Jeugdzorg 3
https://www.linkedin.com/pulse/psychiaters-en-psychologen-vertik-het-om-de-troep-van-van-hintum/
Malou van Hintum:
"Problemen hebben altijd een context. Een kind maakt onderdeel uit van een gezin, zit op school, woont in een buurt, speelt met andere kinderen, heeft hobby’s of zit op sport. Gezinnen, buurten, scholen en sportverenigingen maken onderdeel uit van een wijk, een stad, een provincie. Allemaal samen maken we deel uit van Nederland, een maatschappij waarin de ongelijkheid toeneemt en de lasten en lusten steeds schever worden verdeeld. Politiek en maatschappij hebben er een handje van om de problemen die dat veroorzaakt, op psychiaters en psychologen af schuiven."
https://www.nporadio1.nl/spraakmakers/onderwerpen/497743-stand-nl-het-minimumloon-moet-fors-omhoog
Mensen een fatsoenlijk inkomen geven voor werk kan een hoop problemen in het gezin voorkomen en verhelpen.
Pas toen ik ging studeren kreeg ik in de gaten dat het in de gezondheidszorg usance is om een patient met een gezondheidsprobleem te behandelen als een eenling zonder context.
Zelfs in mijn gezin gedroegen gezondheidswerkers en jeugdbeschermers zich alsof ik geen context had van werk/hobbies/gezin/contacten en familie.
Het is best begrijpelijk want je kunt er ook teveel bij halen, maar net zoals je in de GGZ ook altijd oog moet hebben voor zintuigelijke problemen als gehoor/zicht en andere mogelijke lichamelijke problemen heb je ook zicht nodig op het weefsel van contacten en het leven van je patient.
Groeicurve software leidt tot valse zorgmelding
https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/1970056/
"De wetenschappers kwamen de fout op het spoor naar aanleiding van een geval met een jongetje uit Vinkeveen. Het kind had een koemelkallergie en groeide daardoor niet goed. Een kinderarts van het AMC stelde ten onrechte vast dat het kind expres ziek werd gemaakt door de ouders, waarna het kind bij de ouders werd weggehaald.
Volgens de wetenschappers baseerde de kinderarts zich ten onrechte op de Growth Analyser. Sauer: "Op grond van zo'n onterechte en te lage uitkomst werd ten onrechte gezegd dat een jongentje niet goed groeide.
.........De groep schreef meerdere artikelen over het geval, als laatste over het softwareprogramma. Sauer: "Dit programma geeft geen betrouwbare uitkomst voor kinderen jonger dan drie jaar en voor alle kinderen ouder dan drie jaar bij wie de groei door een ziekte tijdelijk verminderd is."
En dan ontkennen natuurlijk:
"Kind en Groei verwerpt de kritiek. Sander Spaans reageert namens het bedrijf alleen schriftelijk: "Wij zijn het niet eens met de constatering van de auteurs. Het artikel bevat naar onze mening fouten."
Het programma wordt niet gebruikt door ziekenhuizen in de provincie Utrecht, maar wel door het AMC. Woordvoerder Edith van Reijs: "Wij vinden Growth Analyser een geschikt instrument om lengtegroei en gewichtstoename te volgen en te beoordelen. Dat betekent dat als een kind 'buiten de curve' valt, dat voor artsen altijd reden is om verder te kijken naar wat er precies aan de hand is. Een diagnose en/of behandelplan is dus altijd gebaseerd op meerdere gegevens."
Weer een gepensioneerde die besloten heeft zich uit te spreken tegen al te gretige beschuldigingen door dokters en met name VT van ouders van zieke kinderen. De Groningse kinderarts Pieter Sauer, van het voorstel om tijdig een onafhankelijke kinderarts in te schakelen.
Hopelijk heeft het wel zin als de eigen beroepsgroep zich er mee gaat bemoeien.
Voorlopig bijven de MBP artsen liever op hun 'hobby' 'kindermishandeling' tamboureren.
"Artsen van Veilig Thuis missen volgens Pieter Sauer bovendien veelal de uitgebreide kindergeneeskundige kennis die nodig is om vast te kunnen stellen dat er geen medische oorzaak voor de klachten te vinden is. Daarom pleit de Groningse kinderarts voor het standaard invoeren van een oriënterend onderzoek bij elke melding die met PCF verband kan houden. ,,Het is dan heel belangrijk dat een geheel onafhankelijke, ervaren kinderarts die niet eerder met de casus in aanraking geweest is, de casus onderzoekt.” Sauer pleit voor een vaste groep van vijf tot tien kinderartsen die dergelijke gevallen onderzoeken."
Stichting tegen MBP
https://herbezinningmbp.com/professionals/
(oud) advocaten/rechters en (oud)artsen, gepensioneerde hoogleraren, die elkaar gevonden hebben in een stichting die zich bezighoudt met onterechte beschuldigingen van MBP.
Je kunt het werk steunen.
India: 'kinderbeschermingspraktijk' naar westers model dreigt
https://saveyourchildren.in/wp-content/uploads/2017/09/Save-Your-Child-from-UNICEF.pdf
Een Indiase advocaat en moeder laat niets over van een publicatie/onderzoek van UNICEF en een NGO Save The Children die een kinderbeschermingspraktijk naar 'westers' model zien te implementeren.
Veronderstelde grote aantallen kindermishandeling en een onderzoek dat van vooronderstellingen en vooroordelen aan elkaar hangt. En uiteraard, de ouders hebben het gedaan, dus de staat moet ingrijpen.
"By cutting out Punjab, the survey practically ignores an entire religious group –the Sikhs. It is puzzling that the Report chose to ignore Punjab when the country is worrying over the drug-problem among the youth being reported from there. In the States left out, entire linguistic communities have been ignored, such as Oriya and Tamil speakers.11Maharashtra is said to have been chosen because it has a large number of children on the streets and at work, showing the assumption of the survey that these are groups that will show higher rates of child abuse
Stop drang en dwang in Passend Onderwijs
https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/stop-drang-en-dwang-in-passend-onderwijs~b34d3daf/
Column van Harriet Duurvoort. De doorgaande frustratie van ouders en kinderen wanneer een kind uitvalt uit school en er geen passende oplossing wordt gevonden. En dan maar naar de rechter wie er mag bepalen wat er werkelijk passend is?
"Er is al veel gezegd over het falen van het passend onderwijs. Maar het gaat vaak niet over de grote druk waarmee ouders van thuiszitters worden geconfronteerd bij een leerplichtconflict dat voortvloeit uit het feit dat een school geen passend onderwijs kan bieden.
Dwang en drang klinkt intimiderend en dat is het ook: voor veel ouders is het de ultieme nachtmerrie. Want het betekent dat men ineens de Kinderbescherming tegenover zich vindt. Dat je in het beklaagdenbankje zit en organisaties als Veilig Thuis, wijkteams, gemeenteambtenaren en jeugdbeschermingstafels dreigen je kind onder toezicht te plaatsen of zelfs uit huis te plaatsen.
En dat niet omdat je je kind misbruikt of mishandelt, maar omdat je je kind juist probeert te beschermen. Omdat je het niet naar school wil dwingen zonder dat er passend onderwijs geboden wordt, of omdat je kind niet belastbaar is."
Passend Onderwijs nog steeds onder de maat
Het aantal thuiszitters, wel ingeschreven en niet schoolgaand, maar ook het aantal kinderen met een vrijstelling neemt toe. Terwijl de inzet was dat dit af zou nemen. Waarom gebeurt er niets?
Ouders bieden morgen een petitie aan, aan de inspectie.
"Ben jij ook een boze of wanhopige ouder? Bang om als ‘zeurouder’ bestempeld te worden? Terwijl je een terechte klacht hebt over het onderwijs? Krijg jij ook geen gehoor bij de school of andere instanties? HELP MEE om deze problemen inzichtelijk te maken zodat de wanhopige ouders een collectieve klacht kan indienen bij de Onderwijsinspectie."
https://www.onderwijsconsument.nl/tweede-kamer-wil-meer-sturing-op-passend-onderwijs/
In 2020 wordt het Passend Onderwijs in de 2e Kamer geëvalueerd.
Helaas wordt het verband niet gelegd met de invasieve methoden van Veilig Thuis en de meldbusiness, de dwang en de juridische procedures. De wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg, de ondermaatse en versnipperde 'jeugdzorg'. Heb je al een probleem met de schoolgang van je kind.
Het 'uitkleden' van het onderwijs, grotere klassen, minder ondersteunend personeel, meer administratie van (zorg)leerlingen. Onbevoegde of te laag opgeleide leerkrachten en een te laag salaris. Met name in het Speciaal Onderwijs. De opkomst van 'dumpscholen' in het samenwerkingsverband. Het leeft allemaal niet.
Dus het zal wel weer een nutteloze exercitie worden.
Zelf ben ik de mensen van het (speciaal) onderwijs zeer dankbaar maar ook blij dat mijn kinderen er doorheen zijn. Het was geen geringe worsteling. Bovendien is het zoon gelukt om ook voldoende passende begeleiding te krijgen in het Hoger Onderwijs. We gaan zien hoe dat volgend jaar met dochter gaat.
Teken de petitie
http://svensnijer-essays.blogspot.com/2020/01/rustdagen-in-het-onderwijs-voor.html?m=1
Het zou vanzelf moeten spreken maar dat is het niet. Als je je kwetsbare kind thuishoudt omdat het ziek is of overprikkeld moet je daar een speciale regeling voor zien aan te vragen anders ben je strafbaar en kunt onder druk gezet worden of je kind bedreigd.
Zoon ging naar school tegen de verdrukking in. Ik hield hem in de onvoorspelbaarheid van groep 8 in totaal 9 dagen (ziekgemeld) thuis omdat hij van de stress maaginhoud begon op te geven, naast het zichzelf opsluiten in zijn kamer. Dat dreigde in een conflict met de school, over de overgang naar het voortgezet onderwijs, omgezet te worden naar 'ongeoorloofd' verzuim.
Dochter kreeg gelukkig in het speciaal onderwijs de kans om standaard een dag thuis te werken.
Vandaar de petitie.
https://petities.nl/petitions/rustdagen-in-het-onderwijs-voor-kwetsbare-kinderen?locale=nl
"Wij roepen de overheid op om 90 rustdagen in te voeren voor kwetsbare kinderen in het Speciaal of Passend Onderwijs. Ouders ervaren veel weerstand en druk van officiële instanties als zij hun kind een dag of meerdere dagen thuis willen houden om op adem te komen."
Toch jammer dat het niet vanzelf spreekt dat kinderen de ruimte krijgen om zich te ontwikkelen rekening houdend met een diversiteit aan mogelijkheden. Zo krijg je wel meer toestroom naar het speciaal onderwijs en meer thuiszitters. Het gebrek aan tolerantie voor diversiteit. De druk om conform te presteren. Al vanaf zeer jonge leeftijd.
Voor nieuwe ouders met kinderen die niet op school passen
http://flowermum.nl/het-past-nog-steeds-niet/
Flowermum overziet de schoolcarriere van haar uitvallende dochter en wat je als ouder kunt doen.
Om mee te geven aan nieuwe ouders die daarmee te maken krijgen.
"Zoek zelf contact met de Leerplichtambtenaar, schoolarts, wijkteam of wie er ook maar verantwoordelijk is voor jouw kind op school, blijf in gesprek. Draag zelf oplossingen aan die mogelijk zouden kunnen werken in de situatie van jouw kind. Kan je kind geen 5 dagen naar school stel dan voor om een tijdje 3 dagen te proberen met extra huiswerk en begeleiding. Probeer bij de gemeente te regelen dat er begeleiding komt thuis van een bekwame instantie die ook eventueel op school kan ondersteunen een zogenoemde maatwerkvoorziening."
Bezoek aan inspectie
https://twitter.com/KatinkaSlump/status/1219286030722981889
Lijkt wel wat vooruitgang te boeken?
"Katinka Slump
@KatinkaSlump
De @onderwijsinsp
heeft @Boze_Ouders
toezeggingen gedaan:
* Signalen van individuele ouders worden opgepakt en ouders krijgen voortaan bericht wat de inspectie naar aanleiding van het signaal gaat doen;
* de inspectie gaat verscherpt toezicht uitoefenen op naleving zorgplicht;"
Er zijn meer conclusies en een verslag van de ontmoeting van Boze Ouders met de inspectie.
https://balansdigitaal.nl/evenement/ouderbetrokkenheid-in-het-onderwijs-regiosymposium-balans/
Er worden bijeenkomsten gehouden door het land, over Ouderbetrokkenheid in het Onderwijs met ouderorganisaties, Katinka Slump en meer betrokkenen.
"Na deze avond weet je meer over de rechten van ouders en de zorgplicht van school. En je hebt handvatten voor de communicatie tussen ouders en school."
Tsja
Dat zal wel weer afvinken worden. Wij roepen dit al zo lang, het was echt niet onbekend voor de inspectie. Tenzij ze intern al aan het veranderen waren, dat hoop ik maar. Die Geschillencommissie Passend Onderwijs is een tandeloze tijger, scholen doen na een uitspraak toch wat ze willen. Alleen voor de Inspectie zijn ze een beetje bang.
Einstein en Veilig Thuis
https://tinyurl.com/EinsteinVT
Harriet Duurvoort in De Volkskrant.
"Wat een geluk dat Albert Einstein niet in een 21ste-eeuws Nederlands schoolsysteem is grootgebracht. Want dan was hij hoogstwaarschijnlijk een depressieve drop-out geworden en liepen we minstens zestig jaar achter met onze ontwikkeling. Een geknakte jeugd, niet bij gebrek aan een warm, liefhebbend ouderlijk nest, maar door toedoen van een paranoïde overheid die ouders van kinderen die op school afwijken van de norm tot op het bot wantrouwt.
Grote kans dat Einsteins ouders door de Kinderbescherming uit de ouderlijke macht waren ontzet omdat er geen school kon worden gevonden die hem passend onderwijs kon geven. Waarna een kafkaësk systeem van blaming the victim in werking zou zijn getreden: niet de school, de ouders krijgen de schuld.
Niet naar school gaan, al is het aan school te wijten, heet ‘pedagogische verwaarlozing’, van ouders. Bij een seintje van de leerplichtambtenaar, dat een kind al even niet in de schoolbanken zit, gaan de alarmbellen plichtsgetrouw af. Dan gaat VeiligThuis maar meteen ervan uit dat iets verschrikkelijks, Ruinerwold-achtigs, gaande is. Better safe than sorry, nietwaar. Of gewoon: omdat school moet."
Zorgmelding bij gebrek aan Passend Onderwijs
"Oudervereniging Balans heeft dit schooljaar negentig meldingen ontvangen van ouders over zogeheten dwang- en drangmaatregelen: gedwongen of opgedrongen hulpverlening aan hun kinderen. Een deel daarvan is aantoonbaar onterecht, blijkt uit een aantal rechterlijke uitspraken."
"Dat scholen hun toevlucht zoeken tot dwang- en drangmaatregelen is vaak uit nood geboren, ziet Boomsma. “Als ze een kind geen passend onderwijs kunnen bieden en er frictie met de ouders ontstaat, doen ze soms een zorgmelding onder het mom: dan krijgen die ouders tenminste zorg. Dat kan escaleren naar een ondertoezichtstelling of zelfs een uithuisplaatsing. De vraag is: Mogen dat soort maatregelen gebruikt worden voor tekortkomingen in het passend onderwijs? Wat ons betreft is het antwoord nee.”
Podcast - Het meisje van het Vossius
https://www.hetmeisjevanhetvossius.net/
Een meisje dat door een aantal incidenten lichamelijke klachten oploopt, moet revalideren. Bovendien houdt ze nog lang klachten waardoor ze een aantal jaren veel verzuimt. Ze heeft eigenlijk meer tijd nodig of had in de tijd van de revalidatie thuisonderwijs behoren te krijgen denk ik zelf. Of meer vastgestelde thuiswerkdagen en hulp bij het inhalen of afspreken van toetsen. Dat heeft mijn dochter gekregen op het speciaal onderwijs, maar dat zou toch ook moeten kunnen op het reguliere onderwijs? Maar nee, op het Gymnasium wordt van de leerling verwacht alles zelf te kunnen en te doen.
De school doet niets tot nagenoeg niets en nadat ze in Gymnasium3 een jaar is blijven zitten, kantjeboord, ze was een bespreekgeval, blijft ze ook zitten in Gymnasium 4. Volgens de schoolregels moet ze dan van school.
En ja, hoe gaat dat dan verder met meisje, moeder, school, samenwerkingsverband.
De moeder is in elk geval slim genoeg om op de vraag van de school haar uit te schrijven, dat te weigeren.
In de podcast wordt de communicatie tussen de partijen verbeeld.
Dwang escaleert - Thuiszitten neemt toe
"Druk
Er is een groeiende groep kinderen die niet (meer) naar school kan vanwege schoolangst, trauma, depressie of pesten. ‘De ouders van deze kinderen worden onder grote druk gezet om hen zo snel mogelijk weer naar school te krijgen. Dit zorgt voor escalatie van problemen en stress en verergert vaak de situatie’, aldus de directeur van Ouders & Onderwijs."
Een Vandaag 18.15 uur bij NPO1 - Sluiting Hoenderloogroep
https://eenvandaag.avrotros.nl/item/jeugdzorginstelling-de-hoenderloo-groep-geofferd-voor-vastgoed/
Men aast op het vastgoed van de instelling.
Ook een artikel in Follow The Money.
Het is uiteraard complexer. De zorg laat te wensen over, ook gezien de inzet van teveel tijdelijk extern personeel wat ook teveel geld kost.
Tegelijk zijn er al te weinig plaatsen. Hier gebeurt wat ook in Denemarken is gebeurt bij de transitie. Dure complexe zorg wordt afgeschaft en dan duurt het veel te lang voor het terug komt.
Men wil meer complexe zorg in de eigen regio. Ook een goed argument. Maar moet je dan intussen, die voorzieningen zijn er gewoon niet, ouders en kinderen in de steek laten?
Het doet ook een beetje denken aan het Slotervaartverhaal. Eerst verdienen allerlei commerciëlen er goed geld aan en dan, door verkeerd beleid, te groot gegroeide onbestuurbare kolossen van zorgorganisaties en verkeerde overheidsbezuinigingen, valt de boel om en moet ineens gaan sluiten.
"Maatschappelijk onaanvaardbaar'
Volgens Verbon zijn de financiële problemen bij De Hoenderloo Groep veel minder groot dan voorgesteld: "Ik concludeer dat De Hoenderloo Groep het tot en met 2017 uitstekend heeft gedaan." In 2018 en 2019 lijdde De Hoenderloo Groep wel wat verlies, maar volgens hem was er geen reden tot paniek. "Er was ook in 2019 geen reden om te vrezen voor een faillissement."
De econoom vindt het onbegrijpelijk dat de jeugdzorginstelling moet sluiten: "Het is in strijd met de kerntaak van Pluryn en maatschappelijk onaanvaardbaar dat zoveel jeugdzorgplekken verdwijnen."
Een "echt" diploma of een andere voorziening
Ik heb de podcast beluisterd (het meisje van het Vossius). Jammer dat het zo ontzettend traag is en zo ontzettend vol van ach en wee klanken. Dat maakt het weinig luisterbaar. Bovendien gaat het belangrijkste moment daardoor in ontzetting voorbij alsof het een van de negatieve ervaringen is.
Maar het is de kern: Die ene vervelende leerkracht die zo zonder omhaal vasthoudt aan 'punten zijn punten' is niet alleen in zijn opvatting.
Hij verkondigt een kernopvatting die in het onderwijs dominant is: Wie niet 'normaal' (dus zonder enige aanpassing) en zelfstandig (bij het missen van proefwerken zorgen dat je het kan inhalen) voldoende punten haalt om over te gaan, die is ongeschikt.
Die opvatting is al zo oud als de weg naar Rome.
De moeder, zelf leerkracht, heeft daar ook last van. Op enig moment volgt haar dochter onderwijs bij een particuliere instelling (geen school) . Moeder vindt dat een noodoplossing maar niet geschikt omdat het opleidt tot een Staatsexamen. Alsof dat een minderwaardig diploma is.
De gedachte dat het "echte" diploma ook te halen is voor wie veel lestijd mist, stuit velen ernstig tegen de borst. Dus krijgen zieke leerlingen de opdracht om zelfstandig hun lessen bij te houden en met hun docenten inhaalwerk te organiseren, terwijl ze op dagen dat ze naar school gaan gewoon het rooster moeten volgen en de geplande toetsten moeten maken.
Dubbel werk dus eigenlijk en dat terwijl je ziek bent.
Er is wel wetgeving die zieke leerlingen beschermt, er is ook onderwijsondersteuning dat voor zieke leerlingen geschikt is, er is subsidie voor dat onderwijs, maar scholen maken er maar moeilijk gebruik van.
Een van mijn liefste vriendinnen is leerkracht. Ze vertelde me eens over een leerling... zelfde verhaal. Ik lichtte haar in over de verantwoordelijkheden van de school en de voorzieningen die er zijn voor zieke leerlingen.
Ze reageerde als door een wesp gestoken en wees het resoluut van de hand: We zijn geen schriftelijke onderwijsinstelling!
Ik denk dat de moeder van dit meisje in haar rol als leerkracht een vergelijkbare reactie zou hebben gehad, gezien haar afkeer van het Staatsexamen.
Beetje dom
En dat is natuurlijk toch een 'beetje dom'. Mijn dochter heeft nu een HAVO diploma en ze heeft er hard genoeg voor gewerkt ook al heeft ze er een aantal jaar langer over gedaan.
Het blijft kwetsbaar maar ze heeft nu wel een parttime baan met een belofte voor de toekomst waarin ze zich binnen en buiten werktijd ontwikkeld. En zich mogelijk weer verder schoolt.
Meer kans dat ze een zelfstandig leven houdt. Ook al heeft ze blijvende beperkingen.
Daar is uiteindelijk iedereen toch bij gebaat?
Het is vaak zo paradoxaal. De leerling die van 'onwil' wordt beticht terwijl het om 'onmacht' gaat is de school die zich 'handelingsonbekwaam' verklaard maar van 'onwil' getuigt.
En omdat er zoveel onduidelijkheden bestaan over rechten
van ouders/leerlingen en plichten van scholen, organiseert Balans een regionaal symposium over Ouderbetrokkenheid in het Onderwijs:
Na deze avond weet je meer over de rechten van ouders en de zorgplicht van school. En je hebt handvatten voor de communicatie tussen ouders en school.
Programma
Interactieve lezing over Ouderbetrokkenheid: ‘Samenwerken aan schoolsucces: Delen is kracht’, met Noëlle Pameijer
School en ouders hebben een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid: dat kinderen met plezier naar school gaan en zich optimaal ontwikkelen, zowel qua leren als qua gedrag. Voor kinderen is het fijn als school en ouders goed samenwerken; als ze het moeilijk hebben op school is dit cruciaal. Hoe kun je als ouder hieraan bijdragen en het onderwijs aan je kind ondersteunen?
Tijdens de lezing bespreken we aandachtspunten: hoe bereid je een gesprek met school goed voor, wat kun je zeggen, wat kun je vragen en hoe? We wisselen do’s en don’ts met elkaar uit.
Noëlle Pameijer is school-, kinder/jeugd, school- en GZ-psycholoog en expert onderwijs bij Balans. Zij schreef boeken over Handelingsgericht werken in PO en VO en handelingsgerichte diagnostiek in Onderwijs en Jeugdzorg. Met ouders schreef ze Samen sterk, over ouderbetrokkenheid in het onderwijs en constructieve communicatie ouders-school.
Pauze met koffie en thee. Tevens gelegenheid om de korte film “Arga Paternotte aan het woord” te bekijken
Arga Paternotte (jarenlang het gezicht en het hart van Oudervereniging Balans) had een uitgesproken visie op wat kinderen met bepaalde ontwikkelingsproblemen aan ondersteuning op school nodig hebben.
Interactieve lezing “Het onderwijs(voor)recht; van leerplicht naar leerrecht”, door Katinka Slump
Aan het einde van de vorige eeuw is er sprake geweest van professionalisering van het bestuur van onze scholen. Zowel in het openbaar onderwijs als in het (algemeen) bijzonder onderwijs werden de scholen, met vaak een eigen schoolbestuur, ondergebracht in grote privaatrechtelijke stichtingen. Deze grote onderwijsstichtingen vervullen inmiddels een bepalende rol bij de bepaling van het onderwijsaanbod in een regio. De ouder-vrijwilligers uit de schoolbesturen zijn veelal vervangen door professionele bestuurders. Daardoor hebben de ouders van nu, anders dan de ouders uit de vorige eeuw, nog maar weinig invloed op de inhoud van het onderwijs aan hun kinderen.
Dat de ervaring van ouders in het onderwijs maar moeilijk kan worden gemist, blijkt uit de frictie die nu is ontstaan tussen de vraag en het aanbod; de groei van het aantal kinderen dat niet op school tot ontwikkeling kan komen is daarvan het resultaat.
Wat is nu de positie van ouders in het onderwijs? Hoe kan je als ouder je wettelijke zorgplicht nakomen tijdens de uren dat je kind verplicht naar school gaat?
Katinka Slump is Onderwijsjurist, oprichter van stichting Leerrecht, en columnist van Balans Magazine.
Gratis boek voor iedere bezoeker!
Iedere bezoeker ontvangt een gratis exemplaar van het nieuwe boek van Katinka Slump, Leerrecht? (245 blz.) – een bundeling van tien jaar columns uit Balans Magazine. Voor dit boek zijn de columns geactualiseerd en voorzien van veel extra informatie.
De link hieronder verwijst naar de bijeenkomst in Nijmegen, op 14 april. Maar er is er ook eentje op 27 februari in Zuid-Scharwoude.
https://balansdigitaal.nl/evenement/ouderbetrokkenheid-in-het-onderwijs-regiosymposium-balans-4/
intrinsiek discriminerend
AnneJ "En dat is natuurlijk toch een 'beetje dom'. "
Nee. Het is niet dom. Het is een diepe overtuiging over dat wat onderwijs zou moeten zijn.
Schoolonderwijs gaat in die overtuiging niet alleen over kennis en vaardigheid, maar ook over de lichamelijke en geestelijke gesteldheid om het hele traject uit te zitten. 200 dagen, duizend schooluren per jaar gedurende 4, 5 of 6 jaar (met al dan niet vervelende klasgenoten en leerkrachten, pesten etc.)
Wie om welke reden dan ook zo vaak moet verzuimen dat het toetsprogramma in de knoop komt en dus tegen teveel onvoldoendes aanloopt, die moet in die opvatting geen aangepast toetsprogramma krijgen, maar van school af.
De opvatting is zo dominant en voor veruit de meesten vanzelfsprekend, dat het nergens staat. Er is geen schoolgids of leerplan dat vermeldt dat er geen aanpassingen gedaan zullen worden bij ziekte. Belangrijker eigenlijk, de docenten vinden dat ze aanpassingen doen. Als een leerling een toets mag inhalen buiten het gangbare inhaalmoment om, dan is dat al coulance, zo meent men. Meer aanpassing doen - zorgen dat het mogelijk wordt om meer dan de helft van de toetsen op een ander moment te maken - zou maar oneerlijk zijn voor andere leerlingen en zou het diploma minder waard maken.
Zoals men Staatsexamen minder waard vindt dan een examen behaald binnen een schoolprogramma.
Die opvatting moet aan het licht en aangekaart worden.
Duidelijk moet worden dat het een achterhaalde opvatting is. Dat we tegenwoordig wel aanpassingen doen. Dat het ene diploma het andere diploma wel is: vwo = vwo.
Het heeft geen zin om die opvatting over te slaan en steeds maar te stellen dat de scholen niks doen. Dat blijft een welles nietes spel.
Het is veel interessanter om de opvatting open en bloot op tafel te hebben en te toetsen. De consequentie van de opvatting is discriminatie vanwege lichamelijke of geestelijke gesteldheid. En dat mag niet.
Nee
Eerlijk gezegd zat ik er op te wachten Miriam dat je 'nee' zou zeggen.
Maar ik vind je betoog mooi en terecht: het is intrinsiek discriminerend.
Wie?
'Zoals men Staatsexamen minder waard vindt dan een examen behaald binnen een schoolprogramma.'
Wie vindt dat?
Docenten
Docenten vinden dat. Het hoort bij de dominante opvatting die ik beschrijf.
Zie #196 waarin ik zowel moeder (leerkracht) als een vriendin van mij aanhaal.
Ik heb in het verleden nogal wat contacten met scholen, docenten en ouders gehad over verzuim en oplossingen en daar kwam dat met regelmaat naar voren.
Ook telkens weer de docent die het dan eindelijk zonder omhaal op tafel legt: wie het uithoudingsvermogen niet heeft, is niet geschikt voor dit type onderwijs.
Daarom wordt er niet gewerkt met de voorhanden zijnde oplossingen (onderwijs voor zieke leerlingen, afstandsonderwijs, part time onderwijs).
Aanvulling
En daarom dus ook is een Staatsexamen minderwaardig, want daar kun je ook met schriftelijk onderwijs naar toe werken.
Nou en?
Maar docenten zijn niet degenen die de mensen aannemen, dus wat boeit hun mening nou. Voor ons als werkgever telt het staatsexamen wel gewoon, net als een studie rechten bij de open universiteit of ern HBO-diploma via de LOI. Dat is veel relevanter.
Oeps
Verkeerde draadje. Ik dacht dat ik bij de weggekaapte MBO-ers zat.
Nou dat dus
Dat mag zo wezen, maar binnen het gewone schoolonderwijs wil men niet eens het (toets)rooster aanpassen voor een zieke leerling of gebruik maken van de bestaande voorzieningen voor zieke leerlingen of op enig andere manier proberen om het de leerling mogelijk te maken dat diploma te halen.
Dat resulteert in duizenden leerlingen die thuis zitten zonder onderwijs.
Kate Middleton voor het karretje van de ACES
"uchess Kate has been busy promoting her "5 big questions on the under 5s" survey, which encourages UK parents to share their opinions on how the next generation should be raised. "
Helaas was ik er net te laat bij. De Survey is net gesloten, dus ik kan de 5 vragen niet vinden.
Duidelijk is dat de royal nu het boegbeeld is van de early childhood beweging, de ACES, de GIRFEC, het Wheel of wellbeing hoewel er alleen zijdelings naar verwezen wordt.
https://www.childsside.com/
Een website die ze bij elkaar brengt. De advertentie bovenaan de pagina is al 'sturend'.
Het boek heet: how to talk to kids so they listen.
"We're members of the ACE's Scotland Forum and excited about new developments in Yorkshire.
ChildsSide's services continue to be trauma and ACE based - developing new tools and information to benefit children everywhere. We support the Leeds ACEs Hub, advocating for communities towards happier childhoods and a reduction in ACEs.
Twitter: @LeedsACEs"
Zal mij benieuwen welke Nederlandse royal zich hier in Nederland voor het karretje van de kinderbeschermingslobby gaat laten gebruiken.
Ach
Ik word nog zo triest als ik terugdenk aan het moment dat school mijn kind liet doubleren.
Hij had zich ongelofelijk te barsten gewerkt.
Maar door verschillende oorzaken lukte het hem niet vaak naar school te gaan. Hij werkte met hulpverlener veel thuis (buiten zijn keiharde werken om ook dagelijks toch op school te zijn) en maakte ook met hv de toetsen.
Wat was hij ontzettend trots dat hij alles goed afgesloten had!! Niemand die hem ingelicht had dat deze toetsen 'niet echt waren'.
Ja, achteraf bezien hadden wij als ouders moeten zorgen dat we dat geweten hadden. Maar we hadden helaas andere dingen aan ons hoofd.(wat een rollercoaster)
Tsja, en toen Het Oordeel dat het allemaal zo goed was wat hij had gedaan, maarja, toch niet helemaal echt.... Doubleren zou beter zijn.
Het brak mijn zoon en mijn hart.
(en dat van een school die het allemaal zo graag als een uitdaging wilde zien en ervan leren etc)
Boos
Ik wordt er nog plaatsvervangend boos van. En je kunt op je kop gaan staan maar mijn ervaring is dat de weg afgesneden wordt. Het kost heel veel energie en een beetje geluk om het dan toch weer goed te krijgen.
Mijn zoon bleef zitten in de derde klas. Zijn cijfers waren kantje boord. Ik wist waarom, hij had geen hoofd voor huiswerk omdat hij sociaal van alles aan het leren en verwerken was. We hadden ons er al bij neergelegd.
Tot ik gebeld werd door een begeleider dat zoon een bespreekgeval was maar hij mocht van de mentor niet op de lijst.
Dus ik er toch maar achteraan gebeld.
Nou had je in de speciale klas van zoon leerkrachten die wel en die geen kaas hadden gegeten van autisme. Het waren leerkrachten die met een cursus naast regulier ook les gaven in de speciale klas.
En deze mevrouw had dat dus niet. Verder een aardig mens hoor.
Ik vroeg dus de afdelingsleider/teamleider om zoon op de lijst te zetten voor de bespreekvergadering, maar voor de vergadering plaatsvond had deze mevrouw zoon er al weer afgehaald.
Ik heb het met haar besproken maar ik kreeg er geen zinnig woord uit.
Heel anders ging het op de speciale school van dochter. Ondanks dat ze in groep 2 al thuis zat vanaf de kerst en pas in oktober van dat jaar terecht kon op het speciaal onderwijs ging ze gewoon over naar de derde klas van de HAVO.
Ze had thuis gewoon verder geleerd uit haar boeken en blijkbaar was dat voor deze school geen probleem. Ook niet dat ze drie keer over de vierde klas deed, vanwege lichamelijke ziekte en angsten.
Het is vaak zo dubbel. Je maakt hele goede dingen mee, maar ook hele slechte dingen. De schoolervaring van deze kinderen is zo onnodig veel extremer dan van een gemiddeld kind.
Elke bevalling een probleem - elk kind een zorgenkind
https://www.nporadio1.nl/geschiedenis/21837-ovt-elke-bevalling-een-probleem-elk-kind-een-zorgkind
Programmamaker Michal Citroen beschrijft de grote veranderingen bij zwangerschap en bevalling.
"We zijn onszelf gaan wijsmaken dat we een almacht hebben, dat als je de juiste tips toepast, dat je dan wel uitkomt bij een gezond en gelukkig kind. Maar dat is natuurlijk niet zo. En daarbij, hoe maak je de juiste keuzes, hoe weet je wat wel belangrijk en goed is, en wat niet?
De een zegt: haring is héél goed! En de ander zegt: dat mag absolúút niet!
De Vlaamse journalist Kaat Schaubroeck zegt hierover het volgende: "Als je als ouder te horen krijgt 'dit kan uw kind beschermen', dan kun je dat heel moeilijk naast je neerleggen en denken 'dit is commercieel gedoe"
Volgende week zondag het 2e en laatste deel.
Het viel me op. De beleving van een zwangerschap door vrouwen is nu vaak een andere. Mijn specialist moet er niet aan denken om thuis te bevallen, ze ziet allemaal leeuwen en beren. Alsof ze niet weet dat het ziekenhuis ook een groot risico is.
De thuisbevalling die, ooit vanzelfsprekend, nu dreigt te verdwijnen.
Rustig laten groeien is onverantwoordelijk, per slot hoe hebben we die babysterfte van 12 op de 1000 laten zakken naar 7 op de 1000?
tja
"Maar heeft dit daadwerkelijk iets verbeterd? Is het krijgen van kinderen makkelijker, ontspannender en veiliger geworden? "
Dat zijn wel een paar ongelijksoortige vragen. Volgens mij is de perinatale sterfte nu aanzienlijk lager dan vroeger. Dat lijkt mij een verbetering. Of het krijgen van kinderen nu makkelijker en ontspannener is dan vroeger lijkt mij inderdaad de vraag, maar dat is m.i wel een andere vraag.
Of het krijgen van kinderen vroeger meer ontspannen en makkelijker was vraag ik me trouwens ook ernstig af. Er was denk ik wel minder gezanik over het eten en drinken van de zwangere en pas bevallen vrouw. Maar weer een groter risico op complicaties met slechte afloop. Helemaal rustig zat je volgens mij toen ook al niet.
"Mijn specialist moet er niet aan denken om thuis te bevallen, ze ziet allemaal leeuwen en beren. Alsof ze niet weet dat het ziekenhuis ook een groot risico is.
De thuisbevalling die, ooit vanzelfsprekend, nu dreigt te verdwijnen."
Heel veel vrouwen beginnen aan een thuisbevalling en eindigen alsnog in het ziekenhuis. Ik ken daar een paar 'leuke' verhalen van en kan dan ook best begrijpen dat mensen liever meteen naar het ziekenhuis gaan - grote kans dat je daar uiteindelijk toch belandt. Ik zie niet zo goed wat het grote risico van een ziekenhuis is.
Overigens zal de thuisbevalling nooit helemaal verdwijnen. Sommige kinderen hebben nou eenmaal meer haast dan je verwacht
(in het verslag van de bevalling van mijn jongste stond iets als "mooie thuisbevalling". Heel fijn, maar het was niet de route die ik gekozen had. Ik had er alleen niets meer over te zeggen)
Groeten,
Temet
