Ouders van LGBTQI 🏳️⚧️ 🌈 kinderen verzamelen
Hoe vertelde jouw kind het?
Hoe was je reactie ?
Hoe reageerde de buitenwereld?
Waar loop jij of je kind tegenaan ?
Positieve kanten ?
Kortom. Alles is bespreekbaar
Lexus schreef op 12-10-2023 om 14:32:
[..]
Even een ander geluid: ik ken heel veel transmensen die niet in het autistische spectrum vallen. Ik weet dat er veel comorbititeit is maar het is niet gezegd dat als iemand genderdysfoor is, je automatisch aan autisme moet denken imho. Maar goed hoe het zit, haalt het genderteam er wel uit
Ik ken ook best veel autisten die geen trans zijn. En ook niet gay. Het is inderdaad geen één op één relatie. En er zijn ook veel transmensen zonder enige persoonlijkheidsstoornis. Al die statistiek is vrij onbetrouwbaar in mijn ogen, autisme is een spectrum, er zijn veel mensen gender-fluid en het lijkt erop neer te komen dat er veel hokjes nodig zijn of dat hokjes gewoon niet werken.
Het blijft mij dan weer verbazen dat je voor een borstverkleining of vergroting gewoon naar een kliniek kan stappen en dat je voor een mastectomie een heel psychologisch traject door moet. Als ik als vrouw iets wil tegen overmatige haargroei bij PCOS of een andere aandoening dan ga ik naar een kliniek maar als ik trans ben en geen baardgroei wil moet ik op de wachtlijst. De grens voor wanneer je trans bent en wanneer het allemaal gewoon cosmetisch is, is wel een beetje dun vind ik in sommige gevallen.
AnnaPollewop schreef op 12-10-2023 om 16:10:
[..]
Ik ken ook best veel autisten die geen trans zijn. En ook niet gay. Het is inderdaad geen één op één relatie. En er zijn ook veel transmensen zonder enige persoonlijkheidsstoornis. Al die statistiek is vrij onbetrouwbaar in mijn ogen, autisme is een spectrum, er zijn veel mensen gender-fluid en het lijkt erop neer te komen dat er veel hokjes nodig zijn of dat hokjes gewoon niet werken.
Het blijft mij dan weer verbazen dat je voor een borstverkleining of vergroting gewoon naar een kliniek kan stappen en dat je voor een mastectomie een heel psychologisch traject door moet. Als ik als vrouw iets wil tegen overmatige haargroei bij PCOS of een andere aandoening dan ga ik naar een kliniek maar als ik trans ben en geen baardgroei wil moet ik op de wachtlijst. De grens voor wanneer je trans bent en wanneer het allemaal gewoon cosmetisch is, is wel een beetje dun vind ik in sommige gevallen.
Nou inderdaad joh. Dat dacht ik ook bij zangeres Cher: oh ze had er zo'n moeite mee dat haar kind trans was en operaties ging doen. Maarruh, ik heb het idee dat zij meer operaties heeft gehad dan hij (Chaz) heeft gehad of ooit zal krijgen
Oh maar begrijp me niet verkeerd, ik bedoel zeker niet dat mensen met een vorm van autisme sneller trans zijn hoor.
Het viel de mensen bij de poli op dat er een connectie lijkt te zijn bij een grote groep.
Maar het een bevestigd zeker niet het ander. Voor zoon geldt dat zeker ook, hij wil dat ze dat los van elkaar zien. En dat geeft ie ook aan.
Kan het gebruik van harddrugs invloed hebben op de hormonen die transmensen gebruiken?
Zonder teveel in detail te treden: het viel mij laatst op dat een van mijn leerlingen weer een zwaardere stem en haargroei begon te krijgen. Van de week bleek ze harddrugs te gebruiken.
Oh joh, ik zou het echt niet weten.
Misschien dat je deze vraag bij een genderpoli kan stellen? Zou wel een bijzondere ontwikkeling zijn
Gisteren weer iemand die vertelde dat haar dochter uitkwam als trans, moeilijk hoor. Tenminste, ik vind dat moeilijk (haar ouders ook natuurlijk, of zijn ouders). Je hoort het best veel, en dan denk ik ook: hoe logisch is het dat het zoveel voorkomt. Is het dan toch een hype? Maar als ik het per geval bekijk gaat het om kinderen die juist helemaal niet met de massa meeliepen en lopen, die juist erg op zichzelf zijn en heel persistent in deze wens. Dit in tegenstelling tot “hypes” want die zijn na een paar jaar echt wel over (ik hoor hier ook geen K3 meer in huis, en zelfs geen Rammstein). En het begint niet altijd in de puberteit, soms al met 4 jaar.
Dus als een kind dit zo lang volhoudt, van 4 of 14 tot 20 toe, met alle trans haat in de wereld, zonder bij een groep te willen horen maar gewoon uit zichzelf dan kun je toch niet van een hype of meelopen spreken.
Vroeger was het heersende vrouwbeeld (tweederangs) wel eens aanleiding om te neigen naar was ik maar een jongen, maar toch eerder een impuls om feministisch en strijdbaar te worden. Dan denk ik dat de trans wens wel een andere is. Bovendien hebben jongens al helemaal geen maatschappelijk belang bij een transitie als je zou redeneren vanuit patriarchaat. Ik snap het nog steeds niet, maar ik kan mezelf ook niet wijsmaken dat het “maar een trend” is.
Het idee van compassie is dat je meevoelt met iemand ook als je het zelf niet voelt of kan voelen. Dus dat is dan toch de beste keuze denk ik. Meevoelen in onbegrip.
SuzyQFive schreef op 13-10-2023 om 07:46:
Kan het gebruik van harddrugs invloed hebben op de hormonen die transmensen gebruiken?
Zonder teveel in detail te treden: het viel mij laatst op dat een van mijn leerlingen weer een zwaardere stem en haargroei begon te krijgen. Van de week bleek ze harddrugs te gebruiken.
Ik heb er nooit van gehoord. Niet-trans-vrouwen worden volgens mij ook niet ineens mannelijker door drugsgebruik, dus het lijkt me onwaarschijnlijk. Misschien dat ze haar hormonen niet meer (regelmatig) neemt?
Hier gaat het snel ineens! In september heeft onze zoon groen licht gekregen bij de genderpoli. Vanmorgen was er mail over de mastectomie. De wachtlijst daarvoor blijkt veel korter dan ons was voorspeld. In plaats van rond de jaarwisseling, is hij al over 3,5 week aan de beurt!!! Dus nu loopt onze zoon al een paar uur als een hyperblij ei te grijnzen. Heerlijk 
Wat fijn Yette!
Yette, wat super fijn. Ik snap de blijheid van zoon 
Ik hoop voor zoon hier ook dat hij snel toestemming krijgt
Vandaag weer een stapje: we gaan naar de gemeente.
Ondertussen hebben we ook contact gezocht met een kunstfotograaf om zoons transitie komend jaar in een paar shoots vast te leggen. Dat werd enthousiast ontvangen. Onze zoon is nu druk met moodboards heen en weer sturen. Het is kort dag, de eerste shoot is vóór de mastectomie. Die fotoserie was mijn idee, jammer dat ik het niet eerder bedacht, want eigenlijk hoort de moedeloze periode van onzeker wachten er ook bij 🤷🏼♀️
(Onze zoon heeft een tijd een kunstopleiding gedaan, dus ook fijn dat hij nu iets doet waar hij goed in is)
Leuk Yette!
Hier wil oudste het liefst dat alle foto's van vroeger in het niets verdwijnen. Zo' n fotoshoot was dus hier geen goed idee geweest. Maar leuk dst het bij jou wel lukt, is toch een bijzondere periode.
Wat een leuk idee!
Geen idee of zoon zoiets zou willen, eerlijk gezegd betwijfel ik het. Dat ie dan met recht teveel in de picture staat
Onze zoon ziet zijn transitie als onderdeel van wie hij is. Erkent zijn vrouwelijke lijf zonder het te accepteren, zeg maar. Beetje lastig uit te leggen. Hij gaat in elk geval niet bloot op de foto, maar wil in de eerste sessie zijn binder wel zichtbaar hebben. Zelf dacht ik dat we de foto's voor onszelf zouden houden (ik ben ook bezig met een contract mbt de gebruiksrechten). Maar onze zoon zou, als de situatie zich ooit voordoet en hij de serie straks zelf mooi vindt, het helemaal niet erg vinden om aan een expositie of artikel mee te werken. Ze gaan samen proberen om er een rauwe fotoserie van te maken, willen het lef dat hij heeft om te komen waar hij hoort te zijn, vastleggen. We zullen het tegen die tijd wel zien. Ik snap dat hij het vertellen van zijn verhaal belangrijk vindt. Dat is het natuurlijk ook! Maar ik ben daar in dit geval zelf wat terughoudender in. Want wat als hij over 5 of 7 jaar een heel ander leven heeft en ongewenst met die serie geconfronteerd wordt? Aan de andere kant ... hij heeft ervaring met in beeld zijn, gefotografeerd worden en zelfs een enkele keer op een onverwacht moment herkend worden. Dus hij weet hoe dat is. Alleen betreft het nu dus wel een heel kwetsbare periode.
Ik vind het echt heel mooi van jouw zoon Yette, dat hij zijn proces zo vast wil leggen en daar eventueel ook mee naar buiten wil treden. Ik heb in de directe omgeving iemand die zijn jeugd als meisje echt volledig geblokkeerd heeft. Zelfs zijn kinderen weten het niet. Dat maakt het voor de omgeving altijd lastig manoeuvreren. Vooral ook voor zijn ouders. De fotoalbums uit zijn jeugd zijn allemaal in de ban gedaan. Ik kan dat ergens wel snappen, het moet vreselijk zijn om je niet happy te voelen in en met jezelf. Maar ik vind het ook heel ongemakkelijk. Niet alleen omdat de omgeving altijd bedacht moet zijn op wat je zegt en tegen wie. Het idee dat je je hele jeugd uitvlakt en daar ook je omgeving toe dwingt, dat vind ik echt triest. Dus hulde voor je zoon! Ik denk dat velen hier heel benieuwd zijn naar het uiteindelijke resultaat! Ik wens hem (uiteraard) toe dat de hele transformatie en het resultaat wordt wat hij ervan hoopt!
