Oh oh.. teleurgesteld in moederdag
Ik schaam me bijna dood dat ik hiervoor een topic ga openen, maar ik wil dit niet delen met mensen met wie ik dat normaal zou doen. Ik wil niet kneuterig overkomen of mijn partner afvallen. Maar ik ben zo teleurgesteld in gisteren en ik vraag me af of ik nu overdrijf..
Feitjes:
- ik ben al 2 weken bezig met moederdag voorbereiden van moeder en schoonmoeder
- ik doe de meeste zorg van ons kind
Ik hoef dus geen cadeau maar wel respect en erkenning en ik vind het niet echt getuigen van respect als partner:
- wel iets koopt voor schoonzus maar dat als ik zeg "en ik dan?" Hij zegt dat ik zijn moeder niet ben en dus niks hoef te verwachten
- dat hij heus wel iets wilde bestellen maar te laat was ( ik ben al 2 weken bezig dus je wist het wel, waarom lieg je dan.. ik hoef geen cadeau)
- dat hij de hele tijd lompe grappen maakt over dat ie op moederdag niet zou koken voor mij en mij niet in de watten wil leggen omdat ik zijn moeder niet ben. En dus helemaal niet stil heeft gestaan bij mij als moeder van zijn kind.
- dat toen ik hoogzwanger was tijdens de eerste moederdag hij zei dat het niet telde want ik was nof geen moeder.
- dat hij dit soort grapjes maakt in bijzijn van familie en zijn neefje van 18 gaat zitten lachen. Wat leer je voor dingen aan zo iemand? Ik wil niet dat mijn kind zo wordt.
Ik vind het gewoon zo stom dat ik hierover verdrietig word, want normaliter is hij dus wel heel lief alleen gisteren totaal niet attent en dat deed pijn.
redbulletje schreef op 09-05-2022 om 20:30:
Ik vind moederdag eigenlijk juist specifiek van kind voor moeder. Waarom wil je een moederdag kado van je partner?
Het is grwoon heel fijn om te horen: "Dank je dat je de moeder van mijn kinderen bent en dat je hen ter wereld hebt gebracht.." Met al of niet een geschenkje of knuffel. (Dat natuurlijk als je getrouwd bent met de vader van je kinderen.) Dat mag mijn man elke dag zeggen maar Moederdag maakt het net wat specialer. Om nou daar zo je schouders over op te halen, zelfs al is het "gewoon" om moeder te zijn, dagelijks worden vrouwen het, in mijn persoonlijke leven is het wel speciaal. En dat mag best eens gezegd.
Op de school van mijn dochter deden ze godzijdank niet aan vader- of moederdag. Voor mij hoeft het allemaal niet, hier is het elke dag moederdag
Maar een man die er constant grappen over maakt op een botte manier en wel zijn schoonzus wat geeft zou ik ook niet echt leuk vinden. Als je het negeert, doe dat dan ook echt met z'n allen.
Ik zou hem gewoon vertellen hoe je het vindt en hoe je je voelt. Vaak zit er meer achter, dat zou ik willen onderzoeken: zowel bij hem als bij mezelf.
Auwereel schreef op 09-05-2022 om 20:42:
[..]
Het is grwoon heel fijn om te horen: "Dank je dat je de moeder van mijn kinderen bent en dat je hen ter wereld hebt gebracht.." Met al of niet een geschenkje of knuffel. (Dat natuurlijk als je getrouwd bent met de vader van je kinderen.) Dat mag mijn man elke dag zeggen maar Moederdag maakt het net wat specialer. Om nou daar zo je schouders over op te halen, zelfs al is het "gewoon" om moeder te zijn, dagelijks worden vrouwen het, in mijn persoonlijke leven is het wel speciaal. En dat mag best eens gezegd.
Ik was niet getrouwd met de vader van mijn kinderen, maar we woonden samen. Toen we uit elkaar waren, waren we nog steeds de ouders van deze kinderen. Heb je dan minder recht op deze waardering?
tja, wat zal ik ervan zeggen. Praat met je man. Misschien vind hij het hele idee van moederdag gewoon niet leuk en is het een soort van dwars afreageren geweest van hem met zijn reacties. Ik ben ook moeder... maar heb ook al mijn hele leven een aversie tegen verplichte traditities. Doen dan ook niks aan moederdag. Ben gisteren heerlijk met mijn man wezen fietsen..prachtig weer was het..heb dan geen zin in verplichte koffiebezoekjes. Mijn kind laat ik vrij hierin en verwacht niks van haar.. die ging dan wel bij schoonmoeder langs, omdat zij heel traditioneel is en ook erg teleurgesteld zou zijn als ze niet komen. Mijn dochter was er toevallig afgelopen zaterdag met haar vriend..we komen dus wel regelmatig bij elkaar maar heel spontaan. Vroeger toen mijn dochter klein was vond ik het wel leuk die knutselwerkjes, maar meer omdat ik het voor mijn kind zo leuk vond dan dat ik zelf aan moederdag waarde hecht, net als aan valentijn, sinterklaas (en zelfs mijn eigen verjaardag) enzovoort. Twee weken voorbereiding..dat is ook best wel veel. Praat er met je man over en vraag hem wat dit soort dagen voor hem betekenen en voor jou. Dat is denk ik ook het probleem met dit soort opgelegde feestdagen.. het word allemaal zo opgeklopt en verplicht..en uiteindelijk zijn veel mensen teleurgesteld..net als met die overdreven kerstcadeaus..nee..daar doen we hier ook niet aan..soms spontaan als we er zin in hebben, maar we gaan liever samen iets leuks doen en een paar dagen ertussenuit. Ik denk zelf dat je man dat hele moederdaggedoe gewoon niks aan vindt. En dat kan. Ik vind er ook niks aan. Zeker niet al die verplichte bezoekjes op die dag bij moeder en schoonmoeder.
Poezie schreef op 09-05-2022 om 21:04:
[..]
Ik was niet getrouwd met de vader van mijn kinderen, maar we woonden samen. Toen we uit elkaar waren, waren we nog steeds de ouders van deze kinderen. Heb je dan minder recht op deze waardering?
Nee hèhè, dat bedoel ik niet, juist omdat er partner stond, dat hoeft niet de vader van die kinderen te zijn, die moet misschien wat anders bedenken om te zeggen. Dat zette ik er juist bij voor het geval dat mensen er zich aan storen dat het niet de vader van de kinderen hoeft te zijn.
Maar ik ben wel getrouwd met de vader van mijn kinderen en dat is heerlijk voor mij om te horen op Moederdag.
libelletje75 schreef op 09-05-2022 “ Ik denk zelf dat je man dat hele moederdaggedoe gewoon niks aan vindt. En dat kan. Ik vind er ook niks aan. Zeker niet al die verplichte bezoekjes op die dag bij moeder en schoonmoeder.
Hij mag er niks aan vinden. Maar wat is er mis mee om gewoon eens iets te doen om iemand van wie je houdt blij te maken? Hoeveel moeite is het nou helemaal om een bos bloemen te kopen, een knuffel te geven en te zeggen dat je blij bent met haar als vrouw en moeder van je kind? Hij had ook tijd en energie om vervelende opmerkingen te maken.
Kunnen we de naam moederdag niet schrappen en vervangen door dramadag?
Hoeveel kun je zeiken over een dag die rond jou zou moeten draaien.
AlisonH schreef op 09-05-2022 om 21:17:
[..]
Hij mag er niks aan vinden. Maar wat is er mis mee om gewoon eens iets te doen om iemand van wie je houdt blij te maken? Hoeveel moeite is het nou helemaal om een bos bloemen te kopen, een knuffel te geven en te zeggen dat je blij bent met haar als vrouw en moeder van je kind? Hij had ook tijd en energie om vervelende opmerkingen te maken.
Oh doe ik ook niet hoor. Ik koop een cadeautje wat ons kind dan mag geven, tis zijn moeder tenslotte.
Het gaat erom dat hij voor anderen, waaronder zijn schoonzus, wel moeite doet maar voor zijn vrouw, de moeder van zijn kind, niets doet terwijl hij weet dat hij haar daar blij mee kan maken. Dat alleen is al erg sneu, maar dan maakt hij het nog erger door haar ook nog eens voor gek te zetten met zijn botte uitspraken. Hoe geef je je partner een kutgevoel? Nou, zo dus.
Moederdag niet vieren kan, maar dit is iets heel anders. Die man toont bar weinig liefde en respect voor zijn partner.
To, laat je nog even wat horen hoe we eea kunnen opvatten? Of bovenal, hoe jij je man moet lezen? Wij hoeven niks met je man. Maar met onze vragen kom je wel tot antwoorden voor jezelf. Is dit een normale manier van jou eigenlijk belachelijk maken? Neemt hij je altijd zo weinig serieus? Wat is dat met zijn schoonzus en hoe lief is hij in het algemeen. Vragen vragen waar vooral jij iets mee kan.
Bedankt voor alle reacties! Fijn dat sommigen mijn gevoel niet gek vinden.
Ik heb tegen mijn man gezegd dat het echt niet tof vond hoe hij zich opstelde naar mij toe. Ik hoop dat het kwartje is gevallen en dat hij zich wat anders opstelt tegenover mij. Sommige reacties zijn best confronterend. Hij is een stuk beter in zich uitdrukken dan dat ik ben, waardoor ik eigenlijk altijd als ik aangeef dat ik iets niet fijn vind, ik uiteindelijk zelf met een gevoel zit waardoor ik me schuldig voel. Nu brengt hij bijvoorbeeld ter sprake dat hij 5 jaar geleden een surprise party heeft georganiseerd. Maarja dat is 5 jaar geleden, moet ik daar dan al mijn vreugde uit gaan putten..
Wat betreft schoonzus: dat was omdat zij nogal een zeur kan zijn en hij wilde voorkomen dat zijn broer en vrouw thuis ruzie zouden hebben omdat zij geen cadeau van onze zoon kreeg. Nou.. schiet mij maar lek
Hele vreemde uitleg van je man. Pas je op jezelf? Je mag de lat echt wel wat hoger leggen voor jezelf. Het feit dat je man je verdriet heeft gedaan, of je nu wel of geen fan bent van moederdag. Maar dan nog moet hij zijn vrouw en moeder van zijn kind wel liefdevol behandelen. Jou voor gek zetten, je behoeften pareren, je niet de moeite waard vinden om moeite te doen voor JOU (jij ja, niet de rest van de wereld) zijn dingen waar je heel alert op mag zijn. Zorg goed voor jezelf to en wees kritisch.
Oh bah, menen jullie dit nu allemaal?
Ik heb er nooit bij stil gestaan dat iets als vaderdag/moederdag iets tussen partners zou moeten zijn.
Nu hebben partner en ik ons daar wel vaker in gemoeid naar de kinderen toe, maar het boeit me verder totaal niet.
Ik vind het zeker leuk als partner iets voor me doet, maar dus ook prima als dat niet zo is. Maar ik kan me er niets bij voorstellen dat je zoiets zou willen afdwingen, opeisen of wat dan ook. Wat is de lol er dan nog aan??
Schiet mij maar lek, snap er niks meer van. Hoe kan zoiets leuk zijn als dat niet voor beide partijen zo is?
En dat iemand als partner (in dit draadje) compleet afgeserveerd wordt vanwege zijn non acties met moederdag vind ik echt hilarisch.
