind een soort BSN krijgt. En er zijn een hoop landen waar het min of meer verplicht is om in het ziekenhuis te bevallen, wat dat betreft heb je in Nederland meer keus om het op je eigen manier te doen.

Het Consultatiebureau is niet verplicht in NL. Er zijn een ouders die er niet naar toe gaan, of alleen voor de vaccinaties.
Wel is het lastig om het anders te doen. In het algemeen doen huisartsen in NL niet aan het controleren, meten, wegen en vaccineren van baby's. Ik heb het mijn (zeer aardige en bekwame) huisarts gevraagd, waarom naar dat suffe Consultatiebureau, kan het niet hier (wij hadden sowieso al een overmaat aan artsenbezoek), maar de huisarts wilde dat niet doen: ze had te weinig ervaring met baby's, niet de goede weegschaal etc.
Het Consultatiebureau is gratis, het is de bedoeling dat daar efficient wordt gecontroleerd, tijdig problemen worden gesignaleerd en dat dan het kind wordt doorgestuurd naar een specialist. Toen er twijfel was over de ogen van mijn kind, kon via het Consultatiebureau makkelijk en snel een afspraak met de oogarts worden geregeld. Daarnaast is het Consultatiebureau er voor de normale vaccinaties. Dit is allemaal gratis. Wil je het anders doen met vaccineren, dan moet je dat zelf betalen.

Belangrijk is om te weten dat het Consultatiebureau er niet voor acute problemen en ziektes is. Is je kind ziek, heb je twijfel over de gezondheid van je kind, ga dan naar de huisarts en laat je eventueel doorverwijzen naar een specialist (bijv. een kinderarts).
Een consultatiebureau-arts is geen kinderarts. Ook wordt je kind op het consultatiebureau regelmatig door een verpleegkundige gecontroleerd, dat is geen arts.
Het consultatiebureau is er om mogelijke afwijkingen of ziektes te signaleren die je zelf niet opvielen, bijv. slecht functionerende ogen of oren, groei- of ontwikkelingsachterstand, en dan door te verwijzen naar een specialist.

De kwaliteit en sfeer kan per Consultatiebureau erg wisselen. Sommige ouders vinden het gezellig en nuttig, anderen vinden het vreselijk en nutteloos. Veel Nederlanders noemen het Consultatiebureau het "Consternatiebureau", omdat ouders er soms in verwarring worden gebracht door verkeerde adviezen of onterechte zorgen.
Begrijp ik het goed dat je in een klein dorpje woont? Mogelijk hebben de medewerkers van dat Consultatiebureau dan weinig ervaring met verschillende soorten ouders, met buitenlandse ouders en met alternatieve leefstijlen, zou dat kunnen? In een grote stad zal dat waarschijnlijk anders zijn, daar zullen de medewerkers zien dat er vele manieren zijn om kinderen te verzorgen en groot te brengen.

Als het goed is, geeft het Consultatiebureau adviezen die wetenschappelijk zijn onderbouwd en zo algemeen zijn dat ze voor mensen met verschillende achtergronden en leefstijlen relevant zijn, en op zo'n manier dat mensen met verschillende intelligentie, achtergrond en opleiding deze kunnen begrijpen. Vandaar dat er geen diepgaande informatie wordt gegeven zoals in de boeken van Spock of Gordon. Niet alleen zou dat te moeilijk en ingewikkeld zijn voor eveel mensen, ook gaan dergelijke boeken uit van een bepaalde visie die niet iedereen deelt.
Natuurlijk lukt het consultatiebureaus lang niet altijd om neutrale en algemene informatie te geven, en werken er mensen met bepaalde ideeën en achtergronden die ze "meenemen" in hun werk.
Bovendien is er bij het consultatiebureau geen kennis over "uitzonderlijke" kinderen, bijv. kinderen die prematuur zijn geboren of een afwijking of handicap hebben. Daarvoor ga je naar speciale artsen.
Nogmaals: je kunt geluk of pech hebben met het Consultatiebureau.
Een veel gegeven advies is: verwacht er niet te veel van, knik op alles ja, haal er uit waar je wat aan hebt, vaar je eigen koers, en schakel bij problemen de huisarts in.

Het Consultatiebureau is ingesteld vanuit het oogpunt van de volksgezondheid. Dat wil zeggen dat het niet gericht is op individuele kinderen en ouders, maar dat het bedoeld is om ziektes en problemen bij de Nederlandse jonge kinderen in het algemeen te voorkomen en te signaleren.

Kraamzorg is ook niet verplicht in Nederland. Door bezuinigingen wordt de kraamzorg bovendien steeds minder.

Zoals gezegd, vaccinaties zijn ook niet verplicht in Nederland.

Het is normaal dat kinderen met ouders die elk een andere taal spreken, tweetalig worden opgevoed. Het beste spreekt iedere ouder de eigen taal tegen het kind. Dat is het beste voor de taalontwikkeling van het kind. Aangezien je man Nederlands als moedertaal heeft (klopt dat?), is het verstandig dat je man een belangrijk aandeel in de opvoeding en verzorging van jullie kind heeft en altijd Nederlands met het kind spreekt. Natuurlijk is het goed als hij jullie kind veel in het Nederlands voorleest en Nederlandse liedjes met haar zingt.
Jij moet juist jouw eigen taal met jullie kind spreken en in die taal voorlezen en zingen.
Het kan zijn dat de eerste jaren daardoor de taalontwikkeling van jullie kind minder snel lijkt te gaan, maar later geeft tweetalig opvoeden juist een voorsprong.
Hierover is veel deskundige informatie te vinden op ouders.nl.
Mocht dat nodig zijn, dan kunnen wij wel de links voor je zoeken.
Je kunt die informatie geven aan degenen die moeilijk doen over het tweetalig opvoeden van jullie kind.

Iets anders: je lijkt zo boos te zijn op Nederland. Ook heb ik de indruk dat je weinig ondersteuning van je man krijgt.
Ben je wel gelukkig hier? Waarom ben je naar Nederland verhuisd? Is het tegen gevallen? Hoe is de relatie met je man?
Heb je vrienden en goede contacten in Nederland?
Hoe zijn je contacten met je eigen familie?
Werk je, doe je een opleiding, doe je vrijwilligerswerk of heb je een hobby buiten de deur, leer je andere mensen kennen?

Sterkte met alles en probeer wat rustiger te worden, dan kun je het zelf beter aan en kun je beter omgaan met die vervelende instanties.

onverwacht bezoek van het consultatiebureau

Mijn kind is vanwege problemen in het ziekenhuis geboren en moest daar een tijd blijven. Ook ik moest de eerste week in het ziekenhuis blijven. Mijn partner, de vader van het kind, was natuurlijk zoveel mogelijk bij ons in het ziekenhuis. En daarna moest hij overdag werken. Kind bleef nog wekenlang in het ziekenhuis.

Ik was geschokt toen er op de voicemail van de telefoon thuis een verontwaardige consultatiebureaumederwerker had ingesproken dat ze langs was geweest en dat we er niet waren. Ik wist helemaal niet dat bij alle baby's vlak na de geboorte een consultatiebureaumedewerker onverwacht langskomt om de hielprik te geven. Afschuwelijk leek me dat. Ben je thuis, net bevallen, jonge baby, ben je nog lichamelijk zwak, heb je behoefte aan rust en privacy. Als dan de deurbel gaat en ik verwacht niemand, zou ik waarschijnlijk niet eens opengedaan hebben...
Maar bij ons was het natuurlijk helemaal wrang: kind lag vanwege problemen in het ziekenhuis. En onbegrijpelijk dat zo'n consultatiebureaumedewerker dan niet bezorgd inspreekt of alles wel goed gaat, maar verontwaardigd is! Het lijkt me toch wel vaker voor te komen dat moeder en kind niet thuis zijn na de bevalling vanwege een problematische geboorte...
En toen bleek het ook nog onmogelijk te zijn om terug te bellen en iemand aan de lijn te krijgen. En we hadden wel wat anders aan ons hoofd...
Uiteindelijk dan toch een afspraak kunnen maken, hielprik was natuurlijk al in het ziekenhuis gedaan, maar ja er wil inderdaad iemand een keer langskomen. Gelukkig was het nu op afspraak en verder dan de keukentafel is ze niet gekomen.

Letse vertegenwoordiging in de EU

Tatjana Zdanoka, die hielp om de zaak van de familie Antonova op de agenda te krijgen van de europese commissie.

In het bovenstaande

Interview met mervrouw Zdanoka haalt zij ook het Jugendamt in Duitsland aan. Dat verbiedt ouders blijkbaar hun moedertaal met hun kinderen te spreken.
Wij wonen in Duitsland, en ik heb zelf ook gemerkt dat men hier moeilijk over doet. Gelukkig ben ik dan weer hoger opgeleid en Nederlands, dat scheelt ook, zodat ik niet alleen goed kon uitleggen waarom het belangrijk is als ouders in de moedertaal met de kinderen te spreken, maar ook serieus werd genomen daarin. Ben je daarentegen Pools of Turks, dan heb je mooi pech.
De bemoeizucht door de instanties rukt op blijkbaar: ook Denemarken werd genoemd. Terwijl het een mensenrecht is om in je eigen taal te communiceren met je kind.

poeh je bent wel dwars

Ik begin wel een beetje het een en ander te bgrijpen uit je houding.
Je kunt je eigen cultuur niet meenemen in een ander land. Dat lukt maar ten dele en je bent nu eenmaal in Nederland, dus houd je je aan de manier waarop het in Nederland gaat.

Nog niet klaar

Ik raakte touchpad aan en toen verzond hij het bericht.
Ik denk dat je moet loslaten dat alles en iedereen hier je vijand is, dat iedereen hier je dwarszit tenzij het op jou manier gaat.
Het werkt hier nu eenmaal niet zo, waarom moet het per se op jouw manier? En waarom moet iedereen jouw taal spreken? Dan huur je toch een toch in? Of dan vraag je wat de mogelijkheiden zijn voor een tolk?
Je kind op een koud matrasje...dan neem je een handdoekje mee, kom op, je bent wel erg aan het zeuren en overdrijven nu en hoe meer je typt hoe bozer je wordt.
Het gaat die mensen niet om een vlekje. Dat begrijp je vast zelf ook wel. Er is waarschijnlijk meer dat ze triggert uit je verhalen te horen.
Je zegt dat je goed bezig bent, je kind heeft een hond geaaid. 2 keer.
Ga je het puntsgewijs af? Je begrijpt denk ik best wat ze bedoelen, maar het past niet in je straatje.
Als Nederland nou zo slecht voor je is, dan vraag ik me oprecht af waarom je hier woont. Je woont hier, dus ook jij zult je aan onze wetten moeten houden en je zult moeten leren leven met onze gewoontes. Je hoeft je echt niet overal aan te houden, maar niet alles kan op jouw manier.
Ik maak me best zorgen om je gedachtes op medisch vlak en hoe je vindt daarbij behandelt te worden en dat dan weer op discriminatie te schuiven ( "Uiteindelijk ruikt het een beetje naar "nederland is vol, hou je mond, geef ons je kind en rot op... of we hebben hier regels voor je, volg dat en we laten je voor een tijdtje nog hier blijven... maar je kind tuurijk moet vergeten dat zij ook iets anders is..")
Nederland is niet je vijand, maar het land dat je binnenlaat.
En dan is het logisch dat je je voegt naar het land en dat je je anders moet afvragen of Nederland wel de plek voor jou is. Jij vertrouwt de boel niet. Waarom helpt je man je niet met uitzoeken van hoe het werkt hier?
Waarom ga je niet met iemand praten om het te leren begrijpen?

De wetten Target

Liza heeft geen ene wet overtreden. Ze staat in feite in haar recht.
Als ik het goed begrijp is ze zelfs van huisarts veranderd naar een antroposofische huisarts omdat dat beter bij haar opvattingen past.
Die opdringerigheid van instanties verslijt ze voor discriminatie. Hoewel ze deels gelijk zal hebben.
Omdat ze 'anders' is wordt ze behandeld met argwaan door medewerkers van CB, SEH en VT.

Zorgsysteem in China

Dat klopt. Stel u zou kind krijgen in China, zou u vanzelfsprekend, zonder geen enkele waarschuwing en toelichting klaar zijn om Chinese systeem mee doen? En u woont daar in China. Niemand komt bij u van zorgsysteem om te waarschuwen: "u krijgt nu kind, het wordt een Chineze kind, vanzelfsprekend. We hebben in onze systeem al een kant en klare zorgtraject en opvoedingstraject bedacht, JE kind gaat het volgen. Je moet niet na denken. Alles is geregeld. He traject wat e voor je kind hebben, is niet bespreekbaar, al vastgesteld voor zij is geboren. Het duurt hele haar leven. We hebben ook duizend formules om haar te meten en testen, we hebben voor elk stap in haar leven traject, ambtennaar die dat controleert en maatregelen als het niet so gaat hoe WIJ WILLEN, we weten ALTIJD hoe gaat het met haar. Haar levenstraject... dat is nu vast. GEFILICITEERD..." Dus Chinese kind... ".. en zij wordt vanzelfsprekend Chinees. Ah, je bent niet Chinees? Maar dat maak niet uit, je kent wordt Chinees, we zorgen daarvoor! (Niet een keer is me gelukt om een duidelijke toelichting krijgen wat deze zorgtraject dan eigenlijk is wat ze in plan hebben...Taalstimulaties (Is het echt juridisch niet toegesteld dat kind heeft recht ook grootoma leren kennen?)) ALS je niet mee doet en niet je kind af geef naar onze traject, regelen we gewoon dat je beschuldiging krijgt dat je niet Veilige Moeder genoeg bent. En we zetten je andere wijze aan de kant. Kijk, we hebben geld en tijd om je kind echt chinees maken. Taalstimulaties, prikkels, gratis boeken, als je kind niet snel genoeg CHINEES gaat praten, krijg JIJ de moeder een schuld omdat nu ben je in CHINA, DAAROM ga je zorgen dat je kind snel mogelijk CHINEES beheerst en we eigenlijk hebben maatregelen klaar dat het ook GEBEURT... In China kan deze aanpak werken maar dat is Westerse wereld. We zijn opgevoed om zelfstandig zijn. Mee denken met maatchappij en globale kwesties. Gewend om vetgevingen te volgen, stemmen. Niet alleen gebruiker zijn van het systeem maar voor zelf en eigene kind beslissingen nemen wat juist voor ONS pas. Wat is so raar daarin? Waarom is het moelijk te bereikenen? Mensen laten voor eigene kind zelf zorgtraject maken, in zelf bepaalde taalvoorkeur, zelf bepaalde omstandigheiden met zelf gekozen medewerkers. Een voorbeeld van China. Elk keer als ik zelf interesse had in sommige cursus of workshop, was ik afgewijsd met een magische excuus "onze cursus of workshop is ALLEEN voor Nederlanders.") Andere voorbeeld: als je kind in China 3 maanden! oud is, krijgen jullie thuis een brief dat jullie moeten naar biblioteek toe en kind moet leren lezen. Zij krijgt daar een gratis boek EN eigene lezerspas. Heb dat niet gedaan. Vind zelf 3 maanden te jong. Het probleem kwam in Biblioteek. Waarom heeft mijn kind geen lezerspas! (Ik zou niet verbaasd zijn als ze had me ook daarvoor een melding naar VT gemaakt, ze keek me wel erg beschuldigend en raar aan...) Zelf vind 3 maanden baby om bib pas te krijgen veel te jong. Ook 2 jarige...dat een leeftijd wanneer mijn kind zou in staat zijn om boeken zelfstandig gaan lenen is ca. 7 jaar oud. Maar je kind! Fantastisch. We nemen het! Doei! Welkom in China. (Heb ook meerder keer gehoord: "kijk hier werkt het so, als je dat niet prettig vind moet je naar Letland of ergens anders toe...")

Eigen opvattingen

Je hebt nogal stellige opvattingen Liza, en dat is je goed recht, maar het kan dus makkelijk weerstand opwekken.

En uiteraard ben ik het ook niet met je eens over de bieb. Je kind krijgt een pas. Met die pas kun jij zelf boekjes lenen in de bibliotheek om aan je kind voor te lezen. En dat voorlezen doe je, bij wijze van spreken, al vanaf de geboorte. Liedjes zingen, voorlezen, gedichtjes opzeggen. Dat is taalontwikkeling.
Soms heb ik de indruk dat je gewoon niet begrijpt wat ergens de bedoeling van is. Terwijl ik van mening ben dat het natuurlijk erg vreemd is dat men je dat dan zou afdwingen.

Honden aaien

Ik zou mijn kinderen ook niet zomaar honden laten aaien alsof het een onschuldig en leuk opvoedend spelletje is. Je doet het alleen als je kind het wil en de eigenaar is te vertrouwen.
Maar ik zelf vertrouw honden niet met kleine kinderen. Zeker niet zomaar een hond in de straat. Bij een onverwachte beweging van een kind kan een hond soms zomaar een hap nemen, je kind laten schrikken of erger. Ik vind het ook wat onhygienisch.
Dus als je denkt dat je daar punten mee scoort bij VT denk ik dat je het mis hebt. Het kan zelfs tegen je weken.
Maar, dat zijn allemaal zaken waarover je van mening kan verschillen, maar het is wel handig als je door hebt hoe daar de meningen over verdeeld kunnen zijn en wat daar de consequentie van kan zijn.

Niet per se anders

Maar boos, dwars, opstandig, eigenwijs, deels onwetend en deels heb je er niets van begrepen. Daarbij idd erg stellig en als het anders gaat dan verontwaardigd en naar een ander wijzend.
Zo kom je er niet en vecht je als Don Quichot. Zinloos en kansloos.

Geen wetten overtreden maar alles zelf willen doen en daarbij sterk overdrijven, daar kan ik niet zo goed tegen.

Gedurende de leeftijd van geboorte tot en met middelbare school wordt je kind vwb gezondheid in de gaten gehouden, niet voor altijd.

Zelfs ik, normaal de rust zelve, raak erg geprikkeld door je houding, je ontkenning, je overdrijving, je veroordeling, je oordeel, gebrek aan kennis/begrip en je zinloze vechthouding.

Zorgelijk

Ja, jammer dat je de mevrouw van het consultatiebureau niet hebt toegelaten, aangezien zij aanbood om ervoor te zorgen dat een aantekening bij VT had kunnen verdwijnen. Nu staat genoteerd, dat je hen niet toelaat.
Vaccinaties zijn inderdaad vrijwillig, maar jij gaat een stapje verder en koopt zelf vaccinaties in. Wie weet dan wat je je kind toedient? Als je denkt dat je heel erg goed weet wat je doet hoef je niet bang te zijn voor vragen, dan mag iedereen bij jou thuis komen om vragen te stellen, want dan kun je alles uitleggen. Maar je laat niemand toe.
Je vertrouwt ook je eigen man niet, als die met je kind naar het consultatiebureau gaat. Als je kind na even huilen weer rustig is, dan betekent dat voor jou dat jij niks hoort. Vertrouw je man dan, hij zit erbij, hij houdt net zoveel van je kind als jij.
Eigen taal spreken is prima, maar het is ook belangrijk dat kinderen zo snel mogelijk Nederlands leren. De voorleestrein is dus een prima initiatief, fijn dat iemand dat komt doen. Wee vriendelijk voor mensen die je komen helpen, laat hen rustig alleen met je kind, vertrouw andere mensen.
De regels in Nederlands zijn anders dan in Letland of in China. Ik heb ooit in een ander land gewoond en moest daar accepteren dat kinderen op school veel harder gestraft werden dan ik ooit in Nederland toe zou laten. Moeilijk is dat. Maar het land verandert niet omdat ik er ben komen wonen.
Een BSN-nummer heeft je kind zijn leven lang nodig voor alle communicatie met de overheid. Geen BSN-nummer hebben is pas erg.
Je hebt een bepaalde weg ingeslagen, waarvan je dacht dat die goed was. Die weg heb je in je eentje bedacht, je hebt je man daar niet in meegenomen en geen enkele andere instantie. Jij bent de enige die bovenop je kind zit en je vermijdt elk gesprek daarover. Ik denk dat het tijd wordt om te beseffen dat je een weg ingeslagen bent die je in de problemen brengt als je zo doorgaat.
Je zult echt meer de dialoog aan moeten gaan met je omgeving. Praat met je man, vertrouw hem, bespreek in elk geval met hem wat je allemaal bedenkt. Laat hem bepaalde dingen doen waar jij je niet goed bij voelt, zoals het consultatiebureau. Leer herkennen welke mensen je hulp willen bieden, zoals de mevrouw van het consultatiebureau en degene die je kind komt voorlezen, zodat jij in je eigen taal met je kind kunt blijven praten.
Als jij je kind zo blijft afschermen van elk kontakt met anderen, dan zul je hier niet goed uit komen.
Als je denkt dat je het goed hebt gedaan, dan kun je ook het gesprek daarover aangaan en geïnteresseerd vragen waarom andere mensen anders denken. Je moet dan vragen stellen (waarom is een BSN-nummer belangrijk?) en vertrouwen op mensen die met alle goede bedoelingen goede zorg willen leveren, zoals de kraamhulp.

Tsjor