Moederdag
Moederdag is weer zo goed als voorbij. Vandaag merkte ik dat mijn "ik hoef niet aan moederdag te doen" opstelling zijn vruchten heeft afgeworpen, natuurlijk vind ik een gemaakte knutsel leuk natuurlijk vind ik die knuffels leuk maar ik weet zonder moederdag ook wel dat mijn zoon gek op me is net zoals ik gek op hem ben. Vandaag waren we het een soort van vergeten ook omdat we het weekend niet thuis waren en ik vrijdag van mijn zoon (betaald.door mijn man) een leuk cadeautje heb gekregen. Ik heb mijn dag ook wel wat ingestoken als extra genieten van mijn zoontje en dat lukte zonder problemen of het extra was weet ik niet maar wel.bewuster.
Daarnaast was het voor mijn moeder ook moederdag, ongetwijfeld heeft mijn zus haar verwerend en heeft ze iedereen die het wilde horen laten weten wat een slechte dochter ik ben. Moederdag naar haar toe is de dag dat ik door mijn afwezigheid naar haar toe en mijn negeren van haar laat merken dat ik een vreselijke hekel aan haar heb dat ze het flink heeft verpest mijn hele leven lang al. En toch heb ik teveel aan haar moeten denken deze dag mede omdat het moederdag is. Ik weet dat ze deze dag belangrijk vindt ik weet nog goed hoe ik als 8 jarige bij haar bed stond met mijn zelfgemaakt bloemen in een vaasje, mijn zus had geloof ik ook wat gemaakt maar ik was super trots op mijn bloemen. Mijn moeder had de cadeautjes in ontvangst genomen en naast haar stond haar kop koffie en gesmeerde boterham ze zei letterlijk "is dit alles? Ik had wel wat meer verwacht" ik vroeg wat ze dan had verwacht en ze zei letterlijk een luchtje ofzo uit de winkel. 75 gulden cent was mijn zakgeld en volgens mij kosten geurtjes in die tijd ook al snel 15 euro.......reken maar uit hoeveel weken zakgeld ik daarvoor moest sparen. Ze riep op de dag ook al dingen van "nee ik kook niet en doe geen afwas het is moederdag" maar in weekenden kookte ze nooit en als pa door de weeks thuis kwam voor het eten klaar was werd hij ook de keuken in gedirigeerd. De afwas heeft ze na mijn 6e nooit meer gedaan, stofzuigen en dweilen ook niet.
In de jaren erna strooide ze met verlanglijstjes en dergelijken het jaar dat ik uit huis was gegaan belde ze me op waar ik bleef, dat was de eerste keer dat ik haar confronteerde met dat ze een vreselijk slechte moeder was.
Ik voel met je mee.
Ik weet nog dat ik rond 11-jarige leeftijd op m’n moeders verjaardag en cd van m’n gespaarde zakgeld had gekocht van Bonnie st. Clair (die van dokter bernard oa) omdat m’n moeder die altijd hard aanzette als die op de radio kwam. Ik was zo trots als een Pauw en mijn moeders reactie? “ Wat heb ik daar nou aan?”
Een warme band heb ik nooit gehad met vooral mn moeder en dat gaat ook niet meer gebeuren. Ben zelfs naar de andere kant van NL verhuisd, mede vanwege haar.
Ik merk dat ik het richting mijn vriendinnen ook wel eens voor hun moeders opneem. Tuurlijk zijn mijn vriendinnen welkom met hun verhalen en teleurstellingen over hun moeder. Maar ik merk dat ik altijd al wat moeite heb gehad met de ongenuanceerde eeuwige onbegrepen kind rol van sommige van mijn vriendinnen. Zeker in situaties waarin ik hun moeders ook al langer ken of zelfs nog als kind/puber gekend heb. De teleurstelling over hun moeder kan ik heus wel, soms meer, soms minder, een beetje begrijpen, maar de grote mate waarin niet zo goed. En soms vraag ik me zelfs hardop wel eens af of het wel realistisch is wat ze van hun moeder verlangen. Zeker als ik dan uit hun mond hoor hoe venijnig 'klein' ze dan kunnen zijn. Het is altijd de moeder die het begrip moet opbrengen, de eerste stap moet zetten, moet veranderen. Terwijl ze compleet blind zijn voor hun eigen aandeel en niet willen of kunnen accepteren dat hun moeder niet zo in elkaar steekt en dat die ook weer een mens op zichzelf is.
Ik heb zelf geen moeder meer (die ik niet mis overigens). Dus ik ben niet degene die hierover iets zou moeten zeggen. Maar ik kan merken dat ik echt moeite heb als er niks anders dan negatieve shit uit de mond van een vriendin komt. Dan denk ik ook wel eens 'hallo??? ben je nu wel helemaal redelijk?'
En dan hoor of hoorde ik in het verleden acties of reacties over moederdag, kerstmis of andere 'belangrijke' dagen en dat hun moeder echt niet moest denken dat ze .... (vul in). Dan vraag ik me echt af, hoe oud ben je nu helemaal?
Mijn drie kinderen (tiener en jongvolwassen) zijn moederdag vergeten ... Ok, ze hadden een heel druk weekend maaar dan nog. Ik heb in stilte gesnotterd.
Zelf heb ik voor een kaart en een cadeautje voor mijn moeder gezorgd,en ik zorg ook altijd dat schoonmoeder niet wordt vergeten (dit jaar was ze niet thuis).
Ik was al blij geweest met een kaartje, een briefje, een bloem uit de tuin of een koffiekoek uit onze diepvries die in de oven werd gestoken.
Ik ben er echt niet goed van ....
Maanlicht schreef op 09-05-2022 om 15:22:
Mijn drie kinderen (tiener en jongvolwassen) zijn moederdag vergeten ... Ok, ze hadden een heel druk weekend maaar dan nog. Ik heb in stilte gesnotterd.
Zelf heb ik voor een kaart en een cadeautje voor mijn moeder gezorgd,en ik zorg ook altijd dat schoonmoeder niet wordt vergeten (dit jaar was ze niet thuis).
Ik was al blij geweest met een kaartje, een briefje, een bloem uit de tuin of een koffiekoek uit onze diepvries die in de oven werd gestoken.
Ik ben er echt niet goed van ....
Aah maanlicht 
, stom is dat he dat je je daar zo verdrietig om kan voelen. Ik heb gisteren mijn tweede moederdag (kindje van 2) gehad en toen mijn man een bloemetje voor zijn moeder en schoonzus wilde kopen kreeg ik geen bloemen, want ik ben zijn moeder niet. Nou ik heb eenmaal thuis huilend gezegd dat je als partner ook wel een beetje respect mag hebben tegenover de moeder van je kind en op een dag als moederdag ook bij haar mag stilstaan.
redbulletje schreef op 09-05-2022 om 13:11:
[..]
Vind het juist weer een leuke gelegenheid om samen uit eten te gaan. Deden we na het knutselstadium altijd op vader- en moederdag. Gisteren heb ik m'n moeder mee genomen naar Belgie en daar hebben we heerlijk kreeft gegeten.
Wat leuk! Ik ook, ik doe dan of iets leuks met mijn moeder/schoonmoeder en tante of ik ga bij alledrie langs voor een kleinigheidje
TanteTheelepel schreef op 09-05-2022 om 15:29:
[..]
Aah maanlicht
Jou kind is toch nog te klein om zelf iets te regelen? Dat zou de papa op moeten pakken. Als de kleine eenmaal 12+ is dan mag van de kinderen toch wel zelf iets van initiatief verwacht worden.
Bakblik schreef op 09-05-2022 om 15:34:
[..]
Jou kind is toch nog te klein om zelf iets te regelen? Dat zou de papa op moeten pakken. Als de kleine eenmaal 12+ is dan mag van de kinderen toch wel zelf iets van initiatief verwacht worden.
TanteTheelepel schreef op 09-05-2022 om 15:29:
[..]
Aah maanlicht
Ook voor jou . Je schoonzus is toch ook zijn moeder niet? Ik vind ook dat hij de honneurs mag waarnemen zolang je kindje dat nog niet kan.
Maanlicht schreef op 09-05-2022 om 15:22:
Mijn drie kinderen (tiener en jongvolwassen) zijn moederdag vergeten ... Ok, ze hadden een heel druk weekend maaar dan nog. Ik heb in stilte gesnotterd.
Zelf heb ik voor een kaart en een cadeautje voor mijn moeder gezorgd,en ik zorg ook altijd dat schoonmoeder niet wordt vergeten (dit jaar was ze niet thuis).
Ik was al blij geweest met een kaartje, een briefje, een bloem uit de tuin of een koffiekoek uit onze diepvries die in de oven werd gestoken.
Ik ben er echt niet goed van ....
Ik snap je helemaal. Echt niet leuk. Een kleine attentie, een klein gebaar, alles is dan al zo leuk en zelfs dat voelt alsof je wensen onrealistisch zijn.
Was dit het eerste jaar dat je ze niet hebt (helpen) herinneren? Zijn ze het echt vergeten of wisten ze het de dag ervoor nog wel?
TanteTheelepel schreef op 09-05-2022 om 15:29:
[..]
Aah maanlicht
Echt? Sorry, wat een hork van een man als ik zo eerlijk mag zijn. Dat zou me een goede ruzie waard zijn. Niet omdat ik vind dat mannen tot in eeuwigheid deze rol zouden moeten nemen (je neemt als vader de rol om de kinderen te stimuleren en helpen en later om ze nog eens te wijzen dat mama het heel leuk zou vinden als...). Maar een kind van 2 kan (nog) niks doen met moederdag. Dan is het toch wel normaal dat je dat als vader dan eventjes overneemt.
Is je man op andere fronten wel lief, zorgzaam en attent? Dan zou ik er makkelijker overheen stappen en bedenken, tis maar een moederdag. Als ik jarig ben, als we iets te vieren hebben, dan ....kortom, het grotere plaatje.
Moederdag is leuk, maar mij ons is het altijd moederdag!
Knip
verkeerde topic
Diyer schreef op 09-05-2022 om 15:43:
[..]
Ik snap je helemaal. Echt niet leuk. Een kleine attentie, een klein gebaar, alles is dan al zo leuk en zelfs dat voelt alsof je wensen onrealistisch zijn.
Was dit het eerste jaar dat je ze niet hebt (helpen) herinneren? Zijn ze het echt vergeten of wisten ze het de dag ervoor nog wel?
Ze denken er normaal altijd aan. Vorig jaar had man scones gebakken, kreeg ik een kaart en een bloemetje van de kinderen, aan een mooie ontbijttafel.
Man had ze er deze week wel een paar keer aan herinnerd maar ze hebben geen actie ondernomen. OK, ze zijn druk met studie en jeugdbeweging, en gewoonlijk neemt dochter het voortouw maar zij was na een voorstelling blijven logeren.
Ben ook beetje boos op man, want hij zelf had ook niks voorbereid deze keer, qua ontbijt of zo. Hij had in de week al aangekondigd dat ik zijn moeder niet ben dus ...
Het helpt wellicht niet dat zijn eigen moeder moederdag niet belangrijk vindt (en als ik er niet aan dacht, zou ze nooit iets krijgen van hem)
Ach ja, het helpt dat ik niet de enige ben 
En ze voelen zich wel een beetje schuldig ... Man kwam me zonet een eclair brengen.
Maar het blijft niet leuk.
In eerdere topics (misschien op Viva hoor) las ik dingen als 'als schoonma niets krijgt voor moederdag is ze beledigd'. Maar 'beledigd' is het woord niet he, het is gewoon niet leuk, echt helemaal niet leuk.
TanteTheelepel schreef op 09-05-2022 om 15:29:
[..]
Aah maanlicht
ook voor jou! Ja, op moederdag/vaderdag toon je, vind ik toch, ook je waardering aan je partner als moeder/vader van je kinderen.
Wat bizar dat schoonzus wel een bloemtje kreeg?
redbulletje schreef op 09-05-2022 om 13:11:
[..]
Vind het juist weer een leuke gelegenheid om samen uit eten te gaan. Deden we na het knutselstadium altijd op vader- en moederdag. Gisteren heb ik m'n moeder mee genomen naar Belgie en daar hebben we heerlijk kreeft gegeten.
dat is een leuk en lief gebaar. Ik wil mijn zoon ook niet op kosten jagen.
Caramelzeezoutchocola schreef op 09-05-2022 om 14:10:
Ik voel met je mee.
Ik weet nog dat ik rond 11-jarige leeftijd op m’n moeders verjaardag en cd van m’n gespaarde zakgeld had gekocht van Bonnie st. Clair (die van dokter bernard oa) omdat m’n moeder die altijd hard aanzette als die op de radio kwam. Ik was zo trots als een Pauw en mijn moeders reactie? “ Wat heb ik daar nou aan?”
Een warme band heb ik nooit gehad met vooral mn moeder en dat gaat ook niet meer gebeuren. Ben zelfs naar de andere kant van NL verhuisd, mede vanwege haar.
Ah, wat sneu zeg ... Was echt lief van je, en echt lullig van je moeder!
