Kinderen die buiten spelen tijdens dodenherdenking

Storend

In het andere draadje over de 2 minuten zei ik het ook al, hier een logé die gewoon mee moest in onze huisregels. Ik heb de jongens even over half acht al naar binnen gehaald. Wil niet dat ze de stilte voor anderen doorbreken met voetbal en gegil. Ik vind dat niet van respect getuigen.

Tja

Vorig jaar was het hier nogal een pittige discussie waar degenen die het asociaal vonden om buiten lawaai te maken tijdens de 2 minuten intolerant werden genoemd. Ik vind het niet kunnen, dus, maar ik zou er niet voor naar buiten gaan.

Ja, respectloos

Ik vind dat ook niet erg respectvol.Mijn kinderen mogen dat ook absoluut niet. Ik ga meestal met mijn kinderen naar een plaatselijke herdenking. Als we daar niet heen gaan dan roep ik ze binnen en zijn we samen stil. Hier in de buurt is het dan altijd heel rustig. Ik denk dat het hier dus wel meevalt.

Link naar draadje vorig jaar

http://www.ouders.nl/forum/algemeen-ouderschap/herdenken-op-4-mei-hoort-dat-bij-de-opvoeding

Ik zal het zo nog eens even nalezen, maar volgens mij werd het een pittige discussie.

skik

Hier een hele discussie

Met nota bene mijn eigen kind! Had een restaurantje geboekt en ging daar met vrienden heen. We hebben geëist dat hij voor achten thuis zou zijn. Hij vond het belachelijk en hoe lang ze hier nog mee doorgingen.
Fijntjes er op gewezen dat hij leeft omdat zijn overgrootmoeder zo dapper is geweest om met haar kleine kinderen lopend naar Zwitserland te vluchten. Wat denkt hij wel niet?!

Loge

Hier dus inderdaad ook een logé, vriendin van dochter, die mee moest in onze regels. Ze was het van huis uit ook gewend zei ze, dus niet echt een probleem. Al kregen de meiden natuurlijk een lachbui net voor de 2 minuten. Geen aandacht aan besteed en even later waren ze stil. Tja, pubers.
Ik vind zeker dat ieder voor zich moet weten of je herdenkt of niet. Maar laat je kinderen dan niet rond die tijd buiten spelen en haal ze in ieder geval even naar binnen.

Ja dat was een pittige discussie vorig jaar

Kwamen een hoop emoties los waar ik niet eerder bij stil had gestaan. Maar eigenlijk begrijp ik nog steeds niet die mensen die de twee minuten niet in acht nemen maar de wens van anderen dat wel te doen niet willen respecteren zonder daarvoor een reden te hebben. Behalve de reden: ik vergeet het meestal ofzo. Ik las eerder vanavond ook via via iemand op Facebook die memoreerde dat ze X jaar geleden op de avond van vier mei een feest had gegeven en zich met de herrie tijdens de herdenking nogal impopulair had gemaakt bij de buren. Snap ik echt niks van.

Juno

Jaren geleden waren wij op vakantie en ook uit eten op de avond van de 4e mei. We hadden gepland op tijd thuis te zijn voor de dodenherdenking op tv, maar het liep uit. Even voor 20:00 uur kwamen alle medewerkers van achter de schermen in het restaurant (oké, strandtent) en werd er 2 minuten stilte in acht genomen. Er werd ook even uitgelegd waarom (buitenlandse gasten aanwezig) dat was en iedereen deed mee. Was indrukwekkend.

Kortom, je zoon kan gedacht hebben dat hij de dodenherdenking omzeilde, maar dat is natuurlijk nog maar de vraag. Akelig lijkt me trouwens als je kind er zo over denkt. Hoe nam hij het uiteindelijk op dat 'ie van jullie thuis moest komen?

Aagje

goh

Voor mensen die de vrijheid herdenken, vind ik jullie behoorlijk onverdraagzaam. Ik ben twee minuten stil omdat ik dat belangrijk vind. Ik ga anderen niet voorschrijven hetzelfde te doen.

Juist

Op mij komt het ook wat onverdraagzaam over. Maar ook: herdenken jullie omdat het hoort of omdat je echt stilstaat bij de slachtoffers? Uit jullie reacties lijkt het eerste het geval te zijn. Een idee misschien om komend jaar de ergernis weg te slikken met de gedachte dat mensen elkaar wel wat ergers aan kunnen doen dan hun kinderen op een ongepast moment buiten te laten spelen? Dan doe je meer recht aan de gedachte van dodenherdenking dan de aandacht zo op je eigen irritaties te vestigen.

Het is juist mooi dat mensen die niet met "ons allemaal" mee willen doen dat niet hoeven te doen. Dat lijkt me juist het grote voordeel van een vrije samenleving boven een totalitaire.

voor mij

is het echt wel belangrijk. Maar sorry, vergeet het heel vaak.
En je hebt er mi niets aan jeugd te verwijten dat ze er niet mee bezig zijn. Ze verplichten er mee bezig zijn schiet zijn doel voorbij.
Dat jeugd er niet mee bezig wil zijn soms snap ik ook wel. Ze worden overladen met geweld, agressie, oorlog. Voor hun is de wereld veel groter.
(Hetgeen absoluut niet uitsluit dat je jongeren kunt proberen te betrekken hierbij. Zonder respect voor hun beleving lukt dat echter niet echt)

Vrijheid en verantwoordelijkheid

Vrijheid betekent niet dat je ontslagen wordt van verantwoordelijkheid. Sterker nog, ik denk dat we juist uit naam van onze vrijheid verantwoordelijk zijn om bewust respect te hebben voor andermans symbolen zeker rondom leven en dood. Juist door bewust respect te hebben en rekening te houden met elkaars gevoeligheden vergroten we de kans vrijheidsbeperking op onvrijwillige basis buiten de deur te houden.

Misschien is mijn 'niet begrijpen' verkeerd geformuleerd en had ik moeten schrijven dat ik het jammer vind. De strekking van de boodschap blijft mi hetzelfde; waarom bewust verstoren waarvan je weet dat het voor een ander belangrijk is? Leven in een vrije maatschappij als de onze vraagt om eigen verantwoordelijkheid nemen om die vrijheid mogelijk te maken.

Niet verplichten niet

Maar andermans stilte respecteren zou toch niet teveel gevraagd moeten zijn. Komop zeg het zijn maar 2 minuutjes.
Voor mij hoeft echt niet iedereen stil te zijn, maar proberen even wat stiller te doen zodat je andermans stilte niet verstoord is toch geen halszaak ofwel? En dan heb ik het hiet over vergeten, maar over moedwillig overal lak aan hebben. Dat vind ik respectloos.

Stil

Een groot gedeelte van de Nederlanders wil graag in stilte op 4 mei om 20.00 gedenken. Het is niet intolerant om te verwachten dat de mensen die dat niet willen hier toch even rekening mee houden met hun geluidsniveau van hun bezigheden. Dat heet fatsoen. Vergelijk het met bidden voor het eten. Ik bid niet, maar als er mensen aan tafel zijn die voor het eten willen bidden, dan ben ik even stil. Dan ga ik daar niet doorheen tetteren.

Juist zoiets

Caesar.
Of als je toevallig op Eindhoven Airport bent en er komt een vliegtuig met slachtoffers van MH17 aan en je wordt gevraagd twee minuten stilte te betrachten, dan doe je dat.
Of niet, maar dat heet dan in mijn ogen respectloos.

Of als je op een kerkhof bent, dan raus je daar niet overheen, maar pas je je looptempo en stemvolume aan. Dat leer ik mijn kinderen in ieder geval.

Soms is het fijn voor andere mensen om je een beetje aan te passen.

Caesar

Fatsoen ja, stoppen met je hoge druk reiniger, je kinderen in de tuin halen of helemaal naar binnen om je oude buurvrouw de gelegenheid te geven in stilte te herdenken.
Als iemand binnenshuis doorgaat met hwt kijken naar een film of op aanvaarbaar geluidsniveau muziek luisterd het mag van mij maar breng het fatsoen op om een ander niet te belasten met het geluid dat je produceert.

Zo bijzonder vind ik dat

dat er meteen de term onverdraagzaam op geplakt wordt....

Ik verplicht niemand te herdenken. Op geen enkele manier: mensen moeten van mij niet komen naar een officiële herdenking of thuis de televisie aanzetten op de nationale herdenking. Ik vind het dus ook prima wanneer mensen niet herdenken en zelf niet stil willen zijn. Ook al snap ik het niet wanneer mensen dat niet doen, ik vind dat dat ook een verworvenheid is van de vrijheid die we vandaag, een dag na dodenherdenking, vieren: je mag je eigen keuze maken.
Maar...in ons land is ook de gewoonte/afspraak dat we op één moment in het jaar de oorlogsdoden herdenken en dat de gezamenlijke manier om dat te doen is door twee minuten stilte in acht te nemen. Als je daar niet aan mee doet, maar tegelijkertijd de stilte van anderen doorbreekt vind ik dat eerste dus prima, maar het tweede inderdaad een gebrek aan respect en fatsoen. Als je zelf niet stil wilt zijn, zorg dan dat je de stilte van anderen niet doorbreekt. Wat mij betreft maken Ginny en Caesar een mooie vergelijking met de aankomst van MH17 slachtoffers op Vliegveld Eindhoven en met bidden aan tafel.

Aagje

Tja

Ikzelf heb het buiten laten spelen van kinderen tijdens het herdenken ongepast genoemd. Maar toch vind ik de opwinding hierover eigenlijk nog ongepaster. Moraalridderschap over dit soort futiliteiten, en dat in het licht van waar ik op 4 mei bij stilsta, vind ik op mijn beurt niet zoveel met fatsoen te maken hebben. Laten we ons op 4 mei druk maken over wat minderheden aangedaan is, niet over de grote meerderheid van nu die last heeft van een handjevol ordeverstoorders. En mocht je de opwinding over dit soort onfatsoen toch niet kunnen onderdrukken: denk dan met dankbaarheid aan de luxe positie waarin je je bevindt. 71 jaar geleden had je wel met andere zorgen te maken. Nu kun je natuurlijk altijd wel iets ergers bedenken en is een dergelijke redenatie normaal gesproken flauw. Maar niet op 4 mei. Dan gaat het wat mij betreft over belangrijkere zaken dan de hogedrukspuit van de buurman.

tsja

Natuurlijk ben ik stil als me dat gevraagd wordt. Maar nu vergeet ik het, ik word niet direct in de situatie geplaatst. Ik kan me voorstellen dat dat voor andere mensen ook kan gelden.

Maw

Waarom geen draadje met: waar denk jij aan tijdens het herdenken? Weet je wat, ik ga er zelf een beginnen...

Herdenkertje

Welke opwinding? Volgens mij is er vooral opwinding over de beschuldigingen van intolerantie en onverdraagzaamheid.

tja

Ik heb anderen niet nodig om stil te zijn. Ik herdenk toch voor mezelf? En dan ook nog bepalen wat er wel mag (zachtjes in je eigen huis de TV aan) en wat niet mag (buiten geluid maken). Bespottelijk gewoon.

en Aagje

In islamitische landen is het de gewoonte om aan de ramadan mee te doen. Toch is er geen 'fatsoenlijke' Nederlandse toerist die daar mee doet.

Yeti

Mocht je als niet-moslim toerist tijdens de ramadan in een overwegend islamitisch zijn, dan hoef je natuurlijk niet mee te doen, maar het zou wel van fatsoen getuigen om je toch een beetje aan te passen. Uitgebreid eten en drinken in het openbaar is dan inderdaad ongepast.

caesar

Enig idee wat al die toeristen doen in de hotels??? En wie de obers zijn?

Yeti

Het gaat er niet om of je herdenkt of niet, dat moet je zelf weten. Het 'onfatsoenlijke' zit 'm er voor mij in als je publiekelijk de maatschappelijk afgesproken 2 minuten stilte doorbreekt.
En zoals Caesar zegt, als je ineen moslimland tijdens de ramadan openlijk gaat zitten eten en drinken terwijl de bewoners van dat land dat niet mogen, dan overschrijd je in mijn ogen ook een fatsoensgrens.

Aagje

Bovendien

wordt volgens mij van niet moslims niet verwacht dat ze aan de ramadan meedoen. Hoe dat in hotels zou moeten weet ik niet, maar voor mij zou openbaar eten en drinken ongepast zijn.

Aagje

Yeti

In de beschutting van een hotel eten en drinken is echt heel anders dan in het openbaar. Ja, het lokale personeel van een hotel in een overwegend islamitisch land is vaak ook grotendeels moslim. Het hoort bij hun vak om tegen de andere gewoontes van toeristen te kunnen (ook nog begrensd wat mij betreft). En buiten het hotel is het wel zo fatsoenlijk je een beetje aan te passen.

Beschaving

Ik denk dat het wel van beschaving getuigt om tijdens de ramadan zoveel mogelijk prive gebruik te maken van eten en drinken. Maar het zou de economie nou ook weer schaden als je dan geen etenswaren en drinken aanschaft in de hotels of zelfs bij de kraampjes buiten.
En ook oog houden voor de groep orthodoxe christenen, die, vaak wel gepast prive, wel overdag consumeren, maar zelf ook, met name in augustus de Maria maand, zelf vasten door veganistisch te eten. Dan wil je ook geen broodje shoarma op een meter afstand aan de bar en kun je dat beter even meenemen naar een meer prive geboden plekje of naar je appartement
Maar de meeste mensen zullen zelf in alle toonaarden ontkennen dat ze daar last van hebben als jij wel eet en drinkt. In de toeristengebieden en je voor hen wel hun inkomen.
Daarvoor is het wel belangrijk dat je oog hebt voor elkaar en weet van elkaars belangrijke zaken.
En verder toch maar naar jezelf te kijken en je niet teveel te ergeren aan anderen.
Maar ik vond het zelf ook lastig vorig jaar bij de herdenking waar kinderen in en uit de groep herdenkenden heen en weer renden en joelden zonder dat ze daarbij door verantwoordelijke volwassenen even over apart genomen werden.
Ik stond wat achteraan en kon daardoor de ceremonie niet zo goed volgen. Jammer.