Kinderen krijgen, maar er niet voor zorgen
Wat vinden jullie daarvan als een vader of moeder dit doet? En dan bedoel ik echt helemaal niet voor de kinderen zorgen, dus van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat weg zijn en ook in het weekend met andere dingen bezig zijn.
Persoonlijk vind ik dat niet ok. Als je kiest voor kinderen kun je je niet volledig van hen afkeren, (ook niet onder de noemer werk). Als je 100% voor je carrière wil gaan, dan kun je beter de keuze maken om geen kinderen te krijgen. Kinderen vergen nu eenmaal veel van je, kun je dat niet geven, begin er dan asjeblieft niet aan.
Wat vind jij?
Precies
En daarom werken sommige mensen op een booreiland.
Kom op nou
Kom op jongens, hou toch eens op met Lanza antwoord te geven nu zij nooit antwoord geeft op jullie vragen. Natuurlijk werkt ze niet 40 u per week, dat zou alleen kunnen als ze door OO betaald wordt. Ze zit 24 u per dag hier dingen te schrijven onderwijl haar kinderen verwaarlozend. Volgens mij is het veel schadelijker om een moeder te hebben die de hele tijd zit te typen dan een moeder die naar haar werk is.
Sorry hoor 
Ik vind de inzichten die hier door de rest gedeeld worden eigenlijk wel interessant.
En geloof eigenlijk niet dat Lanza überhaupt werkt. Laat staan dat ze kinderen heeft om te verwaarlozen, dus daar heb ik niet zo’n last van.
Maar Lanza,
Nu spreek je jezelf tegen.
Je vind dat ouders gelijkwaardig voor kinderen dienen te zorgen, anders maar geen kinderen. Dus niet de ene werken en de ander zorgen.
Maar aan de andere kant wil je fulltime werken. Gaat je man dan thuis blijven omdat je vind dat kinderen recht hebben op voldoende aandacht.
Snap je niet dat je met je wens fulltime te werken straks , net als die terminale mannen, kan zeggen dat je vroeger te weinig aandacht aan de kinderen hebt gegeven omdat je het zo druk had met van alles dat ze zelfs tussen 6 en 7 zichzelf dienden te vermaken.
Maw. Je doet het echt niet zoveel beter als die mannen uit het artikel. Die mannen zullen vroeger ook met hun kinderen gewandeld hebben of hen hebben leren fietsen of banden leren plakken. Ze zijn dat in hun sterfbed allleen kwijt.
In die fase ga je altijd twijfelen of je eruit gehaald hebt, wat in het leven zat. Ik zou de reactie van hun vrouw ernaast leggen om te achterhalen of die mannen echt zo verzaakt hebben als hier is neergezet.
Als ik vroeger een splinter in mijn vinger had, ging ik naar mijn geduldige vader. Op zijn sterfbed zou die herinneringen niet in hem opgekomen zijn. Zorgzaam als hij was, dacht hij op dat moment aan de dingen die niet goed gingen en stond niet stil bij wat wel goed ging. Heel menselijk. Vandaar dat je niet zoveel waarde kan hechten aan 1 van de 5 genoemde elementen.. Mijn vader kan ik niet betrappen op te weinig aandacht, wel op één van de andere elementen. Maar de meeste mensen vinden op hun sterfbed dat hij of zij niet perfect zijn geweest.
Zo ken ik een oudere man die zoveel goede dingen in zijn leven had gedaan en toch bang werd om te sterven. Hij was katholiek en was bang voor de hel, bang dat hij ergens tekort geschoten had, bang voor het onbekende. Zijn vrouw kon zeggenschap ze wilde, niets hielp. Het vooruitzicht te sterven is ook niet niets.
Het artikel vind ik ook ingekleurd door de positie waarin die mannen verkeerden, geen daadwerkelijke bevestiging van hun tekortkomingen als ouder.
Ja precies Flanagan
Want wie is er nu perfect hè?
In dat geval
parkeren we zoon met zijn accordeon voor de dichtstbijzijnde Albert Heijn, leveren al die jaren kostbare muziekles toch nog iets op. Of ik word full time senior bullshit content generator bij een zieltogend forum.
Quote
Bovenstaande was antwoord op #271
Waarom niet? Ook niet als jij de kostwinner was? En wat nu als jouw man ook helemaal niet meer zou willen werken? Er moet toch iets van geld binnenkomen neem ik aan?
En ik was nog wel zo van plan me er buiten te houden, het was sterker dan ik.
Lanza
Je wil dat ik antwoord geef op een vraag maar je geeft zelf nergens antwoord op en blijft het tot het extreme doortrekken.
Ik zou nooit als militair kunnen werken dus ik ga je geen antwoord geven over Afghanistan maar als ik een baan zou hebben waarbij ik ongeveer de helft van de tijd niet thuis ben en de andere helft wel (dus 3 wk weg en 3 wk thuis) en mijn man kan dat met zijn werk rondbreien dan vind ik dat geen enkel probleem. Dat zou in mijn ogen niet kunnen als ik alleenstaande moeder zou zijn (door overlijden bijv) of als ik gescheiden ben.
Mijn man moet het ook rond kunnen breien omdat ik niet wil dat dat hij fulltime werkt in de weken dat ik er niet ben omdat ik nooit heb gewild dat mijn kinderen fulltime naar een kdv zouden gaan, de max lag voor mij op 3 dagen. Ik ben pas gaan werken buiten schooltijden toen de jongste in groep 7 was en dat hield in dat ik in de ochtend wat eerder wat ging en wat later dan hij thuiskwam voor een paar dagen per week).
En nu: antwoord op: "Ga eens in op #227, 229 en 230 door eens iets te citeren en dáárop te reageren. Dát is discussiëren."
Mijn mond valt open van verbazing
Beetje late reactie maar lees ik het goed?: ‘Het is niet mijn ambitie om alle problemen van anderen op te lossen. Er zijn zoveel kinderen die verwaarloosd worden, dat kan ik niet in mijn eentje oplossen en die drang voel ik ook niet. Ik laat het dan toch liever over aan de professionals die er hun werk van hebben gemaakt en er veel meer verstand van hebben.’
Als vrijwilligster, vroeger als leesmoeder of van alles en nog wat moeder veel op school geholpen waar menig kind, met ouders die niet met kinderen lazen en dus eigenlijk vewaarloosden, mij dankbaar voor was en nu als wandeldame met bejaarden, valt mijn mond wel open van de opvatting het liever aan professionals over te laten omdat het iemands ambitie niet is.
Je hoeft de problemen van een ander niet op te lossen. Maar een beetje aandacht geven, is voor menig kind al een wereld van verschil.
Wegkijken is zo gemakkelijk. En dan deze opvatting door iemand die een draadje is gestart over de zorgen over andermans kinderen.
Een hoop geblaat en zelf niets willen doen.
Precies Flanagan
Als Lanza wat minder zou gaan werken (en hier op OO zitten), dan zouden haar kindjes niet naar de opvang hoeven EN zouden ze wat extra's kunnen doen voor kinderen die het wat minder hebben...... ipv hier te blaten over anderen.....
Fulltime senior bullshit content generator
Kenfan, alsjeblieft, ga het doen!
Quote:
Als vrijwilligster, vroeger als leesmoeder of van alles en nog wat moeder veel op school geholpen waar menig kind, met ouders die niet met kinderen lazen en dus eigenlijk vewaarloosden, mij dankbaar voor was en nu als wandeldame met bejaarden, valt mijn mond wel open van de opvatting het liever aan professionals over te laten omdat het iemands ambitie niet is.
Je hoeft de problemen van een ander niet op te lossen. Maar een beetje aandacht geven, is voor menig kind al een wereld van verschil.
Wegkijken is zo gemakkelijk. En dan deze opvatting door iemand die een draadje is gestart over de zorgen over andermans kinderen.
Een hoop geblaat en zelf niets willen doen.
Je kunt niet het leed van de hele wereld op je schouders nemen. Ik wil er allereerst voor mijn eigen gezin en familie zijn, daarnaast zijn mijn vrienden erg belangrijk voor mij, dan doe ik nog vrijwilligerswerk, mantelzorg en is mijn werk ook nog maatschappelijk relevant, dus ook daar maak ik een verschil.
Voor de rest hoop ik dat andere ouders daar een voorbeeld aan zullen nemen en ook betrokken zullen zijn bij hun kinderen, dat kan ook met een ft baan, maar niet als je drie weken 24/7 van huis bent en dan de volgende maand weer en de volgende maand weer. Dan leg je naar mijn mening veel te veel neer bij de ander, die toch ook zijn eigen ideeën heeft over de invulling van het leven. Jouw vrijheid mag nooit de vrijheid van een ander mens inperken.
Voor de rest wil ik best uitgebreid reageren op iedereen, maar ik heb niet veel tijd. Het leven draait gewoon verder in het weekend met kleine kinderen. Straks mogen ze hun schoen zetten. We hebben de Sint vandaag verwelkomd en een heerlijke stamppot gegeten. Straks sinterklaasliedjes zingen bij de schoen en een wortel erbij met water voor het paard 
Zo ook,
‘Je kunt niet het leed van de hele wereld op je schouders nemen. ‘ #283
Dat klopt, maar dat geldt ook voor het generaliseren van ouders die niet elke avond thuis slapen.
Meer dan ik
====Voor de rest wil ik best uitgebreid reageren op iedereen, maar ik heb niet veel tijd.=====
Nou niet veel tijd? Ik heb twee pubers in huis en ik heb minder tijd om overal op te reageren.
Forummen met jonge kinderen
kan een heel fijne uitlaatklep zijn denk ik. Ik weet nog wel dat ik het best wel eens eenzaam vond. Er altijd zijn voor kinderen, ook al weet je dat ze je gewoon nodig hebben. Met pubers kun je vaker weggaan en met vrienden over je rol van ouder van pubers praten.
Soms wordt er hier op het forum geklaagd over de tropenjaren. Dan krijg je altijd wel erkenning. Misschien Lanza, heb jij ook de behoefte aan erkenning, maar benader je het anders 
Geen rekenwonder
Ik citeer even:
“dat kan ook met een ft baan, maar niet als je drie weken 24/7 van huis bent en dan de volgende maand weer en de volgende maand weer”
Het was 3 weken op en 3 weken af. Dan kan dit natuurlijk niet.
Chargeren duidt doorgaans op een gebrek aan argumenten. Bovendien werkt die ander misschien ook op een booreiland en wisselen ze elkaar af.
Ik ken meer mensen die afwisselend in ploegen werken en daardoor nooit kinderopvang nodig hebben. Dat is ook een keuze.
maar Ginny
Die mensen die dan wisselend in ploegendienst werken - die hebben dan natuurlijk weer geen goede relatie samen en geen tijd om samen regelmatig (sic!) naar een sterrenrestaurant te gaan, samen met de kinderen dingen te ondernemen of anderszins samen op stap. Dat is OOK niet goed.
Ik weet het Tine
Ons rest slechts nederigheid
We hebben het met al onze afwegingen, hoe zorgvuldig ook, gewoon niet gesnapt.
Ik ben blij
Dat mijn ouders niet zo geredeneerd hebben. Mijn vader was iedere week van maandag tot en met vrijdag weg, soms kwam hij op zaterdag pas thuis. Dit was in mijn omgeving niet vreemd. In mijn klas was het opvallend als je vader er wel iedere dag was. Toch erg warme herinneringen aan mijn vader. En nee, ik heb op zijn sterfbed niet gevraagd of hij er spijt van heeft gehad.
Waarom ben je daar blij om?
Het was voor je moeder vast ook fijn geweest als haar man gewoon thuis woonde. Werkte zij zelf niet?
Lanza
Niet als je bijv op Urk woont
Lanza
Domd werkt het juist erg verfrissend als je elkaar af rn toe moet missen. En de meeste huwelijken met vissers en mariniers zijn geen spontane opwellingen. Men weet wat de toekomst wordt.
Domd
Is soms
Omdat het je blijkbaar zo bezighoudt...
Lanza:
"Even een vraagje voor alle dames hier die het heel normaal vinden als een ouder weken of maanden weg is: zouden jullie dit zelf ook zo willen/ doen? Stel je had in het leger gezeten in Afghanistan, je was zwanger geraakt en na je verlof werd je uitgezonden voor een jaar? Zou je ja hebben gezegd?"
Mijn antwoord is: nee, ik zou geen ja hebben gezegd. In die zin zijn we het dus eens.
Waarin jij en ik verschillen is dat ik met mijn keuze geen oordeel vel over de ouders die hier anders in beslissen.
Ja, een Urker visser
Door de week je eigen goddelijke gang gaan, niet met een half oor zijn de frustaties op het werk hoeven aanhoren, eten wat je waar je zin hebt, de kinderen op tijd in bed knallen en dan hele avonden The Crown binge watchen. Op vrijdagavond een maaltje verse vis, en daarna het dekbed laten klapperen totdat de stoom je oren komt, omdat je elkaar de hele week heb moeten missen. Urkers hebben een hecht familieleven, dus het kroost stal je om de beurt bij wederzijdse ouders. Die komen echt niet tekort want "It takes a village to raise a child "; niets waar kinderen zo floreren als bij een extended family.
Hier kan ik nou helemaal bij wegdromen
https://www.youtube.com/watch?v=NaMr_ExxjZs
Als ze dan ook nog eens mijn geliefde stad bezingen ben ik helemaal een plasje.
En nog iets
Normaal, normaal? Wat is dat voor raar woord!
Als ik ergens niet tekeer over gaat, wil dat nog niet zeggen dat ik het normaal vind. Wat is er mis met ergens geen oordeel over hebben?
Stel nou Lanza
Als jij in de tweede wereldoorlog had geleefd, had je man dan dagen weg mogen blijven voor het verzet, of weken mogen onderduiken? Of had hij van maandag tot donderdag de illegale krantjes weggebracht en jij parttime de distributiekantoren opgeblazen? En dan in het weekend genoeglijk bonnen knippen en tulpenbollen prakken met de kids voor een overheerlijke stamp? Hadden we nu nog onder het nazijuk gezucht.
Dat je hem niet zou hebben uitgezwaaid voor de Arbeitseinsatz of het Oostfront siert je dan weer wel.
Waar ik me nog het meest over verbaas is
de titel. "Kinderen krijgen maar er niet voor zorgen".... dus als je fulltime werkt zorg je wel zelf voor je kinderen, ook al breng je ze naar een kdv maar als je 3 wk weg bent en dan weer 3 wk thuis en de andere ouder van je kinderen is dan gewoon thuis zorg je NIET voor de kinderen? Die laat je dan aan je lot over terwijl je de kinderen net zoveel wakker ziet als ene Lanza die fulltime werkt?
Quote:
Mijn antwoord is: nee, ik zou geen ja hebben gezegd. In die zin zijn we het dus eens.
Waarin jij en ik verschillen is dat ik met mijn keuze geen oordeel vel over de ouders die hier anders in beslissen.
Ik ken eigenlijk geen enkele moeder die zolang van haar kinderen weg wil, maar van vaders moeten we het allemaal normaal vinden en accepteren. Ik vind die dubbele moraal erg vreemd.
Het is bijna
2020, kom uit je tijdmachine.
