eigen ervaringen
Mijn eigen ervaring, waarvan jij vind dat het draadje daar over gaat, is alleen maar anekdotisch, maar wat er niet deugt aan onze hulp aan gezinnen is door derden al uitgebreid beschreven.
Nog een derde
https://www.facebook.com/Iederkindveilig.nl/?fref=nf
Ingezonden brief van Desiree van Doremalen aan een kinderbeschermingsfacebook.
"In alle gevallen, of je nou weigert de professionals aan de poort te zetten, of je zet het netwerk in met verwachtingen die ze helemaal niet waar kunnen maken. Het gevolg is hetzelfde: het instrument werkt niet meer en ouders, maar met name ook de kinderen zijn daarvan uiteindelijk de dupe.
En als laatste een vraag die ik juist vandaag met deze groep mensen ook zou willen bespreken: waar is toch dat open gesprek tussen de hulpverlener en het gezin? Want ik word niet goed van al dat gekonkel achter de ruggen van gezinnen om."
Mijn vriendin
Ik heb al vaker over haar geschreven, mijn vriendin die gezinsmanager bij bureau jeugdzorg is, en ook zij loopt tegen onwillige instanties aan. Vaak moet ze alle zeilen bijzetten om de pleegzorginstantie in de meewerkmodus te krijgen (veel tegenwerking bij terugplaatsing), hulpverlening op gang te krijgen (die wil vaak alleen hulp verlenen in een gesloten setting) en weet ik veel welke instanties er nog meer bij betrokken zijn.
Ook zij moet vechten voor hulp en dat vind ik nog het meest trieste van de hele zaak. Zij is er om het gezin te helpen en die taak neemt ze serieus, maar ook zij krijgt vaak alleen met heel veel moeite iets voor elkaar.
Het geval van de pleegkinderen van Petra M, daar is mijn maag van omgedraaid. Wat er ook gebeurd, je doet zoiets geen kind aan. Hier had eerder hulp moeten komen, maar ook de ouders hadden eerder familie en vrienden in moeten schakelen om zelf even op adem te kunnen komen. In mijn ogen zijn zij geen onschuldige slachtoffers van bureau jeugdzorg.
Geen hulp jeugdzorg
https://www.youtube.com/watch?v=s9tr8HUPkvw
De gezinsvoogd van Fransien neemt haar vak op zoals je het zou wensen. Iemand die de 'sociale' kaart van de hulpverlening kent en het gezin helpt om daar toegang toe te krijgen. Nadat ze al beoordeeld heeft, met eigen deskundigheid en die van anderen en na goede gesprekken met de familie, wat hier nodig is. En dan kan ik me ook juist goed voorstellen dat je iemand in die functie zet die opgeleid is als maatschappelijk werker. Omdat problemen zich in een gezin niet alleen voordoen op het gebied van gezondheid, dat kan en gebeurt, maar zeker als er psychische of sociale problematiek aan de orde is zijn er ook andere hulptrajecten nodig.
Echter het beeld dat ik er zelf bij gekregen heb en via de media tot je komt laat zien dat het daar gewoon aan ontbreekt. Het systeem leidt naar kwik-fit aanbod (las ik ergens over een psychologe die ermee opgehouden is) en als het maar 'scoort' zodat er geld binnenkomt want echte zorg met tijdrovende gesprekken of begeleiding wordt afgeknepen.
In deze aflevering worden op ongeveer de helft een aantal casussen voorgelegd. Waarop de betrokken jeugdzorgwerkers, die als afgesproken sprekers in de zaal aanwezig waren, niet zomaar random, niet veel verder kwamen dan: bespreken in het team.
Alsof de oplossing(en) spontaan tot ze zouden komen als het maar besproken werd. Kromme tenen dus.
De laatste gezinsvoogd die ik van dichtbij heb meegemaakt wist niets van voorzieningen voor kinderen met autisme en al helemaal niet hoe je dat ging aanvragen en regelen. Hoorde niet bij haar taak.
Uiteraard van de jeugdbescherming na een afgedwongen OTS want anders kwam er geen gespecialiseerde hulp in een instelling.
Gelukkig wist ik er zelf nog wel wat van en anders had ik wel een netwerk dat mij kon informeren. Bovendien ben ik een doorzetter en laat me niet snel met een kluitje in het riet sturen. En ik wist handig gebruik te maken van het mij aangedragen verhaal en jargon. Want als je je niet gek laat maken door wachtlijsten en criteria, en blijft zoeken, praten en matchen, en betrokken bent, kun je meer bereiken dan als je op je beurt gaat wachten of je daardoor laat afremmen of genoegen neemt met een noodoplossing die je verder in de sloot helpt.
Helaas werkt de tijd en de politiek tegen. Eerst het wijkteam er overheen, dan het CJG, dan de psychiatrie. En in een ander verhaal zag ik dat na die route de psychiatrie een kind weer terugverwees want niet zwaar genoeg.
Dan ben je anderhalf jaar verder.
Ook het speciaal onderwijs wordt afgebroken of mag zich niet meer specialiseren. Je weet dan niet meer waar je heen moet.
En als het nou echt minder zou kosten, maar de kosten rijzen linksom en rechtsom de pan uit. alleen een ander potje. De gemeente moet hier en daar, gedwongen, vaak veel geld bijleggen.
Uitspraken in Sylvano zaak
https://www.facebook.com/st.sosjeugdzorg/
Gelukkig effectief geen sancties meer. Kool en geit zijn hier door de rechter gespaard. Wel een veroordeling (jeugdzorg is goed bezig) maar een voorwaardelijke celstraf (moeder die Sylvano ernstig in gevaar zou brengen, de gotspe).
Een van de betrokkenen bij de verdwijning van Sylvano krijgt een taakstraf. Wil je ook niet, maar is te overleven.
Was het hier echt een ernstige zaak van 'ontvoering' geweest dan had je echte celstraffen kunnen verwachten. Komt ook voor in dit soort zaken.
Maar dan had je uiteraard meer maatschappelijke onrust gekregen. Dat is hier nu wel mee voorkomen. Kool en geit.
"Alleen cel voor moeder in Sylvano-proces
LEEUWARDEN
Een van de vier verdachten in het Sylvano-proces is door de rechtbank in Leeuwarden veroordeeld tot een gevangenisstraf. Sylvano's moeder kreeg gisteren een celstraf van 90 dagen opgelegd, waarvan 10 onvoorwaardelijk. Die heeft ze in voorarrest al uitgezeten. Het Openbaar Ministerie had een onvoorwaardelijke celstraf van drie maanden geëist. Volgens de rechtbank heeft de vrouw willens en wetens de beslissing van de kinderrechter tot uithuisplaatsing van haar zoon gefrustreerd. Ze zou ook het lichamelijk en geestelijk welzijn van haar kind in gevaar hebben gebracht. De moeder heeft zelf altijd gezegd dat ze geen andere keus had. Het was Sylvano die steeds wegliep omdat hij diep ongelukkig was in een jeugdzorginstelling. De vrouw zou de hulp hebben gehad van een ondergronds netwerk dat kinderen op verzoek uit uit handen van jeugdzorg houdt, maar justitie kreeg daar de vingers niet achter. Sylvano zat in 2014 bijna honderd dagen ondergedoken op verschillende adressen.
Een tweede verdachte, die Sylvano op de eerste dag met zijn auto oppikte en afleverde bij het 'netwerk', kreeg een voorwaardelijke taakstraf van 40 uren onbetaalde arbeid. Twee andere verdachten zijn door de rechtbank vrijgesproken vanwege gebrek aan bewijs."
Ombudsman moet weg
http://binnenland.eenvandaag.nl/tv-items/65675/nieuwstrend_ombudsman_opnieuw_onder_vuur
Het wangedrag van de Ombudsman bleef binnenskamers/achtergehouden voor de 2e Kamer.
Ja dankje Mirreke: 'wetenschappelijk' onderbouwd melden
http://www.richtlijnenjeugdhulp.nl/kindermishandeling/
"om professionals in de jeugdhulp en jeugdbescherming een gedragen (wetenschappelijk) onderbouwd fundament te bieden voor het handelen bij (mogelijke) kindermishandeling en –verwaarlozing."
http://fpblog.nl/2012/12/11/de-meldcode/
"Toch schijnt de meldcode te werken. Professionals die de meldcode gebruiken zouden 3 keer zo vaak ingrijpen dan collega’s die de code niet hanteren. Goh. Of die professionals het ook vaker bij het juiste eind hebben, wordt niet duidelijk."
Voor Passend Onderwijs moet je naar Amerika
"Alex is in Nederland maar drie jaar naar school gegaan. Elk jaar dat hij niet naar school gaat wordt zijn leerachterstand groter waardoor de oplossingen ingewikkelder worden: “Eerst was hij alleen een kind met een prikkelverwerkings probleem. Nu heeft hij ook een leerachterstand, wat elk jaar groter wordt.” De moeder van Alex heeft alles geprobeerd, maar niets hielp genoeg. Uiteindelijk is ze Nederland met haar gezin ontvlucht: “Toen het zoveel jaar geleden mis ging heb ik veel geprobeerd te overleggen met leerkrachten. Ik heb gevraagd of ik kon helpen op school. En het antwoord is altijd ‘nee’ “.Ik vind dat we bang voor verandering zijn in Nederland. We hebben een angst om nieuwe dingen uit te proberen. Dat is men hier in Amerika helemaal niet. Die angst is klinkklare onzin.”
Echt Passend Onderwijs
Heeft mijn dochter op school. Nou ja, de omstandigheden (te druk, te veel prikkels, te veel kinderen die niet autistisch zijn) laten wel steeds meer te wensen over.
Maar ik ben vandaag met veel vragen naar haar school gegaan. Met veel meer vertrouwen dan vroeger, en zonder antwoorden.
En die hebben we gekregen.
Leerkrachten en begeleiders die wel weten waar het over gaat en hoe een kleinere of grotere oplossing of idee wel kan bijdragen.
Zorgverzekeraar: zorgcoördinator tegen overgewicht 9000 kinderen
http://www.nu.nl/gezondheid/4210234/amsterdam-helpt-dikke-kinderen-in-strijd-overgewicht.html
"Maar als ouders denken dat hun kind in aanmerking komt, kunnen ze zich melden bij het Ouder- en Kindteam in hun buurt."
Wie wil ook een zorgcoördinator?
AnneJ
Ik hoop van harte dat er een deugdelijke evaluatie van dit project voorzien is. Ben benieuwd.
groeten,
Temet
Sarphati Amsterdam
http://www.ggd.amsterdam.nl/beleid-onderzoek/virtuele-map/sarphati/
"Wetenschappelijke proeftuin
Verschillende initiatieven op het terrein van gezondheidsbevordering, zoals de Amsterdamse Aanpak Gezond Gewicht en de voedselvisie, bieden de mogelijkheid om Amsterdam als wetenschappelijke proeftuin te gebruiken. Hierdoor zal Sarphati Amsterdam duurzame oplossingen ontwikkelen voor de epidemie van welvaartsziekten, nu én in de toekomst."
Hoe degelijk en wetenschappelijk, of juist politiek gestuurd, dit instituut zal worden moet nog blijken, het is pas gestart en jeugdig overgewicht is het eerste onderzoek.
Het is een samenwerkingsverband tussen overheid, bedrijfsleven en GGD.
De vraag is natuurlijk of er werkelijk een output zal komen als: X procent van de kinderen zijn met een variatie van x tot y kilo afgevallen,
of dat het er een wordt als: x procent van de kinderen viel af met Fristi, Y met coca cola. En in een noot: behaalde resultaten zijn geen garantie voor de toekomst.
En dan 0,6 procent afvallen significant noemen.
We gaan ouders en kinderen aan de 'norm' houden
En zo kennen we de jeugdhulpverlening weer. Je moet je wel aan de 'norm' houden. Dat is het afvalprogramma.
"Maar ondanks alle inspanningen is het probleem niet voldoende afgenomen. Daarom pakt de gemeente Amsterdam de regie en start een krachtige aanpak door ouders, kinderen en professionals actief te ondersteunen en aan te spreken. De norm is gezond gedrag, gezonde voeding en gezond bewegen."
Gaat vast geweldig helpen.
Uitspraken kindermishandeling Roelofarendsveen
http://www.npo.nl/pauw/16-03-2016/VARA_101377295/POMS_VARA_3510912
Stiefmoeder Petra krijgt 3 jaar onvoorwaardelijke cel. Vader 18 maanden. Onder aftrek van voorarrest.
Emigratie naar Noorwegen vanwege Passend Onderwijs
" al heeft je kind 20 begeleiders nodig op de reguliere school, hij kan hier blijven". De opluchting.
In Nederland ben je gebonden aan groepsbehandeling en groepsbegeleiding. En toen werden de groepen groter.
Veel kinderen met autisme kunnen niet tegen groepsbegeleiding en grote groepen. En toch moet dat 'passend onderwijs' opleveren in Nederland. Of een ontheffing zodat ze geen schoolaanbod meer kunnen krijgen.
De Monitor vanavond om 22.35 deel 2 over ADHD
"Waar trekken wij de grens?’ vraagt de intern begeleider zich nu hardop af. ‘Dat men medicatie als een optie ziet, dat begrijp ik. Voor sommige kinderen is het inderdaad een uitkomst. Maar je zou als school niet in de positie moeten komen dat je een ouder dwingt om een keuze te makken tussen medicatie of een andere school. Dan schieten we ons doel volledig voorbij."
1 April: is dit een grap?
https://www.nationaleombudsman.nl/nieuws/2016/congres-over-ombudsprofessie-op-1-april-2016
"Congres over ombudsprofessie op 1 april 2016
In het kader van de viering van de Grondwet wordt ieder jaar een van de Hoge Colleges van Staat in de schijnwerpers gezet. In 2016 is dat de Nationale ombudsman. Op vrijdag 1 april organiseren de Nationale ombudsman, de Gemeente Den Haag en het Montesquieu Instituut een congres."
Brandpunt dinsdag 20.30 uur NPO2: Onterecht beschuldigd vervolg
Dinsdag 22 maart Brandpunt-KRO-NCRV, NPO2 om 20.30 uur over het shakenbaby probleem.
i.o.m. de stichting shakenbay.nl heeft Brandpunt research gedaan naar het probleem van meldingen van onterechte beschuldigingen.
Ook naar de internationale medisch discussie over shakenbaby is onderzoek gedaan.
Voor zover ik weet komen onder andere de dappere moeder Hilde van Toby en ondergetekende weer in beeld (zie de eerdere EenVandaag uitzending op onze website).
De EenVandaag uitzending:
http://shakenbaby.nl/mediatvradio/14-onterecht-beschuldigd-van-kindermishandeling
Petra M
In het verhaal over Petra M worden twee aparte zaken door elkaar gehaald:
1. Petra M heeft zich crimineel gedragen volgens ons strafrecht en is hiervoor schuldig bevonden door de rechtbank die aan waarheidsvinding gedaan heeft.
2. Jeugdzorg heeft (weer eens) steken laten vallen.
Een crimineel als Petra M (en haar man natuurlijk) hoort wat mij betreft in de gevangenis thuis. De verschrikkelijke consequentie is dat haar biologische kinderen, waar ze trouwens wel goed voor kon zorgen en waarbij al die "onmacht" opeens als sneeuw voor de zo'n verdween, nu allebei hun ouders moeten missen. Al zijn kinderen die zo structureel ooggetuigen zijn van ernstig huiselijk geweld natuurlijk ook slachtoffer. De rechtbankverslaggever gaf trouwens aan dat met het gedrag van de oudste jongen, ondanks onvermijdelijke posttraumatische stres, niet zoveel meer mis is. De gedragsproblemen lijken in ieder geval deels te zijn voortgekomen uit de ongezonde omgeving waarin de kinderen opgroeiden. Nou ja, het gezin is uiteengereten. Voor Petra en haar man moet het onbeschrijfelijk verschrikkelijk zijn dat ze hun kinderen maar zo weinig zien (en ik snap ook niet zo goed dat de bezoeken zo schaars zijn). Ik vind het voor hun kinderen nog erger, vooral omdat hun ouders uiteindelijk voor deze verantwoordelijk zijn. Als ik een willekeurig kind op straat bijna dood mishandel, halen ze me ook weg bij mijn kinderen en sluiten ze me op. Ik zie niet in waarom het mishandelen van een nog weerlozer stiefkind minder erg zou zijn...
Crimineel
Crimineel is dat de (stief)ouders jaren hebben lopen leuren met de zoon die uiteindelijk inderdaad een vorm van autisme bleek te hebben. Het meisje waarschijnlijk ook, ze heeft in elk geval een glutenallergie en at slecht.
Vervolgens wordt de jongen een tijdje uit huis geplaatst maar komt weer terug zonder dat de (stief)ouders een vorm van passende begeleiding hebben gekregen.
Jeugdzorg en aanverwanten leven nog in de middeleeuwen en de standaardmethode is aanpakken, niet accepteren, straffen en belonen. Dat kan tot wanhopig makende taferelen leiden bij een kind met autisme.
Wat ik vooral crimineel vind is dat er geen passende hulp geboden is aan dit gezin en dat het straffen en belonen de pan uit gerezen is en dat kan niet, maar ik begrijp het wel.
In een gezin met kinderen wil je niet dat een gedragsgestoorde jongen 's nachts door het huis dwaalt maar leer daar maar eens op een goede manier mee omgaan als je omringt bent door jeugdzorgamateurs.
En dat wordt nog erger nu we met wijkteams van doen hebben.
Als ouder is het verstandig om zelf uit te zoeken wat goede hulp is voor jezelf en voor je kind.
Dan toch, sommige ouders zijn zo vastgeroest in straffen en belonen en een wereldbeeld dat daar bij hoort en vaak al zo wanhopig of zelf beperkt dat ook die autismebegeleiding om persoonlijke redenen niet beklijft of aanslaat. Dan kan het van kwaad tot erger gaan.
Die vraag naar autismebegeleiding bleek bij onze opvoedingsondersteuner thuis een kwestie van 'hogeschool' daar deed ze niet aan.
Gelukkig kon ik het elders wel vinden. Want anders had ik danwel het bijltje erbij neer moeten gooien of het was hier ook niet best gegaan.
Dit zijn signalen van kindermishandeling
Of liever kunnen signalen van kindermishandeling zijn:
De volgende gedragssignalen en signalen van psychische gesteldheid kunnen volgens wetenschappelijk bewijs of expert-consensus signalen van kindermishandeling zijn:
emotionele en gedragsproblemen waaronder angst;
verandering in gedrag of emoties;
selectief mutisme (niet spreken);
gehechtheidsproblemen;
emotieregulatieproblemen;
dissociatie;
veel onduidelijke buikpijnklachten;
eetproblemen;
automutilatie (zelfverwonding zoals krassen, snijden, branden)
hoofdbonken en wiegen;
bedplassen en broekpoepen;
slaapproblemen;
geseksualiseerd gedrag en seksueel grensoverschrijdend gedrag, uitlatingen die niet passen bij de leeftijd;
weglopen;
veel schoolverzuim;
verslaving;
mishandeling van (huis)dieren;
signalen van (langdurig) trauma:
peuters en kleuters: cognitieve verwarring, angstig hechtgedrag, (separatie)angsten, regressief gedrag, posttraumatisch spel, agressief of destructief gedrag;
basisschoolleerlingen: verminderde schoolprestaties, afgenomen concentratie, agressieve of angstige fantasieën, onterechte schuldgevoelens, bezorgdheid over veiligheid, bezorgdheid om anderen;
pubers en adolescenten: problemen op school, schaamte voor gevoel van kwetsbaarheid, schaamte voor afhankelijkheid van ouders, radicale gedragsveranderingen, risicovol gedrag, neiging om gebeurtenis in gedrag te herhalen, toename van conflicten met ouders, alcohol- en/of drugsmisbruik, destructieve en agressieve fantasieën, angst om controle te verliezen over deze fantasieën, beperkt toekomstperspectief.
Veel signalen kunnen ook symptomen van allerlei andere dingen zoals ziektes en depressie zijn...
Laatste zin is mijn eigen kantekening...
Kanttekening
Uit het blog van de forensische psycholoog:
"Vergelijk het met de dokter die zegt dat hoofdpijn, maar ook geen hoofdpijn kunnen wijzen op een hersentumor en als je alle twee hebt is het extra oppassen geblazen."
Vooral met kinderen met autisme, maar ook met andere ontwikkelingsverschillen heb je geen verweer. Of je zorgt alsnog voor een diagnose als verweer, maar dan nog. Er zijn zorgen dus de jeugdzzorgamateurs mogen de 'behandeling' gaan sturen en bij belangrijke gesprekken de zaak domineren en bedreigen.
Vandaag nog gememoreerd hier thuis hoe een jongere met autisme jaren aangesproken is op zijn gedrag als doel van de 'behandeling' waar niemand zich afvroeg wat er in hem omging. En maar zware gesprekken voeren.
Ik had hem graag gefocust op opleiding, zeer intelligent namelijk. Echter in een jeugdzorginstelling met laag niveau school is dat niet mogelijk.
Ik heb hem in elk geval geadviseerd om zijn certificaten te halen voor een paar vakken, hij weet al wat hij wil worden. Zodat hij op zijn 21ste toelatingsexamen kan doen.
Het regent
Het regent gevallen om ons heen. Nog een jongere die jaren aan jeugdzorghandjes niet geleerd heeft om met zijn autisme om te gaan, laat staan zijn familie, en nog steeds problemen heeft met emotiebeheersing.
Gelukkig wel ouders die focussen op opleiding hoe dan ook.
DWZ
Een beschuldiging 'kindermishandeling' want zo heten die zaken die zogenaamd uit 'bezorgdheid' of om 'voorzieningen' te kunnen regelen, aangezwengeld worden, voorkomen dat er echte deskundige hulp ingezet wordt.
Daarmee worden ouders buitenspel gezet en kan de goedkoopste, net beschikbare, maar niet passende hulp en scholing, afgedwongen worden.
En niet alle ouders hebben daar een weerwoord voor.
Elke dag (ot)
AnneJ, elke dag ben je bezig met deze problematiek. Pas je op dat het je niet niet gaat beheersen.
Ik zeg niet dat je beter volledig kan stoppen, maar je lijkt meer meegesleurd doordat je van alles neer zet..
Je vliegt van het ene bericht naar het andere bericht daardoor wordt het draadje los zand. Ik merk dat ik dit draadje moeilijker kan volgen als gevolg van die verschillende berichten.
Wat wil je bereiken? Ik weet dat je mensen wilt waarschuwen. Maar denk je dat zo met losse berichten, te behalen?
Ja flanagan
Beetje obsessief wel. Nog effe.
Flanagan
Er zijn toch altijd weer nieuwe mensen die gewaarschuwd moeten worden en die dit draadje zien. Ik heb er wel bewondering voor.
20 pagina's
Li, dat begrijp ik. Maar denk je dat een nieuwe forummer 20 pagina's gaat lezen of tig verschillende voorvallen.
Een nieuwe forummer toetst een steekwoord in op zoeken, vb jeugdzorg, en wordt overrompeld met 630 post.
De nieuwe forummer zakt de moed in de schoenen en leest liever een gericht draadje.
Ik ben bang dat de lengte van deze draad zijn doel voorbij schiet.
Liever een draadje ' ervaring met zorgvergoeding in speciaal onderwijs' of zoiets dergelijks. Dat is gerichter. Dat probleem is ook makkelijker te traceren.
Ik weet wel dat AnneJ op verzoek een jeugdzorgdraad is gestart. Maar het draadje verliest m.i. zijn waarde. Let maar op hoe weinig verschillende mensen reageren. Waarschijnlijk omdat men liever een gericht draadje meeleest.
