Omgang vader van de kinderen

Ik zou denk ik een stap terug doen omwille van stiefdochter. Dus niet naar evenementen zodat vader komt. Dan hoeft stiefdochter zo'n moeilijke keuze maken. 

Ik denk dat je standpunt dat je je niet laat wegsturen herziening vraagt. Als jij er niet bij bent heb je je niet laten wegsturen, je hebt ervoor gekozen dat je stiefdochter een mogelijk fijn contactmoment met haar biologische vader heeft. Als haar vader nu weigert te komen is dat toch ook niet omdat jij hem wegstuurt volgens jou? Waarom zou je het andersom dan wel zo framen? 
Het klinkt alsof je het goed bedoelt. Het komt ook op me over alsof jullie nog niet zo gek lang een relatie hebben. Over wat voor periode hebben we het en hoe oud zijn de kinderen?

Er zal een modus gevonden moeten worden waarin het een kwestie is van geven en nemen. Door zelf (ook) stellig te worden wordt het meestal niet makkelijker om elkaar tegemoet te komen. 

Ik zou ook een stapje terug doen. Het lijkt me voor je stiefdochter ook heel moeilijk om tegen jou te zeggen dat ze liever wil dat haar vader erbij is. Dus, maak die keuze voor haar en doe een stapje terug!

Rainman schreef op 30-06-2024 om 16:19:

[..]

Ik snap je daar heb ik ook aan gedacht, alleen de vader probeert de boel te manipuleren. Als je in dat gedrag mee gaat, dan word het natuurlijk versterkt.

Maar je hoeft vader niet op te voeden, je hebt te denken om het welzijn van je stiefdochter. Wees de verstandigste voor haar!

Rainman schreef op 30-06-2024 om 16:18:

om even te spreken over de aanstaande musical, mijn eigen dochters en iedereen gaat wel heen. Dan zou ik de enige zijn die niet heen gaat omdat een volwassen man daar niet mee om kan gaan.

Jij bent toch ook een volwassen man? Geef het goede voorbeeld en wees de wijste in dit geval. Jij zet nu jouw belang voorop, terwijl de kinderen altijd op de eerste plaats zouden moeten komen. Als ik je vriendin was had ik het je zeer kwalijk genomen als je zo met mijn kind was omgegaan.

Sowieso is een jaar een relatie peanuts, als het om relaties en verwerken van trauma’s gaat is een jaar nog maar heel kort. Je gaat veel te snel.

Echt, het is voor de dochter van je vriendin (en dus niet je stiefdochter, zover zijn jullie nog lang niet) vele malen belangrijker dat haar eigen vader er is dan dat jij er bij bent. 

Heeft je vriendin haar man soms voor jou verlaten? Zou wel verklaren waarom hij zoveel moeite heeft met jou.

Rainman schreef op 30-06-2024 om 16:18:

om even te spreken over de aanstaande musical, mijn eigen dochters en iedereen gaat wel heen. Dan zou ik de enige zijn die niet heen gaat omdat een volwassen man daar niet mee om kan gaan.

Je hebt natuurlijk volkomen gelijk dat dat absurd is van die man. Maar het gaat niet om gelijk krijgen. Het gaat om je stiefdochter. Hoe moeilijk zal deze situatie zijn voor dat meisje? Ze zal rond de 12 zijn? 

Je schrijft ; Wij willen graag als gezin het leven van iedereen binnen ons gezi samen ervaren. Tegelijkertijd schrijf je ook dat jij en je vriendin een jaar samen zijn. Ik vind dat nog best kort! Moet dat arme kind dan echt gaan kiezen wie er naar haar musical komt? Of in de spanning zitten omdat papa boos is op stiefpapa? Hoe mooi is het dan dat jij een stap terug doet. Niet voor die kerel! Maar voor je stiefdochter. Ze zal je nu en in de toekomst dankbaar zijn. 

Jullie zijn pas een jaar samen en je bent al zo verweven in haar gezin? Ik begrijp die ex wel.

Rainman schreef op 30-06-2024 om 16:16:

we zijn nu een jaar samen, ik heb in het afgelopen jaar ook de afstand bewaard. Maar het neemt gekke vormen aan nu, hij komt niet eens voor de deur en laat de kinderen met tassen naar een bushalte verderop komen met hun tassen. Maar het is een enorm vreemde situatie als mijn kinderen mijn vrouw en iedereen naar evenementen toe kan maar dat ik daar dan niet bij ben. Dat zit me niet lekker.

Ga gewoon naar de evenementen van je eigen kinderen zou ik zeggen.