Ouders van LGBTQI 🏳️⚧️ 🌈 kinderen verzamelen
Hoe vertelde jouw kind het?
Hoe was je reactie ?
Hoe reageerde de buitenwereld?
Waar loop jij of je kind tegenaan ?
Positieve kanten ?
Kortom. Alles is bespreekbaar
Lexus schreef op 23-04-2023 om 21:13:
Ben ik weer met dit boek: https://www.bol.com/nl/nl/p/transitions-of-the-heart/9200000002919087/?bltgh=nlnqwnAZYt5YpLmdH-ZCRg.2_6.7.ProductImage
Verhalen van moeders van transkinderen. Erg herkenbaar allemaal.
Engels.
Dat vind ik zó irritant. Ik lees zelden of nooit Engelse boeken. Te inspannend. Mijn Engels is redelijk, maar Engels lezen kost me te veel energie in mijn hoofd. Ik hen een herseninfarct gehad en heb daar moeite mee.
Jammer dat het niet in het Nederlands is. Maar de strekking is duidelijk, er zijn meerdere ouders die er moeite mee hebben.
lientje69 schreef op 23-04-2023 om 22:29:
[..]
Engels.
Dat vind ik zó irritant. Ik lees zelden of nooit Engelse boeken. Te inspannend. Mijn Engels is redelijk, maar Engels lezen kost me te veel energie in mijn hoofd. Ik hen een herseninfarct gehad en heb daar moeite mee.
Jammer dat het niet in het Nederlands is. Maar de strekking is duidelijk, er zijn meerdere ouders die er moeite mee hebben.
off topic: tja ik snap het, lastig. Ik ga er inderdaad van uit dat vrijwel iedereen Engels leest. En dat zou je ook doen mocht je geen infarct hebben gehad. Ik bedoelde het goed.
Ik heb net het boek “Welkom bij de club” uit van Thomas van der Meer. Vond het best inzichtelijk, al gaat het niet veel in op de ervaring van de ouders. Het geeft toch een beeld van wat er mogelijk in je kind omgaat. Leest ook makkelijk trouwens, Lientje. Dus hopelijk voor jou ook te doen, maar misschien ken je het al.
Ik kwam ook een podcast van De wereld van Sofie tegen over Transgenders, is wel Vlaams dus iets lastiger te verstaan voor Nederlanders misschien.
We zoeken verder. Er moet in het Nederlands toch ook wat zijn.
PS, dat Engelse boek richt zich expliciet op moeders. Dat trekt me niet gelijk aan en ik vind het ook wel wat apart in het kader van dit onderwerp eigenlijk… moeten er ook aparte boeken voor vaders, of tellen die sowieso niet mee? Ik heb een collega gehoord over hoe hij de injecties decapeptyl aan zijn zoon gaf. Vaders buitensluiten doet ze geen recht.
Prillewits schreef op 23-04-2023 om 22:58:
Ik heb net het boek “Welkom bij de club” uit van Thomas van der Meer. Vond het best inzichtelijk, al gaat het niet veel in op de ervaring van de ouders. Het geeft toch een beeld van wat er mogelijk in je kind omgaat. Leest ook makkelijk trouwens, Lientje. Dus hopelijk voor jou ook te doen, maar misschien ken je het al.
Ik kwam ook een podcast van De wereld van Sofie tegen over Transgenders, is wel Vlaams dus iets lastiger te verstaan voor Nederlanders misschien.
We zoeken verder. Er moet in het Nederlands toch ook wat zijn.PS, dat Engelse boek richt zich expliciet op moeders. Dat trekt me niet gelijk aan en ik vind het ook wel wat apart in het kader van dit onderwerp eigenlijk… moeten er ook aparte boeken voor vaders, of tellen die sowieso niet mee? Ik heb een collega gehoord over hoe hij de injecties decapeptyl aan zijn zoon gaf. Vaders buitensluiten doet ze geen recht.
Nou sorry hoor, hoe weet je nou dat er sprake in van moedwillig buitensluiten? Het boek is al flinke tijd geleden geschreven, zeker 14 jaar. En ja, toen waren het meestal moeders die die zich engageerden in vechten voor hun transkind in bijvoorbeeld Berdache in Nederland en Mermaids (Engels) etc. Ik heb al 20 jaar ervaring in de trans strijd. En nog steeds zie in groepen als 'ouders van transkinderen' 9 van de tien posts door moeders gebeuren. Er zijn zeker goede vaders, zoals de vader van mijn kind. Maar als je het zo belangrijk vindt, schrijf je toch zelf een boek met vaders erin?
Ik heb echt zin om mijn post weg te halen. (kon niet meer want was meer dan half uur geleden) De een begin te vitten dat het irritant is want in het Engels, de ander dat er geen vaders inzitten. Lekker positief allemaal. Ja sorry hoor, ik probeer alleen maar iets aan te geven wat mij onwijs geholpen heeft.
Oh Lexus, zo moet je het niet opvatten hoor, als vitten. Zo is het niet bedoeld. Misschien had ik het anders moeten omschrijven, dat ik het jammer vind dat er niet zoiets in het Nederlands geschreven is. Of gewoon vertaald? Vind het verder goed mee gedacht van je hoor! 
ik vind het heel mooi en warm om te lezen wat jullie schrijven, prillewits en lientje. De liefde voor jullie kinderen straalt er af. En dat je daarnaast liever een ongecompliceerder leven voor je kinderen had gewenst en je toekomstbeeld bij moet stellen, klinkt voor mij heel logisch. ❤️
Dank je , doemijmaardieglazenbol!
lientje69 schreef op 23-04-2023 om 23:22:
Oh Lexus, zo moet je het niet opvatten hoor, als vitten. Zo is het niet bedoeld. Misschien had ik het anders moeten omschrijven, dat ik het jammer vind dat er niet zoiets in het Nederlands geschreven is. Of gewoon vertaald? Vind het verder goed mee gedacht van je hoor!
dank je wel
Hier ook hersenletsel. Ik kan nog wel verhalen en korte artikelen lezen, maar boeken lukt helaas niet meer.
Geen idee of ik het hier ooit al heb genoemd, maar kennen jullie de korte (15 min.) documentaire 'Ik ben een meisje'? Het gaat over Joppe, een leuke meid die als jongen werd geboren. Deze docu is ook heel geschikt en herkenbaar voor jonge kinderen en heeft destijds in binnen- en buitenland prijzen gewonnen (waar ik plaatsvervangend een beetje trots op ben, want de maakster is een oude vriendin van me 
)
yette schreef op 24-04-2023 om 20:22:
Hier ook hersenletsel. Ik kan nog wel verhalen en korte artikelen lezen, maar boeken lukt helaas niet meer.
Geen idee of ik het hier ooit al heb genoemd, maar kennen jullie de korte (15 min.) documentaire 'Ik ben een meisje'? Het gaat over Joppe, een leuke meid die als jongen werd geboren. Deze docu is ook heel geschikt en herkenbaar voor jonge kinderen en heeft destijds in binnen- en buitenland prijzen gewonnen (waar ik plaatsvervangend een beetje trots op ben, want de maakster is een oude vriendin van me
Ik ken hem niet maar ga hem proberen op te zoeken
Crepe_au_fromage schreef op 24-04-2023 om 21:08:
[..]
Ik ken hem niet maar ga hem proberen op te zoeken
Sorry, linkje vergeten te posten ... zet hem er hier en hierboven meteen even bij.
yette schreef op 24-04-2023 om 21:10:
[..]
Sorry, linkje vergeten te posten ... zet hem er hier en hierboven meteen even bij.
Thanks
Prillewits schreef op 23-04-2023 om 16:11:
[..]
Ik merk dat ik het erg moeilijk vind, we zijn al eens een dochtertje verloren en nu raken we weer een dochter kwijt, zo voelt het. Mijn kind zou nu kunnen zeggen dat het al nooit mijn dochter was, maar zo voelde het wel. Ik ben mijn kind kwijt en er loopt een vreemde volwassene in mijn huis die vreselijk op mijn dochter lijkt maar het niet wil zijn en ik moet doen alsof het mijn zoon is en alsof ik die al zo lang als zoon ken. Dus moet ik op mijn woorden letten, ik mag niet knuffelen, ik mag niks of het is fout, het is op eieren lopen en eigenlijk helemaal niet leuk. De relatie was al moeilijk, ik begreep mijn kind al nooit en we hadden altijd afstand en nu nog steeds. Het is toneelspelen alsof alles goed is maar van binnen zou ik het uit willen schreeuwen. En mijn man doet zijn best, hij doet het beter dan ik maar ook hij kan er niet echt mee overweg. Het voelt niet echt, het voelt alsof het morgen weer anders kan zijn en dan moeten we weer mee in dat nieuwe verhaal, alleen, het wordt maar geen morgen.
Nee, het went nog niet erg. En we zijn toch al jaren op weg.
Praten bij een therapeut helpt ook niet, dat gaat toch vooral over wat het kind nodig heeft en wat hem beweegt, maar een heel wereld aan begrip en liefde heeft mij nog niet van de lege plek in mijn binnenste bevrijd.
bold: Maar dat jij je kind altijd als dochter zag, is jouw projectie van hoe een gender er uit hoort te zien, gebaseerd op biologistische grondslagen. En wellicht een factor waarom er altijd afstand was?
En als het dan anders blijkt te zijn: Ja dat is lastig en pijnlijk maar: Jeetje dat lijkt me ook heel moeilijk voor je zoon zeg. Natuurlijk mag je als ouder een tijd last hebben van dat een transitie moet wennen, dat zal niemand ontkennen maar uiteindelijk gaat het toch niet om jou maar om je kind. Dat je kiest om de ruimte in je hart te hebben dat hij mag zijn wie hij voelt dat hij is/ kiest te zijn. Ook als het morgen weer anders is.
Zijn ziel is niet veranderd toch?
Lexus schreef op 25-04-2023 om 09:58:
[..]
bold: Maar dat jij je kind altijd als dochter zag, is jouw projectie van hoe een gender er uit hoort te zien, gebaseerd op biologistische grondslagen. En wellicht een factor waarom er altijd afstand was?
En als het dan anders blijkt te zijn: Ja dat is lastig en pijnlijk maar: Jeetje dat lijkt me ook heel moeilijk voor je zoon zeg. Natuurlijk mag je als ouder een tijd last hebben van dat een transitie moet wennen, dat zal niemand ontkennen maar uiteindelijk gaat het toch niet om jou maar om je kind. Dat je kiest om de ruimte in je hart te hebben dat hij mag zijn wie hij voelt dat hij is/ kiest te zijn. Ook als het morgen weer anders is.
Zijn ziel is niet veranderd toch?
Nou ja, het wordt allemaal wat metafysisch zo. En met zielen heb ik niks, dat lijkt me een verkeerd pad om op te gaan. Zou ook niet weten of die veranderd is of niet.
Edit: ik had hier een hele uitleg getypt maar ik heb eigenlijk helemaal geen zin om te rechtvaardigen waarom ik het niet bij mijn kind vind passen, laat staan uit te gaan leggen wat mijn emotie is hierbij.
Jouw reactie komt er toch weer op neer dat ik veel begrip moet hebben voor mijn kind maar dat er geen begrip is voor hoe ik het ervaar en dat ik dus maar gewoon op zoek moet naar andere gevoelens die wel door de beugel kunnen. Met je “kies om ruimte in je hart te hebben”. Alsof ik er nu bewust voor kies om dat niet te doen.
Ik leg mijn kind geen strobreed in de weg, en ik ondersteun waar ik kan, maar ik ga niet lopen liegen dat ik het allemaal zo geweldig vind en dat ik er zoveel begrip voor heb, want dat is gewoon niet zo. Fijn dat anderen zo zijn, maar niet iedereen is perfect.
Ik heb ook nog een kind in een rolstoel, daar houd ik ook zielsveel van, maar ik sta ook niet te juichen over die rolstoel. Het zou me heel wat waard zijn als dat niet nodig was. Nou, dat geldt voor mijn transzoon dus ook. Ben ik dan een slechte moeder? Het zij zo.
