Jeugdzorg 2
Norbert Klein.
Van hem is de aangenomen motie om rechtsmiddelen tegen ouders als OTS en UHP blijvend via de kinderrechter te laten verlopen.
Ook in het partijgprogramma staan zaken die de discussie de goede kant uit kunnen helpen. In mijn optiek dan.
"Centraal in het onderwijs moet de leraar staan. Een gemotiveerde, goed opgeleide, goed betaalde, enthousiaste leraar inspireert en stimuleert leerlingen om het beste uit zichzelf te halen. Leraren vervangen we niet door robots of I-pads. Veilige nieuwe technologie wordt ingezet om leraren kansen te geven leerlingen te laten excelleren, ieder op zijn of haar niveau. Ook kinderen met beperkingen schrijven we niet af door ze “bezigheidstherapie” te geven. We geven deze juist kansen door nieuwe methodes en technieken die speciaal voor hen ontwikkeld zijn, toe te passen."
Er zijn meer verstandige verkiezingspunten over zorg en onderwijs. Praten met en niet over de doelgroep. Meer controle op OTS en UHP en de rechtmatigheid en doelmatigheid daarvan.
Het basisinkomen.
Verder zijn ze voor de legalisering van het verbouwen van wied.
En met 'Fix the basics' willen ze meer respect voor de grondwet en de rechtstaat voor iedereen, ook voor minderheidsgroepen.
En een keuze voor Europa. Ceremonieel Koningschap.
Vrijzinnig en verstandig.
https://www.facebook.com/SOS.Jeugdzorg/posts/938948622878247
En werkt samen met SOS Jeugdzorg.
Wat je ook mag vinden van ABA, er is interesse in nieuwe behandelvormen en niet het pappen en nathouden, maatregelen zonder zorg, van de huidige jeugdzorgellende.
De zaak van Max en zijn moeder
`Laatst opsporingsbericht van Max die was weggelopen uit een gesloten jeugdinstelling. De politie 'had zorgen om zijn veiligheid'.
Wat bleek, Max was weggelopen naar zijn moeder die door zijn vader wordt zwartgemaakt en met wie Max niet mag omgaan. Max is in de instelling geplaatst door zijn vader, om te voorkomen dat Max met zijn moeder omgaat...:
https://didisdiary.nl/2019/01/11/max-douwes-is-veilig-bij-zijn-moeder/
Bovenstaande link bevat meer informatie, ook over zijn moeder die een boek heeft geschreven. Na protest (door de vader?) is dit boek door de rechter verboden...
https://www.bol.com/nl/p/tot-de-dood-ons-scheidt/9200000089684405/
Hieronder het laatste nieuws met daarin een link naar de pdf van het boek.
Max en zijn moeder zijn inmiddels opgepakt. Max zit in een extra beveiligde jeugdinrichting, en zijn moeder zit nu in de gevangenis.
https://didisdiary.nl/2019/01/16/kind-de-dupe-van-de-scheiding/
Voor de moeder is nu een crowdfundingactie opgezet, om de advocaatkosten te dekken.
https://www.doneeractie.nl/help-max-douwes-en-zijn-moeder-yvonne-floor/-32824
Angstaanjagend
Zie Syboor. Dit soort zaken is angstaanjagend. De bemoeienis van instanties zorgt dat zaken verder escaleren en het leven van ouders en kinderen dramatisch escaleert.
Onder het mom van 'veiligheid'...........
Ik kan met geen mogelijkheid geloven
dat in dit soort zaken het welzijn van het kind voorop wordt gezet...
En dat komt (zie ook de zaak van de militair) mede omdat ouders door het gehele systeem, per definitie, als gevaar voor het kind worden gezien. Dit wordt te pas en te onpas gebruikt om ouders de mond te snoeren, als ze willen opkomen voor hun eigen belang en plaats als ouder in het leven van hun kind. Alleen al het opkomen voor je kind, wordt gezien als kindermishandeling omdat je het kind in een lastig parket zou brengen. Terwijl je vaak hoort dat kinderen kapot gingen omdat ze niks meer hoorden van een ouder, en dachten dat die hen niet meer wilde.
Verbijsterend dat een jeugdzorg zo gemakkelijk te stap neemt tot het dramatisch beschadigende UHP met vervolgens het telkens verslepen van kinderen. Maar dan wordt men ineens bedrijfsblind, want dat dit beschadigend zou zijn, komt niet in hen op, en als je dit als ouder aanvoert, kun je beter je mond houden, want een kind zou er geen belang bij hebben of zelfs door beschadigd raken... En dan ben je monddood.
Alsof kinderen losse entiteiten zijn en ouders er op uit zijn om hen te beschadigen.
Vaak komt er ook nog bij dat het ego van de gezinsvoogd een rol gaat spelen, of dat een gezinsvoogd wordt beïnvloed door 1 v/d ouders, en daardoor niet meer onpartijdig is.
Ik heb van dichtbij meegemaakt dat een gezinsvoogd door een charmante, manipulerende vader zo werd bespeeld, dat moeder bij voorbaat kansloos was, ondanks dat zij door huisarts, psycholoog, school ed. werd gesteund.
Mirreke
Wat een aangrijpend verhaal van Yvonne Floor. Ik hoop zo dat bekendheid omtrent dat verhaal iets doet. Het is trouwens opmerkelijk (en ik vind dat zelf heel confronteren) dat er zo makkelijk van de buitenkant een oordeel wordt geveld over haar. Ik lees net op een blog:
Moeder komt op mij wat zweverig over en vader rationeel.
Rechtzaak Oussoren
https://www.youtube.com/watch?time_continue=137&v=M6838dYrJNI
Dat de vader soms wat emotioneel -is geweest/wordt?- probeert de OvJ toe te redeneren aan een trauma door de uitzendingen als Marineofficier van vader.
Daar is geen enkele aanleiding toe, vader is zelfs psychisch compos mentis verklaard.
Het trauma dat hij heeft, als het al om een trauma gaat, vader bleef zeer beheerst en kon zich prima verwoorden in die materie, komt door het ingrijpen van de jeugdbescherming.
Tijdens dat verhaal van de OvJ kan een mevrouw van SOS Jeugdzorg het niet laten om (zittend achter glas op de publieke tribune) te wijzen naar de gezinsvoogden die voorin zitten met de rug naar haar toe.
De rechter neemt daar echter aanstoot aan en mevrouw wordt uit de rechtzaal verwijderd.
Een ooggetuigeverslag.
Yvonne Floor
"zijn moeder die een boek heeft geschreven. Na protest (door de vader?) is dit boek door de rechter verboden...
https://www.bol.com/nl/p/tot-de-dood-ons-scheidt/9200000089684405/
Hieronder het laatste nieuws met daarin een link naar de pdf van het boek.
Max en zijn moeder zijn inmiddels opgepakt. Max zit in een extra beveiligde jeugdinrichting, en zijn moeder zit nu in de gevangenis.
https://didisdiary.nl/2019/01/16/kind-de-dupe-van-de-scheiding/ "
In twee dagen tijd dit boek van 240 pagina's uitgelezen. Aanrader! Deze Max werd verteld dat als hij samen met zijn zus zou verzoeken om het uit de ouderlijke macht laten zetten van hun moeder dat ze dan wel vrij zouden zijn om haar te bezoeken. In plaats van nu maar de gunsten af te wachten van jeugdzorg en dan onder begeleiding van hen haar een uurtje in de twee weken te mogen bezoeken. De moeder kreeg dan of te horen dat ze het de kinderen te leuk maakte of te horen dat ze de kinderen niet met haar tranen mocht belasten. Maar dat vrij kunnen bezorkrn ging niet door omdat er toch nog weer een OTS erbij wer geregeld. En een tijdje daarna is Max dus gevlucht naar zijn moeder.
In de woorden van Yvonne Floor
Zucht
Ik weet niet wat ik lees. Nou eigenlijk wel. Geen enkel verhaal is hetzelfde maar ik herken hier wel veel in helaas....
Doenja
Ja ik kan me voorstellen dat jij er veel in herkent. Apart dat dit zich nu door dat opsporingsbericht nu gedeeltijk voor heel Nederland afspeelt.
Hoe zal dit verder gaan? Jeugdzorg maar ook de politie hebben er natuurlijk alle belang bij dat er niet veel aandacht aan gegeven wordt.
De oplossing is toch gewoon dat er fatsoenlijk wel aan waarheidsvinding gedaan wordt.
Wat van belang is, is dat er een goede advocaat
kan worden betaald.
Ik heb gedoneerd...
En ja, een ware nachtmerrie...
En helaas is dit wel een herkenbaar beeld. Dit is wat er gebeurt bij Jeugdzorg. Denk ook aan het verhaal van de marinevader...
Of van Doenja.
En ik ken zelf ook enkele verhalen uit mijn omgeving.
Moeder blijft nog 30 dagen langer vast zitten
Vandaag te horen gekregen dat Yvonne, de moeder van Max langer vast blijft zitten
https://didisdiary.nl/2019/01/24/yvonne-floor-nog-30-dagen-langer-vast/
Kantje boord
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHAMS:2018:2019
Je vraagt je toch af waarom zo strak op een gezin dat aan het remigreren is? Aanmoediging om toch naar school te gaan prima, maar niet binnen 2 maanden na terugkeer UHP en een crisispleeggezin. In de vakantie. Dat is disproportioneel.
"De kinderen zijn in Nederland geboren en bezitten zowel de Nederlandse als de Marokkaanse nationaliteit. Het eerste deel van hun leven hebben de kinderen in Nederland gewoond, maar begin 2011 heeft de moeder ze ondergebracht bij hun grootmoeder in Marokko. In april 2017 is de moeder met de kinderen naar Nederland gekomen. Een meerderjarige zus (van moeder) in Nederland heeft hen en de moeder geholpen bij deze verhuizing, onder andere met de zorgverzekering, inschrijving bij de school en de gemeente. [kind b] en [kind c] zijn echter niet naar school gegaan en [kind a] nauwelijks. De kinderen zijn de Nederlandse taal nagenoeg niet machtig. Nadat bij beschikking van 10 juli 2017 ten aanzien van de kinderen een ondertoezichtstelling en een machtiging tot uithuisplaatsing is uitgesproken, zijn de kinderen op 22 juli 2017 in een crisispleeggezin geplaatst. Op 25 juli 2017 zijn de kinderen weggelopen vanaf het vakantieadres van het crisispleegezin en is de moeder kort daarna met de kinderen naar Marokko vertrokken. De moeder en de kinderen verblijven thans in Marokko. De moeder en de kinderen staan nog met hun adres in Nederland geregistreerd in het BRP."
Verder lezen
'Echter, nu de kinderen voorafgaand aan het verzoek voornamelijk in Marokko hebben verbleven, zij de Nederlandse taal nauwelijks machtig zijn, voornamelijk familie in Marokko hebben, nauwelijks of niet in Nederland naar school zijn gegaan en zij bovendien ook op het moment van het inleidende verzoekschrift feitelijk in Marokko verbleven, is het hof van oordeel dat, gelet op alle hierboven genoemde feiten en omstandigheden, de gewone verblijfplaats van de kinderen, zoals bedoeld in genoemd artikel 61 Brussel II-bis, op het moment van het indienen van het inleidende verzoekschrift niet op het grondgebied van Nederland maar dat van Marokko was gelegen. (...)
Het hof:
vernietigt de bestreden beschikking en opnieuw rechtdoende:
bepaalt dat de Nederlandse rechter onbevoegd is om van het inleidende verzoek van de raad kennis te nemen.'
Kort samengevat: kinderen komen in april 2017 weer naar Nederland, moeder schrijft de kinderen in, ook op school, ook voor ziektekostenverzekering. Kinderen gaan niet naar school. dan komen de toeters en bellen in actie. Kinderen worden vervolgens weer teruggebracht naar Marokko.
Belangrijkste vraag: wat is de 'gewone verblijfplaats' van de kinderen? als dt Nederland was (gezien inschrijving etc.) dan zouden de kinderen naar school moeten en zou jeugdzorg er iets over kunnen zeggen; als ze hier waren voor vakantie, dan zou het Marokko zijn. Rechter beslist: het is Marokko en daarom heeft de rechter en jeugdzorg er niets over te zeggen.
Met andere woorden AnneJ, het is/was niet zo duidelijk naar welk land het gezin aan het remigreren was, de kinderen hebben twee nationaliteiten. De moeder heeft, samen met een zus, de kinderen ingeschreven op school. Dat is in april. Daarna gaan de kinderen niet of nauwelijks naar school. In juli komt dan de raad etc. in actie , waarschijnlijk met een spoeduithuisplaatsing, die daarna wordt verlengd.
Tsjor
Spoeduithuisplaatsing
Het gaat hier niet om het bepalen of het hof in Nederland wel aan zet was.
Zelfs niet of ze alleen op vakantie waren (lijkt me sterk maar toch) of zich weer in Nederland vestigden (geholpen door de zus van moeder met inschrijven en ziektekostenverzekeraar).
Het gaat er wel om dat men koud 2 maanden in Nederland al te maken krijgt met een uithuisplaatsing.
Zonder andere feiten dan niet of nauwelijks naar school gaan, lijkt mij dit niet in verhouding tot wat je een gezin aandoet dat je effectief probeert te vernietigen.
Gelukkig waren de kinderen in staat om weg te lopen.
Waarna moeder zeker weten zich in Marokko vestigde.
AnneJ
Het gast er ook om dat de kinderen niet naar school gingen. Na hern en weer gesleept te zijn tussen Marokko en Nederland. Door de moeder! Die niet bepaald het belang van de kinderen voor ogen lijkt te hebben.
Tja
Ik ga er vanuit dat moeder niet opzettelijk kinderen thuishoudt. Wat is er mis mee om even het nieuwe schooljaar af te wachten? Zo'n verhuizing en het opzetten van een leven hier is niet niets en al spannend genoeg.
En bovendien eerst eens uit te zoeken wat voorkomt dat de kinderen naar school gaan, ze zijn per slot wel netjes aangemeld en wat je er aan kunt doen?
UHP natuurlijk niet! De schoolgang van kinderen is over het algemeen niet gediend met een leven bij de overheid.
Hier is het de jeugdbescherming die het belang van de kinderen niet dient!
Straf
Behalve een standaard hulpmaatregel uit een beperkt repertoir, OTS en UHP is geen hulp, is het verder een soort straf voor de ouders die niet binnen de lijntjes kleuren. Maar daarmee straf je ook de kinderen.
Want het is geen effectieve maatregel om de kinderen te helpen wel naar school te gaan. Bovendien is school zeer belangrijk maar opgroeien in je eigen gezin over het algemeen zwaar te prefereren boven een leven in de carrousel van de crisisgezinnen, pleeggezinnen, instellingen en ondermaatse scholing. Alsof ze niet heel veel kans lopen om juist in de pleegzorg scholing te missen of achter te blijven door overplaatsingen!
Het is disproportioneel.
Het heeft prima geholpen blijkbaar
De kinderen gaan nu wel weer naar school. Verder hebben we alleen de uitspraak van de rechter, die niet in gaat op wat er verder eventueel aan de hand was. Dus we weten niet wat de overwegingen precies waren.
Heen en weer gesleept
Ook zo'n quasi observatie. Kinderen zijn van 2011 tot 2017 in Marokko geweest. Daar kan een goede reden voor zijn. Moeder sleept heus niet zomaar kinderen. Het is geen slepen. Ze verhuizen.
Het is het recht van een gezin om zich te vestigen waar ze kunnen en dat te veranderen.
Zonder dat de overheid daar wat van vind!
Wat denk je dat er met kinderen gebeurt die heen en weer gesleept worden door pleeggezinnen en instellingen, het aantal overplaatsingen is pas een kwestie van heen- en weer slepen!
Natuurlijk Vaas
Niemand weet of dat ook zo is, maar natuurlijk ga je er vanuit dat ze in Marokko wel weer naar school gaan.
Wie weet waar het belang van de kinderen ligt, in Marokko of in Nederland? Jeugdbescherming heeft effectief voorkomen dat ze hier naar school gaan en een toekomst opbouwen.
De overheid is hier zwaar over de schreef gegaan.
Gelegenheidsuitspraak
Het is een gelegenheidsuitspraak. De kinderen staan nog steeds effectief ingeschreven in Nederland. Maar Nederland heeft geen uitleveringsverdrag met Marokko.
De rechter doet geen uitspraak of het legitiem is om kinderen uithuis te plaatsen omdat ze nog niet voldoende naar school zijn geweest. En geeft graag jeugdbescherming gelijk, die zijn er toch niet voor niets nietwaar? In dit geval spaart men kool en geit.
AnneJ
Je verwijt mij het woord 'slepen', maar jouw 'natuurlijk ga je ervanuit dat de kinderen in Marokko naar school gaan' is net zo ongefundeerd.
Je mag je kinderen in Nederland nou eenmaal niet een paar maanden thuis houden van school. Ook niet om te 'wennen'. Wennen gaat bovendien veel sneller en beter als de kinderen wel naar school gaan. Moeder voorkwam met haar gedrag juist dat de kinderen hier zouden aarden.
Hoe dan ook
staan het vergrijp, kinderen een paar maanden thuis houden na verhuizing uit een toch ver vreemd land, en de straf (UHP) op geen enkele manier in verhouding tot elkaar.
Dit is machtsmisbruik. en ik vermoed dat er ook een cultuurverschildingetje meespeelt.
Het is in veel landen niet ongebruikelijk dat kinderen door familieleden anders dan hun ouders worden opgevoed. En ook in NL zou het zo moeten zijn dat men bij een eventuele UHP eerst binnen de familiekring kijkt.
En daarbij hoort inmiddels elke instantie en rechter en jeugdzorgmedewerker te weten dat kinderen binnen het jeugdzorgsysteem veel slechter af zijn, vaak lang niet naar school kunnen, of telkens van woonplek en school moeten wisselen, en er voor kinderen in het VO binnen Jeugdzorg vaak alleen vmbo mogelijk is.
Over heen en weer slepen: ik vraag me af waarom het in dit geval heen en weer slepen wordt genoemd, terwijl in men het in het geval van witte expats vaak over, tja, expats heeft. Dat klinkt dan wel vrij chique.
Ik vraag me ook af of er in dit geval iemand is geweest die geprobeerd heeft om met deze moeder plus vriendin te overleggen, of er een marokkaanse tolk is geweest, of men gewoon in alle vriendelijkheid, zonder oordelen, geprobeerd heeft om contact te leggen en uit te vragen wat de bedoeling is.
Deze is interessant
Een kinderrechter die zelf nadenkt.
Helaas krijgt de jeugdzorginstelling wel weer tijd om met weer een ander plan te komen, maar uit de uitspraak blijkt volgens mij ook dat de dochter nu wel bij moeder woont.
En ook dit is een fijne uitspraak
waar de rechter het belang van het kind en de ouders nastreeft.
Het gaat in dit geval om een Poolse baby, en ook hier is de rechter eigenlijk niet bevoegd, omdat de feitelijke woonplaats van de baby Polen is.
Maar buiten dat geeft de rechter de ouders toestemming om samen met hun baby meteen naar huis te gaan.
Ben wel benieuwd of dat ook daadwerkelijk heeft plaatsgevonden, er zijn genoeg situaties bekend waarbij ouders gelijk krijgen maar jeugdzorg gewoon niet doet wat de rechter zegt.
Als ik het goed begrijp is de aanleiding een verwonding van het kindje, en het gezin zal op dat moment in Nederland moeten zijn geweest. Ga je met je kind naar de arts, ben je gelijk je kind kwijt in Nederland...
Yanea
Vaas veronderstelt dat HET wel geholpen heeft want de kinderen gaan weer naar school. Ik reageer op haar veronderstelling.
Want je weet het helemaal niet of ze wel naar school gaan in Marokko.
Allemaal flauwekul.
Inderdaad, de straf staat niet in verhouding tot de zonde.
Toch
' Het gaat hier niet om het bepalen of het hof in Nederland wel aan zet was.' Toch is dat het enige punt waar het hof uitspraak over heeft gedaan.
Tsjor
Van buitenaf
AnneJ, ik kan van buitenaf niet bedenken wat er allemaal wel of niet is gebeurd en besproken en gereageerd, dus je verzint het maar, ik kan je daar niet in volgen. Speelt misschien ook mee, dat ik volwassenen tegengekomen ben die afwisselend in twee landen opgroeiden, zonder ergens te kunnen wortelen en zonder goed onderwijs te hebben genoten, en die daar op volwassen leeftijd wel narigheid van ondervinden: geen goede opleiding, geen basis, geen vak, geen goed inkomen, geen perspectief. Expats is meestal een ander verhaal, die letten juist heel erg op educatie en ontwikkeling van hun kinderen. Maar ogmaals, van buitenaf kun je er weinig over zeggen.
Hier kun je wel meer over zeggen, want hier zijn de gevolgen zichtbaar en hebben de toets van waarheidsvinding doorstaan in een strafrechterlijk proces. : https://www.trouw.nl/home/justitie-eist-celstraffen-in-brute-verkrachtingszaak-~a2e9e72e/
Het meisje van 13 was uit huis geplaatst, had een klein netwerk, waardoor oom veel invloed kreeg, met afschuwelijke gevolgen van dien. Waar was de gezinsvoogd, het pleeggezin of de groepsleiding? Het heeft 2 1/2 jaar geduurd! Ik wissel dan af van ongeloof naar gigantische boosheid: hoe kan dit zo lang geduurd hebben? Waar was de bescherming van het meisje?
Tsjor
Ook zo Tsjor
Het systeem van jeugdbescherming kent veel risico's die je zou willen voorkomen. Te vaak zijn kinderen juist in gevaar als er 'ingegrepen' is.
Vader is een opgewonden standje en moeder moet apart met de kinderen wonen en afstand houden van vader want die is zogenaamd 'gewelddadig'. Het jargon is ook nog eens zodanig dat je niet weet wat werkelijk de ernst van de bezorgdheid is.
Moeder vind het toch wat eenzaam thuis zo zonder volwassene als vader en raakt bevriend met een man uit de wijk. Waarna het jonge dochtertje ten prooi valt aan een pedofiele man.
Was vader maar thuis geweest om zijn kinderen te beschermen.
Jeugdbescherming, gezinsvoogden, pleeggezinnen en groepsleiding zijn nog geen kinderredders al zijn ze daarvoor aangesteld. Daarvoor hebben ze toch te weinig echte deskundigheid, inzicht en ervaring, mogelijkheden en middelen in huis. Het is een surrogaatouderschap maar veel beperkter en met veel meer risico op schade.
Dan is uithuisplaatsing vanwege nog niet voldoen aan de leerplicht toch onnodig veel te gevaarlijk?
Misschien moet ik zeggen: het gaat MIJ hier om het totale gebrek aan redelijkheid, verstand en praktische oplossingsmogelijkheden. Een gevaarlijk protocol. Van een mug een olifant maken. Met een kanon op een mug schieten.
Niet in verhouding.
En natuurlijk is onderwijs belangrijk. Leerplicht is belangrijk. Maar dat los je niet op met UHP. Integendeel zou ik zelfs zeggen.
Ja, dat meisje
verbijsterend en zo verschrikkelijk triest...
En dan die mannen, als je daarover leest, walgelijk gewoon...
