Opvoeding tot "goede partij"

Mwoh

Het gekste ervan vind ik dat een vrouw kennelijk niet hoeft te leren in haar eigen onderhoud te voorzien.

Maar verder: toen ik studeerde kende ik ook al meisjes die voornamelijk naar de universiteit gingen om een goede partner te vinden (en die dus ook stopten met studeren of werken du moment dat ze die partner gevonden hadden). Ik vond het gek, maar het was niet heel uitzonderlijk.
Dat vind ik niet heel anders dan wat je beschrijft over je vriendin.
Mensen voeden hun kinderen bewust of onbewust op om in een bepaald sociaal milieu te passen. De meeste mensen proberen social climbers te zijn, bijvoorbeeld ABN te praten om meer kans te maken op die leuke baan.
Alleen maken ze het zelden zo expliciet.
Groet, Ellen

Is wel erg expliciet

Ik ken genoeg Noord en Zuid Amerikaanse meisjes die nog zo opgevoed worden maar niet veel Nederlandse meisjes.

Iets minder expliciet is het wel handig als je dat soort dingen kunt als je je in "bepaalde kringen" wilt bewegen.

Mijn schoonzusje kon niet skien toen ze met mijn broer trouwde en is dat nu aan het leren want mijn familie en alle vrienden van mijn broer skien.

Ik kan niet golfen maar ik weet dat mijn broer het kortgeleden besloten heeft te leren omdat hij zich in dat wereldje begeeft en later daar carriere wil maken. Zijn vrouw leert het samen met hem, ook omdat ze het een leuk spel vindt, maar ook omdat het sociaal heel goed uitkomt.

Dat is wat minder expliciet maar toch deels een opvoeding tot goede partij die nu wat later plaats vindt.

Ik had trouwens vroeger vriendinnen die naar finishing school in Zwitserland gingen en dat leek met toendertijd fantastisch. Nog denk ik wel eens dat mijn leven er dan heel anders had uitgezien

Catootje

Ellen

Met een rijke man trouwen is ook een manier van je in je eigen onderhoud kunnen voorzien. Tijdens het huwelijk. Maar als ie echt rijk is ook na een scheiding.
Niet mijn manier hoor. Ik heb liever een opleiding, een baan en een gelijkwaardige relatie. En mijn dochter (8) ook

Prulletje

Dom

Ik vind het zelfs dom, stel dat dochterlief stapelverliefd wordt op een man die een minimuminkomen heeft en haar hart volgt . Niemand kan toch garanderen dat je met een rijke man trouwt, dat die rijke man rijk blijft, dat je niet gaat scheiden (en op huwelijkse voorwaarden getrouwd was), dat... Ik gun zulke ouders stiekum heel opstandige dochters die hun eigen leven kiezen!

Gooische meisjes

Daar heb ik eens een aflevering van gezien. Ik wist niet wat ik zag. Zelfde taferelen als hierboven beschreven zo ongeveer. Het is zo ver van bed, dat ik me niet eens kan voorstellen dat mensen écht zo leven. Maar ja, als telg van generaties arbeiders ís dat natuurlijk ook niet te begrijpen. Overigens zeil ik wel en heb een boot, hahaha!

Op deze manier

op deze manier voed je kinderen op met een bepaalde garantie voor een materieel leven,en altijd geld genoeg.(al kan het ook heel anders uitpakken natuurlijk)
ik voed mijn kinderen liever op met een bepaalde garantie op een gelukkig leven,een leven met liefde en warmte,en vooral met wat ze zelf belangrijk vinden.(al kan dat ook heel anders uitpakken).

Ach

Om maar even een incorrecte opmerking te maken: gegeven onze echtscheidingscijfers wordt trouwen uit liefde hogelijk overschat.

Groet, Ellen

Hoer

eigenlijk is de moeder haar dochter aan het opfokken tot hoer met een bepaald prijskaartje eraan. Niets over ware liefde, elkaar bijzonder vinden, eigen ontwikkeling, studie ??

bah wat een akelig bestaan zo in die villa met die genante stacaravan.

ik hoop dat mijn dochter gaat studeren, haar ambities volgt en met een lieve zorgzame man of vrouw thuis komt.

Lekker belangrijk zeg!

Ik hoop dat mijn dochter zelf in staat is om de villa en vakanties te betalen, tenminste als ze daar behoefte aan heeft.

Zelf kom ik uit een indisch nest en mijn moeder wilde dat ik goed voor mijn man zou kunnen zorgen (koken, kinderen krijgen, poetsen, lief zijn) en mijn man voor mij (huisje, geen enge beslommeringen etc.).

Ik probeer mijn kinderen bij te brengen gelukkig te zijn
met zichzelf en hun omgeving. En zo niet, dat ze daar zelf verandering in aan kunnen brengen. Of dat nou is door een rijke man te trouwen, vuilnisman, caissière, breinchirurg, advocate of wat dan ook te worden. Als ze het maar fijn vinden.

Fély

Lidwientje

Nee, bij de biologen moet je niet zijn natuurlijk. Denk eerder aan rechten, geneeskunde, en aan bepaalde soorten studentenverenigingen.
Voor een bepaald soort mensen is het een pré als een meisje wél gestudeerd heeft (dus ontwikkeld is en mee kan praten) maar niet werkt (want je kunt geen twee kapiteins op een schip hebben). Ik heb het ze horen zeggen.
Die kunnen zich natuurlijk wel bezighouden met een bepaald soort charitas. Niet collecteren in de regen voor de nierstichting, maar wel een kerstmarkt organiseren voor een ziekenhuis in Malawi.

Wat percentages betreft: de dominante cultuur in NL is dat je trouwt uit liefde. Dat er ook mensen zijn die trouwen uit geldzucht doet daar niks aan af, en er zijn meer modale dan rijke mensen.
Dat er toch een hoop gescheiden wordt en een hoop geklaagd wordt over koek die op is, relaties die stroef lopen, partners die niet meer leuk en attent genoeg zijn, doet mij bescheiden stemmen over dat hoge ideaal van 50 jaar lang verliefd op elkaar zijn.

Groet, Ellen

Finishing school

Een tijd geleden was er een serie op tv, dacht bij de Tros, heette iets van het mooiste meisje van de klas ofzo. 20 jaar later ging Jaap Jongbloed uitzoeken wat er van ze geworden was. Er was ook een dame bij die met een rijke Italiaan was getrouwd. Huis in Milaa, schitterend huis in Zwitserland, elke middag buiten de deur lunchen met vriendinnen. Zij vertelde ook dat ze door haar ouders naar finisching school was gestuurd in Zwitserland, deze schijnen nu niet meer te bestaan. Daar werd je eigenlijk opgeleid om echtgenote van een rijke man te worden. Ik vond het wel interessant om te zien eigenlijk, had geen idee dat dit bestond.

Maxima

schijnt ook heel bewust (Zuid Amerikaanse upperclass uiteraard) al die feestjes afgelopen te zijn, zo gaat dat. En dan een prins aan de haak slaan.

Nou zien ze er samen wel echt gelukkig uit, dus tja.

Ach in Korea is het nog steeds (!) gebruikelijk om min of meer uitgehuwelijkt te worden, dat gaat ook op die manier, de juiste feestjes, de juiste uitnodigingen voor dinertjes, moeders die sturen. Dat is de upperclass. De lowerclass doet het nog veel simpeler, ben je na je 27e als vrouw nog niet getrouwd dan kom je op een lijst (regelt de familie) en kan je worden uitgekozen door een man die je niet kent, een paar uitjes en hup trouwen.

Mijn chinese ex schoonmoeder is uitgehuwelijkt, ze zag grote voordelen aan dit systeem. Ze zegt zelf een heel liefdevol en met name respectvol huwelijk gehad te hebben, dat hij vreemd ging was een bijzaak. Samen hadden ze toch een mooi gezin en een goed lopend bedrijf opgebouwd. Veel zakelijker dus, verliefdheid was niet aan de orde, liefde kwam als er kinderen kwamen.

Ach, die gooische meisjes

Het viel mij juist zo op dat ze zich over dezelfde dingen druk maken als mijn dochter en haar vriendinnengroep (níet in het Gooi). Eindeloos shoppen voo De Jurk voor een feestje. Okee, niet bij C&A en H&M, maar het gekrakeel en gemier was hetzelfde
Niet kunnen kiezen tussen twee paar laarzen, niet weten wat je aan moet trekken als je gaat golfen en dús maar iets nieuws kopen, je vader proberen te lijmen voor een extra centje....hangen op terrasjes, zonnebaden, uitgaan....
Ze hebben een ander bestedingspatroon en bezoeken andere locaties maar de activiteiten zijn hetzelfde. Ik vond het juist zo opvallend dat je met de TopKapper van het Gooi én geld als water gewoon nóg niet weet wat je met je haar wilt. Dáár ligt het dus blijkbaar niet aan

Tirza

Doet me denken aan een vriendin van mij....

....getrouwd met een man die ook flink in de slappe was zit. Ze werkt ook niet (ahum ik trouwens ook niet), luxe vakanties, dure kleding en alles wat haar hartje begeert maar...niet echt gelukkig. Ze werd verliefd op "jan modaal" maar vroeg zich talloze malen af of ze wel ooit gelukkig zou kunnen worden met een leventje waarbij je niet gedachtenloos de kar volkwakt bij Albert Heijn. De liefde met Jan Modaal is alweer een tijd voorbij en echt gelukkig is ze nog steeds niet maar ik moest er even aan denken toen ik las over de vriendin van mammie 2. Overigens voedt zij haar dochters niet op een dergelijke manier op. Vindt het ook idioot. Je wenst het beste voor je kinderen en natuurlijk wens ik mijn dochter een "rijke" man toe maar vooral ook een erg lieve! Bovenal moet ze zelf haar geluk vinden en het liefst op eigen kracht inderdaad.

Oef tirza

Dan beschrijf je ook wel de draak van het stel. Werkelijk alles werd door die verwende tuttebel afgewezen en niets was haar goed genoeg. Ik had door de beeldbuis heen de neiging haar door elkaar heen te rammelen

Herken het ook wel

bij nichtjes van mijn man. Ik heb vooral medelijden met die mannen. Ze moeten veel verdienen (of ze hun werk echt leuk vinden maakt niet uit), lang reizen (want je verhuist niet vanuit het Gooi naar elders in Nederland uiteraard). En dan komen er kinderen en dan krijgen de mannen het verwijt dat ze niet genoeg meehelpen en dat hun werk altijd voorgaat. En vooral dat ze niet romantisch zijn. Ze zijn gewoon uitgeput....
Tja, ik ben blij dat ik gewoon van de straat kom. Alhoewel mijn kinderen ook hebben leren snowboarden, zeilen en tennissen, dat vond hun vader bij "de opvoeding" horen. Ik zal hem vanavond eens vragen of hij daar verder nog bijbedoelingen bij had, nooit over nagedacht eigenlijk. Voor mijn aartsluie zoon zou een rijke vrouw wel een uitkomst zijn

Studie

Goh, ik heb rechten gestudeerd en ben dergelijke types niet tegengekomen. Maar goed, ik studeerde aan de UvA, zat niet bij het corps, en droeg een jas waar nog net niet " alternativo" op geschreven stond, dus waarschijnlijk wilde dergelijke types mij ook niet kennen.
Maar ook nadien heb ik ze nooit ontmoet. Was ook verbaasd te lezen dat dit nog bestaat.
Het handigste is het overigens om geen 'goede partij' aan de haak te slaan, maar iemand die wel rijk is maar niet al te goochem, want dan heb je nog kans dat je in gemeenschap van goederen trouwt

Groeten,

Temet

Niet om rijk alleen

"Het handigste is het overigens om geen \'goede partij\' aan de haak te slaan, maar iemand die wel rijk is maar niet al te goochem, want dan heb je nog kans dat je in gemeenschap van goederen trouwt "

Maar rijk alleen is niet het beste criterium. Sommige handelaren op de Albert Cuijp zijn heus wel rijk, maar daarmee nog niet de juiste partij. Meisjes die naar finishing schools gaan of in een corps gaan voor de contacten zoeken natuurlijk een ander soort "rijk". Die hebben liever dubbele achternamen, en een netwerk met de juiste ingangen .
Volgens mij hoort wat kennis van tuinieren en honden er ook bij. Ik denk dan aan van die bladen als Seasons en Buitenleven en zo. Dat je een andere dame wel passend kunt complimenteren met haar hybride rozen. In een waxjas natuurlijk.

Over jassen gesproken: al mijn kleren schreeuwden "alternativo" in die tijd. Ik was toen ook vreselijk alternatieverig. Misschien onthield ik het daarom juist wel zo goed, wat ik her en der opving.
Overigens heb ik toen nog wel even een heel kakkineus vriendje gehad. Die vond mij wel interessant geloof ik. Maar ja, niks geworden natuurlijk. Dus voor mij geen zeilboot, rozen en waxjas.

Groet, Ellen

Waxjas

Worden die nog gedragen dan? Bedacht me toevallig laatst dat ik ze nooit meer zie, maar misschien is dat omdat men in Amsterdam achter alle trends aanrent (en ze net zo snel weer laat vallen), tenminste die indruk krijg ik wel eens.

Overigens: ik snap dat een marktkoopman, hoewel misschien rijk, geen 'goede partij' is. Maar ik vraag me af: wat is het doel? Een sjiek leven en standing bij osm? Of een fijn inkomen? In het eerste geval: zoek de 'goede partij'. In het tweede geval: zoek een rijkerd met een niet al te hoog iq en trouw in gemeenschap van goederen.

Groeten,

Temet

Grappig marith

Niet meer gedachteloos de kar kunnen volkwakken bij de Albert Heijn was ook voor mijn vriendin een belangrijke reden om niet met de "arme" man ervandoor te gaan. Naast het wegvallen van de skivakanties en de zeilboot. Het lijkt haar vrijwel ondenkbaar dat je dan gelukkig kan zijn, vooral omdat de arme man haar in zijn onschuld had verteld dat hij bijna nooit iets leuks doet met zijn vrouw door geldgebrek.

Mijn vriendin heeft zelf gezegd dat haar man geen gevoel voor humor heeft. De betiteling "saai" komt van mij. Haar man weet trouwens dat mijn vriendin verliefd is op iemand anders en is erg in zijn nopjes dat ze voor hem heeft gekozen: "Hij kan zich jou toch niet permitteren".

Haar man komt uit een "oud Hollands juweliers geslacht". Zijn familie bestaat uit vreselijke snobs, ze schrijven bijv. de academische titels op de cadeautjes bij pakjesavond. Ze hadden aanvankelijk erg veel moeite met mijn vriendin omdat ze geen academische titel heeft (maar het is niet de bedoeling dat ze gaat werken).

Ik ben zelf een boerenkleindochter, dus moet erg wennen aan de gang van zaken. Ben zelf ook geneigd het "prostitutie met een klant" te betitelen, maar wil niet teveel veroordelen.

Midlife

En tegen de tijd dat de midlife zich aandient huppelt er een jong ding achter zijn geld aan en als je pech hebt zit je even later met de scherven.

Waxjas?

Ik heb geen flauw idee wat dat is.

Mijn schoonmoeder heeft er een

en zo'n waxjas stinkt, bleh

Aha

Ik krijg het beeld erbij. Zoals Willemijn (van Gooische vrouwen) zeg maar. Laatst was er hier ook ergens een topic over Burberry laarzen, daar heb ik nog op gegoogeld. Die horen daar natuurlijk bij. Binnenkort krijgen we een labradorpup, dus dan moet ik misschien maar eens gaan shoppen voor dit soort outfits. Ziet er wel heerlijk comfortabel uit moet ik zeggen, maar wel duur zeg. Maar ja dit soort spullen gaat volgens mij ook een leven lang mee en is niet onderhevig aan mode.

Mijn tante van 85

Was zo'n vrouw en ze is er hartstikke ongelukkig van geworden. Het grijpt me echt aan hoe ontevreden ze nu op hoge leeftijd is met het feit dat ze als een soort trouwmachine is opgevoed. Ze mocht ook niet trouwen met de man waar ze wel van hield. Heeft wel een academische studie afgerond (incl lidmaatschap van UVSV voor de kenners) maar daar heeft ze vervolgens niets mee gedaan.
Ze vertelde mij over linnenmeisjes en keukenmeisjes. Dat was zo'n beetje de keuze die je had om je lege tijd op te vullen. Of je ging textiele werken doen, mooie poppen en knuffels maken, of je bekwaamde je in het hogere culinaire gebeuren.
Ja, het grijpt mij echt aan - ik kan er ook niet zo veel grappigs of sulligs aan vinden. Echt leven, echt geaard zijn, dichterbij jezelf komen, betekenisvolle relaties met anderen hebben, op je bek gaan, weer opstaan. Daar heb je toch een veel rijker leven mee dan met een rijke vent?

Dubarry

Dubarry laarzen bedoel ik dus, schreef burberry.
Ja wat betreft tante van 85. Is ook inherent aan de generatie hoor. Mijn oma van 89 die uit een arbeidersgezin kwam mocht niet naar de mulo van haar vader. Ze ging toch trouwen, dus ze moest maar een dienstje zoeken, dan leerde ze alvast hoe ze het huishouden moest doen. En toen ze later een baantje bij de bakker kon krijgen, mocht dat ook niet, ze mocht uitsluitend dienstmeisje worden. Zij werd ook klaar gestoomd voor het huwelijk, alleen dan met een arbeider. Dat gold in die tijd voor alle meisjes.

Temet (ot)

Van welke lichting ben jij? Want net als jij kom ik uit Noord Holland (boven Alkmaar), vind je nick ook errug mooi, en heb rechten gestudeerd aan de UvA. Ik ben begonnen in 1990, weet zelfs mijn collegenummer nog uit m'n hoofd.

Ik herken trouwens wel gedeeltelijk de omschrijving van Ellen, niet dat die dames echt zeiden dat ze rechten deden om een goede vent te scoren, maar bij sommige meiden had ik wel dat idee. Natuurlijk had ik ook helemaal niets met hen, ik kwam uit de Noordhollandse klei en was eigenlijk nog zo groen als gras en ging ineens naar Amsterdam. En zij keken mij niet eens aan, ik praatte tenslotte niet met een Gooische 'r' en had vast en zeker niet het juiste sjaaltje om of zo.

Tirza

Het viel mij juist zo op dat ze zich over dezelfde dingen druk maken als mijn dochter en haar vriendinnengroep

O, lollig! Kijk daar heb ik nou helemaal geen weet van als moeder van drie zonen onder de 13 jaar
O, en twee daarvan komen nooit bij een kapper, die knip ik zelf.