Schoolkinderen minder fit

Onzin

Het is natuurlijk wel leuk (voor mij) dat besloten is dat de WHR belangrijker lijkt te zijn dan BMI. Mijn BMI is namelijk te hoog, terwijl mijn WHR het best goed doet.

Ik heb vriendinnen die een geweldig BMI hebben, maar wiens taille tegen de 90 cm zit. Het uitgangspunt is dat appeltjesvet slechter voor je is dan perenvet, maar iedereen weet dat je verdraaid weinig invloed uit kunt oefenen op je model.
Het voordeel van slank zijn bij een appeltjesmiddel is dat er daar gewoon weinig tot geen vet kan zitten.

Daarom dit leuke stukje. Trinny & Susannah onderscheiden 12 lichaamsvormen en stellen dat je ongeacht je gewicht een van deze basisvormen hebt. http://www.dailymail.co.uk/femail/article-488236/Trinny-Susannah-reveal-12-womens-body-types--you.html

Dit heeft overigens geheel NIETS meer te maken met sportende kinderen.

Tihama

Ingridt

Toch ben ik teruggezakt van wat heel vroeger maat 38, of soms zelfs 40 heette, naar 36.

HA! Dat verklaart waarom ik nog steeds in maat 40 pas

Emma

Ik zat er vanmiddag nog eens over na te denken en ik heb soms ook vooroordelen. Ik zou bijna zeggen 'uiteraard'. Wie niet, ook als ben je nog zo sociaal en braaf.
Waar ik me denk ik zo druk om maak in dit geval is dat ik de indruk heb dat jij de lat wat eten betreft behoorlijk hoog legt. Zo hoog dat andere mensen het al snel verkeerd doen in jouw ogen. Ik vind het knap dat jij die lat zo hoog kunt leggen, maar een ander doet het nog niet verkeerd als hij of zij de lat wat lager legt.
Misschien heb ik er nu wel genoeg over gezegd, het is niet de bedoeling om hier meer van te maken dan het is. Iedereen mag denken wat hij wil tenslotte.

Maar (kaaskopje/emma)

als ik uit overtuiging elke dag de goedkoopste huismerk Lidl blikken groente op tafel zou zetten, omdat ik het goed genoeg vind, en liever 80 % van mijn inkomen aan goede doelen zou geven (om maar eens een zijstraat te noemen)...dan zou het me inderdaad geen reet interesseren wat iedereen van me denkt. Dan is het een eitje om boven de blikken (hahaha!) of gedachten van je omgeving uit te stijgen

Maar als ik idd zou moeten rondkomen van 40 euro per week, en nergens geld voor zou hebben, dan zou ik me veel sneller lullig voelen over mijn situatie. Dat ik mijn kinderen niet kan 'geven' wat andere kindern misschien 'zomaar' in hun schoot geworpen krijgen: 2 sportclubjes & muziek, verre vakanties en gezond, vers en gevarieerd eten. En als je dan het idee hebt dat mensen jou op basis van je boodschappenkarretje wegzetten als dubieus type...word je niet blij van. Als je echt op of onder het minimum leeft heb je gewoon niet zoveel te kiezen.

Dus, ja, dat snap ik.

Ingrid

Sorrie hoor

Even meta: Wat een wazig en hakketakkerig draadje is dit geworden! Gebeurt wel vaak he, als het over eten gaat... maar daar ging het toch niet over?

On topic: Ik ben heel blij met meer aandacht voor bewegen en minder voor eten in het hele overwichtverhaal.
Trouwens, even in de trotse moeder modus: Stoffer van 7 fietste dit weekend gewoon 14 km van L naar N, onderbroken door 3 kwartier zwemles in O. En de
volgende dag weer terug.
Buiten dat, heb ik erg veel moeite om Stoffer buiten te laten spelen. Gamen, tekenen, lezen, t.v. kijken, lego-en zijn zijn favoriete bezigheden. Buiten zijn vliegen en bijen en soms kinderen waar hij geen zin in heeft. Op een sport wil hij niet. Meer mensen met 'binnenkinderen'? Hoe erg is het? Moeten ze verplicht naar buiten? Hoe krijgen jullie ze in beweging?
Groeten, Maw.

Ingrid

Dat bedoel ik ja