Jonge moeders /oude moeders
Toen ik 18 was wilde ik graag een kind. Mijn man (toen nog vriendje) vond dat te jong. Het eerste kind kwam toen ik 26 was. Nu ben ik 41 en het verbaast me dat er tegenwoordig zoveel "oude" moeders zijn.
Het eerste kind na je dertigste, vaak zelfs na je 35e krijgen.
Als ik dan vertel dat, als ik mijn zin had gekregen, mijn oudste kind inmiddels volwassen zou zijn, dan kijkt men mij ongeloofwaardig aan. Dit wordt vaak niet begrepen.
Wat is er toch mis met "jong" ouderschap. Waarom worden vrouwen van begin 20 erop aangekeken als ze een kind hebben, is dit natuurlijk gezien niet de beste tijd om te baren?
Voor alle duidelijkheid, deze reactie geldt niet voor vrouwen die niet zwanger zouden kunnen worden en door een wonder dit (op latere leeftijd) toch werden of voor vrouwen die per ongeluk zwanger raakten en geen abortus willen. Zij noeten zich ook niet gekwetst voelen.
Nogal simpel
Tegenwoordig schijn je op je 25e nog puber te zijn. Dus ja, dan ben je als ouder op je 20e een probleemgeval.
Weet je? Het kan mij geen ene biet schelen op welke leeftijd iemand haar kinderen krijgt. Ik vind bij deze hele vraag de vooringenomenheid er van af druipen.
Wat mij betreft heb je oude wijven van 18 en jonge blommen van 38.
