Veilig Thuis, hulp

Met sancties Tsjor

Het blijft lastig maar er zijn wel sancties. Er is een afsluitbrief, maar toch zijn er vervolgbezoeken. Er moet een voorschool gezocht worden, er wordt op de vaccinaties gelet.
Gelukkig kun je jezelf het optimisme inpraten, en je bent inmiddels uit de gevarenzone, maar dat is Liza gewoon niet. Al doe je oogkleppen voor.
Ik snap het kom ga met ons en doe als wij idee wel, maar ik blijf toch van mening dat Liza erover gaat en kan de logica zien in wat ze hierin besluit.
Knap Tjsor dat je je bezig hebt gehouden met verbetering. Het gevoel dat je iets moet doen een plek geven.
Ik denk dat er niets anders is dan andere ouders tijdig waarschuwen. Er is geen verbetering mogelijk in dit systeem.
We zullen er nog lang mee zitten, tot er besloten wordt om die meldcultuur af te schaffen en de nadruk weer op hulp komt. Blijkbaar is daar geen draagvlak voor. En we kunnen elkaar niet respecteren, we vinden allemaal wat en menen vandaar recht te hebben op inmenging.
Je geeft het zelf al aan, het is goed dat anderen meekijken in jou gezin. Ik vind dat niet goed, het is een uiterste. Er moet een scheidslijn (hard en bij de rechter) blijven tussen inmenging en respect voor de eigen regie van een gezin.
Je ziet wat er van komt nu dat niet zo is. De overheid gaat ook een partij ouders en kinderen zitten kwellen enzovoort. En de cijfers nemen nog steeds toe. En het voorkomt echte deskundige hulp. Afijn.
Het optimisme dat het jeugdzorg gaat lukken om met deskundigheid en respect te gaan werken, deel ik niet. Het is gebouwd voor tunnelvisie en machtsmisbruik.

De advocatuur in, dat zou nog kunnen, maar ook daarmee houd je een systeem in stand dat niet deugt.

Keuze van beide ouders

Persoonlijk heb ik nie zo moeite met het gescheiden leven omdat het kind en haar vader nog wel contact hebben. Er zijn gemoeg gescheiden ouders die hun kinderen weghouden van de ander zodat de kinderen zelfs gaan denken dat die ander niets met hen te maken wilt hebben of niet van hen houdt. Dus deze werkwijze is niet ideaal maar ook niet ronduit verkeerd.

Waar ik mij wel over ben gaan verbazen is de negatieve weerklank naar vader omtrend de schoonmaakinspiraties terwijl hij zijn vrouw de ruimte gaf voor de route die zij verkoos. Hij is welkom maar toch komt ze ook wel verbitterd over.

tsjor, ik koeser geen angst, boosheid, haat

Integendeel zelfs. Eerlijk gezegd liep het bij ons zoals jij het beschrijft. Je komt in een nare, schokkende situatie, en dan ga je dat draadje voor draadje lospulken en oplossen, op een nette, rationele en duidelijke manier, respectvol enzovoorts. In die jaren hebben wij goed geanticipeerd en ingespeeld op wat er gebeurde, mijn eigen (want dochter is stiefdochter) kinderen hebben nooit gemerkt dat er bv. paniek was of dat we in de stress zaten. ik heb het er de laatste tijd wel over met hen, maar ze hebben het gewoon helemaal niet meegekregen. Helemaal prima. Stiefdochter ook niet van ons uit. Maar zij heeft zelf veel behoefte aan gesprekken hierover en gaandeweg kwam ik er achter dat ik mijn gevoelens van toen eerder heb weggestopt dan er iets mee gedaan. Gewoon door de drukte en zo..., zelf nog 4 kids gekregen, enz. enz. Je kent dat wel. En echt tsjor, ik laat mijn leven er niet door verpesten, totaal niet, maar bij dit soort adviezen put ik wel uit mijn eigen ervaring en kan ik me goed voorstellen hoe iemand verbijsterd erbij staat te kijken.

Dochter stelde me laatst voor om samen een boek te schrijven, zij over haar kant, ik over de mijne. Lijkt me een boeiend project!

Daarnaast:

Ik ben echt van mening dat een overheid niets te maken heeft met iemands levensinvulling. Want nu gaat het over tweetalige opvoeding (bijv.) maar laatst had ik met iemand een gesprek over roken waar kinderen bij zijn, en zij bleek te overwegen een melding te doen n.a.v. een feestje waar werd gerookt terwijl er ook kinderen waren.
Tja...

Dan wil ik wel melden als ik weet dat mensen ultrarechts stemmen, omdat ik dat geen goede omgeving vind voor kinderen. Snap je? Dat soort levensvoorkeuren horen geen rol te spelen.
En ja, ik ben er wel voor dat kinderen en ouders samenblijven. ik ben voor goede hulp voor het hele gezin.

Iedereen wil dat natuurlijk, maar ik waag dus te betwijfelen of het doen van een melding en de daaruit voortvloeiende drang en/of dwang daarvoor zorgt.

5 dagen later, geen reactie

5 dagen pas na bezwaar naar afluistbrief formuleringen. Geen reactie terug gekrijgen. Zelfs niet "we hebben u brief ontvangen."

AnneJ, Lees post #711

Grappig Anne J dat je het eerste deel van die post niet hebt meegekopieerd. Dat betrof juist het deel waar ik over viel: beklag over haar man en niet een beetje weinig ook. ' eigen ego' en' schoonmaakster voor hem zijn' .

Ik verwijt Liza niet dat ze voor zichzelf en haar kind kiest. ik stelde haar wel een vraag waarom ze zich kritische uit liet over haar man. Er kwam geen antwoord. In plaats daarvan deed ze er nog een schepje bovenop.
Als ik daar niets van mag vinden, vind ik dat prima.

eng

Ik kan me voorstellen dat overheidsbemoeienis enger is als je buitenlands bent. Dan is het (nog) lastiger precies te snappen wat je overkomt en wat ze nu in godsnaam precies willen.
Ik vind dat daar aardig aan voorbij gegaan wordt door sommigen.
(afgezien van gegeven dat mensen natuurlijk sowieso al enorm verschillen tav toleratie van bemoeienis van anderen, voor de een een hel voor de ander heel plezierig)

Nogmaals, over de relatie tussen beide partners kunnen wij mi niet goed oordelen.
Maar ze maakt op mij niet bepaald de indruk dat ze afgezien van mogelijk haar relatie niet opbouwend en positief bezig is.

Te weinig aanleiding

AnneJ ik vind in het verhaal van Liza te weinig aanleiding voor termen als kwellen, tunnelvisie en machtsmisbruik. Bovendien vraag ik me af wat voor hulp er nog meer zou moeten komen dan de adviezen die gegeven zijn. Er was een serieuze aanleiding: mogelijk vergiftigd kind, oorzaak onbekend, in een woning die nogal chaotisch oogde op dat moment. Dat is de eerste blik van de ambulancemedewerkers. Nogmaals, die kunnen niet meer doen dan zorgen voor het kind. Ze laten dan aan een andere instantie (VT) over om te kijken wat er aan de hand is. Daar volgt een gesprek uit, met adviezen en een verslag. Zaak gesloten.
Overigens heb ik het ook achter me gelaten toen ik nog in de gevarenzone zat. Dat je je leven moet ervaren als 'in de gevarenzone tot je jongste kind 18 is' vind ik dus de boel opdrijven, angst aanjagen.

Tsjor

Verbeteringen

Je ziet geen heil in verbeteringen van het systeem, maar je hebt wel wensen tot verbetering: 'Je geeft het zelf al aan, het is goed dat anderen meekijken in jou gezin. Ik vind dat niet goed, het is een uiterste. Er moet een scheidslijn (hard en bij de rechter) blijven tussen inmenging en respect voor de eigen regie van een gezin.'
Hoe kun je van buitenaf oordelen dat het 'uiterste' aan de hand is? Dat is het voortdurende dilemma, zolang er kinderen door ouders ernstig worden verwaarloosd, mishandeld en zelfs gedood. Om te bepalen of er iets incidenteels of iets structureels aan de hand is wordt nu een eenvoudig middel ingezet: het gesprek. Wil je vóór dat eerste gesprek al dat de rechter ernaar kijkt? Bedenk dan wel dat er eerst een dossier moet komen, dat vol moet staan met roddels en aannames, want echt weten doen mensen dan nog niets. Of mag er helemaal geen gesprek komen?
Als je bedoelt dat er voor ouders een mogelijkheid moet zijn om via de rechter adviezen en rapporten van VT aan te vechten en ongedaan te maken, dat er een vorm van hersteloperatie mogelijk moet zijn, waarin duidelijk gemaakt wordt dat er niets aan de hand is, dan kan ik het met je eens zijn. Dat zou zo'n verbetering zijn waarvoor ik me wel in zou willen zetten.

Tsjor

Onderzoeksrechter?

https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-31839-568.html

Dit vind ik wel een aanwinst, maar je zult altijd in de werkelijkheid moeten bezien of het dat ook echt is.

Verder kun je niet alles weten en al helemaal niet met allerlei subjectieve criteria. Ik denk dat het tijd wordt dat we ons daar bij neerleggen.
En dan meer tijd besteden aan de gezinnen die je wel al onderhanden hebt om daar goed door te verwijzen en echt hulp te bieden om medisch en maatschappelijk terrein.
Dus bij aantoonbare schade ga je naar de politie en bij twijfel neem je contact op met een vertrouwensarts. Mochten er zaken van komen dan komt er altijd een onderzoeksrechter aan te pas om feiten en meningen te scheiden en te controleren of een onderzoek wel onderbouwt is en niet alleen maar roddel. En of er wel zorgvuldig met mensen om gegaan wordt en hun rechten niet geschaadt. Of er wel recht gesproken wordt en het niet ontaard in een heksenproces.
En je stopt met die meldcultuur want dat levert niets extras op behalve schade aan gezinnen die dat niet verdienen en het biedt een pestmogelijkheid aan scholen en instellingen om hun zin door te drijven bij onmin en onbegrip.
Er zou een ban moeten komen op melden. Je gaat maar helpen en niet melden, dat is een zwaktebod en machtsmisbruik.

De blik Tsjor

Ambulancemedewerkers en SEH personeel worden getraind om met zon kokervisie naar ouders te kijken. Dat die signalen op zijn minst arbitrair zijn en in de meeste gevallen echt niets te betekenen hebben en dat het opvissen van die ene die wel iets betekend dan maar op andere gronden gevonden moet worden lijkt mij evident. Stop met mensen volstopppen met kokerbrilletjes tegenover ouders en kinderen. Je ziet wat je verwacht te zien.

Normaal kijken

Zonder die meldcultuur komt de ambulancebroeder gewoon binnen bij Liza. Het is wat rommelig maar dat betekent niets. Men is wat upset want kind heeft mogelijk iets naar binnen gekregen wat giftig is, maar het verhaal klopt. Er is een pakket gekomen en moeder had niet in de gaten dat er iets inzat dat schadelijk kon zijn voor het kind. Je kunt het daar nog even over hebben en bespreken wil je daar iets mee. Maar dan is de kous gewoon af.
Het betekent niets, behalve als je het steeds negatiever zelf gaat inkleuren zoals jij ook al doet.

"Er was een serieuze aanleiding: mogelijk vergiftigd kind, oorzaak onbekend, in een woning die nogal chaotisch oogde op dat moment. Dat is de eerste blik van de ambulancemedewerkers. Nogmaals, die kunnen niet meer doen dan zorgen voor het kind. Ze laten dan aan een andere instantie (VT) over om te kijken wat er aan de hand is. Daar volgt een gesprek uit, met adviezen en een verslag. Zaak gesloten."

En als je er zo'n kokervisie op na houdt kun je ook zelf het gesprek aangaan. Waarom zou je ruis veroorzaken, elke overdracht compliceert zaken, en zelf even horen of het ongeveer goed is of dat je ouders nog wat kunt adviseren.

Het idee, dat je op grond van dit gegeven een kind kunt 'redden' is gewoon ontstellend naief en schadelijk voor ouders en kinderen. Want het justitiele traject en wat er verder volgt geeft juist nog veel meer kans op trauma en schade en het vernielen van gezinnen en kinderen. Dat kun je zo argeloos niet doen. Kan wel natuurlijk, maar dan deugt er iets niet.
Dan heb je een 'kindermishandelingsbril' opgezet en zie je overal alleen nog maar 'kindermishandeling'. Ernstig dat het leven voor kinderen niet alleen maar vrede en geluk kent, maar helaas kunnen jij en de overheid daar ook niet voor zorgen en integendeel heel veel schade toebrengen waar hulp geboden zou zijn of niet mee bemoeien.

18 jaar (ot)

Daar speciaal onderwijs/ passend onderwijs/ZAT en aangesloten instanties samenwerken, is het niet zo vreemd dat iemand wiens kinderen aangewezen zijn op deze koppeling, blij is als kind 18 is. Ze kunnen dmv het elektronisch dossier meekijken en daarop hun bevindingen trekken. Als je minderjarige kind afhankelijk is van passend onderwijs, ben je afhankelijk van degene die de hulp toekent. Je bent ook afhankelijk van de goodwill van deskundigen en hoe hun bril op hun neus staat.

Als je kind op school in het 'gareel' kan meedraaien, is het soms moeilijk voor te stellen hoe een ander een groot wantrouwen kent. Wantrouwen op basis van ervaringen over langere tijd.
Als gevolg van passend onderwijs, liggen deze lln onder een sterk vergrootglas, ze kunnen bij wijs van spreken geen scheet laten of het staat genoteerd. Dan is dat getal 18 een zegening.

Niet alleen genoteerd

Maar ook laaghangend fruit voor meldingen en afgedwongen complicerende betrokkenheid van 'jeugdbeschermers'. Boetes, OTS, UHP.
Daar laveer je zo goed mogelijk tussendoor als je ogen eenmaal open zijn gegaan. Maar het blijft niet deugen en een risico op een zeer onveilige jeugd voor je kind.
Aan Passend Onderwijs is het pas goed verdienen. Want er zijn altijd zorgen dus de kans dat er een OTS komt, en bij dwarsliggen ook nog wel een UHP, is gewoon groot, dat is gewoon cashen.

Flanagan

helemaal eens, maar het ging mij over het feit dat dossiers van de kinderbescherming bewaard blijven tot het jongste kind uit een gezin 18 jaar wordt. Als ik me daardoor had laten leiden was ik gek geworden.

Tsjor

ambulancebroeders

'En als je er zo'n kokervisie op na houdt kun je ook zelf het gesprek aangaan' Nee, ik vind echt dat ambulancebroeders als de wiedeweerga met een mogelijk vergiftigd kind naar het ziekenhuis moeten rijden en geen tijd moeten nemen voor een gesprek.

Tsjor

Nee

Maar wel tijd hebben om een signaleringslijst op te zetten en een melding te doen? En een zorgelijke overdracht naar de SEH arts? En daarvoor trainingen?
Een ervaren Ambulancebroeder heeft aan een paar zinnen genoeg terwijl die in actie is. Hij moet het verhaal toch uitvragen.

Kapper

Binnenkort ga ik weer naar de kapper. Ik zal eens vragen of zij al benaderd zijn om hun klanten te "signaleren' en waar ze dan op moeten letten?

Onderzoeksrechter

Ik volg het (gelukkig) al lang niet meer op de voet, maar het punt van waarheidsvinding was wel één van de strijdpunten. Het is mooi als de noodzaak daartoe in een motie is neergelegd. De mogelijkheid van een onderzoeksrechter lijkt in elk geval een mogelijk instrument voor ouders om zich teweer te stellen tegen ondeugdelijke aantijgingen. Dat zou toch een verbetering zijn. Mooi, doet mij goed. Weet je ook of er verder iets is gedaan met die motie?

Tsjor

Op de agenda?

https://zoek.officielebekendmakingen.nl/dossier/31839

Ik zie nog niets. Ik verwacht dat er een antwoord moet komen van de minister, maar of die dat demissionair nog doet weet ik niet. Dan moet er een besluit genomen worden door de 2e en dan door de 1e kamer. Dan in de staatscourant.
Even opletten nog. Want in die zorgcommissies zitten nu weer heel andere mensen.

Er is sprake van een evaluatie, ik neem aan dat het dan over de jeugdwet gaat, maar wanneer zoiets op de agenda staat? Even opletten dus.

AnneJ

Ga zo door en je wordt helemaal paranoïde.
Ja, ik ben ook kritisch over de meldingslijsten, vooral omdat het getal van 107.000 mishandelde kinderen nog steeds rondzweeft, en ze nog steeds niet gevonden zijn. Dat is de grote drijfveer achter alle meldingsprotocollen geweest. Maar volgens mij is iedereen ondertussen toch wel wat gekalmeerd, veel scholen en artsen beseffen dat een melding op basis van vage signalen meer kwaad dan goed kan doen en de meldingsprotocollen gaan naar de achtergrond. Behalve dan als er een situatie is die teveel onduidelijkheden bevat en niet heel snel opgehelderd kan worden. als Liza heel kalm en rustig de situatie zou hebben uitgelegd was het wellicht nog anders gelopen, maar gezien haar vertelwijze vermoed ik dat er veel, onduidelijke informatie gegeven is.
En dan blijf ik erbij: een ambulancebroeder moet eerst zo snel mogelijk naar het ziekenhuis rijden. Vage onduidelijkheden toch maar overdragen aan een instantie die meer tijd heeft voor een gesprek.

Tsjor

Dochter is twee jaar

Gelukkig is de dochter ca 2 jaar. Alle kans dat ze buiten in die molen blijft als ze op school lekker kan meedraaien.
Minder reden tot cashen. Of het moet fout gaan op relationele gronden.

Al geweest

Die evaluatie van de jeugdwet is al geweest, ik weet niet meer wanneer, maar volgens mij zijn de grote debatten daarover al geweest.

Tsjor

Aanscherpen meldcode

https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/verplichte-veldnorm-voor-melden-kindermishandeling.htm

"Beroepsgroepen, waaronder artsen, worden verplicht per 1 januari 2018 over een veldnorm te beschikken, waarin zij omschrijven wanneer (vermoedens van) huiselijk geweld of kindermishandeling moeten worden gemeld bij Veilig Thuis."

Wij weten dat het een hysterische zaak is, er is ook veel discussie over geweest, toch dendert de trein gewoon verder.

VT wordt overspoeld door alle verplichte meldingen die binnenkomen via de politie. Hoezo "Maar volgens mij is iedereen ondertussen toch wel wat gekalmeerd, veel scholen en artsen beseffen dat een melding op basis van vage signalen meer kwaad dan goed kan doen en de meldingsprotocollen gaan naar de achtergrond."

Kritiek op de VIR, biedt geen meerwaarde en is tegen de wet, toch gaat het feest gewoon door. Kritiek op de signaleringslijsten op de SEH met 97 procent valse meldingen, toch gaat het feest gewoon door.

Geen kruid tegen gewassen. Er gaat hier gewoon iets helemaal fout. En het moet eerst nog verder uit de hand lopen wil het ooit ophouden.

https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/detail?id=2017Z03260&did=2017D06668

Motie Onderzoeksrechter: Aangenomen in februari 2017 door de 2e kamer, zal nu op de agenda van de 1e kamer moeten komen.

Gesprek?

Gek eigenlijk, ik had aanvankelijk ook gedacht dat na de melding er met een gesprek wel weer een einde zou komen, maar je rolt gewoon een traject in, waarin je onder loep gelegd wordt en het circus begint. Zeker als je een zorgenkind hebt. Niets gesprek.
Je ziet dat ook bij Liza. Er staat in de afsluitbrief dat ze niets fout gedaan heeft. Maar ze moet nu nog wel even een paar bezoeken ter controle tolereren. En zich aanmelden bij de -niet verplichte en dubieuze- voorschool en haar -niet verplichte- vaccinaties worden gemonitord. Ga weg zeg.
Daar kan nog meer gedoe uit voortkomen.
Wat als Liza besluit in Letland te blijven? En die voorschool niet te gaan doen? Hoezo is de zaak klaar? Het is een opzetje voor doorgaande bedreiging. Ongrondwettelijk, angstig en bedreigend.

Opzetje?

Waarom ben je daar zo stellig van?
En waar staat dat die voorschool dubieus is?

AnneJ, pas je op dat je jouw geschiedenis en die van Liza, niet over één kam scheer. We hebben het over verschillende kinderen. Het is zodoende ook niet te zeggen dat haar dochter dezelfde tegenslagen te incasseren zal krijgen.
Wel geloof ik dat met een praktische denkvisie, het niet zover had hoeven komen dat Liza naar Letland vertrok.

Dubieuze voorschool: werkt niet, zelfs tegen

https://www.vn.nl/voorschool-werkt-willen-we-weten/

"Geert Driessen, onderzoeker bij het ITS van de Radboud Universiteit, houdt zich al ruim dertig jaar bezig met onderwijsachterstandsbeleid. Hij zou heel graag melden dat de miljarden die de afgelopen vijftien jaar aan de voorschool zijn uitgegeven hebben geleid tot minder achterstanden, maar uit onderzoek dat de universiteit vorig jaar publiceerde, blijkt dat achterstandskinderen die hebben deelgenomen aan een VVE-programma het in groep 5 niet beter doen dan vergelijkbare kinderen die geen VVE hebben gevolgd. Sterker nog, VVE lijkt eerder een negatief effect te hebben. ‘Bij VVE-kinderen ging de taalvaardigheid minder vooruit dan de taalvaardigheid van kinderen die niet op de voorschool hebben gezeten,’ aldus Driessen.

Die uitkomst is in lijn met ander onderzoek."

Politieke projecten

Rare tijd. Als die politieke projecten er doorgedrukt moeten worden, ondanks gebrek aan onderbouwing en met serieuze groepen voor- en tegenstanders, dan gooien we er toch gewoon de 'jeugdbescherming' tegenaan? Moet je zien hoe snel men dan de politieke waan van de dag gaat volgen.
Zie ook de situatie in Rotterdam met het thuisonderwijs.

VVE

Driesen legt in de link uit warom VVE geen succes is. Liza en haar man zijn niet te vergelijken met de ouders van de VVE-kinderen. Het zijn geen ouders die thuis niet in staat zijn om hun kind voor te lezen uit kinderboekjes etc. Daar zijn zé te intelligent voor.
Trouwens, ze hadden ook kunnen kiezen voor een peuterschool die Goethe en Steiner aanhalen en taarten maken van biologische verantwoord gekweekte wortelen en waar kinderen op jonge leeftijd Duitse liedjes leren zingen. Dat had haar opa ook heel fijn gevonden. Ze hadden kunnen kiezen voor een antoposofische arts en het daarbij behorende vaccinatieprogramma, gelijk aan meerdere peuters op een vrije school.
Eén troost, dit laatste kan nog altijd wanneer moeder en kind toch besluiten naar Nederland terug te keren.

' Ook gebruiken veel gemeenten naast het opleidingsniveau van ouders gezinsproblemen als indicator, waardoor kinderen van drugsverslaafden, psychiatrische patiënten en gescheiden stellen ook tot de doelgroep horen. ‘Daar zitten steeds meer kinderen met gedragsstoornissen en leerproblemen tussen,’ stelt Driessen. Dat verklaart volgens hem waarom de voorschool niet erg effectief is. ‘Peuterleidsters zijn helemaal niet opgeleid om deze zorgleerlingen te begeleiden en de programma’s waarmee ze werken, zijn ook niet afgestemd op deze problematiek.’