Jeugdzorg

MBS zaken

http://www.dailymail.co.uk/news/article-439633/Police-set-crucify-say-couple-cleared-salt-killing.html

In deze zaken kun je dus door indirect bewijs veroordeeld worden.
Hier een voorbeeld van een jongetje dat door een echtpaar, samen met een zusje en broertje, geadopteerd werd en al snel overleed aan een teveel aan zout in zijn bloed. Een onbegrepen beeld dat vaker voorkomt in MBS zaken. Deze ouders zijn uiteindelijk, na 15 maanden celstraf, vrijgesproken maar wel hun kind overleden en broertje en zusje kwijt.

Ook in de volgende zaak waar het hoger beroep nog moet dienen is er alleen indirect bewijs maar het 'profiel' van MBP staat 'aan'.
Ook al is hier ook alleen sprake van indirect bewijs, door de verhalen er omheen ben je geneigd te 'geloven' in de opzettelijkheid van een zoutvergiftiging door de moeder. Maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Hier de Amerikaanse juryrechtspraak.
http://doubtfulnews.com/2014/07/a-rare-case-of-munchausen-by-proxy-does-not-mean-the-syndrome-is-increasing/

Ook in deze zaak een grote kans dat het hoger beroep zorgt voor vrijspraak.

Nu geloof ik direct dat ouders kinderen vreselijke dingen kunnen aandoen, dat is altijd een risico in een situatie waarin er een ongelijke machtsverhouding bestaat, en geen grotere ongelijkheid en mogelijkheid voor controle dan een ouder over een kind, maar wil dat zeggen dat je dan minder rechten moet hebben in een strafzaak?
En wat moet je met de twijfel dat ondanks gebrek aan bewijs er mogelijk wel schadelijk handelen van de ouder aan de hand kan zijn? En wie gaat over die twijfel? Waaruit mag twijfel bestaan? Zodanig dat je wel veiligheidsmaatregelen kan nemen ook al scheid je ouder en kind niet. Of nemen we het risico dat in een enkel geval een kind wel degelijk beschadigt wordt maar omdat het niet aantoonbaar is kun je er niets mee?
Hoe ernstig ook, ik denk dat hier vooral maatwerk nodig is door mensen die dicht op het gezin zitten, niet door hypende derdelijners of andere hypers.

De voedingsbodem voor valse beschuldigingen

https://www.psychologytoday.com/articles/200708/munchausen-unusual-suspects

"When a child stays sick and no one has an answer, relationships can turn sour, even adversarial. "Mothers who argue with doctors or seem challenging have been accused," Pankratz says, "as have those with children who are hard to diagnose or treat. Since mothers with chronically ill children usually have very strong views about treatment, there's a huge pool of candidates at risk."

"Mannie Taimuty-Loomis, meanwhile, thinks the next wave of allegations could come from the rising tide of autism diagnoses. "I see all the red flags," she states. "There is no definitive diagnostic tool, it is a spectrum disorder that has a wide confusing range, and parents are being hit like ping-pong balls with differing opinions, treatments, and diagnostic titles. This is a toxic mixture for accusations of MBP."

Het wespennest van de jeugdhulpverlening is een voedingsbodem voor valse beschuldigingen.

Inderdaad

https://medicalmisdiagnosisresearch.wordpress.com/2010/07/08/the-munchausen-syndrome-by-proxy-witch-hunt/

"In the US, Howard Fishman, a former education director at the Harvard Medical School’s psychiatry department, commented, “The child abuse industry has devoted itself to the removal of children from their homes based on spectral evidence, phantom disorders and fanciful modes of purported abuse that should be assigned to the trash bin of junk science"

11 juni

http://www.huiselijkgeweld.nl/nieuws/2015/080415_werkgroep-voor-betere-aanpak-munchhausen-by-proxy

"Uit onderzoek van Brandpunt Reporter blijkt dat de daders maar zelden worden gestraft. Het Openbaar Ministerie heeft moeite met de bewijsvoering. Dat leidt tot het seponeren van zaken of vrijspraak door de rechter, waarna het kind gewoon weer thuis kan wonen. "In veertig procent van die zaken wordt het kind dan opnieuw slachtoffer", aldus vertrouwenskinderarts Patries Worm in Brandpunt Reporter.

De werkgroep komt op 11 juni voor het eerst bij elkaar."

Hopelijk zitten er ook verstandige mensen in die werkgroep en niet alleen maar kinderredders en ambtenaren die een niche hebben gevonden om zich op kosten van ouders en kinderen te profileren.

Hmm ja

Je hebt gelijk Mirreke. Misschien kan iemand een stuk schrijven voor die werkgroep waarin de zorgen van ouders benoemd worden. En waar verwezen wordt naar de vernietigende rechtspraktijk die dit soort zaken opleveren.
En dat er heel veel redenen zijn waarom een ouder een beschuldiging kan krijgen. Uit onbegrip voor de bezorgdheid van ouders, de onwetendheid, de ongerustheid, maar ook dat een diagnose soms echt moeilijk is maar dan niet automatisch mag leiden tot een beschuldiging zoals bij vaccinatieschade (moeilijk bewijsbaar), onbekende erfelijke stofwisselingsziekten, verhoogde zoutspiegel, onenigheid over de diagnosticering en de behandeling van Lyme, en het vermoeidheidssyndroom en andere uitputtingsziekten. En dat het voor een ziek kind, dat niet ziek gemaakt wordt door de ouder, een drama is om weggehaald te worden uit zijn omgeving, maar dat het ook gevaarlijk is. Zodat je altijd moet blijven zoeken naar een medische oorzaak ook al is dat niet meteen duidelijk.
En dat er doorverwezen wordt naar echte specialisten, bijvoorbeeld in het geval van autisme, ook al zo'n valkuil.
Waar het moeilijk is is het een valkuil om de ouders te beschuldigen waar de deskundigheid van de dokters te wensen overlaat of de ziekte nog niet duidelijk is.
De gevolgen zijn namelijk verschrikkelijk voor een gezin en er is niemand verder mee geholpen.
Zet liever je deskundigheid maximaal in of verwijs, dan MBP als 'overige' diagnose te hanteren.
En zorg zelf voor absoluut harde bewijzen voor je gaat melden. Na een melding, zelfs na overleg, komt er geen bewijs meer en wordt het een nodeloos drama voor iedereen.
Realiseer je de bezwaren van de Amerikaans Psychiatrische vereniging (JAAP) en lees je in over wat echte deskundigen daarover zeggen en wat het drama van dokter Meadow is.

MBP/factitious disorder: diagnosis by immaculate perception

http://www.pnc.com.au/~heleneli/paper.htm

De medisch antropoloog, dr Helen Haward-Brown, heeft wat mij betreft al in 1999 een definitief artikel geschreven over deze luchtbel by proxy. Het is een heksenjacht. Een manier om het kwaad in de wereld te delegeren naar vrouwen.
Er staat teveel in om op te noemen. Maar ook genoeg om je verdediging op te baseren. 15 Jaar na dato gaan wij dat hier in Nederland overdoen. Denk niet dat de kinderen hier baat bij hebben maar daar gaat het blijkbaar niet om.

"This paper was written in 1999 and presented to the 7th Australasian Child Abuse and Neglect Conference in Perth."

"When we speak about the notion of "false" allegations of MSBP we are actually considering two issues. First, the diagnosis itself may not exist - it may be a social construct without scientific basis. So how can a parent prove their innocence of an entity which in effect does not exist? Second, as soon as the notion of "false" allegations is raised, the onus is to "prove" that the parent is innocent. Perhaps this needs to be reversed. How can the medical profession prove that a MSBP diagnosis is indeed positive? In my interaction with parents it generally became very clear that there was no concrete evidence for the MSBP allegation. Therefore, the MSBP allegation itself was never definitively established, it was based on what I regard as flimsy "probabilities" and the technique of "profiling"

Over de constructie van de diagnose buiten de realiteit van de moeder om:
"Many of the parents I interviewed referred to the fact that diagnoses were made without the practitioner meeting them, and in some cases, their children. This is such a common practice that it is now referred to by activists as "diagnosis by immaculate perception"or "Munchausen Syndrome by Proxy by Proxy".

Ook nog een aardig stukje over het Panopticum van Foucault en hoe hulpverlening ontaard in controle, macht en justitie.

Recente UHP zaken

http://www.uithuisplaatsingkind.nl/opvallende-uithuisplaatsing-jeugdzorg-zaken/

"De Stichting Gereformeerde Jeugdzorg (SGJ) had een jongen met een licht autistische stoornis uit huis gehaald zonder enige reden. Met vier procedures in een jaar, kreeg ik dit leuke kind weer naar huis.Een moeder bemerkte dat haar dochtertje werd misbruikt tijdens de omgang bij vader. Zij schakelde de hulp in van Jeugdzorg. Helaas belandde moeder in de hel op aarde en verloor zij haar kind en kreeg de vader (!!) als enige omgang (deze zaak heeft de krant en SBS6 gehaald) Na drie procedures loopt deze zaak nog altijd helaas."

Advocaten om te onthouden.

Bedankt

Ja Mirreke, mooie analyse. Maar inderdaad wat gebeurt er vervolgens met die 3 procent gevallen waarin mishandeling is aangetoond? Overigens wat is het bewijs dat er echt sprake is van mishandeling, anything goes, dus dat mag het justitie traject van rammelende dossiers dan aan gaan tonen.

"Maar de echte mishandelingsgevallen, de true positives, wat gebeurt dáármee? Wordt daar net zo extreem veel aandacht aan geschonken als aan de opsporing? "

Wordt een kind en een gezin dan echt geholpen? En hoe dan? Waaruit bestaat die 'hulp'?

Waarschuwing

Het is weer eens een goede waarschuwing. Als je naar de eerste hulp gaat met een kind dan ben je eerst verdachte kindermishandeling.
Houdt zelf goed in de gaten dat je kind wel krijgt waar het voor komt, namelijk goede medische hulp, omdat dat nog weleens naar de achtergrond wil verdwijnen als er een vinkje positief blijkt te zijn.
Sta op goede hulp, daar komt je voor.
Dat was namelijk ook mijn doel met mijn kinderen dat ik steeds door heb moeten zetten omdat die verdachtmaking kindermishandeling afleidt van waar het werkelijk om gaat bij je kind.
Zelfs de kinderpsychiater van dochter vond het traject wel beeindigd toen bleek dat er van kindermishandeling geen sprake was. Onze hulpvraag totaal negerend.
Het is dus gewoon de realiteit, accepteer het, maar wees dan wel extra alert dat je wel de hulp krijgt waar je terecht voor hebt aangeklopt.

Nou ja, accepteren

Natuurlijk accepteer je zoiets niet, maar er is blijkbaar geen kruid tegen gewassen.
En ik zou me er sowieso kritisch over uitlaten. U kunt mijn kind hier helpen of over de bietenbrug sturen, blijkbaar is dat de realiteit als je voor hulp komt, dus zeg het maar.

Rekenen - 0,00035 procent kinderen 'mishandeld'

4290 kinderen, uitsluitend tussen de 0 en 7 jaar, niet ouder.
Die op de eerste hulp terecht komen. Daarvan worden er 3 'mishandeld'.
Dat is een percentage van 0,0007%.
En als je dan de gevallen meerekent die er bij de kinderrechter nog uitvallen, of niet natuurlijk, doordat er medische verklangen zijn waar geen rekening mee werd gehouden zoals botziekten of tekort aan Vitamine D, dan halveer je dat mogelijk nog eens tot 0,00035%.
Spannend blijft hoe werd aangetoond dat het echt om mishandeling gaat. En spannend is ook wat men daar dan precies onder verstaat.
En spannend blijft het want in de meeste gevallen volgt er een OTS waarna er altijd in de statistiek een positief resultaat voor 'kindermishandeling' blijft bestaan. Het is kindermishandeling als er een OTS werd uitgedeeld of men in zorg werd genomen door jeugdbescherming. Maar waar bestaat dan de 'kindermishandeling' uit zoals die geconstateerd werd op de SEH? Natuurlijk niet de subjectieve verhalen die er daarna, vanwege de bewijsdrift, in het dossier aan toegevoegd zijn.
Aan een kant eigenlijk best wel een opluchting dat er zo weinig kinderen mishandeld blijken te zijn. De meeste ouders doen dat dus blijkbaar niet.

Niet op de SEH

Als het verschil zo groot zou zijn, geen 3 procent maar 0,07 procent en dat dat dan komt omdat mishandelde kinderen niet op de SEH komen.
Kortom, mishandelende ouders laten hun kinderen niet medisch helpen waar dat juist medisch noodzakelijk is, gezien de aard van de klachten op de SEH.
Dan zou je dus nog een probleem hebben veroorzaakt.

Door de signalering en melding wordt een enorm aantal kinderen medische hulp onthouden.
En ja, dat is dan de schuld van de ouders die er niet uitgepikt willen worden uit schuldgevoel en die de gevolgen daarvan niet wensen te dragen. Maar voor de kinderen is het dan dubbel schrijnend. En ouders die je mishandelen en niet naar de dokter kunnen vanwege zorgmijdende ouders vanwege de screening op mishandeling.

Ja Skik

Dat is de waterscheiding. Tot je het een keer bewust hebt meegemaakt kun je je er nog voor afsluiten.

Niet de vragen Ulla

Op de SEH wordt gebruik gemaakt van Sputovamo, overal dezelfde vragen.