Ouders van LGBTQI 🏳️‍⚧️ 🌈 kinderen verzamelen

Ik heb niet alle berichten in deze draad gelezen, sorry alvast daarvoor. Misschien vraag ik iets wat al genoemd is. Maar ik ben benieuwd hoe jullie (kinderen) staan tegenover het invriezen van eicellen voorafgaand aan de hormoontherapie. Is dat geen dode mus? Je moet achteraf immers maar zien of dat die eitjes goed ontdooien, of je inderdaad derden kan vinden die willen helpen om een zwangerschap tot stand te brengen en of dat dan ook allemaal maar lukt. Nog afgezien van het pijnlijke en niet bepaald risicovrije stuk van het oogsten van de eicellen. Ben wel benieuwd naar de overweging die anderen hierbij hebben.

Je krijgt voorafgaand aan het medische traject voorlichting van de gyneacoloog over de verschillende manieren waarop je als transman kinderen kan krijgen. Invriezen is lang niet zo risicovol als jij schetst en het is bovendien niet de enige optie. Onze zoon houdt bijvoorbeeld zijn eierstokken. Hij is nog helemaal niet met kinderen bezig, dus die beslissing stelt hij graag nog even uit. Mochten hij en zijn toekomstige partner ooit een kinderwens krijgen, dan kan dat vervolgens op allerlei manieren. Een van die manieren is dat er tijdelijk gestopt wordt met de hormonen om zijn eicellen te oogsten die dan na reageerbuis-bevruchting bij zijn partner geplaatst worden. 

AnnaPollewop schreef op 02-10-2023 om 09:59:

[..]

Mensen die in het infertiliteitstraject zitten zijn waarschijnlijk minder positief over hoe makkelijk dat allemaal gaat en hoe groot de kans op succes is. Ik heb wat moeite met het mooi weer verhaal, dat de techniek het wel gewoon even oplost. En dan vraag ik me ook af hoe makkelijk er over 10, 15 jaar hierover gedacht wordt gezien de steeds guurdere politieke wind die er waait. Zowel rond LBGt als rond draagmoederschap. Nou helpt doemdenken ook niet maar ik zit zelf meer op de lijn dat de kans op eigen kinderen zeer sterk verkleind wordt door de transitie en dat je die draak misschien beter in de bek kan kijken dan ontkennen. Maar goed, ik sta er niet voor, mijn kind wel.

Oh, uiteraard is er een hoop onzekerheid over hoe wetenschap en politiek zich ontwikkelen. 

En de timing waarop je moet beslissen, is ook een stuk ingewikkelder dan 'gewoon' proberen zwanger te raken op de leeftijd dat je die behoefte krijgt. Onze zoon is 22 en heeft wel wat anders aan zijn hoofd dan de vraag of hij zich misschien ooit wil voortplanten. 

Onze oudste, transvrouw, walgt vam dat " ding " tussen haar benen. Dus die wilde  ook absoluut  geen zaadcellen  invriezen.  Ze is samen met  een  andere transvrouw dus kleinkinderen  van die kant hoef ik waarschijnlijk  niet op te rekenen.  Adoptie door transgenders schijnt erg lastig te zijn, beetje net zoals 25 jaar terug homo' s en lesbi's niet mochten adopteren.
Ik vind dat lastig, stel dat de kinderwens er wel is straks, is dus ook een draagmoeder  geen optie.( met eigen zaad )
Maar goed, het is hun leven, ik kanen mag er me er verder niet mee bemoeien. 

Wat fijn om te lezen hoe het met iedereen gaat. Hier gaat het met zoon goed, op school gaat het lekker, hij zit goed in z'n vel.
Er zijn gesprekken gaande of hij al een masectomie zou kunnen krijgen. 
Aangezien hij geestelijk prima gaat en duidelijk kan aangeven waarom dat zo belangrijk voor hem is hebben we een kleine hoop dat dat misschien met een kleine versnelling kan.
Maar dat is nog afwachten natuurlijk.

Binnenkort eerst het officieel aanpassen van zijn paspoort in gang zetten, ook een mijlpaal.

Fijn crêpe! Dat aanpassen  paspoort was hier ook een grote mijlpaal, eindelijk erkenning. ( zo voelde dat voor dochter hier )

Goedenavond allemaal,
Ik zal me eens even voorstellen voor ik mee ga schrijven

Door crepe hiernaartoe verwezen, dank je wel daarvoor .
Ze had gereageerd bij mijn topic wat ik gisteren plaatste. Dat gaat over mijn jongste (11) dochter die een week geleden haar coming out met ons deelde waarbij ze vertelde zich geen meisje te voelen en met hij/hem en jongensnaam aangesproken wil worden.
Ik ga er nu even niet al te veel over uitweiden. Hier staat nu het hele verhaal: https://www.ouders.nl/forum/5-basisschoolleeftijd/bijna-11-jaar-en-genderdysofoor?page=2#44
Vanochtend zijn we bij de huisarts geweest voor een verwijzing. We gaan/willen naar een praktijk voor specialistische ggz waar ze veel ervaring hebben met genderdysforie en daarnaast ook diverse stoornissen, problematieken waaronder ASS. Deze hebben we gevonden en ik heb haar meteen aangemeld

Dan heb ik nog een dochter van bijna 22
Ze is nooit echt heel officieel uit de kast gekomen, ze had gewoon ineens een vriendin toen ze 17 was. Dat kon ook gewoon want ze weet hoe ik er tegenaan kijk, dus het was ook niet echt nodig dat er echt een gesprek over zou zijn, ze wist dat het 100% geaccepteerd zou worden. Eerst was ze Bi, maar sinds een jaar of 3 officieel een, zoals ze zelf zegt "rasechte pot"
Er zit nauwelijks iets vrouwelijks aan, kleding, kapsel, oogopslag, bewegingen alles is mannelijk. Ook haar werk (vuilnisvrouw). Als jong meisje was ze al meer een jongens-meisje. Ik keek er dus ook echt niet vreemd van op dat ze op vrouwen viel. Ik heb er een schat van een schoondochter bijgekregen.
Ik heb altijd een beetje gekscherend geroepen dat ik gelukkig nog een kans had op een schoonzoon met de jongste, dus toen die vorige week haar worsteling besprak gierde oudste het uit tegen mij "Nou kijk mam, krijg je toch nog de zoon waar je altijd zo op hoopte" Wel had ze even zoiets van goh zou het door mijn kledingstijl komen en haardracht enzo dat ze dat kopieert van mij? Daar heb ik haar snel vanaf gepraat.
Oudste kind vraagt zich af of jongste niet meegezogen wordt door alles wat er tegenwoordig te vinden is op social media en dan icm de al zeer lange tijd aanwezige onzekerheid. Ze is ook enorm beïnvloedbaar. Wel heel lief hoe zij met de jongste omgaat.

De oudste heeft pasgeleden aangegeven dat ze al bezig zijn met het onderzoeken van een traject om zwanger te worden. Mijn dochter zal dan het kindje dragen. Wel heel spannend en slopend. Ik heb zelf een IVF traject doorlopen voor de jongste dus ik weet wat het met je lijf kan doen. Dochter is blij dat ze een moeder heeft met IVF ervaring "Kan ik mooi bij jou komen als ik vragen heb" 

Nou dat was even in heel erge vogelvlucht het verhaal over mijn kinders

Welkom Arrow

Leuk dat je hier mee komt schrijven, Arrow! 

Welkom Arrow!

Arrow er is inderdaad een mogelijkheid dat er een connectie zit met ASS en genderdysforie.
Daarentegen veranderd niets aan de situatie, ons geval. Zoon heeft een lichte vorm van autisme maar dat veranderd niks aan zijn genderdysforie. Beiden is niet iets wat "over" gaat.

Ze zijn hierdoor wel iets voorzichtiger op de poli, vooral omdat er nog te weinig bekend is qua wetenschappelijk onderzoek enzo.

Maar zoon heeft al heel duidelijk aangegeven dat het een compleet los van het ander staat voor hem. Hij kan goed verwoorden wat hij voelt en wenst.

Arrow schreef op 10-10-2023 om 19:14:

De oudste heeft pasgeleden aangegeven dat ze al bezig zijn met het onderzoeken van een traject om zwanger te worden. Mijn dochter zal dan het kindje dragen. Wel heel spannend en slopend. Ik heb zelf een IVF traject doorlopen voor de jongste dus ik weet wat het met je lijf kan doen. Dochter is blij dat ze een moeder heeft met IVF ervaring "Kan ik mooi bij jou komen als ik vragen heb"

Nou dat was even in heel erge vogelvlucht het verhaal over mijn kinders

Ik breek even in voor dit stukje. Alhoewel off topic. Maar als je als lesbische of alleenstaande vrouw zwanger wil raken dan ben je niet per definitie aangewezen op IVF. Zelf ben ik zwanger geraakt middels IUI in natuurlijke cyclus. Dat was absoluut niet slopend. Spannend is zwanger worden natuurlijk altijd 😉 

Zo, nu ben ik weer weg. (Lees hier soms mee om mezelf te onderwijzen)

Crepe_au_fromage schreef op 12-10-2023 om 13:44:

Arrow er is inderdaad een mogelijkheid dat er een connectie zit met ASS en genderdysforie.
Daarentegen veranderd niets aan de situatie, ons geval. Zoon heeft een lichte vorm van autisme maar dat veranderd niks aan zijn genderdysforie. Beiden is niet iets wat "over" gaat.

Ze zijn hierdoor wel iets voorzichtiger op de poli, vooral omdat er nog te weinig bekend is qua wetenschappelijk onderzoek enzo.

Maar zoon heeft al heel duidelijk aangegeven dat het een compleet los van het ander staat voor hem. Hij kan goed verwoorden wat hij voelt en wenst.

Even een ander geluid: ik ken heel veel transmensen die niet in het autistische spectrum vallen. Ik weet dat er veel comorbititeit is maar het is niet gezegd dat als iemand genderdysfoor is, je automatisch aan autisme moet denken imho. Maar goed hoe het zit, haalt het genderteam er wel uit