Tot welke leeftijd kinderen op de mond kussen

Niet gewend

Ik ben het van huis uit niet gewend om op de mond te zoenen. Ik stel me zo voor dat ik het heel normaal had gevonden als mijn familie dat normaal had gevonden. Mijn schoonmoeder heeft wel eens de neiging om zo te zoenen dat ik me afvraag of ze me eigenlijk op de mond had willen kussen, maar ik probeer dat liever niet uit. Als ik een familie elkaar op de mond zie zoenen vind ik dat vooral heel intiem en niet raar. Ik hou er alleen niet van.
Albana: Een kus is een uiting van liefde. ===
Volgens mij is het een restje oergedrag. Voor Olvarit en andere aanvaardbare kinderhapjes kauwde moeder het eten in haar mond en hevelde het al voorgekauwde eten met haar speeksel in het mondje van haar kindje. In dat licht bezien is het niet raar als ouders hun kinderen op de mond kussen als overblijfsel van dat ritueel. Het is een teken van zorg, maar nu zonder voedsel over te spugen Ik vraag me af wat dan de functie bij volwassen mensen van oorsprong was. Met de tong naar restjes zoeken of zo?

Verbaasd

Ook ik ben zeer verbaasd dat er ( al dan niet bewust) niet op de mond wordt gekust. Maar vooral dat de parallel wordt getrokken met de kus met een geliefde. Dat is uiteraard een volstrekt ander soort kus. Mijn kinderen/ ouders/ broers geef ik een kort, 'droog' kusje op de mond. Uiteraard geen vergelijk met het zoenen van een geliefde.
Volgens mij is er ook iets met het woord: voor mij is een zoen al snel iets seksueels en een kus een gewoon kusje. Maar ik geloof dat dat taalgebruik inderdaad regio-gebonden is.

Ik vind zoenen op de wang nogal obligaat en onpersoonlijk. Geef mijn vriendinnen ook liever een knuffel/omhelzing dan dat ik ze op de wang kus. Laat staan dat ik mijn kinderen op de wang zou kussen.
Mijn dochter van 4 protesteert als ik haar bij het afscheid op school geen kus geef. Stoere zoon van zes laat zick ook kussen bij het afscheid, of doet hetzelf. Nog nooit een seconde bij nagedacht.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Waarom ik het 'koud' vind

Ik kan denk ik ook wel uitleggen waarom ik het 'koud' vind. De keren dat ik buiten mijn kinderen volwassenen op de mond kus (broers, vader, vriendin ofzo) zijn het altijd 'bijzondere momenten' waarbij een aanraking en een kus 'iets' moet uitdrukken. Iets als : "ik voel me verbonden met je" of " Ik hou van je wat er ook gebeurd" of "ik zal je steunen en altijd helpen". Het is niet iets dat we dagelijks doen...we zien elkaar al niet eens dagelijks....Dat kussen is dus de uiting van een soort gevoel dat je wil benadrukken aan de ander.
Het is niet zo dat elke keer dat ik mijn vader zie ik 'm kus op de mond bij het afscheid. Welnee...dat gebeurd alleen maar 'soms' als het dus nodig is of als de situatie erom vraagt of als het een bijzondere dag is.
Toen ik kind was kustte ik mijn vader wel dagelijks denk ik...maar dat is vanzelf overgegaan naarmate ik ouder werd in dit dus. Bij oudste zie ik hetzelfde (18) die kust ons als het zo uitkomt ook ten afscheid...(welterusten) maar als het niet uitkomt ook wel niet.
Maar gaat ze een paar dagen écht weg (uitje met vriendin ofzo) dan moet er écht eerst gekust worden met ons allemaal andere 'kan' ze gevoelsmatig niet weg.
De 'verbondenheid' die ze met ons voelt moet eerst gewaarborgd zijn door die kus anders voelt het niet goed.
Als de buurvrouw met vakantie gaat (kunnen wij goed mee)dan zwaai ik 'r uit als het zo uitkomt en geef ik haar een 'knuffel' en een vaag iets op de wang en wens d'r goed reis. Voor mijn eigen kind heb ik toch wel wat méér gevoelens dan voor de buurvrouw en dat verschil in gevoel brengt zich zo tot uiting.
Als mijn vader zich opeens bedenkt dat hij ons gaat uitzwaaien op vakantie zal hij ons ook allemaal op de mond kussen en goede reis wensen.
Het bandrukt een dichterbijgevoel en een méér houden van iemand dan van de 'andere' mensen om ons heen.
Als je dan nooit je kinderen of je ouders op de mond kust, hoe laat je dat verschil dan merken? Of heb je daar een alternatief voor? Of maakt het geen verschil?
Of knuffel je of omhels je nevver nooit een 'vage kennis' of buurvrouw of wat dan ook? Of kus je nooit iemand anders 's op de kruin? (lief buurkind ofzo dat troost nodig heeft...)
Dat vraag ik me af...........
groeten albana

Albana

Je kan het ook omdraaien. Is een kus op de mond de enige manier om te laten merken dat je je met iemand verbonden voelt? Wat mij betreft kan dat ook op heel veel andere manieren. Heeft niks met 'warm' of 'koud' te maken.

Koud?

Albana ,bedenk wel ,jij vindt het *koud* om niet op de mond te zoenen ,iemand anders kan het wel heel anders ervaren.
er is geen goed of fout,ik denk dat iedereen een eigen manier heeft om iets bijzonders uit te drukken.
de een geeft een kus op de mond ,de ander een extra stevige knuffel.
Ik ken ook mensen die het afdoen met een hand,en daarbij liefdevolle woorden spreekt.
Het gaat er om waar iemand zich goed bij voelt.

Mond

Mijn oma kuste mij vroeger altijd op de mond en dat vond ik heel vervelend. Mijn eigen ouders heb ik nooit op de mond gekust en ook mijn zoon (15) kus ik niet op de mond. Ik vind dat idd meer horen bij degene met wie je een liefdesrelatie hebt. Ik weet dat er mensen zijn die dat wel doen maar voor mij.... nee.

Une femme

Het zou mij beslist opvallen als ik een ouder een kind op de mond zag kussen. Ik wist namelijk helemaal niet dat mensen dit deden tot ik het hier een keer las. Het zou mij dus zeker opvallen omdat het zo anders is dan ik gewend ben. Overigens wil dat helemaal niet zeggen dat mensen die ik ken dat niet doen. Ik heb het alleen nooit gezien. Maar ik ben ook niet bij zoveel ouder-kind momenten van kennissen/bekenden dat ik daar een uitspraak over kan doen. In mijn familie en vriendenkring weet ik wel zeker dat dit niet gebeurd.

Albana

Ik vind het zelf absoluut niet koud. Ik omhels ook wel een buurvrouw als ze verdriet heeft, een vage kennis mag ook op mijn schouder uithalen en ik kus ook het hoofd van een ander kind als dat zo uitkomt.
Ik hoef mijn gevoel tot verbondenheid met mijn kinderen niet te uiten door hun anders te zoenen/knuffelen dan dat ik dat met neefjes/nichtjes of vrienden doen.
Mensen die wat verder weg staan knuffel ik sowieso niet zo vaak behalve inderdaad als er iets heel bijzonders is gebeurd en ze troost nodig hebben.
Maar ik heb geen exclusieve omhelzing/kus nodig die alleen aan mijn kinderen en ouders is voorbehouden.

Ik zoen mijn kinderen wel anders op de wang dan vreemden. Vreemden, collega's en kennissen krijgen twee/drie van die luchtzoenen op de wang. Mijn kinderen geef ik meestal maar een kus op de wang maar dan wel een echte. Maar ook dat is niet exlusief aan hun voorbehouden. Dat is gewoon omdat ik hun wat beter ken en dat doe ik wel bij meer mensen die ik goed ken.

In elk geval zie ik niet waarom je perse een exclusieve begroeting nodig hebt voor je kinderen/ouders.

Ik vind er ook niks kouds aan. Het op de mond zoenen vind ik bevreemdend omdat ik dat niet ken maar ik zie niet in waarom dit een betere uiting van liefde zou zijn dan een knuffel of een kus op de wang.

Op de mond kussen is toch kouder?

Veel natter!

Albana

Als je dan nooit je kinderen of je ouders op de mond kust, hoe laat je dat verschil dan merken? Of heb je daar een alternatief voor? Of maakt het geen verschil? ===
Ik druk mijn kinderen eens extra stevig tegen me aan als ik meer wil laten zien. Ik strijk over de rug van mijn schoonmoeder bij wijze van innig afscheid. Ik ben dus meer van het knuffelen en aaien als ik er een schepje bovenop wil gooien.

Ja hoor hier

soms ook, ene kind is afstandelijk met kussen, andere kind eerst ook maar nu minder. En zoals albana aangeeft: hier ook niet elke dag of perse elke week, soms net dat ene "extraatje".
Ik krijg het dus echt spaans benauwd als mensen over mijn rug gaan aaien, me bij mn heupen of in de zij vastpakken (bezoekers) of op mijn rug gaan staan tappen(vrij nutteloos die klopjes?). Niemand dan die ik wil, hoeft mijn vetrolletjes te voelen denk ik dan.
Familie is een knuffel en een kus, maar niet op de mond. Wel evt mijn moeder, maar ook dan weer als extra en als zij niet had gewild, of ik niet, dan gebeurde het niet.

Nee

nooit op de mond, ken het ook niet van vrienden of andere familie. Als extra knuffelen, omhelzen, rugstrijken, stevig vasthouden.
Ken wel vriendinnen die heel goede vriendinnen op de mond zoenen, maar kinderen niet...

Mix

Ik aai ook echt niet iedereen

Sahara

Nou, dan ben ik zeker de uitzondering die de regel bevestigt: ik ben geboren en getogen in de randstad en bij ons thuis werd er wel gewoon op de mond gezoend, geen idee overigens meer tot welke leeftijd. Heb ook even bij Puckman nagevraagd hoe hij als geboren en getogen Tukker gezoend werd: ook op de mond.
En voor de statistieken: onze kinderen kussen wij ook gewoon op de mond.

Puck

Of andersom . Het is nou niet echt iets waar iemand zich een moment druk over maakt. Tenminste het zal mij een zorg zijn hoe iemand zijn ouders of kinderen kust.

Wij kussen niet op de mond. Mijn ouders en familie ook niet. Kennissen ook niet. Mijn schoonfamilie ook niet. En wat zegt dat nou? Helemaal niets.

Vooral kussen zoals je het zelf wilt en niet denken dat het ene echter is dan het andere.

Ik heb trouwens mijn negenjarige zoon gisteren op zijn hoofd gekust. Er zijn ook weer zat landen waar dat absoluut niet acceptabel is.

Ehm

ik ben sowieso niet kusserig van aard, ja op de wang, verder niet. Tongen bijvoorbeeld daar hou ik echt helemaal niet van, dat schijnt ook iedereen in hun relatie te doen, ik dus niet.

mijn dochters kussen mij regelmatig op de mond, ik heb er zelf niet echt wat mee maar vooruit, ik kus ze liever op hun wang. Mijn schoonmoeder heeft de neiging ook op de mond te kussen, bah, gelukkig niet bij mij ik ben snel van de 3 wangen.

overigens heeft mijn jongste zo'n heerlijk nekje daar wil ik ook wel eens kussen (met gegiechel 'keer keer' erbij) oh ja en een proestkus op het buikje doet het ook altijd goed.

Het is dichterbij

Als je een alternatief hebt waarbij je net zo dichtbij elkaar bent dan á la, dan is het minder 'koud'. Maar ik moet er niet aan denken dat ik mijn 'dichtbijfamilieleden of vriendin' nooit meer dichtbij me zou voelen en dan bedoel ik letterlijk...en ruiken en gewoon dichtbij elkaar zijn.
Ik vind het nog steeds enorm prettig als mijn vader dichtbij me staat (wat vanzelf zo is als wel elkaar een kus geven), ik ruik 'm, ik voel hem, ik zie zijn huid. Het is alsof ik terug ga in de tijd....al die dingen geven mij een soort flashback van 'vroeger' toen ik nog kind was en op zijn schoot zat. En het geeft me hetzelfde gevoel als 'toen'. De geborgenheid die je vroeger voelde in de armen van je sterke vader.
Ik weet allang dat mijn vader niet die sterke man is die ik ooit in 'm zag...het is nu een oude man. Maar tóch geeft het me hetzelfde gevoel. En hij houd me over het algemeen ook niet zo lang vast als toen. Het is maar even...maar toch kunnen al die indrukken héél snel je even dat zelfde gevoel geven.
En als ik troost nodig heb is dat snelle gebaar méér troostend dan tientallen goedbedoelde rugaai-ingen en klopjes op schouder of knuffels....
Ik moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken dat ik dochters niet meer op de mond kus. De oudste heeft altijd natte kussen...en maar 1tje en ze ruikt naar dochter en soms naar parfum of naar wasgoed uit mijn wastrommel en d'r huid is mooi egaal...en haar dikke bos haar prikt in je huid. En jongste kust droog maar wel bij voorkeur een stuk of wat....en heeft gladder haar dat niet zo prikt en ruikt minder naar parfum of wastrommel want die wast zich bij voorkeur wat minder momenteel...
Er is bij ons trouwens geen 'moeten' aan....het initatief gaat altijd van de jongste uit...eigenlijk. Wij zullen nooit tegen de kinderen zeggen: "krijg ik geen kus?" Iets dat ik wel eens heb gehoord dat anderen dat zeggen tegen hun kinderen als ze weg gaan ofzo.
De jongste moet het duidelijk wíllen.
Mijn jongste broer is het minst kusserig van ons 3en als broers en zus. Maar die heeft ook enigzins een tik qua hygeiëne enzo...Mijn jongste broer doucht ook 2 keer per dag, maar hij is ook de jongste....Als er écht 'iets' is dan is hij overduidelijk de 'jongste' in houding en gebaar. Mijn vader zal altijd bij échte problemen eerst mij of oudste broer bellen. Nooit jongste...want die is maar de jongste en daar kan hij naar zijn idee minder op 'leunen' zeg maar...
Toch moest ik 'm kussen bij de geboorte van zijn dochter. Hij 'verwachtte' het overduidelijk, stond met de tranen in de ogen trots te wachten toen ik aankwam in het ziekenhuis....En spreide zijn armen en maakte het kusgebaar...Dat is dan blijkbaar een moment waarop hij het wel wil. Maar voor een vakantie ofzo zou hij dat niet op prijs stellen....dus gebeurd het ook niet. Dan is het hoogstens een omhelzing en een knuffel. Maar ik heb broer ook nog nooit zijn vrouw zien kussen in gezelschap b.v. Broer is zowiezo niet zo aanrakerig en pakkerig denk ik. Hij houd er ook niet van als zijn moeder 'm liefdevol over zijn rug aait.
Wel raar dat je zo verschillende gewoontes kan hebben in 1 land. Vind het ook wel grappig...
groeten albana

Kinderen wel

Ik kus mijn kinderen wel op de mond, hoewel oudste van ruim 7 daar inmiddels steeds vaker geen behoefte meer aan heeft, dus ik doe het bij hem niet meer. Hij biedt meestal een wang of voorhoofd aan voor een kus. En dan liefst niet te nat want dat is wel erg "yugh" haha! Jongste dochter van bijna 4 krijgt altijd een kus op haar mond, dat geeft ze zelf ook altijd aan mij. Vader en opa's en oma's krijgen van haar ook een mondkus. Verder kus ik alleen mijn man op zijn mond, maar andere familieleden echt niet. Denk dat mijn ouders heel raar op zouden kijken als ik ze "zomaar" ga zoenen en als dat dan op de mond is wordt het zeker enorm bijzonder en redelijk ongewenst denk ik Binnen de familie zoenen we alleen bij festiviteiten en dan alleen op de wangen. Zou dat typisch iets uit de Randstad zijn? Wie weet.
Sanneke*

Albana

Hoezo raar? Nederland is misschien klein, maar nou ook weer niet een grote gezellige familie Een Limburger wil geen Hollander genoemd worden en een Zeeuw verstaat een Noord Hollander kennelijk niet. Bij de een betekent dat de brug open staat dat je moet wachten, bij de ander dat je door kunt rijden. Dan kunnen die verschillende zoenmanieren er ook wel bij

Ja hoor!

Ook ik ben verbaasd te lezen dat zoveel mensen hun kinderen bewust niet op de mond kussen. Prima hoor natuurlijk, maar ik wist niet dat er zoveel 'weerstand' tegen was.

Ik ben binnen Nederland aardig wat verhuisd (heb alleen het Noorden niet bewoond) maar ik kan me niet herinneren dat ons gezin toen ik klein was uitzonderlijk was. Ik werd altijd op de mond gekust door mijn ouders en door mijn broer. Mijn ouders kus ik nog steeds op de mond.

Mijn kinderen krijgen ook kussen op de mond (en natuurlijk ook in hun nekjes, op hun hoofden, blote buiken enz. en heus, wij knuffelen naast die kussen ook wat af, het een sluit het ander niet uit haha). Ze zouden er echt geen genoegen mee nemen als ik ze bij het naar bed brengen een kus op hun wang of kruin zou geven En ook op school krijg ik van alletwee een dikke pakkerd, ik kom de school niet uit zonder. Ik ga morgen eens kijken of ik nou de uitzondering ben (en of ons gedrag wellicht aanstootgevend is voor andere ouders).

Mijn kinderen kussen ook opa en oma op de mond, maar ook de ouders van de beste vriendjes/vriendinnetjes (de 'reserve-ouders; zeg maar) en de vriendjes/vriendinnetjes zelf.
Op mijn beurt krijg ik van diezelfde vriendjes / vriendinnetjes ook gewoon een kus op de mond. Gewoon, omdat het 'eigen' is... Dat is denk ik het bijzondere aan kussen op de mond, die zijn voor mensen die echt 'eigen' zijn.

Vaje

Je zegt dat je kinderen ook iedereen op de mond kussen. Ik zou er nooit iets van zeggen als een 'vreemd' kind mij op de mond kust, maar ik zou het wel opmerkelijk vinden. Als een vreemde volwassene het bij mij zou doen zou ik het onplezierig vinden.

Kaaskopje

Nee hoor, ik zeg dat mijn kinderen ons, opa en oma, hun beste vriendjes en de ouders daarvan (die praktisch gezinsleden zijn) op de mond kussen. Dat is m.i. iets heel anders dan 'iedereen'.

Het is niet zo dat de cassiere bij de super een kus op de mond geven, of het oude dametje dat op straat een praatje met ze maakt

Vaje

Nee zo iedereen zou wel erg apart zijn. Maar met 'vreemde' bedoel ik eigenlijk ook mensen buiten de familie om. Ik zou me een beetje in verlegenheid gebracht voelen als een vriendinnetje van een dochter mij op de mond zou kussen. Mijn dochters hebben 1 vriendin die onder onze neus is opgegroeid. Gekscherend noemt zij mij wel eens mamma en ik haar mijn pleegkind. Dichterbij kan een vriendinnetje wat mij betreft niet komen en toch zou ik haar niet op de mond kussen, als dat wel bij mijn kinderen deed.
Maar ik ben het dus niet gewend. Zolang een ander er geen bezwaar tegen maakt is het hopelijk in orde. Ik zou er alleen niet automatisch van uitgaan dat geen commentaar ook geen bezwaar betekent. Het is een gevoelig onderwerp.

Net als gale

De zin die Gale aanhaalt viel mij ook al op. En de opmerking betreffende Albana zou ik ook gemaakt kunnen hebben. Dat je elkaars lippen raakt bij een begroeting wil niet zeggen dat die begroeting dichterbij, warmer of beter is dan twee wangen tegen elkaar, of het lijf tegen elkaar, of gewoon 1/2/3 zoenen.

Nee hoor maar zo zie ik het ook niet

Ik gaf het al eerder aan...Laten we de kus de 'exclusieve liefdesbetuiging voor maar enkelen' noemen...Die is voorbehouden aan maar enkelen, waar je je héél erg mee verbonden voelt, close mee bent.
Voor al die anderen waar je je óók wel verbonden mee voelt heb je ook een liefdevolle uiting voor in de vorm van knuffel of 1,2,3 kus of wat dan ook...
En dan heb je nog verder weg mensen/kenissen of mensen die je alleen aanraakt als ze troost nodig hebben of op bijzondere dagen....en daar heb je nog weer een 'wat meer afstand gepaste' uiting voor.
Als je voor die kus, die alleen gererevereerd is voor anderen een alternatief hebt...een zeer ultime bijzonder knuffel of 1,2,3 kus met een omhelzing erbij of weet ik wat, dan vind ik het niet koud. Een ándere vorm dus dan bij de mensen waar je wel mee verbonden bent maar niet zó close als met je kinderen/ouders of wie dan ook.
Maar als je die op dezelfde manier knuffelt/bejegend/aanraakt of wat dan ook dan de 2de groep en het misschien alleen wat vaker doet vind ik het wel 'koud'. Ik zou zelfs beledigd zijn als mijn broer i.p.v. alleen mij en mijn ouders op ál zijn bezoek van de eerste dagen (Dat toch meestal de mensen zijn waar je het meest verbonden mee bent, waar je dus een zeer goede band mee hebt) na de bevalling zou staan te wachten, met de tranen in de ogen en de armen gespreid voor dé kus.
Dat degradeerd mij tot niet meer dan die andere mensen....terwijl wij als broer en zus meér hebben dan een goede band, wij zijn ons leven lang al samen, hebben alle goede en slechte tijden samen meegemaakt en daarbij 'past' een ultieme feliciatie....Een andere dus dan de 'rest' toepast.
gr. albana

Altijd

Ik kus mijn kinderen heeeel vaak op de mond, ze zijn 10, 8, 6 en 4, alleen de oudste kwam ons begin dit schooljaar (groep 6) verlegen vertellen dat hij op school liever niet meer gekust wil worden, slik.... Dit haalt hij echter thuis dubbel en dwars in!
Ook neefjes en nichtjes kussen wij gewoon op de mond, ook wel op wang, voorhoofd, nekn etc, maar meestal op de mond.
Ik ken het in mijn omgeving ook niet anders eerlijk gezegt... Mijn ouders krijgen wel de 1,2,3 zoen, maar wij zijn sowieso niet zo aanrakerig met elkaar.
Het zou voor mij heel vreemd voelen mijn kinderen en de neefjes en nichtjes alleen op de wang te kusssen...
gr Naomi

Albana

"Ik zou zelfs beledigd zijn als mijn broer i.p.v. alleen mij en mijn ouders op ál zijn bezoek van de eerste dagen [...] na de bevalling zou staan te wachten, met de tranen in de ogen en de armen gespreid voor dé kus."

Ik zou me dood schrikken als mijn broer zo stond te wachten

Waarschijnlijk kun je je er niets bij voorstellen, maar in onze families staat er werkelijk NIEMAND ooit met tranen in de ogen en/of de armen gespreid.

De kinderen kussen zelf wel op de mond, maar die zijn nog klein en gaan daar vanzelf wel mee ophouden als ze dat niet fijn vinden.

Hart openstellen

Ik voel het heel anders. Ik heb echt het gevoel dat je je hart kan openstellen voor een ander, en dat je van daaruit met die ander contact kan hebben. Met een blik, met woorden, of met lijfelijk contact.

Maar de inborst is voor mij veel bepalender dan de uiting.

Letterlijk in de borst bij de hartstreek.

Dat kan voor anderen weer anders liggen natuurlijk. Ik heb het er met mijn kinderen over gehad, zij kennen twee klasgenootjes (tweeling) die op de mond gekust worden end dat was hun ook opgevallen.

Dat gevoel dat je vanuit het hart verbonden voelt is iets wat je meer of minder kunt voelen en kunt willen voelen. Je kan je hart openstellen. Nou ja, zo voel ik het tenminste. Dus je kan zoenen met of zonder verbondenheid.

Albana

Maar waarom moet je een bepaald soort knuffel/kus exclusief voorbehouden aan bepaalde familie leden? Dat zegt toch niks over gevoel van verbondenheid. Als ik een arm om iemand heen slaan zal ik dan ongetwijfeld wat hechter en intensiever doen bij mijn moeder/kinderen/nichtjes/neefjes/beste vriendinnen dan bij een kennis maar ik ben er niet bewust mee bezig of dit nou een exlclusieve aanraking is of niet.

Zelfs zonder een speciale aanraking/knuffel/zoen kan je prima een gevoel van verbondenheid hebben; dat gaat echt wel dieper dan een oppervlakkige uiting van liefde.