Stop Jo Frost!

Astrid

1. ik vind het dan wel apart dat je zo'n opruiende link plaatst als je zelf niet zo goed weet waar het over gaat. Soort meeschreeuwen in een demonstratie waarvan je niets weet.

Misschien had jij dan even moeten lezen wat ik erboven schreef in het eerste bericht. Ik ben gewoon blij met een tegengeluid. Ik weet wie Jo Frost is en wat haar aanpak is. Bovendien maakt het niet wezenlijk uit of er Nederlandse gezinnen of Amerikaanse / Engelse gezinnen te zien zijn. Ik had 10 jaar geleden wel zo'n tegengeluid willen laten horen, toen ik in mijn werk aan het puzzelen was op een goede, passende aanpak, terwijl mensen door 'the Nanny' de indruk kregen dat het 'gewoon' een kwestie was van laten zien wie er de baas is en je poot stijf houden, door je knieën zakken, stickers en strafkrukjes. Maar zoals ik al zei, zo'n actie past niet zo bij mij.

Je opmerkingen bij 2, 3 en 4 laten mij vooral zien dat jij er geen probleem mee hebt dat de belangen van kinderen en hun ouders ondergeschikt worden gemaakt aan een televisieformat. Ik heb daar wel problemen mee.  

Triple P

Wat Jo doet is toch weinig anders dan het Triple P wat we volgens alle opvoedcentra moeten toepassen?

Mirreke, Sarah en MamavanSenH

Bedankt voor jullie positieve reactie!

Oh en Sarah, onze werkwijze was veel uitgebreider dan ik hier beschreef en de training maakte deel uit van een veel bredere behandeling. Maar de oudertraining bestond inderdaad voor een deel uit een aantal eenvoudige manieren om gedrag te beïnvloeden. Belangrijk doel hierbij was vooral dat ouders weer konden ervaren dát ze inderdaad invloed op het gedrag van hun kind hadden.

Zoals ik al zei...

Het is bij het CJG ook vaak nogal treurig gesteld met het maatwerk. Triple P is ook niet mijn kopje thee. Maar dat iets anders niet best is, maakt toch nog niet dat Jo Frost ok is.

De werkwijze van Jo Frost, maar dan zonder tv en (als we dan toch aan het wensdenken zijn) wat mij betreft met een wat uitgebreider repertoire, meer maatwerk en ruimte voor de visie van de ouders. Beetje kostbaar.

Nee, het was gewoon een vraag

Ik doe geen Triple P, maar ik vroeg me af of Jo dat wel doet? Ik doe meer Gordon met een vleugje Kohn, maar 'mijn' opvoedondersteuner vindt dat dus maar slap.

Katniss

Oh sorrie, ik was een beetje op dreef, geloof ik.
Jo Frost en Triple P hebben inderdaad nogal wat van elkaar weg,.

Emma

Mijn punten waren om uit te leggen wat er in zo'n programma kan lijken te gebeuren en wat er daadwerkelijk is gebeurd.
Dit als reactie op jouw tweede bericht waarin je schrijft:
"Allereerst moet ik meteen bekennen dat ik niet echt goed weet waar ik over praat. Ik heb namelijk zo’n enorme aversie tegen het programma, dat ik er nog bijna nooit naar gekeken heb. Vijf keer misschien."

Ik snap niet dat je na 5 keer kijken 1. niet weet waar je over praat en 2. als je niet weet waar je over praat dan zo'n artikel plaatst. Jouw conclusie zegt dan weer meer waarop jij mijn posting leest als dat jij daadwerkelijk snapt wat ik vind of bedoel.

kom je weer

Met dat strafstoeltje... die hele club zeurt vootal over het strafstoeltje wat ik dus nog steeds niet gezien heb en juist niet over tvpunt wat ik nu weer het grootste probleem vind. Verder wat is er mis met stickers/belonen?

Emmawee

Mijn zegen heb je ook voor je stukje(s).

Barvaux: als het werk werkt het, met stickers/belonen. Hier werkte het niet echt (geprobeerd bij zindelijk worden ooit). Ik vind het ook een beetje dresseren eigenlijk. De grootste beloning is dat een kind het leert (bv zindelijkheid), dat trotse gevoel is meer waard dan een cadeautje.
Maar ja, welke ouder zet het niet in (als je even je huiswerk doet mag je straks op de ipad)? Het is wel lekker makkelijk

geloven jullie

dat nou echt? Dat Jo even wat trucjes komt introduceren en dat grote problemen dan wel even opgelost zijn? Dat bestaat toch gewoon niet?!
Ik zou de echte verhalen wel eens willen horen. Maar die zal ik nooit horen. Mensen zullen nooit toegeven dat het toch geen succes was, als het offer zo groot was. (Op tv komen)

Dat sommige mensen graag op tv komen, daar heb ik geen enkele moeite mee. Moet iedereen helemaal zelf weten. We hebben het hier echter wel over kinderen, die dit absoluut niet kunnen overzien. Ik vind het schandalig dat we dit oke, zelfs geweldig vinden, dat ze zo op tv komen.

zulke programma's

vind ik allemaal genant, ook die waarin mensen aan zichzelf laten sleutelen of waarin mensen met de tv erbij afvallen, of 'mijn man is klusser', of zo'n programma waar die kale kok komt vertellen dat het restaurant vies en uit de tijd is. Mensen worden geholpen als ze hun privacy opgeven waar anderen van kunnen smullen. Dat het over de rug van kwetsbare personen zoals kinderen gaat, vind ik ook ver gaan. Maar dat had ik al eens gezegd, dat ik dit soort programma's puur leedvermaak vind. En soms is zo'n programma zó erg, dat ik denk dat het in scene wordt gezet. Vader wordt geïnstrueerd om voor de camera toch nog even heel duidelijk toe te geven aan het gejengel van de kinderen, of er wordt buiten beeld even een kind geknepen zodat we een krijsend kind in beeld hebben. Nouja, bij wijze van spreken dan.

maatwerk

Opvoeden is altijd maatwerk, voor ieder kind weer. Soms hebben ouders even een inzicht van buiten nodig om in te zien dat die opvoeding die zij voorstaan en waar ze al dan niet bewust voor gekozen hebben, niet de aanpak is die bij de persoon van hun kind past. Ik weet inmiddels precies welke aanpak goed werkt bij mijn zoon en welke niet, en dat is totaal anders dan ik me voorgesteld had voor zijn geboorte. Hij is gewoon ik niet, en heeft andere behoeften. Had daar ook een inzichtje van buitenaf voor nodig ooit, en verder veel vallen en opstaan. Toch zou ik er voor waken om nu wie dan ook te adviseren onze aanpak te volgen, ik weet heel zeker dat die nl niet voor ieder kind goed is (voor mijzelf als kind zou het een ramp geweest zijn).

Jo jeeft dit draadje ontdekt

Volgens mij heeft Jo dit draadje ontdekt en legt ze nu uit aan een gezin wat ze nou precies bedoelt en waar de time out voor bedoeld is.

O ja

Het is weer tijd voor een uitzending.

Kijk maar niet

Ik heb zo'n medelijden met die kinderen. Er wordt continu naar ze gesnauwd en ze krijgen de hele tijd straf

Ja niet goed

Je zou willen dat de stiefmoeder gewoon eens vroeg: hoe kom jij nou zo boos? Is er iets vervelends gebeurt? Wil je het mij vertellen wat er gebeurt is? Was het in de klas? Enzovoort.
In plaats van meteen een waarschuwing en dan een timeout op de gang omdat kind met haar tas tegen de lantaarnpaal mept.
Ze kan beter leren even te bespreken wat haar dwars zit dan zo uit te halen.
Kan ook best dat ze honger of dorst heeft, dat wil hier ook nog weleens, zelfs op de huidige leeftijden een trigger zijn. Die ze nu gelukkig zelf herkennen.

Emptybox

Goed idee om vooraf op een paar lege kaartjes in te vullen waar je het over wilt hebben.
Maar goed, zoon kijkt even mee en denkt meteen dat het misschien wel wat teveel gevraagd is om gesprekjes te houden aan tafel.
Je kijkt natuurlijk hoe het land bij de kinderen.
Maar Jo heeft gelijk, dat getoeter over het leegeten van je bord is hinderlijk en contraproductief.
Ik vind wel dat ze hiermee echt wat aanreikt. Zo kun je er ook naar kijken. Je pikt de goede ideeen eruit.

nou annej

Jo was het eens met de time-out na het tassenincident maar dat kwam omdat ze haar broodtrommel had stukgeslagen.

Verder: nog nooit iemand meegemaakt die zo gefixeerd is op dat eten en alles er om heen. Geen handjes boven tafel, niet met volle mond praten, altijd goed kauwen en hoe eet ze zelf: met vork rechts en lepel links!

Komt vast wel goed met dit gezin maar jammer dat die kinderen van ene in de andere liefdeloze situatie kwamen.

Die broodtrommel vond ik ook geen reden voor een time-out

Jo zei eerst terecht: laat haar boos zijn en slaan met haar tas, zolang ze niemand raakt. Ik vond het vreemd dat ze de time-out terecht vond, toen bleek dat de lunchtrommel stuk was. Een kind van 5 slaat niet expres de trommel kapot als ze met haar tas slaat. Dat heet niet nadenken.... En dat mag als je 5 bent.
Het kan ook nog door een cultureel verschil komen. In sommige landen hebben kinderen een lunchbox, zo groot als een tas. Tja, daar ga je inderdaad niet mee tegen een lantaarnpaal slaan. Die gaat kapot.

Ik vond het jammer dat Jo de moeder niet adviseerde om te vragen of er wat gebeurd was op school. Of gewoon: waarom was je zo boos?

Jo schrok ook!

Volgens mij schrok Jo zelf enorm van de manier waarop deze ouders time-out gebruikten.

Dit soort gedragstherapeutische technieken moet je heel precies toepassen (op het goede moment, voor de juiste aanleiding, en precies volgens het boekje), anders werken ze niet of kunnen ze schadelijk zijn.

Dus inderdaad een reden om je vraagtekens te zetten bij dit soort programma's. Ouders moeten een time-out goed uitgelegd krijgen
(specifiek gericht op hun situatie en kun kind), kunnen oefenen, en hun ervaringen kunnen bespreken met een deskundige. Anders maar liever geen time-out.

Enerzijds is dit gezin zeker geholpen, anderzijds zijn ze wel allemaal op tv geweest op hun slechtste momenten, en dat heeft hun hele omgeving natuurlijk gezien. Ik zie dat deze ouders enorm hun best doen, maar als mijn kind bij hun dochter in de klas zat, zou ik toch liever niet willen dat mijn dochter daar ging eten.....

Dihanne

Bij mijn CJG

werkt gewoon een goede orthopedagoog die maatwerk biedt waar mensen veel aan hebben. Maar is er ook veel ruimte voor uitwisseling tussen ouders net als hier ongeveer.. Maar helaas is dat nog steeds een uitzondering.

Mijk

nee moni

Ik heb het net zitten kijken: Jo zei dat ze een time-out moet alleen als ze iemand pijn doet OF iets stuk maakt. Toen moeder zei dat de broodtrommel stuk was zei Jo resoluut dat ze dan time-out verdiende.

Vond ik ook apart

Wij weten nu natuurlijk niet hoe de moeder het precies vertelde. Jo zei dat als een kind iemand expres pijn doet of iets kapot maakt dat ze aan time out verdiende. Daarop zei de moeder dat ze haar broodtrommel had kapot gemaakt. Misschien dacht Jo dat ze dat expres gedaan had. Ik miste ook het stuk na school dat moeder vroeg hoe het op school was. En ik had die tas gewoon afgepakt. Sterker nog mijn kinderen beschouwen mij als de lopende kapstok als ze uit school komen. Ik weet het niet. Ik weet wel dat ik dit echt naar om te zien vond. Die moeder stond onder de stress volgens mij en zat overal op te letten bij de kinderen. Dat eten aan tafel was echt belachelijk. Jo vond ook dat ze daar niet eerlijk in was. Het kostte de moeder vreselijk veel moeite om niet continu te snauwen. Deze ouders waren vooral bezig met hoe hoort het, hoe moeten de kinderen zich gedragen in huis en buitenshuis etc.

Kwam het trouwens goed? Ik had het na het tassen incident wel gezien. Arme kinderen.

Ik heb hetzelfde gehoord

Moeder zei: lunchbox
De vertaling was: broodtrommel
Een lunchbox kan ook zo'n groot geval zijn met een handvat. Daarmee kun je tegen lantaarnpalen slaan.
Thuis een time-out geven als je thuis achter komt dat iets stuk is gegaan, vind ik mosterd na de maaltijd.

Uit pure verveling

hebben we weer eens naar Jo Frost gekeken. Er was weinig anders op tv.

Wat ik mij ten eerste afvroeg was, of het 'stop Jo Frost'-gedoe is ontstaan omdat ze in Nederland praktizeerde. Kom niet aan onze Hollandse kinderen, want dat is ánders...'. Zoiets.

Het strafstoeltje werd toegepast en ik had ook de indruk dat Jo onaangenaam getroffen was door de verkeerde uitleg van het stoeltje. Ik weet niet of je dit type programma de schuld moet geven van hoe ouders bepaalde zaken voor zichzelf uitleggen. Dan kun je alle opvoedboeken ook wel in de vuurkorf gooien, want overal worden tips gegeven die onzekere ouders uitproberen. Ik heb die boeken op een gegeven moment naast mij neergelegd. Niet omdat ik opeens het licht gezien had en het zo fantastisch deed, maar mijn conclusie was wel dat je het uiteindelijk zelf moet doen op een manier die bij je past. Vanuit een boek opvoeden of blind adviezen gericht op ándere mensen opvolgen kan niet de bedoeling zijn. Je verdiepen in het fenomeen kind lijkt mij veel belangrijker.

Mijn indruk van de (stief-)moeder was dat ze in een soort perfectiekramp geschoten is toen ze de zorg over de stiefkinderen kreeg. Ze had nog geen ervaring met kinderen, vanuit die niet-ervaring had ze het gevoel dat het op een bepaalde manier hoorde, haar man had misschien het gevoel dat hij de invloeden van zijn ex de kop in moest drukken door streng en duidelijk te reageren naar de kinderen, even vergetend dat er ook nog zoiets is als dat het fijn moest zijn om vader te zijn en een vader te hebben. (Dit vulde ik maar even zelf in.) Kortom, een en al kramp. Voor dit gezin is het goed dat er hulp geboden werd. Of dat nou Jo Frost moest zijn of iemand anders, maakt niet zoveel uit. Het patroon waarin ze zaten is doorbroken, hopelijk vallen ze er niet volledig in terug. Dat ze daarbij op tv zijn gekomen, is hun eigen verantwoordelijkheid. Ik ben ook twee keer op tv geweest, ik had alle ruimte om nee te zeggen.

gezien

Jee wat ongelofelijk verdrietig.
Vond het vooral zo pijnlijk om te zien hoe de kindjes smachten naar liefde, en zich helemaal vastklampten aan de volwassenen toen die lief deden. Maar natuurlijk heel voorzichtig, want bang.
Volgens mij deed vader harstikke zijn best, voor de komst van Jo proberend krampachtig de tips van Jo op te volgen en daarna ook, leek hem goed af te gaan. Moeder vond ik het prototype van een boze stiefmoeder.
Vast zelf ook niet zo blij (vond haar op het eind ook niet blij uitzien dus heb eigenlijk slechte hoop) maar jee wat een ellende voor die kinderen. Net gekooide vogeltjes.