Op kamp en offline
In ons vorige dorp is er elke zomer een kinderkampweek. Vanaf jaar of 8. Op Facebook vermeldt de organisatie dat de bus veilig is aangekomen, dat iedereen nu offline gaat en dat ze samen een mooie week gaan beleven met spelletjes, muziek etc. Ook de leiding gaat niets posten. ‘ Tot volgende week allemaal !’
Natuurlijk is de kampleiding bereikbaar bij calamiteiten.
Twee kleinkinderen waren onlangs ook offline op kamp. ‘ het was de eerste dag wennen, maar daarna erg leuk,’ meldde kleinzoon van 13.
Zullen kinderopvang en basisschool het voorbeeld van groepsleiding op kinderen/jeugdvakanties volgen? Geen fotootjes van (school)activiteiten ?
niet alleen de kinderen maar ook de ouders zouden vaker een aantal dagen off line mogen zijn.
Al die foto's en berichten is net diaree maar dan erger. Diaree stopt op een gegeven moment. Die stroom aan foto's en berichten nooit.
Jorni schreef op 19-08-2024 om 07:21:
Mijn kinderen hebben gelukkig nog niet de leeftijd voor een schoolkamp. Maar als dit de regel zou worden dan gingen ze toch echt niet mee en dan zou ik ze echt ziek melden.
Wat is je bezwaar precies? Op school mogen telefoons ook niet in de klas, dus niet gek dat het op schoolkamp ook niet mag. Van een schooldag krijg je ook geen dagelijks verslag of fotoseries.
Peaches schreef op 18-08-2024 om 19:49:
Ik weet het niet zo goed. Mijne ging op scoutingkamp, mocht ook geen telefoon mee. We mochten dan wel af en toe bellen. Dan hield ze zich groot, ze wilde heus niet naar huis, want de leiding luisterde mee. Maar achteraf kwamen de verhalen er pas uit: ze had het totaal niet naar haar zin gehad (had geen volwaardige slaapplek, werd gepest, had niet 1x gedoucht in de hele week, mocht niet op tijd naar bed, moest uren in de volle zon staan) en de leiding had dat niet eens door. Ik had toch best graag een privé-bericht van haar gehad af en toe. Dan was ik haar gewoon gaan halen.
Ik vind dit echt niet kunnen inderdaad. En ik hoorde van een kennis over een Belgisch chiro kamp waar er heel veel kinderen flinke buikgriep hadden gekregen en de ouders pas na het kamp ingelicht werden. Of dat de leiding met een kindje naar de spoed in het ziekenhuis ging en de volgende dag pas de ouders gebeld werden ofzo. Dat gaat me toch te ver qua offline kamp. Dan zou ik mijn kinderen niet met een gerust hart meegeven.
Onze kinderen van 14, 12, 10 en 8 zijn diverse keren met verschillende organisaties op kamp geweest (basisschool, svo, scoutongverenigingen, judo, rugby, nivon). Telefoon thuis was op al deze kampen het uitgangspunt. Bellen met thuis was een optie die afgesproken kon worden, maar wij in overleg met de kinderen niet voor hebben gekozen. Niet als standaard optie. Een regelmatige korte update met wat foto’s op kamp door de leiding waardeer ik enorm. Je hebt dan een indruk en leeft/geniet met de kinderen mee.
Uiteindelijk heeft het met loslaten en met vertrouwen te maken. Soms wordt dat vertrouwen beschaamd zoals je in dit topic leest bij het voorbeeld over het slapen, de zonnebrandcrème en dergelijke. Dat is uitermate vervelend want om dan weer zo’n stap te zetten kan best heel lastig zijn lijkt me.
Ik vond het het lastigst om erop te vertrouwen dat de kampen met leiding die ik niet kende oké waren voor onze kinderen. Dat waren een Nivon kamp en dat was een HIT kamp van scouting. Over beiden hadddn we echter positieve ervaringen gehoord van bekenden. Bij beiden kwam de voorbereiding degelijk over. En het Nivon kamp ‘kenden’ we doordat we op diezelfde camping een keer hadden gestaan en er toen ook een kamp was en we mee hebben gekregen hoe er met elkaar omgegaan werd en dat oogde goed. Het vertrouwen van de kinderen en ons is gelukkig nooit beschaamd.
Eén keer kwamen onze jongste twee huilend uit een kamp. Dat was niet leuk. Uit de verhalen (van leiding bij de overdracht en kinderen)maakte ik op dat ze oververmoeid waren en dan kun je niks meer hebben. Dat was met een scoutingkamp van de eigen vereniging met de leiding op wie ze dol zijn. Het was een kort kampje en ik ken mijn duracelkonijntjes die opeens leeg waren. De leiding is daar tijdens een volgend kamp heel goed mee omgegaan en heeft om dit te voorkomen extra rust momenten op de dag ingepland en is wat strikter omgegaan met de bedtijd. Dat koppelde een van de begeleiders ook terug. Ze vonden het zelf ook echt niet fijn voor onze kinderen dat ze zich zo gevoeld hadden en hadden overlegd wat nodig was om dit in betere banen te leiden.
Natuurlijk is niet altijd alles pais en vree op zo’n kamp. Er gebeurt altijd wel iets dat stom en lastig was. Nagenoeg altijd overheersen echter hier de enthousiaste ervaringen.
Peaches schreef op 18-08-2024 om 23:47:
[..]
Wij hadden die spullen zeker meegegeven, maar er was niet genoeg plek in de tent doordat anderen een enorm luchtbed mee hadden. En dus moest ze maar bij een ander in 'bed'. Hihaho, kinderen stapelen. Vechten om een plekje. De meest mondige kinderen winnen. De mijne dus niet.
Er was geen zwembad, geen schaduw, en al zeker niet zoiets zorgzaams als wekkertjes. Iedereen moest tot half elf opblijven (kamp was vanaf 7 jaar). Ze zijn ook nog een halve dag een kind van 9 kwijt geweest in een onbekende stad. Dat was niet mijn kind, maar even ter illustratie.
Ik geloof heus dat een ander scoutingkamp leuk had kunnen zijn voor mijn kind en ook dat andere kinderen dit kamp leuk zouden vinden. Wij hadden dus pech met de combinatie kind en club. Kind zit intussen uiteraard niet meer op die club. Maar ik had haar liever eerder opgehaald. In mijn ogen moet een kamp leuk zijn, daar is het voor. Natuurlijk is niet alles leuk, maar als je daar een week zit af te zien schiet het zijn doel voorbij. En ik vind het nogal jammer dat je dan ons als ouders de schuld geeft.
Ik ben zelf jaren scoutingleiding geweest en er werd bij ons gewoon gedoucht en opgelet dat iedereen zijn matje normaal kon neerleggen etc. De leiding bij je dochter hebben echt wel steken laten vallen.
Gingergirl schreef op 19-08-2024 om 08:09:
[..]
Ik ben zelf jaren scoutingleiding geweest en er werd bij ons gewoon gedoucht en opgelet dat iedereen zijn matje normaal kon neerleggen etc. De leiding bij je dochter hebben echt wel steken laten vallen.
Bij de kampen van onze kinderen waren dit soort basis dingen inderdaad gewoon op orde.
Bij hun eerste kampen hadden mijn kinderen nog helemaal geen telefoon en bij de gorep 7&8 kampen alleen prepaid, dus die telefoon was niet mee. Sinds ze wel een telefoon met abonnement hebben en die mee gaat, krijgen we als we na een paar dagen eens vragen of het leuk is, alleen maar een "ja". Soms zet de leiding een foto van een groepsactiviteit op instagram.
Ik snap wel dat een kamp van tevoren aangeeft dat het offline gaat. Dat scheelt denk ik een heleboel vermoeiende vragen en opdrachten van ouders.
Annaniem2023 schreef op 19-08-2024 om 07:29:
[..]
Dus omdat jij je kinderen geen zelfstandigheid gunt en hen wil micromanagen mogen ze niet mee op kamp waar ze veel sociale vaardigheden oefenen en ook leren dat dingen weleens anders gaan? Egoïstisch zeg, jij wil gewoon je kind niet loslaten.
Tja als jij meteen dat ervan wil maken en mijn reactie meteen zo wil veroordelen, dan moet je dat uiteraard zelf weten. Ik houd graag contact en ik wil graag dat mijn kinderen me gewoon zelf kunnen bellen als er wat is. Erg egoistisch blijkbaar om er voor de kinderen te willen zijn. Ook om meerdere situaties zoals die hier worden beschreven te kunnen voorkomen.
Mugske schreef op 19-08-2024 om 07:43:
[..]
Wat is je bezwaar precies? Op school mogen telefoons ook niet in de klas, dus niet gek dat het op schoolkamp ook niet mag. Van een schooldag krijg je ook geen dagelijks verslag of fotoseries.
School is om te leren en alleen maar een bepaald aantal uren. Dat hoort erbij. Tijdens een kamp wordt er van alles gedaan en zijn kinderen lang achter elkaar weg waarbij er van alles wordt ondernomen. Geen of bijna geen contact met mijn kinderen zou ik volstrekt onacceptabel vinden. Als er wat is moeten ze zelf wat kunnen sturen of kunnen bellen zodat ik er kan zijn voor ze.
Jorni schreef op 19-08-2024 om 09:17:
[..]
School is om te leren en alleen maar een bepaald aantal uren. Dat hoort erbij. Tijdens een kamp wordt er van alles gedaan en zijn kinderen lang achter elkaar weg waarbij er van alles wordt ondernomen. Geen of bijna geen contact met mijn kinderen zou ik volstrekt onacceptabel vinden. Als er wat is moeten ze zelf wat kunnen sturen of kunnen bellen zodat ik er kan zijn voor ze.
Ik heb ze altijd verteld, "als er iets is, ga je naar de leiding".
Vertrouw je de leiding niet?
Helemaal geen telefoon mee/gebruiken vind ik inderdaad absurd!
Dat het overdag niet mag snap ik, maar ik denk inderdaad dat als er echt iets is kinderen liever hun ouders appen/bellen dan de leiding
Ik neem aan dat er ook nog zoiets als vrije tijd is..
Je weet hoe kinderen kunnen zijn. ''heb je geklikt bij de leiding, dan gaan we je nog meer pesten en/of buitensluiten''
Leuk kamp heb je dan..
Jorni schreef op 19-08-2024 om 09:17:
[..]
School is om te leren en alleen maar een bepaald aantal uren. Dat hoort erbij. Tijdens een kamp wordt er van alles gedaan en zijn kinderen lang achter elkaar weg waarbij er van alles wordt ondernomen. Geen of bijna geen contact met mijn kinderen zou ik volstrekt onacceptabel vinden. Als er wat is moeten ze zelf wat kunnen sturen of kunnen bellen zodat ik er kan zijn voor ze.
Ik zou maar vast aan het idee gaan wennen dat het dus niet zo werkt bij 99% van de eindkampen. Als er iets is, dan hoor je het van de leerkracht.
Kan de telefoon wél gebruiken niet ook leiden tot meer pestgedrag? Rare foto's of video's van Sven die totaal niet op stelten kan lopen, of Eva die languit in een modderplas valt ofzo?
Joszy schreef op 19-08-2024 om 10:06:
Kan de telefoon wél gebruiken niet ook leiden tot meer pestgedrag? Rare foto's of video's van Sven die totaal niet op stelten kan lopen, of Eva die languit in een modderplas valt ofzo?
Stiekem Fotos of video’s tijdens omkleden of douchen inderdaad.
Doe mij alsjeblieft een mobielvrij kamp.
Jorni schreef op 19-08-2024 om 07:21:
Mijn kinderen hebben gelukkig nog niet de leeftijd voor een schoolkamp. Maar als dit de regel zou worden dan gingen ze toch echt niet mee en dan zou ik ze echt ziek melden.
Ik hoop dat je je tegen die tijd heb bedacht en kiest voor het geluk van je kind ipv jezelf.
