Kindvrij en kindblij
In dit topic is er plek voor de kindvrijen en de kindblijen, om met elkaar in gesprek te gaan.
Hoe ben je gekomen tot je overtuiging om wel/geen kinderen te krijgen? Wat valt je op aan mensen met/zonder kinderen, of wat heb je altijd willen vragen? Welke vooroordelen heb je over kindvrijen/kindblijen en heb je zelf te maken met vooroordelen door deze grote levenskeuze?
In dit topic mag je los, geen onderwerp is taboe.
A12345 schreef op 15-09-2021 om 18:25:
[..]
Wel over het gedrag en over de reactie van de ouders op dat gedrag.
Ik denk ook dat er echt situaties zijn waarin je dit niet zomaar kan zeggen. Voorbeeld ik was met dochter naar de huisarts. Ze had een oorontsteking heel pijnlijk en ze was er goed vervelend van. Vervolgens moest ze een half uur in de wachtruimte van de huisarts zitten. Vervolgens allerlei onderzoeken doorstaan. En daarna werden we doorgestuurd naar de apotheek voor medicatie. Tegen die tijd was mijn dochter inmiddels onhoudbaar. Ik heb haar vervolgens een doosje rozijnen gegeven waarna ze stil was. De rij was lang en toen de rozijnen op waren zette mijn dochter het opnieuw op een krijsen. Ik heb haar direct nog een doosje rozijnen gegeven. Ik vind het dan even niet het moment om op te voeden, maar voor een buitenstaander die mij en mijn opvoeding niet kent is het dan makkelijk oordelen dat ik geen ruggengraat heb. Maar de buitenstaanders hebben mij niet gezien bij de huisarts en die weten niet dat mijn dochter heel erg veel pijn had en dat ik allang blij was dat ze na twee dagen niet eten een doosje rozijnen at.
Jillz schreef op 15-09-2021 om 18:57:
[..]
Ik denk ook dat er echt situaties zijn waarin je dit niet zomaar kan zeggen. Voorbeeld ik was met dochter naar de huisarts. Ze had een oorontsteking heel pijnlijk en ze was er goed vervelend van. Vervolgens moest ze een half uur in de wachtruimte van de huisarts zitten. Vervolgens allerlei onderzoeken doorstaan. En daarna werden we doorgestuurd naar de apotheek voor medicatie. Tegen die tijd was mijn dochter inmiddels onhoudbaar. Ik heb haar vervolgens een doosje rozijnen gegeven waarna ze stil was. De rij was lang en toen de rozijnen op waren zette mijn dochter het opnieuw op een krijsen. Ik heb haar direct nog een doosje rozijnen gegeven. Ik vind het dan even niet het moment om op te voeden, maar voor een buitenstaander die mij en mijn opvoeding niet kent is het dan makkelijk oordelen dat ik geen ruggengraat heb. Maar de buitenstaanders hebben mij niet gezien bij de huisarts en die weten niet dat mijn dochter heel erg veel pijn had en dat ik allang blij was dat ze na twee dagen niet eten een doosje rozijnen at.
Ik vind bij de dokter, waar een kind komt omdat er iets aan de hand is, wel wat anders dan bijvoorbeeld in de supermarkt de hele supermarkt bij elkaar krijsen. Bij de dokter zou ik er begrip voor hebben, in de supermarkt of in het restaurant irriteert het. Heb dan zoiets van als ze zich niet kunnen gedragen, laat ze dan thuis of blijf met z'n allen thuis.
Geen kinderen willen is iets anders dan kinderen niet leuk vinden. Ik vind de meeste kinderen leuk, je kan met ze lachen en dollen.
Waar ik wel een hekel aan heb zijn verhalen over kinderen, ouders willen er blijkbaar niet aan dat die verhalen heel vermoeiend zijn als je ze niet hebt. Het blijft ook nooit bij een verhaal, het liefst praten ze over niets anders (en dan met name vrouwen).
Ook al hebben we zelf geen kinderen, we zien ze genoeg om ons heen en weten prima wat afwijkend gedrag is dus ik zou me die opmerkingen me misschien iets meer aantrekken als een kinderloze iets zegt over het gedrag van je kind.
Te veel ouders voeden hun kinderen amper op en inderdaad, veel van die dingen hoefde ik vroeger niet te flikken. Vroeger had je minder klachten over kinderen omdat je niet overal over ze struikelde. Er zijn restaurants waar je geen kinderen mee naar toe moet nemen, daarom hebben ze MacD en pannenkoekenhuizen uitgevonden. De ouders willen in een "hippe" tent eten en dus moeten de kinderen ook mee. De kans op misdragingen is dan veel groter. Leer je kinderen zich eerst thuis gedragen, dan kunnen ze dat ook in een restaurant. Oefenen ten koste van mijn avondje uit vind ik ronduit aso.
Als een kind herrie maakt bij een huisart, apotheek of supermarkt dan stoor ik mij daar niet aan. Ik vind het hooguit vervelend voor de ouder. Je kunt een kind nu eenmaal niet altijd thuis laten.
Maar pre corona zat ik bij de kapper en een moeder had haar peuter bij zich die niet geknipt hoefde te worden. Moeder had een uitgebreide behandeling en kind zette herhaaldelijk een keel op. Regel oppas denk ik dan en als dat echt niet lukt misschien je haar niet laten verven en het bezoek beperken tot een knip beurt.
Ik vind het altijd bijzonder dat mensen denken dat mensen zonder kinderen niet van kinderen zouden houden. Er zullen er vast tussenzitten , maar veel vinden kinderen (hartstikke) leuk maar hebben ze om andere redenen niet.
Ik ben blij met mijn kinderen maar het valt me soms wel zwaar, vooral nu ze groot zijn en hun issues ook groter zijn en mijn invloed om te helpen kleiner. Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen zeg maar. Maar ik heb wel vier fantastische kinderen en ik vind het leuk om het ouderschap mee te mogen maken.
Ik heb echt geen betere motivatie voor de beslissing om kinderen te willen dan 'lijkt me leuk'. Vraagt ook eigenlijk nooit iemand naar, of ze nemen genoegen met dit antwoord. Bewust kindvrije mensen hebben meestal een veel doordachtere motivatie om geen kinderen te willen (terwijl 'lijkt me niks' wat mij betreft volkomen legitiem is) en ik denk dat ze daar ook vaker naar gevraagd wordt. Want in onze maatschappij is een bewuste keus geen kinderen te willen afwijkend van de 'gewoonte' gewoon maar kinderen te krijgen. Ik vind dat stom. Ik hoop alleen maar dat iedereen die kinderen wil ze krijgt en iedereen die ze niet wil ze niet krijgt.
Caramelzeezoutchocola schreef op 15-09-2021 om 19:22:
Ik vind het altijd bijzonder dat mensen denken dat mensen zonder kinderen niet van kinderen zouden houden. Er zullen er vast tussenzitten , maar veel vinden kinderen (hartstikke) leuk maar hebben ze om andere redenen niet.
Ja eens ik ken heel veel mensen die geen kinderen hebben en echt super leuk zijn met kinderen. Één vriendin zonder kinderwens zie ik nu juist veel vaker. Zij wil graag de ontwikkeling van mijn dochter meemaken juist, omdat ze zelf geen kinderwens heeft. Ze eet zelfs regelmatig mee ondanks de hectiek het gooien met eten en de driftbuien als ik probeer dochter daarin op te voeden. Die vind het gewoon oprecht leuk en komt ook niet met de verwachting op een rustige maaltijd en zegt dan altijd ik kan de rest van de week nog in stilte eten.
Zelf heb ik juist wel eens de behoefte om met vriendinnen rustig te gaan eten en dan laten we gewoon allemaal de kinderen thuis. Het is niet dat omdat ik zelf een kind heb ik de kinderen van anderen altijd leuk vind.
A12345 schreef op 15-09-2021 om 17:26:
[..]
Kinderen hebben zo hun momenten, maar in sommige gevallen zal het niet zo'n moment zijn, maar simpelweg het resultaat van de opvoeding. Als je sommige kinderen bezig ziet in een restaurant, supermarkt, etc.
Dat weet je helemaal niet. Juist die oordelen van mensen die er niks van weten maken het leven lastig. Bepaal je gewoon tot jezelf, daar valt genoeg te verbeteren.
Geronimo3 schreef op 15-09-2021 om 19:17:
Waar ik wel een hekel aan heb zijn verhalen over kinderen, ouders willen er blijkbaar niet aan dat die verhalen heel vermoeiend zijn als je ze niet hebt. Het blijft ook nooit bij een verhaal, het liefst praten ze over niets anders (en dan met name vrouwen).
Dit kan ik mij wel goed voorstellen. Ik merk ook dat in een groep met overwegend moeders het snel over kinderen gaat. En kan mij wel voorstellen dat het dan voor de vrouwen zonder kinderen lastig mee praten is. Kinderen hebben nu eenmaal een grote invloed op het leven van de ouders en daardoor is er eigenlijk geen onderwerp waarin het niet makkelijk op de kinderen uitdraait. En zeker als de betreffende kinderen erbij zijn die ook nog eens de aandacht op eisen en zichzelf op die manier het gespreksonderwerp maken.
Overigens heb ik het tegenovergestelde meegemaakt toen ik zwanger was. Ik zat met zwangerschapsverlof thuis. Een vriendin vroeg toen elke week naar hoe het op mijn werk was en of het daar druk was etc. Dat was normaal een geliefd onderwerp voor ons beide omdat we allebei wel redelijk carrière gericht zijn. En ik wilde alles horen over haar werk, maar mijn werk stond uiteraard volledig stil. Ik had het toen wel fijn gevonden als daar ook ruimte voor was geweest.
Ik snap beide kanten. Mijn broer wil geen kinderen, ik snap dat heel goed. Hij is blij met zijn vrije leven. Ik heb er 3 en daar ben ik heel blij mee. Ik zou niet anders willen.
Veel over kinderen praten of foto's spammen herken ik niet. Ik praat eigenlijk weinig over de kinderen met vriendinnen. Ja natuurlijk vertel je wat, maar het gaat al snel over hele andere onderwerpen. Ik heb ook vriendinnen die geen kinderen hebben. Toen mijn kinderen babies waren had ik minder ruimte en tijd (letterlijk en figuurlijk) om af te spreken. Ik was altijd doodmoe, gedoe met kolven of een kind die niet ging slapen zonder mij. Maar nu ze ouder worden is dat gelukkig niet meer zo en spreek ik weer regelmatig af. Zonder de kinderen 😎
Met mensen die een hekel hebben aan kinderen en dit niet onder stoel of banken steken kan ik weinig. Of neerkijken op ouders 'kijk die sukkels eens'... Dat je je niet kunt voorstellen dat er mensen zijn die echt van hun kinderen houden en er absoluut geen spijt van hebben en er van genieten...ik vind dat echt een beetje simpel.
Andersom hetzelfde...ik heb nooit een oordeel gevoeld over mensen die geen kinderen willen. Het is een levensinvulling en ik snap heel goed dat je daar niet voor wilt kiezen. Gelukkig maar dat die keuze er tegenwoordig is!
Mensen die kinderen hebben en alleen maar kunnen zuchten en steunen...die vermijd ik liever. Maar je komt ze tegen hier en daar. Zielig vind ik dat...voor iedereen. Ik ben heel blij dat ik die gevoelens niet heb, ondanks dat wij het niet altijd makkelijk hebben (gehad) en het niet zorgeloos gaat.
Wat een hoop reacties, leuk om te lezen hoe iedereen erin staat. Ik merk dat het wanneer je in de dertig bent een hot topic is waar veel over wordt gepraat (ga je ervoor, of juist niet).
Daarom dacht ik dat het een goed idee was om hierover een topic te openen, zodat we er hier op het forum ook over kunnen praten. Het was dus absoluut niet bedoeld als reltopic en dat is het gelukkig niet geworden.
Om nog een ander misverstand recht te zetten, ik heb niks tegen kindvrijen en ben daar nooit negatief over geweest. Ik weet niet zo goed waar dit idee vandaan komt. Van mijn beste vrienden en liefste collega's is ongeveer de helft kindvrij en een deel daarvan is niet van plan ooit aan kinderen te beginnen. Dat is allemaal prima.
Ik ben juist blij dat mensen tegenwoordig deze keuze kunnen maken en dat dit steeds meer geaccepteerd is. Eerder werden vrouwen zwanger, zonder dat ze hierin een keuze hadden, ik vind dat een vreselijk idee.
Niet alleen is het beter om er niet aan te beginnen als je het zelf niet echt graag wil, maar de positie van het kind telt ook mee. Elk kind verdient het om gewild te zijn en gelukkige ouders te hebben die er helemaal voor gaan.
Ik schrijf later verder.
-Jutta- schreef op 15-09-2021 om 18:39:
[..]
Ik weet niet wat het probleem hier is, maar ik weet nergens van. Als dit topic je zo tegen staat kun je het melden bij de mods of het gewoon niet openen.
Zo duidelijk..
*knip
Julali schreef op 16-09-2021 om 06:56:
Om nog een ander misverstand recht te zetten, ik heb niks tegen kindvrijen en ben daar nooit negatief over geweest. Ik weet niet zo goed waar dit idee vandaan komt.
Jokkie 
Tamsyn schreef op 16-09-2021 om 06:58:
[..]
Quote verwijderd
Meerdere hadden het al door.
“Ik merk dat het wanneer je in de dertig bent een hot topic is waar veel over wordt gepraat (ga je ervoor, of juist niet).”
Dat lijkt me nogal logisch aangezien de meesten op die leeftijd in hun vruchtbare jaren zitten. ALs je 50 bent is het rijkelijk laat om het daar nog over te hebben.
