Jeugdzorg 3
https://www.linkedin.com/pulse/psychiaters-en-psychologen-vertik-het-om-de-troep-van-van-hintum/
Malou van Hintum:
"Problemen hebben altijd een context. Een kind maakt onderdeel uit van een gezin, zit op school, woont in een buurt, speelt met andere kinderen, heeft hobby’s of zit op sport. Gezinnen, buurten, scholen en sportverenigingen maken onderdeel uit van een wijk, een stad, een provincie. Allemaal samen maken we deel uit van Nederland, een maatschappij waarin de ongelijkheid toeneemt en de lasten en lusten steeds schever worden verdeeld. Politiek en maatschappij hebben er een handje van om de problemen die dat veroorzaakt, op psychiaters en psychologen af schuiven."
https://www.nporadio1.nl/spraakmakers/onderwerpen/497743-stand-nl-het-minimumloon-moet-fors-omhoog
Mensen een fatsoenlijk inkomen geven voor werk kan een hoop problemen in het gezin voorkomen en verhelpen.
Pas toen ik ging studeren kreeg ik in de gaten dat het in de gezondheidszorg usance is om een patient met een gezondheidsprobleem te behandelen als een eenling zonder context.
Zelfs in mijn gezin gedroegen gezondheidswerkers en jeugdbeschermers zich alsof ik geen context had van werk/hobbies/gezin/contacten en familie.
Het is best begrijpelijk want je kunt er ook teveel bij halen, maar net zoals je in de GGZ ook altijd oog moet hebben voor zintuigelijke problemen als gehoor/zicht en andere mogelijke lichamelijke problemen heb je ook zicht nodig op het weefsel van contacten en het leven van je patient.
Vandaag speelt een rechtszaak tegen het project
Nu niet zwanger van de overheid...
Inleiding:
Met het programma Nu niet zwanger probeert de overheid ‘kwetsbare’ vrouwen aan de anticonceptie te helpen. Daarin gaat de overheid te ver, stellen Bureau Clara Wichmann en het Comité voor de Mensenrechten. Maandag staan ze tegenover het ministerie van Volksgezondheid in een hoorzitting.
En ook: advies Heldere grenzen aan drang in de jeugdzorg
Een pdf van 75 pagina's over drang in de jeugdzorg.
Van de Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming en de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving
Inleiding:
In de praktijk van de jeugdzorg heerst veel onduidelijkheid over drang. Jeugdigen en ouders zitten met vragen als: wanneer is jeugdzorg vrijwillig en wanneer niet? Jeugdprofessionals vragen zich af wat ‘kan en mag’ in wat intussen het ‘drangkader’ is gaan heten. En advocaten en rechtswetenschappers uiten zorgen over de rechtspositie van jeugdigen en ouders bij de inzet van drang. De discussie over drang binnen de jeugdzorg is niet nieuw. Maar de introductie van het onderwerp in parlementaire stukken en gemeentebeleid heeft de discussie wel een extra impuls gegeven. Wat de zaak complexer maakt, is dat niet altijd duidelijk is wat er precies onder drang moet worden verstaan.In dit advies stellen de Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming (RSJ) en de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) twee vragen: wat moeten we verstaan onder drang in de jeugdzorg? En mag drang vanuit juridisch en ethisch oogpunt wel worden ingezet? De RSJ en RVS doen aanbevelingen om een juridisch gerechtvaardigde en ethisch verantwoorde jeugdzorgpraktijk te realiseren. Ze willen hiermee de kwetsbare positie van jeugdigen en gezinnen verbeteren én jeugdprofessionals ondersteu-nen, die onder vaak zware omstandigheden moeten werken. Het advies richt zich tot de minister voor Rechtsbescherming en de minister van VWS
Goed zeg
Goed dat het Clara Wichmannbureau en het Comité voor de Mensenrechten zich hiervoor inzetten. Op 2 punten is dit een aantasting.
Voorlichting over voorbehoedsmiddelen is prima, maar niet met het doel om sturend op te treden.
Het zal ook weer de gebruikelijke oprekgroep geven.
Voor je het weet krijgt elke alleenstaande vrouw in een prachtwijk zo'n sturend gesprek, en als je dat weigert kom je in een dossier en ben je gegarandeerd van doorgaande overheidsbemoeienis met je gezin.
"Het zou onduidelijk zijn welke vrouwen als ‘kwetsbaar’ worden beschouwd en wie deze gesprekken met hen voert.
‘Juist als vrouwen kwetsbaar zijn, moeten ze worden beschermd tegen een oppermachtige overheid"
Het is inderdaad fijn
en past binnen de ontwikkelingen met betrekking tot SyRi en ook de aandacht die er steeds meer komt voor preventie van kindermishandeling en profilering van ouders. Dezelfde actiegroep die zich bezighoudt met SyRI is ook gericht op de profilering bij kindermishandeling en het koppelen van databestanden als het gaat om de targeting van ouders om kindermishandeling te voorkomen.
Ook wordt er steeds kritischer naar de meldcode gekeken. Als je goed leest, kan ALLES een meldcriterium zijn...
Ik lees steeds gekkere berichten. Scholen en peuterspeelzalen die worden benaderd door teams die influisteren dat er te weinig wordt gemeld en dat men goed op moet letten omdat de signalen van kindermishandeling heel SUBTIEL zijn...
Dus als jij een keer boos kijkt naar je kind of niet helemaal relaxed op het schoolplein staat kun je al gemeld worden...
Het wordt echt tijd dat er een tegenbeweging komt.
Je wil hulp, geen 'jeugdbescherming'
https://tinyurl.com/ADindedrup
Bekend verhaal weer.
"Hulp werd een spion
Was dat maar nooit gebeurd, zeggen ze nu. „Onze hulp werd een spion”, zegt de vader. Hij geeft een voorbeeld. „Mijn dochtertje had voor zichzelf een huisje in een kast gemaakt, waar ze lekker in zat te spelen. Dat werd vervolgens genoteerd als ‘kind zondert zich af’.” Dat ging volgens de ouders van kwaad tot erger. „We lagen voortdurend onder een vergrootglas”, zegt de moeder. „We hadden in het begin alle vertrouwen in de begeleiding die we kregen. Gingen er volop in mee. Vervolgens heette het dat we ‘te passief’ waren.”
Het aantal instanties dat zich met hun leven ging bemoeien, nam toe. „Het was soms van maandag tot zondag van afspraak naar afspraak naar afspraak.” Met hoeveel individuele hulpverleners ze de afgelopen vier jaar te maken hebben gehad, zouden ze niet eens meer weten. „Zeker veertig tot vijftig”, zegt de moeder. „Dan kwamen we bij een afspraak en kregen we doodleuk te horen dat die persoon niet meer bij hen werkte. En elke keer moesten we ons verhaal weer doen. Van een fatsoenlijke overdracht was geen sprake.”
Stress en klachten
En het ergste is: het heeft ze niets geholpen. „De situatie is er alleen maar slechter op geworden. We zijn allang onszelf niet meer."
Pleegouder worden
Ik ben aan het overwegen om pleegouder te worden. Met jonge kinderen heb ik niet meer zoveel dus ik dacht aan de leeftijd vanaf een jaar of 14 totdat ze op hun eigen pootjes kunnen staan.
Maar ik ben aan het dubben of ik daar wel goed aan zou doen omdat ik toch wel dingen in de media en mijn omgeving zie en mee heb gemaakt waardoor ik mijn vraagtekens zet bij het instituut jeugdzorg.
In principe denk ik dat een kind het beste af is bij zijn of haar eigen ouders.
Mijn overweging is dat een kind niet van zijn ouders gescheiden mag worden en dat daar alles op ingezet zou moeten worden. Een kind in een instelling of pleeggezin plaatsen gebeurt veel te vaak én vaak onnodig. Met betere en meer hulp had een kind in zijn gezin kunnen blijven.
Voor jeugdzorg is plaatsing in een pleeggezin een verdienmodel. Met elk kind in een instelling of pleeggezin houdt de sector zichzelf aan het werk. Ook dat vind ik een moeilijke gedachte.
En dan heb ik het nog niet eens over alle wantoestanden die kinderen meemaken terwijl ze onder de hoede zijn van jeugdzorg.
Ik heb dus gemengde gevoelens om met jeugdzorg in zee te gaan.
Aan de andere kant denk ik dat ik wel iets positiefs kan betekenen voor een kind.
Lastig.
Wat denken jullie hiervan?
Netwerkpleeggezin
Ik ben ooit eens netwerkpleeggezin geweest voor twee pubers. Hierdoor konden ze in hun eigen omgeving blijven, op hun sport en school, bij hun vrienden. Moeder (vader was behoorlijk uit beeld en kan zijn handen niet thuis houden) zat lekker bij mij op de koffie en at standaard mee. Het heeft hun op de been gehouden tijdens de ellende van jeugdzorg.
Ik heb er niet voor gekozen, maar opgepakt voor kinderen die hier toch al vaak over de vloer kwamen.
Ook netwerkpleeggezin
Ouders betaalden mij zelf. Als netwerkgezin inderdaad. Ik deed het op voorwaarde dat ik geen contact hoefde te hebben met al die instanties. Een kind dat ik al van jongsafaan kende en dat ook goed lag bij mijn kinderen.
Natuurlijk kun je wat voor een kind betekenen. Maar het vraagt, denk ik, veel van je kalmte en relativeringsvermogen. En uiteindelijk ga je er niet over wat er met een kind gebeurt, het is tijdelijk aan jou toevertrouwd en de organisaties bepalen. En het gaat ook om pubers, die stellen je soms voor ingrijpende verrassingen.
Ook ervaring, wel alleen in het weekend
Ook ik had als uitgangspunt dat het kind bij haar ouders hoorde. Ik hielp alleen mee om dat te realiseren.
Toch kreeg ik belachelijke vragenlijsten over allerlei privacy gevoelige dingen van mijn pleegkind, bijvoorbeeld over haar seksuele ontwikkeling. Pleegzorgbegeleider was echt verbaasd dat ik weigerde dit soort vragen in te vullen.
Later nog meegewerkt aan een onderzoek onder pleegouders. Ook daarin was ik een uitzondering met het uitgangspunt dat het kind op de eerste plaats bij de ouders hoorde. En dat ik alleen meehielp. En dat ik juist wel contact wilde met de ouders en we samen ook overlegden hoe het ging. En mijn doel juist was dat kind terug kon naar ouders.
Je kunt veel betekenen als pleegouder, zeker met jouw instelling. Dat zijn precies de soort pleegouders die nodig zijn, die contact met de ouders stimuleren, die zorgen dat de ouders een band houden met hun kinderen. En indien mogelijk, toewerken naar een terugkeer naar de ouders.
net gelezen
https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/1993521/
OUDEWATER/WOERDEN - Om de wachtlijsten in de jeugdzorg op te lossen zou het niet langer verplicht moeten zijn om 'zorgen' bij Veilig Thuis te melden. Professionals die met kinderen werken en de politie moeten nu verplicht een melding doen bij Veilig Thuis als ze zorgen hebben over de veiligheid van een kind. Die verplichting moet vervallen. Dat stelt wethouder Bob Duindam van Oudewater. Zijn mening wordt gedeeld door wethouders van andere gemeentes.
Duindam denkt dat de problemen in de jeugdzorgketen voor een groot deel zijn te wijten aan de verplichte meldcode, die op 1 januari van dit jaar verder is aangescherpt. "De definitie van kindermishandeling is zo breed geworden, dat 80% van alle meldingen bij Veilig Thuis niet gaan over lichamelijk of seksueel geweld, maar over 'zorgen'," schrijft de wethouder in een discussiestuk. "Het aantal kinderen met een maatregel van kinderbescherming is op dit moment pakweg twee maal zo hoog als in de jaren 80."
Om de wachtlijsten en de werkdruk bij de jeugdbeschermingsinstanties te verminderen moet deze wettelijke 'meldplicht' worden geschrapt."
Bob Duindam (VVD/D66) - Wethouder Jeugd Oudewater
Volgens de Oudewaterse wethouder is er een direct verband tussen de aangescherpte meldcode en de wachtlijsten. "Nu moeten alle beroepskrachten ieder veiligheidsrisico melden bij Veilig Thuis. Veilig Thuis moet vervolgens 'zicht op veiligheid' houden en moet werken als een 'radar' voor al deze kinderen. Dit is een onmogelijke opgave." En daarom pleit hij voor het afschaffen van de meldcode: "Om de wachtlijsten en de werkdruk bij de jeugdbeschermingsinstanties te verminderen moet deze wettelijke 'meldplicht' worden geschrapt."
ERNSTIGE GEVALLEN
De wethouder is van mening dat veel te veel relatief onbenullige zaken terecht komen bij Veilig Thuis. Die relatief lichte probleemgevallen moeten op een andere plek opgelost worden. "Veilig Thuis en de jeugdbescherming zijn er dan (weer) voor de veel kleinere groep ernstige gevallen waar hulp in de eigen omgeving niet binnen komt of onmogelijk is."
De vraag is wel of alle meldingen bij Veilig Thuis binnen moeten komen."
Arjan Noorthoek (CDA) - Wethouder Jeugd Woerden
De Woerdense wethouder Arjan Noorthoek is het daarmee eens. "Ik vind het belangrijk dat er vroegtijdig wordt gesignaleerd en waar nodig gemeld. De vraag is wel of alle meldingen bij Veilig Thuis binnen moeten komen of dat veel meldingen binnen de lokale teams opgevangen kunnen worden, zodat Veilig Thuis meer tijd overhoudt voor de ernstige situaties. Dat is naar mijn mening de kern van het probleem."
De visie van wethouder Duindam krijgt verder steun van zijn collega uit Montfoort. Wethouder Hetty Veneklaas, van gemeente Stichtse Vecht deelt de analyse van haar collega's, maar wil de verplichte meldcode niet direct afschaffen. "Ik wil de nuance aanbrengen dat veel afhangt van de manier waarop de verbeterde Meldcode wordt toegepast. Als een melding kan worden opgelost door lichte zorg dichtbij huis, bijvoorbeeld door een wijkteam, dan heeft dat de voorkeur. Als het nodig blijkt moet natuurlijk zwaardere hulpverlening worden ingezet."
HULP VERLENEN
Duindam is niet bang dat de jeugdzorg in kwaliteit er op achteruit gaat bij het verdwijnen van de verplichte meldcode, er zal juist meer ruimte ontstaan om hulp te bieden. "Er gaat steeds meer geld - en er gaan steeds meer goede professionals - naar instanties die onderzoek doen, 'regie' voeren en 'monitoren', maar geen hulp verlenen."
maar
er is al geen verplichting om te "melden". Er is een verplichting om een vragenlijst in te vullen en op basis daarvan eventueel een melding te overwegen. Als de professional vindt dat er geen "zorgen" zijn, meldt zij niet.
Dit voorstel verandert dus niets,behalve dat met VT kennelijk te duur vindt en meldingen goedkoper wil oplossen. Voor de rechtspositie van ouders maakt dit verhaal niets uit.
Bewustzijn
Ik wordt altijd wel even blij als er bij iemand een kwartje valt: "Er gaat steeds meer geld - en er gaan steeds meer goede professionals - naar instanties die onderzoek doen, 'regie' voeren en 'monitoren', maar geen hulp verlenen".
Maar inderdaad, de illusie dat er op korte termijn echt iets gaat veranderen heb ik ook niet.
Toch: stoppen dat de politie bij elke inzet waar een familie bij betrokken is een melding doet, kan een hoop overlast voor ouders en kinderen schelen.
Machtsmisbruik door de overheid
Beetje schrijnend wel om te zien dat de positie van de staatssecretaris van financien, Snel, wankelt omdat hij niet genoeg heeft gedaan om de onderste steen boven te krijgen in het schandaal met de onterecht terug gevorderde kinderopvangtoeslag waardoor honderden ouders zijn gedupeerd. De overheid die de burgers aanvalt.
Zou je ook zo wensen te zien op het ministerie van veiligheid en justitie, en gezondheidszorg, en onderwijs, al die gasten die nog steeds de zorg voor kinderen, thuis en in het onderwijs valselijk labelen als kindermishandeling door de ouders.
Blijkbaar is het een goede gewoonte om burgers aan te vallen als de overheid tekort schiet.
Sinterklaascadeautje?
https://www.zorgictzorgen.nl/girfec-in-nederland-het-kind-als-bron-van-datamining/
"Krachtige afwijzing noodzakelijk
Het overwaaien van GIRFEC naar Nederland is zeer zorgelijk en onwenselijk. Niet in de laatste plaats vanwege het wantrouwen dat GIRFEC richting ouders heeft. Zie bijvoorbeeld het betoog van de Schotse socioloog dr. Stuart Waiton, die in een paar minuten het paradepaardje fileert. De kern van zijn betoog is dat achter het opzetten van GIRFEC en GIRFEC-achtige systemen is dat die uitgaan van de gedachte dat ouders niet te vertrouwen zijn en kinderen dus in de gaten gehouden moeten worden."
https://no2np.org/story/dr-stuart-waiton/
"Dr Stuart Waiton, a sociologist and lecturer at Abertay University, describes four key trends in society which have driven the Named Person plans. He explains how family privacy is being sacrificed and parents undermined.
Society has become “excessively pre-occupied with the issue of safety”, said Dr Waiton. He warned that this trend can produce a “very paranoid society in the way things are organised and how people view relationships”.
Dr Waiton also blames trends such as early intervention, society’s misconceptions of children and a lost understanding of the importance of privacy.
“It’s implicit in the Named Person legislation that parents essentially can’t be trusted”, he states.
He explains that in reality it is very very very few children who need state intervention, so to then say we need a Named Person for every child because of child safety fears is “ludicrous”."
"Langzame infiltratie in jeugdzorg en onderwijs
Zoals gezegd probeert men op diverse plaatsen, zoals Tilburg, Haarlem en het Centrum voor jeugd en gezin Rijnmond het gedachtegoed van GIRFEC ingang in de jeugdzorg te doen vinden. Ook opleidingsinstituten, zoals hogescholen doen mee. "
Tamar
Inderdaad is het zo dat er zelfs een extra stap is ingevoegd, een stap die inhoudt dat een professional die een melding overweegt eerst zijn/haar zorgen met de ouders dient te bespreken en ook aan de ouders moet laten weten dat er een melding wordt overwogen. Dit oa. om de ouders in staat te stellen om weerwoord te geven of zich te verdedigen. of aan te tonen dat een melding niet relevant is.
Echter, zo wordt de meldcode vaak niet gebruikt. Ik lees opmerkingen van docenten die echt van mening zijn dat er gemeld moet worden als een kind twee verschillende sokken aan heeft, omdat dat zou duiden op verwaarlozing.
Ik lees dat er info-avonden worden gehouden door instanties en VT waar wordt uitgelegd dat signalen van kindermishandeling heel 'subtiel' zijn, en waarin telkens weer wordt herhaald dat er in elke klas echt wel minimaal één mishandeld kind moet zitten.
Idem bv. in ziekenhuizen, en ook klusjesmannen en woningbouwverenigingen worden opgeroepen om te melden.
In Nederland is er een ware meldhysterie ontstaan.
Verder: ten eerste is een melding (bijna) traumatiserend, vooral als je bedenkt wat de gevolgen zouden kunnen zijn.
Ten tweede: doordat er om niets gemeld wordt, gewoon om en verschil van mening over opvoeden bijvoorbeeld, worden de ernstige gevallen ondergesneeuwd. Dit is precies wat er gebeurde in Schotland (met girfec).
Reporter radio
Onderwerp van afgelopen zondag: De onzin van de autokeuringen voor autisten. Waar komt het eigenlijk vandaan dat mensen met autisme een extra keuring verplicht wordt bij het rijbewijs?
"Jongeren met een beperking worden in sommige regio's te vroeg van school gestuurd, terwijl ze volgens de wet tot hun twintigste les mogen krijgen."
De school wil het, ouders en kind willen het, het samenwerkingsverband vind het te duur om bij kinderen met een uitstroomprofiel naar dagbesteding na hun achttiende levensjaar nog onderwijs te bieden. Terwijl de jongeren daar wel van profiteren juist omdat het vaak laatbloeiers zijn.
Kinderredders in de fout
https://tinyurl.com/charitysexoffenders
Zou goed zijn als men in Nederland ook eens gaat tellen hoeveel jeugdzorgwerkers een sexueel delict pleegden bij de aan hun zorg toevertrouwde kinderen.
Blijkbaar trekt jeugdhulpverlening ook mensen aan die misbruik maken van het grote verschil in macht dat daar heerst tussen jeugdhulpverleners, met hun meldcode en dwang, en aan de andere kant machteloos gemaakte ouders met hun kwetsbare kinderen in de hulpverlening.
"Peter Newell, a former consultant for UNICEF, was jailed
A leading children's rights campaigner, who helped governments around the world tackle the issue of abuse, has been jailed for raping a 13-year-old boy.
Former UNICEF consultant Peter Newell admitted three counts of indecent assault and two counts of buggery and was sentenced to six years, eight months in prison.
He has also been placed on the sex offenders register indefinitely.
The 'horrific' sexual assaults took place over a three-year period in the 1960s but have only come to light following a police investigation last year.
Newell, 77, of Wood Green, North London, who has led the campaign to ban the smacking of children in Britain, was sentenced at Blackfriars Crown Court on January 3.
News of his imprisonment comes amidst warnings that predatory paedophiles are exploiting the aid sector after 125 British charity workers were accused of sexual abuse in 2017."
Drang en dwang in Passend Onderwijs
"Dwang en drang klinkt intimiderend en dat is het ook: voor veel ouders is het de ultieme nachtmerrie. Want het betekent dat men ineens de Kinderbescherming tegenover zich vindt. Dat je in het beklaagdenbankje zit en organisaties als Veilig Thuis, wijkteams, gemeenteambtenaren en jeugdbeschermingstafels dreigen je kind onder toezicht te plaatsen of zelfs uit huis te plaatsen. En dat niet omdat je je kind misbruikt of mishandelt, maar omdat je je kind juist probeert te beschermen. Omdat je het niet naar school wil dwingen zonder dat er passend onderwijs geboden wordt, of omdat je kind niet belastbaar is.
De leerplichtwet moet op dit punt op de schop. Ouders verdienen steun en begeleiding als hun kind thuis komt te zitten. Vervang dwang en drang door mediation, empathie en begeleiding. Kinderbescherming en Veilig Thuis moeten zich bezig houden met gezinnen waar sprake is van mishandeling, verwaarlozing en misbruik. "
Muis met een lange staart
En door die registratie als gevolg van passend onderwijs perikelen, heb je als ouder het gevoel dat instanties over je schouders blijven meekijken tot je kind die startkwalificatie in handen heeft. Dat vraagt van de ouder vaak om een hele lange adem, naast de bezorgdheid die je al om je kind voelt.
Altijd weer die ouders
https://www.nporadio1.nl/nieuwsweekend/onderwerpen/522816-zeg-maar-dag-tegen-je-kind-eren
Mieke van der Weij:
"70.000 kinderen per jaar maken een scheiding mee.
16.000 kinderen hebben daar serieus last van.
Er zijn 7200 vechtscheidingen per jaar
40-50% van de kinderen die jeugdhulp krijgen hebben gescheiden ouders.
Het is dus een maatschappelijk probleem (problematische scheidingen) omdat die kinderen gewoon zo beschadigd zijn geraakt"
Rechter Cees van Leeuwen, al 30 jaar ervaring met scheidingen,vechtscheidingen en ouderverstoting: "ja, dat klopt. Ja, ja."
Mieke van der Weij: "Of zeg ik dat te kort door de bocht?"
Rechter Cees van Leeuwen: "nee, nee, nee, dat zegt u volledig juist"
Nou hoop ik dat het 'expertteam' waarin niet alleen juristen zitten maar ook de zorg aanhaakt, om vroegtijdig in een problematische scheiding een diagnose te kunnen stellen, ook in dit radiofragment, werkt zoals het klinkt, maar ik vrees toch maar het ergste. Het is gewoon heel erg moeilijk voor hulpverleners om gezinnen bij te staan als er sprake is van persoonlijkheidsproblematiek of psychiatrische beelden. Echt, heel erg moeilijk.
En dat kun je niet tackelen door de politie een cursusje 'oudergesprek bij omgangsweigering' te laten volgen. Nou ja, sommige agenten, met name wijkagenten, zouden dat wel kunnen natuurlijk. Maar ik verwacht nog eerder dat ze net als de hulpverlening in een loyaliteitsconflict komen met de ouders. Want de problematiek en de dreiging van deze lastigste gevallen is gewoon moeilijk. En daar heeft nog niemand het ei van Columbus voor uitgevonden. Behalve dan 'melden' en over de schutting gooien.
De samenstelling van het 'expertteam' doet dan ook weer het ergste vrezen. Nog weer een hele serie hulpverlening om een gezin heen, zonder dat het wat opschiet, waar ouders en kinderen in een scheiding nog wel andere zaken aan hun hoofd hebben.
Dubbel 'gepakt': De slachtoffers van de belastingdienst + VT
https://tinyurl.com/kinderopvangtoeslachtoffer
"De Belastingdienst verwoestte Janets leven"
"Ik had niet de juiste jaaropgaven van de kinderopvangorganisatie; daar begon het mee. Ik mocht alles terugbetalen; in totaal ruim 40.000 euro. Ik ben alleenstaande moeder, dus de schuld kwam helemaal op mijn schouders terecht. Of ik het in twee jaar tijd wilde ophoesten. Maar dat kon ik niet! Er werd beslag gelegd op mijn overige toeslagen, de inkomstenbelasting en mijn loon. Ik betaalde alleen de noodzakelijke rekeningen; de zorg niet bijvoorbeeld. ’Dat gaf het minste risico’ , zo beredeneerde ik. Als ik mijn huis maar niet uithoefde en we maar konden eten. En als de Belastingdienst maar niet op de stoep stond. Maar de financiële problemen stapelden zich op."
"Eind juni brak mijn zoon zijn arm en belde hij me zelf op uit het ziekenhuis. Ik ben direct naar hem toe gegaan en sindsdien zijn we het contact weer aan het opbouwen. Hij had mij willen helpen, door school te vertellen hoe moeilijk ik het had. ’Niemand luistert naar mijn moeder’, had hij gezegd. Ook hij had geschreeuwd om hulp - voor ons samen. Maar de ’hulp’ die hij kreeg, was een uithuisplaatsing"
UHP vanwege armoede
https://www.kinderrechten.nl/kinderen-mogen-niet-uit-gezin-geplaatst-worden-vanwege-armoede-2/
De Nederlandse overheid schendt verdragen die de rechten van kinderen beschermen. Hier het EHRM8
"Kinderen mogen niet uit gezin geplaatst worden vanwege armoede
19 juli 2016
Het Europese Hof oordeelt in een zaak dat uithuisplaatsing, in dit geval op grond van armoede, ingrijpt op het recht op eerbiediging van het gezinsleven, zoals vastgelegd in artikel 8 Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Het oordeel van het Europese Hof bevat een aantal waardevolle inzichten.
Het Hof benadrukt dat niet alleen de sociale diensten verantwoordelijk zijn, maar dat ook de Staat in zulke gevallen speciale aandacht moet hebben voor kwetsbare gezinnen, moet voorzien in basisbehoeften en aanvullende financiële steun aan het gezin kan geven.
Het Hof geeft aan dat in vergelijkbare zaken slechte leefomstandigheden nooit de enige grond waren voor een uithuisplaatsing. In deze zaak waren er geen signalen van emotionele verwaarlozing, geweld of seksueel misbruik.
Het Hof oordeelt dat zowel de uithuisplaatsing als de ontzetting uit de ouderlijke macht en het verbieden van contact een schending is van het recht op eerbiediging van het gezinsleven in artikel 8 EVRM, omdat het niet noodzakelijke maatregelen zijn in een democratische samenleving.
Klik hier voor de uitspraak van het Europese Hof, EHRM 16 februari 2016 (Soares de Melo v. Portugal) Art. 8 EVRM. (in Frans)"
Alle problemen worden veroorzaakt door de ouders
De kokervisie 'alle problemen zijn veroorzaakt door de ouders' heeft zich intussen uitgebreid van de kinderbeschermingstak van Veilig Thuis naar de Huiselijk Geweld tak.
Als een 16e jarige wordt aangemeld door de politie bij Veilig Thuis ivm ex-partnergeweld inclusief stalking en bedreiging, dan besluit Veilig Thuis op eigen houtje er 'eergerelateerd geweld' van te maken, en de ouders op een serie gesprekken te sturen (om Nederlandse normen en waarden aangeleerd te krijgen over de eer van hun dochter???). Met de stalking en de bedreiging door de ex-partner wordt niets gedaan; dit wordt gezien als politieaangelegenheid, en bovendien wordt het nauwelijks opgemerkt omdat er nauwelijks contact met het slachtoffer is. Er wordt ook niet aan de politie gecommuniceerd dat het als politieaangelegenheid gezien wordt; de politie verkeert in de veronderstelling dat Veilig Thuis de veiligheid van het slachtoffer waarborgt.*
If all you have is a hammer, every problem becomes a nail... Als al je machtsmiddelen gericht zijn op de ouders, dan zie je alleen nog maar problemen die ouders (zouden kunnen gaan) veroorzaken, en heb je geen oog voor de echte problemen.
Overigens is het een grote systeemfout dat Veilig Thuis - en niet de politie - de taak krijgt om de veiligheid van een slachtoffer van ex-partnergeweld te waarborgen. Veilig Thuis heeft geen enkel machtsmiddel t.o.v. een kinderloze ex-partner, ze kunnen er niet eens informatie over inwinnen. Veilig Thuis verantwoordelijk maken komt eigenlijk neer op het slachtoffer verantwoordelijk maken. Veilig Thuis moet slachtoffers empoweren om hun partner te verlaten, maar daarna houdt hun taak op.
Klassiek geval
Nog maar eens als 'kerstboodschap' door Ranada, als waarschuwing, geplaatst.
Ja, fraude is ook erg, maar betekent dat dat je ook het leven van onschuldige burgers mag ruineren? Dat vind men nu niet kunnen. Maar 'kindermishandeling' is ook erg maar dan mag je ongehinderd onschuldige ouders en kinderen beschuldigen en de consequenties laten dragen van het vernietigen van levens, en je komt ermee weg? Je krijgt zelfs nog de kans om daar opvang, scholen, hulpverlening en andere publieke en niet-publieke diensten mee te 'besmetten'. En UHP stijgt maar door?
Gelukkig mag je hier in Nederland daar nog over berichten, ook al kan dat consequenties hebben voor je zaak of je werk, in Engeland is dat bij wet verboden.
Ranada van Kralingen
@Ranada1967
https://www.telegraph.co.uk/comment/11248178/Twins-returned-to-family-after-32-months-of-hell-spent-in-care.html
" The children, the psychologist found, had been traumatised by the whole experience, as by the quite unnecessary placing of the girl in a “special needs” school, and they should be freed to return home immediately. Last Monday, the judge agreed, and today the family will be reunited.
The real hero of this story is Ilja, who has twice had to miss his place at St Andrews University because of his need to fight for his family, for humanity, for justice and for truth. His tireless efforts to get publicity for his family’s plight on one occasion landed him in prison, on another forced him to flee abroad. I only hope St Andrews will now recognise what an impressive young man he is, as at long last, he hopes to take up his promised place there. "
AnneJ
bedankt voor die uitspraak.
Ik heb m even doorgezet naar een interne twittergroep...
Goed artikel over de curlingmaatschappij
de tendens in de maatschappij om met een vergrootglas te kijken naar alles wat ouders doen. En de framing van ouders.
'Dan maar naar de rechter Met grote regelmaat worden ouders in de media maar ook in de maatschappij weggezet als veeleisend, overbezorgd, perfectionistisch, kritisch, onbekwaam, hulpbehoevend, onbegrensd, tot aan het niveau dat diverse zorginstanties – al dan niet ongevraagd – zich ermee gaan bemoeien. Dat dit consequenties heeft voor ouders van hoogbegaafde kinderen, een heel specifieke doelgroep met heel specifieke behoeftes die bovendien vaak buiten de reguliere kaders liggen, moge duidelijk zijn. En hoewel er nu meer aandacht is voor hoogbegaafdheid, zowel maatschappelijk als binnen het onderwijs, wordt het er met deze nadrukkelijke framing zeker niet makkelijker op.'
Het artikel zoomt uiteindelijk in op ouders van hoogbegaafde kinderen, maar geldt eigenlijk voor alle ouders.
De tekst ervan download je hier:
https://lichtblauwvoorjou.nl/curlingouders-of-curlingmaatschappij-gifted248-december-2019/
Nog een citaat
'De vraag rijst: kun je het als ouder in de ogen van derden eigenlijk wel ‘goed’ doen? Wanneer je een laissez-faire-opvoedstijl hebt, je kind ook in de winter op blote voeten buiten laat lopen als hij dat wil, je niet bemoeit met schoolzaken – want dat zijn schoolzaken – en je kind de ruimte geeft om zijn eigen keuzes te maken zonder je daarin te mengen, dan heet het dat je je kind verwaarloost. Als de buurvrouw daar iets van vindt, zou ze zomaar anoniem een melding kunnen doen bij Veilig Thuis (dit is geen verzinsel). Maar doe je het tegenovergestelde – je houdt je juist wél nadrukkelijk bezig met je kind, helpt hem met zijn huiswerk, gaat altijd mee naar de sportclub, stelt je in gesprek op school kritisch op omdat je je hebt ingelezen in de rechten en plichten die samengaan met de Wet passend onderwijs – dan ben je ‘curlingouder’: je bemoeit je te veel met je kind, je bent te kritisch én je bent overbezorgd, en dat is heel slecht voor hem. Ook als je gelijk hebt. Desondanks is het een gegeven dat veel hoogbegaafde kinderen een intensievere begeleiding van ouders vragen en specifiekere behoeftes hebben in vergelijking met andere kinderen en dat ouders degenen zijn die moeten zorgen dat er wordt voorzien in die behoeftes. '
subjectiviteit = vooroordelen
"De vraag rijst: kun je het als ouder in de ogen van derden eigenlijk wel ‘goed’ doen? Wanneer je een laissez-faire-opvoedstijl hebt [...] dan heet het dat je je kind verwaarloost. Maar doe je het tegenovergestelde [...] dan ben je ‘curlingouder’: je bemoeit je te veel met je kind, je bent te kritisch én je bent overbezorgd, en dat is heel slecht voor hem. "
En dat soort boterzachte subjectieve criteria bieden dus een open deur voor allerlei racistische en seksistische vooroordelen.
Als we denken dat papa verantwoordelijk is voor die twee verschillende sokken: oh wat goed dat papa het kind eigen verantwoordelijkheid geeft en ruimte geeft om fouten te maken.
Als we denken dat mama verantwoordelijk is voor die twee verschillende sokken: wat een slechte moeder, die is in d'r hoofd veel te veel bezig met werk OF wat een slechte moeder, kan ze niet wat beter op d'r kinderen letten want ze zit toch de hele dag thuis...
Als papa aankaart dat de aanpak van de school niet werkt: wat een betrokken, assertieve ouder.
Als mama aankaart dat de aanpak van de school niet werkt: wat een hysterisch, overbezorgd wijf.
Ben je een wit herero tweeoudergezin en zijn beide ouders zichtbaar op school en in de buurt, dan zul je niet snel een melding aan je broek krijgen. Ook al doen jullie dingen soms wat anders dan anders, kleine afwijkingen van de norm worden bijna automatisch toegeschreven aan positieve mannelijke karaktertrekken, en zelfs als men wel degelijk tekortkomingen ipv positieve eigenschappen bij vader ziet, vindt men dat niet zo erg want men gaat er van uit dat de moeder een grotere rol in de verzorging en opvoeding.
Maar ben je een alleenstaande niet-westerse vrouw, dan kun je het echt nooit goed doen.
Meldcode: alles wat beweegt is 'kindermishandeling'
https://fpblog.nl/2012/12/11/de-meldcode/
Alweer een ouder blog maar nog steeds actueel. Alles wat beweegt is een signaal. En als het niet beweegt is het ook een signaal van 'kindermishandeling'. En als het beweegt en niet beweegt ook. Dus je bent altijd het 'haasje'.
"Dus zowel passief als hyperactief gedrag kunnen een “signaal” zijn. Het stappenplan zegt trouwens ook dat hoe meer signalen er zijn, hoe suspecter het wordt. Vergelijk het met de dokter die zegt dat hoofdpijn, maar ook geen hoofdpijn kunnen wijzen op een hersentumor en als je alle twee hebt is het extra oppassen geblazen."
Aan het verslag kon ik lezen dat alles in een negatief daglicht werd gezet. Inderdaad alleenstaande ouder, maar ook buitenlandse partner, achterstandswijk.
Je wil niet weten wat een onzin er in dat verslag stond dat ik gelukkig zo kon weerleggen.
Na de melding ben ik wel gaan mailen met mijn werkmail, dat scheelde. Men zag dat ik praktisch een collega was, ook uit de hulpverlening, daarvoor had men geen idee dat ik als ouder ook nog een werkend leven had. En ik woon ook niet meer in een achterstandswijk maar heb nu een koopflat in een 'witte' buurt. Ik heb alleen geen huwelijkspartner, dat heb ik er nou net weer niet voor over.
Overigens werk hebben kan opleveren dat je je werk boven je kinderen stelt. Geen werk hebben kan betekenen dat je je hoofd niet boven water kunt houden en niet in staat bent om financieel voor je kinderen te zorgen. Je bent altijd het 'haasje'.
Onterechte beschuldiging voorkomen
Bij deze, in de ziekhuissetting optredende verdenking van MBP geldt, nog meer dan elders in de hulpverlening, dat een beschuldiging juist schade toebrengt aan een kind dat na deze 'diagnose' geen verdere diagnostiek meer krijgt en dus medisch onderbehandeld het risico loopt op ziekte en dood en het verlies van zijn gezin.
https://herbezinningmbp.com/wp-content/uploads/2019/06/Scriptie-MBP-KvdA-anoniem.pdf
Scriptie over het gebrek aan bewijsvoering in bekende zaken waarin ouders onterecht van MBP beschuldigd blijken te zijn. Eindscriptie rechtsgeleerdheid.
https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/melding-munchhausen-by-proxy-vergt-second-opinion.htm
Voorstel om, voordat er door een kinderarts een 'zorg'melding betreffende MBP gedaan wordt bij 'Veilig Thuis', een onafhankelijke kinderarts de zaak grondig te laten reviewen. Om de toevloed aan onterechte meldingen, en de overlast aan gezinnen, te voorkomen.
De voorzitters van de verenigingen voor kinderartsen en die van vertrouwensartsen zijn tegen. Ze doen het toch al goed zo samen?
https://www.wkadvocaten.nl/project/userfiles/JIP_2_Munchausen_by_Proxy.pdf
Publicatie van meester in de recht Willemsen.
"Münchausen by Proxy wordt regelmatig als grond voor kinderbeschermingsmaatregelen gebruikt. Het betreft echter een omstreden (medisch) label, waarbij discussie bestaat over de toepassing van enerzijds kindergeneeskundige en anderzijds psychiatrische feiten. De jeugdrechtspraktijk laat problemen zien met de waarheidsvinding in dit soort zaken. Aan bewijs met betrekking tot MBP moeten hoge eisen worden gesteld en waar mogelijk moeten deskundigen worden ingeschakeld."
