taboes
naar aanleiding van het opgehaalde draadje over luierdragende tieners, misschien is het leuk/zinvol om naar buiten te komen met je taboes? Dingen die je kinderen nog doen, maar die je eigenlijk liever niet vertelt aan andere mensen, uit angst voor negatieve reacties?
Ik zal ermee beginnen: Ik geef mijn zoon van 4 nog borstvoeding. Wie weet er nog zo een?
Ik vind mijn collega's dom
Tja, dat durf ik dus écht niet hardop te zeggen. Ik begrijp niet wat zij niet snappen, ik begrijp niet hoe het kan dat als ik een vragenlijst heb ingevuld en gecontroleerd heb, zij pas bij vraag 2 zijn. Ik begrijp niet waarom ze hun vakgebied niet bijhouden of de verkregen kennis niet toepassen.
Studiedagen zijn een drama, ik hoor werkelijk nooit wat nieuws en ik zit mijn tijd uit.
Ik werk hier overigens hard aan en bij leven en welzijn kan ik over een paar jaar een Master gaan halen. Mijn duo denkt dat ik erg slim ben, ik kan alleen maar denken aan het MAVO-advies dat ik ooit heb gekregen.
Jippox
Maar wat je nu als voorbeeld geeft is toch logisch? Als ik volgend jaar gevraagd wordt naar de scholen van mijn zonen, door iemand van wie ik denk dat kind in groep 6 zit, zal ik daar ook iets over vragen? Natuurlijk niet op een vervelende manier, maar gewoon, uit nieuwsgierigheid. Niet anders dan in de sporten van mijn zonen: oh is jouw zoon vervroegd doorgegaan naar de C, nu begrijp ik je vraag!
Verder is het niet zo dat ik zou zeggen dat het flauwekul is omdat ik het hier minder tegenkom! Ik zeg alleen dat je best kans had dat als je hier je kinderen op school had dat er dan veel minder aan de hand was. Het is natuurlijk altijd een nieuwtje: X heeft een klas overgeslagen, maar niet anders dan Y is blijven zitten!
Taboes
Wat vertel je niet zomaar aan andere mensen:
Een van onze kinderen 'friemelt' graag met een poppetje. Dit al sinds hij een jaar of 5 is (hij is nu 10). Dit houdt in dat hij urenlang met een playmobilpoppetje op de bank kan zitten en dan helemaal in zichzelf gekeerd is. We hebben geprobeerd het in te dammen om dat hij in het begin ook op school zonder poppetje begon te friemelen. En "dat zag er wel autistisch" uit (woorden van de juf). Net als bij andere dingen heeft hij nu dus vaste momenten waarop hij mag friemelen.
Andere kind wappert als hij opgewonden is met zijn handen. Ik deed dat vroeger ook toen ik jong was, maar hij is nu 9 en doet het nog steeds.
Ik laat mijn kinderen teveel computeren op een dag. Het hoge gemiddelde van de Nederlandse kinderen komt bij ons huishouden vandaag.
QED
Probeer het gewoon eens uit.
Ik heb overigens geen idee wat mijn iq is, is nooit op die manier gemeten. Het is wel grappig om te zien hoe gereageerd wordt op een berichtje waarin ik noch over mijn iq iets zei, noch zei dat ik daarover uitspraken doe.
Wat grappig!
Een paar mensen melden hun taboe.
Een paar mensen zeggen dat ze dat eigenlijk geen taboe vinden.
En vervolgens komen er reacties die weer helemaal bevestigen dat iets TOCH een taboe is!
Ok mijn lijstje van wat sommige mensen taboe zouden kunnen vinden:
Borstvoeding ging hier na 4 jaar nog tijdje door
Samenslapen ook.
Ik heb een rijbewijs, maar ik weiger in Nederland auto te rijden.
Ik heb een hoog IQ, maar had geen wiskunde in mijn pakket
Ik ben apetrots op mijn zoon die ook een hoog IQ heeft en die wiskunde als hobby heeft.
Ik geef al 5 jaar zwemles, maar kan eigenlijk niet goed zwemmen.
Ik ben apetrots op mijn dochter, die werkelijk door het zwembad vliegt.
Ik vind mijn kinderen leuker dan andere kinderen.
Ik erger me aan kortzichtigheid, bekrompenheid, onnadenkendheid.
Langvoeden
Lang borstvoeding geven vind ik een enorm taboe, een soort olifant zeg maar. Omdat er mensen zijn die je van incest beschuldigen zou ik het nooit in het openbaar doen en er ook niet over praten, dat deed ik zelfs na 6 maanden niet meer. Hulde aan de dames die wel de moed kunnen opbrengen het taboe te doorbreken!
Vreemde reactie, Nils
Als je het lang geven van borstvoeding in verband gaat brengen met incest dan wordt het wel een taboe.
Ik heb absoluut geen bezwaar tegen mensen die lang borstvoeding geven, al zal het mijn eigen keuze niet zijn. En aan incest heb ik daarbij echt nooit gedacht.
Mijn taboe is, en daar schaam ik me echt voor, dat ik een van mijn kinderen leuker en liever vind dan mijn andere. Echt heel erg vind ik. En het kind dat ik minder leuk vind merkt dit ook af en toe. Ik ontken het dan stellig maar eigenlijk is het dus gewoon waar.
Even geen nick
Dit taboe herken ik. Gek genoeg heeft het krijgen van een 3e kind dit totaal rechtgezet (voor alle drie de kinderen), iets waar ik nog altijd ontzettend blij mee ben. Leestip: "Siblings without rivalry" van Faber & Mazlish. Hierin wordt dit taboe volmondig erkend en vervolgens besproken hoe er mee om te gaan. (onder andere, het boek is verder ook heel nuttig).
Nou
Ik heb ook geen rijbewijs, ik hou niet van feestjes en ga ook niet. Dat valt voor mij niet onder de taboes. Dat insoes rook, dat vind ik wel erg.
Loes
Even geen nick
Misschien iets beter lezen?
Mea Proefrok
Grappig, ik heb ineens een andere nick? 
Ik herken mezelf compleet in jouw omschrijving...
Sanneke*
Roken
Roken is een taboe.
In huis rook je niet meer, in de auto niet, i.v.m. de gifstoffen die achterblijven in de bekleding.
Als je uitgaat is het overal verboden.
Maar als je op straat rookt, kijkt iedereen je raar aan, een vrouw die op straat rookt, dat is aso...
En als je op een stoepje rookt, dan krijg je van die meewarige blikken toegeworpen.
Mijn idee is dan dat ik sociaal doe, ik stoor er niemand mee en toch wordt het maatschappelijk niet geaccepteerd.
Ja, roken is een taboe.
Wat las ik niet goed, Nils
Leg eens uit wat ik niet goed heb gelezen want ik begrijp jouw verhaal echt niet. Ik zie het verband niet tussen incest en lang borstvoeden en snap ook niet hoe je als man kunt zeggen dat je nooit in het openbaar zou voeden.
Asa Torell
Had ik toch een derde kind moeten krijgen?!
Bedankt voor de leestip, ik zal er zeker eens naar gaan kijken. Tips kan ik soms best gebruiken hiervoor.
Tango
Volgens mij Nils een vrouw hoor... 
Tango
Het eerte misverstand is zo uit de wereld: ik ben een vrouw. Nu het tweede: in mijn omgeving is welgeteld een langvoedster die daar ook voor uitkomt en haar peuter in het openbaar voedt. Je wil niet weten hoe daar over gepraat wordt, ook door vrienden die ik behoorlijk hoog heb zitten. Een aantal neemt inderdaad het woord incestieus in de mond. Lees eens verder op andere fora, daar kom je die kwalificatie ook regelmatig tegen. Het verband wordt zeker niet door mij gelegd, ik verzet me daar juist tegen. Mijn taboe is dat ik niet in het openbaar durfde te voeden en er ook niet over sprak. En ik heb respect voor de vrouwen die wel de moed op kunnen brengen dit in het openbaar te doen. Zij zijn degene die dit taboe (hopelijk) kunnen doorbreken. Je kunt me dus verwijten dat ik het lef niet heb openlijk voor langvoeden van eigen kinderen uit te komen, niet dat ik een verband zie tussen langvoeden en incest. Ik hoop dat ik het zo wat duidelijker uitleg.
Als het zelfs op een nieuws website moet komen...
... dan kun je langvoeden wel een officieel taboe noemen, volgens mij.
http://www.nu.nl/opmerkelijk/3591479/vrouw-geeft-vijfjarige-dochter-nog-borstvoeding.html
Borstvoedingssong - testing the outer limits of PBS
http://www.allthelyrics.com/lyrics/loudon_wainwright/rufus_is_a_tit_man-lyrics-219109.html
Loudon Wainwrigth zingt vanaf minuut 3.40 over Rufus toen hij 3 jaar was en borstvoeding kreeg: 'Rufus Is A Tit Man'
"Is this on television?"
dom kind
Ik heb een heel dom kind maar dat mag ik zo niet zeggen: ik moet dat altijd netjes verpakken in termen als hij heeft een achterstand, een laag IQ , hij is tegen zwakbegaafd aan en dat soort dingen. Maar hij is mijn lieve schat en het kan me niet schelen dat hij 'dom'is. Het tegenovergestelde van slim is dom, maar het een mag je zeggen, het andere niet.
slimmer
Ik weet er nog een. En eigenlijk past dit draadje ook helemaal niet meer in deze rubriek
Maar ik voel mij slimmer dan mijn ouders. En ook dan mijn broer. Maar daar heb ik het nooit over, alleen met mijn man.
He Flupke, dat herken ik eigenlijk weer niet. Ik vind mijn gehandicapte kind niet dom. Nog steeds niet. Terwijl hij in feite steeds dommer wordt (staat stil).
Tango
Het gaat vooral over acceptatie en dat het zo gewoon blijkt te zijn, althans volgens dat boek. En dan gaat het natuurlijk wel hoe je er mee om gaat. Bij jou is het me alvast nooit opgevallen in de manier waarop je over je kinderen praat, ik zou zeker niet kunnen zeggen wat je voorkeur is. Je praat liefhebbend en met respect over allebei. Dat lijkt me alvast goed!
nee,
ik zeg niet dat ik hem dom 'vind'; hij is, objectief gezien dom!
Eigenlijk vind ik mensen die geschapen zijn met een hoop intelligentie en die dan weer niks van hun leven maken, veel dommer dan mijn zoon die zich met veel moeite een weg naar boven worstelt. Kijk, en daar ben ik dan weer juist hartstikke trots op!
Flupke
Daar noem je trouwens nog een taboe: minder ambitie,of andere ambities nastreven. Je moet vol ambitie zitten en alles uit je leven halen wat er in zit.
Een topfunctie en het ook nog leuk vinden is het hoogste goed.
Flupke
Aha snap het. Ik vind mijn broer ook veel dommer die denkt dat hij zelf een keuken in elkaar kan timmeren terwijl hij nog nooit een vogelhuisje in elkaar heeft gezet.
Slim
Mijn zus maakte laatst het onderscheid tussen slim en schoolslim. Ik ben best wel intelligent maar in de praktijk merk je daar weinig van. Mijn schoolopleiding heb ik met twee vingers in mijn neus gedaan, en ik ben afgehaakt op het moment dat het echt moeilijk werd. Mijn zus heeft met veel hangen en wurgen het traject LBO, MBO en HBO gedaan, wat in feite natuurlijk veel moeilijker is dan als je fluitend door het VWO huppelt. Bij onze kinderen zien we hetzelfde. Die van mij doen het heel goed op school, maar kunnen soms zo oenig doen, terwijl die van haar heel veel energie moet steken in schoolwerk maar in de algemene dagelijkse dingen zo handig en slim is.
Wat Fio zegt is ook waar. We accepteren alleen maar dat mensen onder hun niveau werken als ze keihard zoeken naar iets anders, of als ze omgevingsfactoren hebben waardoor gebrek aan ambitie gerechtvaardigd is, of als je bijv. je advocatenpraktijk aan de wilgen hangt omdat je een andere grote passie hebt (als in zwerfhondjes redden ofzo).
Dat is ook een taboe: geen passies hebben. Een gebrek aan passies wordt gezien als oppervlakkigheid, en je moet wel iets van diepgang hebben in je leven. Als je passie vingerpoppetjes haken is, is dat weer niet goed, tenzij je ambitieuze plannen hebt om ze wereldwijd aan de man te brengen.
Volgens mij doen veel mensen alleen maar dingen omdat ze denken dat dat door hun omgeving van hen wordt verwacht, niet omdat ze het zelf nu zo graag willen.
ambities
dat vind ik wel een goeie! Ik word soms zo moe van iedereen met ambities. Maar ik zie het weer niet als een taboe eigenlijk. De mensen om me heen vinden het heel begrijpelijk als je zegt dat je geen 'echte' baan hebt omdat je geen zin hebt om 4 dagen in de week op een min. reisafstand van 1,5 uur te gaan werken.
Oja, en ik peuter ook in mijn neus, en ik eet m'n snotjes op
Katniss
Dat vind ik een goeie, slim en schoolslim. Mijn dochter mag naar het VWO, buurmeisje naar het BBL. Toch is buurmeisje veel pienterder in het dagelijks leven dan dochter.
En over ambities
Ik heb ook geen ambities. Ik ben tbm en daar ben ik heel tevreden mee.
Mijn man is heel erg opgevoed met het moeten presteren en daar heeft hij nu nog last van. Ondanks dat hij erg tevreden is met zijn baan kijkt hij toch steeds stiekum naar wat anderen meer hebben.
Maar na 15 jaar met mij begint hij het inmiddels te leren.
schoolslim
En een volgend taboe: juist erg slimme kinderen zijn soms weer helemaal niet schoolslim. En daar wordt weer helemaal niets van gesnapt. Het is helemaal niet zo dat de slimmere kinderen het best scoren, juist niet. Maar een boel mensen (getuige dit draadje ook weer) menen dat dan per definitie andere problemen meespelen. Dat je te slim kunt zijn om mee te kunnen komen op school bestaat gewoon niet, maar ik kom het toch wel heel veel tegen.
Tuurlijk is dat afhankelijk van school, leerkrachten enz enz maar ik heb het idee dat veel maatregelen om talent een kans te geven doorgaans vooral voor de net wat slimmere kinderen meer kansen geeft.
Thuis kan ik dit ook mooi zien, zoon is eigenlijk te slim voor school, dochter, die hooggemiddeld zit qua intelligentie, althans volgens mijn natte-vinger-werk want getest is ze nooit en daar is ook geen reden toe, doet het enorm goed op school. Niet alleen maar A's, maar wel veel en vooral is ze over het algemeen blij op school, zeker nu ze pluswerk mag doen. (voor zoon was het pluswerk saai, dat mag helemaal niet!!) Kijk, niet alleen zit dochter prima op school maar dochter geeft ook school het gevoel dat ze het prima doen. Bij zoon voelde iedereen zich machteloos. Daar komt een kind van in een spiraal terecht, dochter kan eigenlijk niet meer stuk. Ik zie ook dat ze makkelijk zaken oppikt, maar tegelijkertijd ook wel inspanning soms moet leveren, en dat doet haar goed en daar ontwikkelt ze vaardigheden van. Zoon stond compleet stil op school.
En karakter speelt hierin zeker een rol (maar zou niet mee mogen spelen in het aantal kansen in een schoolcarrière!) Dat dochters karakter zich ook steeds beter plooit naar een schoolwereld toe, (want ze is immers kind en dús in ontwikkeling, wordt opgevoed niet alleen door ons ouders maar ook door school) vind ik eigenlijk niet gek. Ook niet zo gek dat bij zoon het tegenovergestelde gebeurde.
Brit, 'erg slim'
Bedoel je met 'erg slim' een heel erg hoog iq? Dat is inderdaad ook een vorm van slimheid, maar ik denk bij 'erg slim' ook (juist) aan iemand die zijn intelligentie op de juiste manier weet in te zetten. Je hebt er 'niet zoveel aan' als je een genie bent maar er verder niemand is die je begrijpt. Dan zou je eigenlijk op zoek moeten naar een omgeving waar je geleerd wordt om die hoge intelligentie om te zetten in iets constructiefs.
