Ouders van LGBTQI 🏳️‍⚧️ 🌈 kinderen verzamelen

lientje69 schreef op 02-12-2023 om 12:18:

O ja nieuwe id kaart, die was ik nog vergeten! En zorg ervoor, zeker bij andere naam , dat je alles wijzigt. Zorg en andere verzekeringen, bankrekening enz.

Yette, fijn dat het achter de rug is en hij nu blij met zichzelf is.

Alles laten wijzigen is idd heel belangrijk. Wat dat betreft was de timing hier ivm verkiezingen even spannend. Op de stempas stond nog 'Mevrouw Yettesdochter' maar die mevrouw bestond tussendoor ineens niet meer en kon zich dus alleen nog identificeren met een ID kaart waarop stond 'Meneer Yetteszoon'. Omdat we daar zelf (!!!) eventueel een probleem in voorzagen, kregen we bij de gemeente een kopie van de oude papieren met stempel mee. Daar was even overleg voor nodig, hadden ze zelf niet aan gedacht. 

Maar je moet je dus bij vanalles en nog wat kunnen identificeren. 

Dus hou er rekening mee als je de boel verandert, maar onder 'eerste gender en vorige naam' bijvoorbeeld nog een reis hebt geboekt of ingeschreven staat bij de bank/studie. 

Yette wat goed om te horen dat hij nu zo gelukkig is. Ik duim voor het behoud van zijn tepels.

Ik heb idd rondom de verkiezingen tegen iedereen die het al dan niet wilde horen, dat Wilders echt een hele slechte keuze zou zijn. Ivm zijn "gendergeneuzel standpunt"

En de geboortegemeente had idd ook aangegeven om goed na te gaan waar je het allemaal moet doorgeven.
Moet ik maar even een lijstje gaan maken 

Crepe_au_fromage schreef op 08-12-2023 om 18:58:

Het is officieel, zoon zijn mastectomie is door het genderteam akkoord gegeven
Volgende week weer een afspraak, gaan we het een en ander bespreken.

Gefeliciteerd!

Een dagje te vroeg maar ik wil alvast iedereen hier een heel gezellige jaarwisseling toewensen en een liefdevol 2024 

Mijn middelste heeft inmiddels een vriendje (maand of 2/3 nu) en mijn jongste dochter (12) vertelde woensdag dat ze een vriendinnetje heeft ❤️. Ben benieuwd hoe dat over een paar jaar is. 

Wat een leuke berichten! 

Hier gaat het herstel na de mastectomie zoals verwacht: rustig aan vanwege pijn, maar geen complicaties. Eerste kerstdag mocht die druk-band er vanaf, wat een hele bevrijding was. Inmiddels is hij weer wat meer aan het ondernemen en morgen gaat hij voor het eerst sinds de operatie weer naar vrienden in een andere stad! 

yette schreef op 30-12-2023 om 20:43:

Wat een leuke berichten!

Hier gaat het herstel na de mastectomie zoals verwacht: rustig aan vanwege pijn, maar geen complicaties. Eerste kerstdag mocht die druk-band er vanaf, wat een hele bevrijding was. Inmiddels is hij weer wat meer aan het ondernemen en morgen gaat hij voor het eerst sinds de operatie weer naar vrienden in een andere stad!

Wat goed, over een maand of 5/6 is zoon aan de beurt.

Afgelopen week is wel officieel zijn geboorteakte gewijzigd en kreeg hij al een officiële  brief van de gemeente gericht aan "de heer...."

Hoe blij kan je daar van worden 

Crepe_au_fromage schreef op 30-12-2023 om 21:34:

[..]

Wat goed, over een maand of 5/6 is zoon aan de beurt.

Afgelopen week is wel officieel zijn geboorteakte gewijzigd en kreeg hij al een officiële brief van de gemeente gericht aan "de heer...."

Hoe blij kan je daar van worden

Héél blij! 

Hoe is het trouwens bij anderen gegaan met het kiezen van de nieuwe naam? Onze zoon wilde zijn eerste naam houden, die was al uniseks. Alleen zijn tweede naam, die we amper gebruiken, wilde hij anders. En dat mocht ik bedenken (de uiteindelijke beslissing lag wel bij hemzelf). Maar ik vind het dus best een leuke naam geworden  

Hoe zit dat bij jullie? Had je ook inspraak? Vind je het een leuke naam of bleek je kind een compleet andere smaak te hebben? 

Totaal geen inspraak hier en kind bleek ook een heel andere smaak te hebben. De manlijke naam was ook vrij makkelijk  om te zetten in een vrouwelijke variant,  maar kind wilde hier niks meer met het verleden als jongen te maken  hebben. 
Dus radicaal anders...
Dubbel wennen voor ons dus. Eerst  al dat ze vrouw wilde worden, toen vrouwennaam,  en die was ook nog eens héél anders.
( als voorbeeld: van paul  naar  stephanie ofzo )
Daar ben ik heel in het begin  nog wel eens de mist mee ingegaan...

Hier hebben we, net als bij de zwangerschap, namenlijstjes gemaakt.
En dan "nee ik ken al iemand die zo heet, nee die ik ken is echt stom"

En uiteindelijk 1 die ik verzon en hij koos.
Zijn 2e naam heeft ie gehouden omdat ie het leuk vindt dat ie vernoemd is (naar een zangeres) en die naam nooit gebruikt wordt verder. En z'n vader heet tenslotte ook Maria 

Ik kan me voorstellen dat dat lastig was, Lientje. De ex van onze zoon ging van iets als Maartje naar iets als Jeffrey. Daarvan dacht ik ook: wat is er mis met Maarten?! 

Hier wilde onze zoon graag dezelfde initialen houden - wat de keuze behoorlijk beperkte. Maar dan hoefde hij geen nieuwe handtekening te verzinnen 

yette schreef op 30-12-2023 om 23:39:

[..]

Héél blij!

Hoe is het trouwens bij anderen gegaan met het kiezen van de nieuwe naam? Onze zoon wilde zijn eerste naam houden, die was al uniseks. Alleen zijn tweede naam, die we amper gebruiken, wilde hij anders. En dat mocht ik bedenken (de uiteindelijke beslissing lag wel bij hemzelf). Maar ik vind het dus best een leuke naam geworden

Hoe zit dat bij jullie? Had je ook inspraak? Vind je het een leuke naam of bleek je kind een compleet andere smaak te hebben?

Wij hadden totaal geen inspraak. Ik heb wel aangedrongen om de initialen te handhaven maar dat is niet gebeurd.
Ik heb er wel moeite mee dat de oude naam verdwenen is, en het woord deadname wil ik liever ook niet horen. Wij zijn eerder al een dochtertje verloren en ik vind het nu al moeilijk genoeg om er steeds aan herinnerd te worden dat we er nog eentje kwijt zijn. En ja, ik weet het, de doctrine is dat we deze dochter al niet hadden, maar dat zeiden mensen ook zo makkelijk over ons andere kleintje “ach, je hebt haar amper gekend” en het is zo ongelooflijk lomp om  dat te zeggen dat ik er eigenlijk geen reactie op heb. Voor mijn gevoel ben ik twee dochters verloren. 
Maar dat terzijde. Ik gebruik de nieuwe naam, we wachten wel af wat de tweede naam nou gaat worden als het eenmaal officieel wordt, en verder zie ik het wel. 
Er is overigens een wat oudere Omdenken podcast met Robin, waarin de ouders koppig de oude naam en “zij” blijven gebruiken, dat vind ik dan wel weer erg onsympathiek. Ik heb zelf veel moeite met de hele transitie en ik snap dat andere ouders dat ook kunnen hebben maar je hoeft dat je kind niet voortdurend in te wrijven lijkt me. Enfin, eerst maar naar mijzelf kijken, of beter gezegd, naar mijn eigen kind.

Wat verdrietig Anna. Zelf ervaar ik wel een soort rouw, maar meer om het verlies van het idee dat ik een perfect kind op de wereld had gezet. Ik had een slim, creatief, sociaal en gelukkig dromertje. Dat kind zelf is er gelukkig nog, qua persoonlijkheid. Maar dat kind blijk ik een stuk minder goed in elkaar te hebben gezet dan ik dacht. Het perfecte en gelukkige is nu (tijdelijk?) weg. En dat is afschuwelijk.