Ouderafstoting: Hoe hier mee om te kunnen gaan?
Hallo,
Ik ben een vader van drie prachtige kinderen twee jongens (10 en 6) en een meisje (4). Sinds 9 December 2024 woon ik niet meer bij de kinderen en hun moeder omdat ik verliefd ben geworden op een andere vrouw. En op dit moment verloopt de scheidingsprocedure erg moeizaam beide partijen hebben een advocaat omdat mediation niet meer werkte.
Zonder te veel in te gaan op de procedure zelf. Wordt er vanuit mij vastgesteld dat de kinderen veel meekrijgen van de scheiding maar dat er ook vanuit hun moeder. Moeder laat uit boosheid veel los tegenover de kinderen; de nieuwe partner van papa is een K#^$Wijf en papa is slecht. Ook beslissingen betreft school word ik als vader buitengehouden. en dat zijn dan een paar kleine voorbeelden.
Op de momenten dat ik mijn kinderen heb merk ik een afstand, de twee jongens en vooral de oudste is heel erg aan het schakelen wat kan ik wel zeggen en wat niet. Ik zie aan zijn hele houding dat hij er graag bij wil zijn maar het niet doet. De middelste heeft momenten dat hij wil en doet maar laat zich ook erg leiden door zijn gevoel (wat oke is). De jongste heeft haar leeftijd mee en verteld wat zij bij haar moeder te horen krijgt en dat zij dat anders ervaart.
Ik weet niet hoe ik met deze situatie om kan en moet gaan. Ik merk zelfs dat ik me benauwd voel als ik weet dat ik mn eigen kinderen bij me ga hebben. Zou niet mogen zoou je zeggen.
DannyJ schreef op 25-03-2025 om 10:26:
Ik weet oprecht niet hoe ik moet reageren op deze hardheid! Ik sta oprecht met tranen in mijn ogen omdat ik echt zoek naar die hand maar merk die er simpel wel niet zijn. Jullie kennen mij en de situatie niet en met het beetje aan informatie wat is gegeven worden er bepaalde verbanden gelegd en conqlusies gemaakt. Nogmaals ik respecteer ieder zijn mening maar de hardheid waarop gaat is buitengewoon.
Maar in die ' hardheid' kun je de pijn lezen van mensen die dit hebben meegemaakt. Ik weet niet of je nog meeleest, maar ik citeer uit mijn eigen post hierboven omdat er wel degelijk zaken zijn die jij kan doen om nu de band met je kinderen goed te houden:
hoe pak je het aan? Hoe vaak zijn de kinderen bij jou? Ben je dan alleen met ze? Neem je de tijd om de nieuwe vriendin nu nog niet maar gaandeweg heel langzaam te introduceren? Dus bijvoorbeeld na een half jaar dat eerst de band met jou weer heeft kunnen groeien eens op de thee, na een jaar een dagje uit met zijn allen, dan eens blijven slapen etc. Of krijgen ze de nieuwe dame er meteen bij? Dat zou natuurlijk fnuikend zijn voor de vader-kind band. Neem je genoeg tijd om je bezig te houden met hun leven? Hoe vaak zijn ze bij jou? Heb je co-ouderschap? Weet je wie hun vriendjes zijn? Komen die ook bij jullie spelen? weet je wanneer er feesten op school zijn, hoe hun juf of meester heet? Weet je wat leuk en vervelend is op school? Ga je met ze naar de tandarts en de kapper? Weet je hun geboorte data? Plan je verjaardagfeestjes ook bij jou? Weet je waar ze zich voor interesseren en plan je uitjes daaromheen (musea, evenementen, films)? Weet je hoeveel tanden ze al gewisseld hebben? Neem je tijd om met ieder kind apart te praten en te knuffelen, nogmaals: voorlopig heel lang zonder nieuwe vlam erbij. Dit nu eens allemaal een tijd doen en volhouden en me dunkt dat het dan reuze mee gaat vallen met de 'ouderverstoting'.
absor schreef op 25-03-2025 om 10:53:
[..]
Mijn woorden zijn hard. Jazeker
Maar dat komt omdat Danny de draai omhoog pas kan gaan maken als hij eerst verantwoordelijkheid neemt voor de shit die hij heeft gebracht bij zijn gezin. Hij zal nooit een gezonde draai omhoog kunnen gaan maken als hij niet eerst doorvoelt en erkent wat hij zijn gezin heeft aangedaan.
(…)
en wat iemand ieder al schreef, nu wil hij opnieuw weten hoe het voor HEM minder benauwd kan gaan voelen. De meest egoïstische vraag die je nu kan stellen. Hoe kan dit voor MIJ prettiger worden
Daar heb je gelijk in Absor, maar om een boodschap tot je te laten doordringen doet de vorm er ook toe. Als iemand mij een klootzak noemt, heb ik ook geen zin meer om te luisteren, zelfs al zou ik de winnende lotterijcombinatie te horen gaan krijgen 😉 Maar wat je hierboven schrijft klopt. To’s begin ligt bij het verplaatsen van zijn blik naar anderen ipv zichzelf.
Ik weet niet of je mijn bijdrage bedoelde of die van een andere forummer, maar het klopt dat de vraag in de OP egocentrisch is.
er hoeft zeker niet bij gescholden te worden maar feiten zijn: je hebt je kinderen laten zien dat papa van iemand kan houden, dat dat voorbij gaat en hij vertrekt dan (dat kan in hun beleving dus ook elk moment met hun gebeuren) en papa vond zijn eigen welbevinden belangrijker dan van hun en koos dus voor zichzelf (kortom, elk moment dat het voor jou ongemakkelijk gaat worden laat je ze waarschijnlijk in de steek). Dat blijkt uit je daden, dus is een duidelijk signaal.
Niet leuk om te horen maar keuzes hebben gevolgen, zo simpel.
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard en daarom is er geen simpele snelle oplossing. Het gaat je veel tijd en moeite kosten om het vertrouwen van je kinderen terug te krijgen en daar heb je ook geen garantie op. Ik hoop maar dat het dat allemaal waard was.
er.is.maar.1.Pino schreef op 25-03-2025 om 11:16:
[..]
Daar heb je gelijk in Absor, maar om een boodschap tot je te laten doordringen doet de vorm er ook toe. Als iemand mij een klootzak noemt, heb ik ook geen zin meer om te luisteren, zelfs al zou ik de winnende lotterijcombinatie te horen gaan krijgen 😉 Maar wat je hierboven schrijft klopt. To’s begin ligt bij het verplaatsen van zijn blik naar anderen ipv zichzelf.
Ik weet niet of je mijn bijdrage bedoelde of die van een andere forummer, maar het klopt dat de vraag in de OP egocentrisch is.
En soms is het juist nodig om duidelijk te maken dat iemand op het verkeerde pad zit. Al weet ik uit ervaring dat OP dat zo 1,2,3 niet zal zien, ook niet als we hem massaal een klootzak noemen.
Maar ik vind het van een behoorlijke arrogantie uit gaan, als je dan een topic maakt over "ouder-afstoting". Het is namelijk een redelijk natuurlijke reactie van die kinderen. Ik zie het bij mijn oudste ook.
Ex heeft daar onherstelbare schade aangericht in de vorm van een gedwongen ontmoeting met nieuwe vriend, terwijl de oudste oud genoeg (11) was om te weten wat er speelde en waarom papa en mama bij elkaar weg waren en wie daar onder andere de reden voor was. Toen kind daar niet in mee ging, was kind eigenlijk te veel. Niet in woord en gebaar, maar wel in acties van ex-vrouw. En dat heeft er in geresulteerd, dat 4 maand later, zoonlief 0.0 respect meer heeft voor zijn moeder. En inderdaad, ex-vrouw snapt daar niks van. Ze was je toch altijd zo'n goede moeder voor hem geweest.
Alias1 schreef op 25-03-2025 om 10:11:
[..]
1) ik denk dat kinderen op die leeftijd helemaal niet bezig zijn met het geluk van hun ouders. Dat is iets wat ze pas zien/snappen als ze (veel) ouder zijn. En zeker niet als ze nog maar 4 of 10 zijn.
2) Verliefdheid overkomt je, dat klopt. Er iets mee doen is een actie. Je had ook NIET met die ander in zee kunnen gaan...
Onzin. kinderen, met name baby's voelen beter aan dat je ergens mee zit dan jezelf doet. Het snappen is een ander punt, maar van een ongelukkige ouder hebben ze echt wel last.
Zeespiegel schreef op 25-03-2025 om 12:14:
[..]
Onzin. kinderen, met name baby's voelen beter aan dat je ergens mee zit dan jezelf doet. Het snappen is een ander punt, maar van een ongelukkige ouder hebben ze echt wel last.
Ja maar ja, nu hebben ze dan een papa die voor zijn eigen geluk kiest maar wellicht een ongelukkige mama die misschien nog voor alles opdraait ook (we krijgen geen antwoord op de vraag wat hij nou met de kinderen doet) terwijl vaders met zijn nieuwe vlam gelukkig zit te zijn.
Elpisto schreef op 25-03-2025 om 11:56:
[..]
En soms is het juist nodig om duidelijk te maken dat iemand op het verkeerde pad zit. (…)
Ik begrijp je punt Elpisto, maar zelfs al hebben jij en je oudste gelijk met die analyse dan nog heeft je oudste schade van het gedrag van je ex-vrouw. Als je ex zich meer in haar kinderen had verplaatst ipv haar eigen ideaalplaatje, dan hadden je kinderen waarschijnlijk een betere band met haar gehad en dat is ook in hun belang (eigenwaarde, vertrouwen etc.). Dus we zijn het eens over de analyse, maar ik zet de focus liever op de oplossing in het belang van de kinderen.
Dus Danny, als je nog meeleest: blijf het gesprek met je kinderen aangaan en erken dat je hen pijn hebt gedaan. Blijf vragen wat zij nodig hebben. En verwacht niet dat het morgen, volgende week of volgende maand al voorbij is, maar geef hen de tijd die ze nodig hebben. Het gaat hier immers niet om wat jij wilt of jouw ongemak, maar om hun belang. En je kunt niet van hen verwachten dat ze je nu al begrijpen, gelijk geven of vergeven - het zijn geen volwassenen en ze hebben recht op hun emoties. Dat recht verdwijnt niet omdat de ouder het ongemakkelijk vindt om met hun pijn geconfronteerd te worden.
December vorig jaar is nog erg kort geleden. Echt heel kort. Woon je samen met je nieuwe partner? Er is voor de kinderen ontzettend veel veranderd; grote mensen doen dingen en zetten het leven van de kinderen op hun kop. Zij zitten met de brokken en hebben er mee te dealen.
Mijn advies; geef ruimte. Beschuldig je ex niet impliciet of expliciet van ouderverstoting; ze zal best negatief zijn, maar nogmaals; het is allemaal nogal pril. En ouderverstoting is nogal heftig, laten we die term niet kapotdevalueren (zoals dat bijv. met narcisme gebeurd is).
Het gedrag dat jij ziet/denkt te zien bij je kinderen, interpreteer je ook op een bepaalde manier. Laat het los. Focus je op het hier en nu; hoe maken we de situatie nu zo prettig mogelijk (zonder door te slaan in alleen maar leuke dingen doen, want dat maakt de situatie écht niet beter; gewoon opvoeden).
Je hebt het over momenten dat je kinderen hebt; geen gelijkwaardige verdeling dus? Af en toe pappa? Ook onwennig.
Wijs niet teveel naar je ex. Ook niet in je hoofd (want dat doe je nu wel). Laat dat los en focus je op het doel; kinderen blij en gelukkig opvoeden.
Ja TO is verliefd geworden, was waarschijnlijk niet gelukkig en heeft voor een andere vrouw gekozen. Heeft dit gezegd, is niet jarenlang in een affaire gedoken maar heeft aangegeven te willen scheiden om die reden. Heeft ex daarmee pijn gedaan en ex is verdrietig en boos. Allemaal logische reacties.
Maar dat geeft ex natuurlijk niet het recht om de kinderen daarin mee te nemen. Want hierdoor stelt zij ook haar eigen gevoel boven dat van haar kinderen. Als ze wil praten, boos, zijn, huilen... dat kan ze bij haar familie en vrienden doen. Daar hoeven haar en TO zijn kinderen niet de dupe van te worden. Want die willen een stabiele omgeving, zich veilig voelen bij zowel vader als moeder.
En ja uit elkaar gaan met kinderen is verdrietig, eender wat de reden ook is. Maar daarmee hoeven de kinderen niet nog eens extra te lijden onder een soort manipulatie van ex. Kom op, ze zijn beiden volwassen en moeten hier, omwille van de kinderen, boven staan.
Eens hoor, Miraval, maar de ex schrijft hier niet en de invloed van TO op ex is waarschijnlijk minimaal. Dus ik probeer toch te focussen op wat er in zijn invloedssfeer zit.
Miraval schreef op 25-03-2025 om 12:45:
Ja TO is verliefd geworden, was waarschijnlijk niet gelukkig en heeft voor een andere vrouw gekozen. Heeft dit gezegd, is niet jarenlang in een affaire gedoken maar heeft aangegeven te willen scheiden om die reden. Heeft ex daarmee pijn gedaan en ex is verdrietig en boos. Allemaal logische reacties.
Maar dat geeft ex natuurlijk niet het recht om de kinderen daarin mee te nemen. Want hierdoor stelt zij ook haar eigen gevoel boven dat van haar kinderen. Als ze wil praten, boos, zijn, huilen... dat kan ze bij haar familie en vrienden doen. Daar hoeven haar en TO zijn kinderen niet de dupe van te worden. Want die willen een stabiele omgeving, zich veilig voelen bij zowel vader als moeder.
En ja uit elkaar gaan met kinderen is verdrietig, eender wat de reden ook is. Maar daarmee hoeven de kinderen niet nog eens extra te lijden onder een soort manipulatie van ex. Kom op, ze zijn beiden volwassen en moeten hier, omwille van de kinderen, boven staan.
bold 1: dit zijn aannames
bold 2: maar we weten toch niet echt hoe het zit? Misschien heeft ts zich wel nooit bemoeid met de schooldingen van de kinderen en verwijt hij ex nu dat zij info achterhoudt die hij makkelijk zou kunnen achterhalen als hij pro actief zou zijn richting school. En wellicht voelen kids verdriet moeder en worden voor de leeuwen gegooid met de nieuwe partner en nemen daardoor afstand. Je weet helemaal niet of zij manipuleert.
Ik snap echt niet dat iedereen TO zo hard aan blijft vallen. Hij heeft echt wel door dat hij niet handig is geweest en dingen wellicht anders had moeten aanpakken. Dat kan niet meer en daar zal hij de rest van zijn leven ook mee moeten leven, net zoals zijn ex en kinderen.
Laten we ook even niet vergeten dat je als ouder NOOIT een andere ouder af te vallen en/of slecht te spreken over een andere ouder want daarmee traumatiseer je kinderen net zo goed dus laten we ook even stoppen met het voor de vrouw opnemen want ook zij is echt alles behalve correct bezig.
er.is.maar.1.Pino schreef op 25-03-2025 om 10:40:
Ik denk dat het Danny nu wel duidelijk is. He fucked up. Maar die kinderen schieten er niks mee op als hun vader hier afgefakkeld wordt omdat ie dat heeft gedaan.
Hoe herstelt Danny de verbinding met zijn kinderen? Wat kan Danny nu doen om de draai omhoog te maken voor zijn kinderen? Dáár zijn die kinderen mee geholpen.
Is er nog winst te behalen in het contact met ex. Jullie zijn geen partners meer maar wel ouders . En jullie willen toch allebei het beste voor je kinderen.
Hij weet alleen wat zijn vierjarige zegt, want zijn andere twee kinderen en zijn ex zeggen hier niets over tegen hem. Ik zou dit met een korrel zout nemen, kleuters zijn niet altijd even accuraat. En verder zou ik hem adviseren zèlf een goede ouder te zijn en vooral niet zijn 'verliefdheid' goed te praten, zijn ex af te vallen of in de verleiding te komen een weekendvader te zijn en zijn ex het werk te laten opknappen. Gewoon maar wat dingetjes om het voor de kinderen beter te maken.
Ellori schreef op 25-03-2025 om 14:04:
Ik snap echt niet dat iedereen TO zo hard aan blijft vallen. Hij heeft echt wel door dat hij niet handig is geweest en dingen wellicht anders had moeten aanpakken. Dat kan niet meer en daar zal hij de rest van zijn leven ook mee moeten leven, net zoals zijn ex en kinderen.
Laten we ook even niet vergeten dat je als ouder NOOIT een andere ouder af te vallen en/of slecht te spreken over een andere ouder want daarmee traumatiseer je kinderen net zo goed dus laten we ook even stoppen met het voor de vrouw opnemen want ook zij is echt alles behalve correct bezig.
Ja daar heb je gelijk in. Zij moet hem niet af vallen of slecht over hem spreken. Het enige wat je daar tegen kunt doen is laten zien dat je helemaal voor de kinderen gaat en je hechting met hen hoog houden door je in een zelfde mate voor hen in te zetten. Op den duur voelen ze dan heus wel dat hun moeder ook niet altijd heilig is en zal hun loyaliteit jegens hun vader in stand blijven
