Overlast van kinderen in verhouding tot opvoedingsstijl
Heel opvallend: eerst was er een duidelijke tendens; Kinderen moeten meer ruimte krijgen, mogen niet beperkt worden in hun vrijheid, want oh wee als je ze in hun ontwikkeling beperkt. Tegenwoordig hoor je steeds meer klachten dat kinderen vaak en veel schreeuwen en krijsen op speeltuinen en zie en hoor je langzamerhand dat het steeds vaker voorkomt dat kinderen op bepaalde plekken of feesten o.i.d. helemaal niet of beperkt worden toegestaan. Lees je door over argumenten daarvoor dan is de reden toch dat er overlast ervaren wordt van kinderen. Of van ouders die hun kinderen niet corrigeren: net hoe je het bekijkt...
Waar zijn we door geschoten?
Zien jullie dit ook? Wat vinden jullie daarvan?
Ginevra schreef op 18-08-2024 om 07:48:Iedereen zal zijn eigen uitzondering wel hebben ja maar mijn kind is heel anders, maar de grote aantallen vind ik niet bepaald uitwijzen dat de Nederlandse aanpak superieur is aan alle andere.
Vind jij jezelf de uitzondering op wat je schrijft of heb je het ook over jezelf? Ik vind het altijd vrij gek als Nederlanders zo afgeven op 'de Nederlander'. Op de een of andere manier bedoelen ze dan nooit zichzelf ermee.
MMcGonagall schreef op 16-08-2024 om 22:55:
[..]
Mijn oudste was ook zo’n kind. Al toen ze 2 was zei ze dingen als ‘waarom mag jij alles voor mij bepalen en ik niet voor jou?’ Dat vonden we toen reuze slim en grappig. Het voerde wel ver want als ze bijv kleren niet zelf had gekozen, deed ze ze echt niet aan. Ze ging ook niet gillen of schoppen, behalve als ik haar toch dwong om zo’n vest aan te doen. Ging ze gillend onder haar bed liggen
Oplossing was om haar dan inderdaad maar zeggenschap te geven over haar garderobe en wat ze aan deed. Toen was ze dus 2, maar debatteerde alsof ze 5 was. Vooral binnenshuis overigens. Op school was ze een ster in aangepast gedrag en juffen hebben wel gezegd dat ze van haar wel 30 kinderen in de klas konden hebben.
Mooiste uitspraak van mijn kleuter: ik bepaal mijn eigen leven. 
Verder totaal geen 'lastig' kind ofzo hoor, maar dus wel een hele duidelijke eigen mening...
Gisteren in de zandbak (van een groot park, dus ze waren er echt niet zonder begeleiding) heb ik me trouwens zitten ergeren aan 2 jochies die maar met zand bleven gooien en me ook totaal bleven negeren als ik er wat van probeerde te zeggen. Ouders zaten ongetwijfeld ergens in de buurt, maar reageerden dus ook totaal nergens op. Heel bijzonder vind ik dat.
Ginevra schreef op 18-08-2024 om 07:48:
Alle individuele gevallen en diagnoses en IADH-kinderen ten spijt, blijf ik het bijzonder vinden dat Nederlanders en Nederlandse kinderen door de bank genomen zo luidruchtig zijn en dat daar kennelijk niks aan te doen is, terwijl dat in andere landen door de bank genomen een stuk minder is.
Kennelijk lukt het in andere landen wel om kinderen iets meer zelfbeheersing bij te brengen. En dan nemen we hier aan dat dat wel moet komen door drillen en lijfstraffen, en dat die kinderen later allemaal ongelukkig zijn door hun ellendige jeugd.
Toch loopt de Nederlandse jongeren GGZ vol met enorme wachtlijsten, Nederlandse jongeren hebben massaal psychische problemen. Dus zo enorm gelukkig zijn ze nou ook weer niet. Misschien dat al dat onderhandelen en luisteren en op het kind aangepaste maatwerk ze mentaal wat minder weerbaar maakt.
Iedereen zal zijn eigen uitzondering wel hebben ja maar mijn kind is heel anders, maar de grote aantallen vind ik niet bepaald uitwijzen dat de Nederlandse aanpak superieur is aan alle andere.
Ik heb geen idee of Nederlanders en Nederlandse kinderen perse luidruchtiger zijn dan andere kinderen. De een geeft aan dat zo te ervaren bv op vakantie, terwijl een ander het niet herkent dus ja, wie heeft daarin gelijk? Persoonlijk denk ik ook dat de factor meespeelt in hoeverre je er op zit te letten en je je er aan ergert. Spreek je de door mij eerder genoemde buurvrouw, dan zal ze je vertellen hoe erg het wel niet is bij haar in de straat met al die gillende kinderen. Dat is echter niet de realiteit; spreek je een ander uit dezelfde straat krijg je een ander verhaal te horen. Maar mensen die overal op zitten te letten en zich snel ergeren trekken zaken ook snel in het extreme is mijn ervaring.
Ik kom geregeld in een bepaald deel van Frankrijk waar wij vrienden hebben wonen. Ondanks dat daar lijfstraffen sinds 2018 per wet verboden zijn, gebeurt dat daar nog veel als onderdeel van de opvoeding. Net zoals dat ik menigmaal ouders hun kind compleet heb zien uitkafferen bv in de supermarkt. Is de Nederlandse aanpak superieur? Nee zeker niet. Maar die manier van opvoeden vind ik ook niet meer passend. Nederlandse kinderen behoren nog steeds tot de gelukkigste ter wereld dus zo slecht doen we het nou ook weer niet.
Diyer schreef op 17-08-2024 om 23:39:
[..]
Als je ook niet de rest van je gezin de pineut wil laten zijn, kan je dit best als middel inzetten, ook al vind heel pedagogisch Nederland van niet. Misschien, heel misschien moeten we de opvoedtrends die elk decenium weer van inzicht wisselen gewoon eens opzij gooien en de opvoedindustrie de plek geven die het verdient: goed om ter harte te nemen, maar verder ook gewoon ons gezond verstand gebruiken. Want oh wat is elke ouder onderhand bang het niet volgens de laatste inzichten te doen. Ik zeg, kies vooral wat werkt. Het ene inzicht doet het misschien goed bij de een en de ander heeft wat anders nodig. En soms heeft een gezin baat bij een eigen aanpak die ook daadwerkelijk praktisch uitvoerbaar is.
Ondanks alle opvoedadviezen ten spijt, hebben we meer kinderen dan ooit met diagnoses en speciale aanpakken. Zoveel diagnoses dat je je zelfs kunt afvragen of het neurotypische kind wel bestaat. Feit is dat bijzonder zijn tegenwoordig niet meer bijzonder is en niet bijzonder zijn haast bijzonder is. Dus wie moet nu volgens welke richtlijn benaderd worden? Ik ben confuus hoor.
Doe mij dus maar voorspelbaarheid. En je hoeft niet te reageren op mijn voorstel alsof ik voorstel om jouw kind zonder eten naar bed te sturen.
Soms zul je wel iets uit moeten stellen, wil je het niet voor iedereen bederven of moet je nu eenmaal weg. Dat is ook een feit van het leven waar mensen mee moeten leren omgaan. Kun je daar met 5 jaar prima mee beginnen als het niet anders kan.
Dit is geen nieuw opvoedinzicht, dit leerde ik ruim 20 jaar geleden al tijdens mijn studie. Hoewel elk mens dit idd met logisch nadenken ook kan bedenken.
@Nicole123
Stop met reageren op Nigella. Ze blijft zoeken naar zaken waar ze jou op kan aanvallen.
Je doet het goed zoals je het doet en daar hoeft niemand een oordeel over te hebben. Dat er hier wel mensen opduiken die denken dat ze de wijsheid in pacht hebben en steeds adviseren op basis van oordelen is heel jammer. Het is geen open en eerlijk gesprek meer. Ik stop ermee.
Ginevra schreef op 18-08-2024 om 07:48:
En dan nemen we hier aan dat dat wel moet komen door drillen en lijfstraffen, en dat die kinderen later allemaal ongelukkig zijn door hun ellendige jeugd.
Toch loopt de Nederlandse jongeren GGZ vol met enorme wachtlijsten, Nederlandse jongeren hebben massaal psychische problemen.
Of Nederlandse jongeren durven eerder over problemen te praten en naar de GGZ te stappen dan jongeren in andere landen, die meer een 'dril opvoeding' hebben gehad.
https://www.zelfmoord1813.be/feiten-en-cijfers/cijfers-over-su%C3%AFcide-en-su%C3%AFcidepogingen/vergelijking-cijfers-vlaanderen-europa
- De Vlaamse (en bij uitbreiding Belgische) zelfmoordcijfers inderdaad jongeren zijn dus hoog ten opzichte van de Europese landen, en in het bijzonder ten opzichte van Nederland. Het beperkte onderzoek dat in dit verband gebeurde, geeft als verklaringen dat het taboe op het zoeken van psychische hulp in Vlaanderen een stuk groter is dan in Nederland, en dat de geestelijke gezondheidszorg in Nederland toegankelijker is dan in Vlaanderen (Reynders et al., 2011). Bijkomend bleek ook uit een vergelijkend onderzoek tussen Vlaamse en Nederlandse jongeren dat Vlaamse jongeren minder efficiënt problemen kunnen oplossen dan hun Nederlandse leeftijdsgenoten en minder communiceren over hun problemen met volwassen (Portzky et al., 2008). Attitudes ten aanzien van het zoeken van psychische hulp, probleemoplossend gedrag en communicatie lijken dus mogelijke verklaringen te zijn voor de hogere cijfers in Vlaanderen maar verder onderzoek is nodig om de hogere cijfers in Vlaanderen te verklaren.
Bakblik schreef op 18-08-2024 om 08:56:
@Nicole123
Stop met reageren op Nigella. Ze blijft zoeken naar zaken waar ze jou op kan aanvallen.
Je doet het goed zoals je het doet en daar hoeft niemand een oordeel over te hebben. Dat er hier wel mensen opduiken die denken dat ze de wijsheid in pacht hebben en steeds adviseren op basis van oordelen is heel jammer. Het is geen open en eerlijk gesprek meer. Ik stop ermee.
Ja, je hebt gelijk.
Niemand hier zegt trouwens dat de Nederlandse opvoeding superieur is, wel dat elke ouder op zijn of haar manier zijn best doet. In het buitenland ook neem ik aan.
Bakblik schreef op 18-08-2024 om 08:56:
@Nicole123
Stop met reageren op Nigella. Ze blijft zoeken naar zaken waar ze jou op kan aanvallen.
Je doet het goed zoals je het doet en daar hoeft niemand een oordeel over te hebben. Dat er hier wel mensen opduiken die denken dat ze de wijsheid in pacht hebben en steeds adviseren op basis van oordelen is heel jammer. Het is geen open en eerlijk gesprek meer. Ik stop ermee.
Nigella was al afgehaakt. Diyer heeft het overgenomen.
Nog een post van mij nu.
Mijn jongste heeft zijn bijbaan in de kinderentertainment opgezegd. Niet vanwege de stampvoetende kleuters met een driftbui maar vanwege de vele vele ouders die zich niet weten te gedragen als hun torenhoge verwachtingen van het uitstapje niet uitkomen. Ouders die niet met de teleurstelling om kunnen gaan als een attractie gesloten blijkt vanwege veiligheidsredenen en dan maar het personeel van staan uitkafferen dat de "draaimolen" wel open moet, omdat zij aan hun kind beloofd hadden dat ze daar samen in zouden gaan. Willen niet horen dat de veiligheid van de kinderen in het geding is vanwege mogelijke kortsluiting nu het in de nacht zo vreselijk geregend heeft.
Ouders die schelden en tieren om elk ding dat niet 200% voldoet aan hun hooggespannen verwachtingen.
Zoon zei tegen mij: mam niet om de kinderen hoor, die kunnen er niks aan doen dat ze weleens boos zijn, ze zien geen goede voorbeelden met zulke ouders. Maar dat volwassen mensen zo hun bek open trekken en mij helemaal verrot schelden als ik de regels van het park én de wet naleef daar kan ik niet meer tegen.
Ik heb hem onder de douche gestuurd om de stukjes augurk en tomaat uit zijn haar te wassen (hij had een broodje hamburger teruggekopt) met de belofte dat we daarna dan samen zouden kijken naar een nette ontslagbrief.
Dus ach er is nog een hoop opvoedwerk te doen. Ook sommige ouders hebben nog tips en misschien zelfs wel een cursus nodig: Hoe gedrag ik mij in het openbaar.
Ginevra schreef op 18-08-2024 om 07:48:
Alle individuele gevallen en diagnoses en IADH-kinderen ten spijt, blijf ik het bijzonder vinden dat Nederlanders en Nederlandse kinderen door de bank genomen zo luidruchtig zijn en dat daar kennelijk niks aan te doen is, terwijl dat in andere landen door de bank genomen een stuk minder is.
Kennelijk lukt het in andere landen wel om kinderen iets meer zelfbeheersing bij te brengen. En dan nemen we hier aan dat dat wel moet komen door drillen en lijfstraffen, en dat die kinderen later allemaal ongelukkig zijn door hun ellendige jeugd.
Toch loopt de Nederlandse jongeren GGZ vol met enorme wachtlijsten, Nederlandse jongeren hebben massaal psychische problemen. Dus zo enorm gelukkig zijn ze nou ook weer niet. Misschien dat al dat onderhandelen en luisteren en op het kind aangepaste maatwerk ze mentaal wat minder weerbaar maakt.
Iedereen zal zijn eigen uitzondering wel hebben ja maar mijn kind is heel anders, maar de grote aantallen vind ik niet bepaald uitwijzen dat de Nederlandse aanpak superieur is aan alle andere.
ik sluit me in 1 adem aan bij je post. Jij weet het alleen een stuk minder irritant te brengen dan ik 
Bakblik schreef op 18-08-2024 om 10:11:
Nog een post van mij nu.
Mijn jongste heeft zijn bijbaan in de kinderentertainment opgezegd. Niet vanwege de stampvoetende kleuters met een driftbui maar vanwege de vele vele ouders die zich niet weten te gedragen als hun torenhoge verwachtingen van het uitstapje niet uitkomen. Ouders die niet met de teleurstelling om kunnen gaan als een attractie gesloten blijkt vanwege veiligheidsredenen en dan maar het personeel van staan uitkafferen dat de "draaimolen" wel open moet, omdat zij aan hun kind beloofd hadden dat ze daar samen in zouden gaan. Willen niet horen dat de veiligheid van de kinderen in het geding is vanwege mogelijke kortsluiting nu het in de nacht zo vreselijk geregend heeft.
Ouders die schelden en tieren om elk ding dat niet 200% voldoet aan hun hooggespannen verwachtingen.
Zoon zei tegen mij: mam niet om de kinderen hoor, die kunnen er niks aan doen dat ze weleens boos zijn, ze zien geen goede voorbeelden met zulke ouders. Maar dat volwassen mensen zo hun bek open trekken en mij helemaal verrot schelden als ik de regels van het park én de wet naleef daar kan ik niet meer tegen.
Ik heb hem onder de douche gestuurd om de stukjes augurk en tomaat uit zijn haar te wassen (hij had een broodje hamburger teruggekopt) met de belofte dat we daarna dan samen zouden kijken naar een nette ontslagbrief.Dus ach er is nog een hoop opvoedwerk te doen. Ook sommige ouders hebben nog tips en misschien zelfs wel een cursus nodig: Hoe gedrag ik mij in het openbaar.
Waar denk je dat ettertjes van kinderen vandaan komen? Uit zulke ouders natuurlijk. Je kunt niet enerzijds verkondigen dat er zulke asociale ouders zijn die dan vervolgens keurig nette beleefde kindertjes afleveren. Het zijn de ouders die het probleem zijn en het probleem (hondsbrutale) kinderen creëren. En aangezien er veel meer ouders zijn die hun kind en zichzelf het centrum van het universum vinden, heb je dus met de uitwassen te maken. Ik begrijp goed dat je zoon daar geen zin in heeft. Het is volgens mij in het algemeen een klacht van veel mensen die te maken hebben met deze ouders (leerkrachten, sportcoaches etc).
Diyer schreef op 18-08-2024 om 11:22:
[..]
Waar denk je dat ettertjes van kinderen vandaan komen? Uit zulke ouders natuurlijk. Je kunt niet enerzijds verkondigen dat er zulke asociale ouders zijn die dan vervolgens keurig nette beleefde kindertjes afleveren. Het zijn de ouders die het probleem zijn en het probleem (hondsbrutale) kinderen creëren. En aangezien er veel meer ouders zijn die hun kind en zichzelf het centrum van het universum vinden, heb je dus met de uitwassen te maken. Ik begrijp goed dat je zoon daar geen zin in heeft. Het is volgens mij in het algemeen een klacht van veel mensen die te maken hebben met deze ouders (leerkrachten, sportcoaches etc).
Mwah, dat is een handjevol aso’s, geen algemeen beeld. De maatschappij wordt wel mondiger maar dat is niet per se slecht, mits je beleefd blijft.
MMcGonagall schreef op 18-08-2024 om 11:31:
[..]
Mwah, dat is een handjevol aso’s, geen algemeen beeld. De maatschappij wordt wel mondiger maar dat is niet per se slecht, mits je beleefd blijft.
Misschien is het maar een handjevol dat kan. Maar ik weet wel dat ouders van nu verhaal komen halen op school wanneer hun kind straf heeft gekregen (en niet altijd op een nette manier).
Er zijn voetbalclubs waar ouders niet meer welkom zijn wanneer hun kroost een wedstrijd heeft, omdat ouders zich niet weten te gedragen.
En zelfs met oudere kinderen, wanneer ze zakken voor hun rij-examen ligt het natuurlijk aan de examinator of instructeur en niet aan kind zelf. CBR locaties in de Randstad waar beveiliging aanwezig is omdat examinatoren bedreigd worden.
Dit soort dingen gebeurden pakweg 35 jaar geleden echt wel veel en veel minder.
En die ouders moeten dan hun kinderen opvoeden? Deze ouders schrijven hier natuurlijk niet mee, maar ze bestaan wel degelijk. En daar komen dan weer asociale kinderen van, die om het het minste tegenwoord een grote bek geven.
Bakblik schreef op 18-08-2024 om 10:11:Ouders die schelden en tieren om elk ding dat niet 200% voldoet aan hun hooggespannen verwachtingen.
Maar dan is het dus niet 'de kinderen van tegenwoordig'. Niet 'de ouders die hun schreeuwende prinsjes en prinsesjes veel te soft te benaderen, terwijl er in de jaren '80 en '90 nog wél goed opgevoed werd'. Er is dan juist bij de opvoeding van die ouders iets mis gegaan destijds, 30 tot 40 jaar geleden. Of daarna, niet alles hoeft aan opvoeding te liggen. Een verhuftering van de samenleving, een meer egocentrische houding, een 'ikke ikke' mentaliteit ipv saamhorigheid, naastenliefde en met elkaar rekening houden. Dat herken ik wel. Hyperfocussen op andermans opvoeding, alles daarin fout vinden en excuses verwachten bij elke gil ipv leven en laten leven vind ik daar trouwens ook onder vallen, dat is net zo egocentrisch. Al vind ik ook dat in mijn eigen omgeving eigenlijk wel meevallen, de meeste mensen waarmee ik me in het dagelijks leven omring zijn leuke, nette en vriendelijke mensen.
