Hoeveel vrije tijd heb jij? En je man?

Herfstappeltaart schreef op 29-07-2021 om 08:38:

[..]

LMaar zoals gezegd: vooral de privacy was ver te zoeken. Mijn huis was niet meer van mij. Veel meer als toen ze klein waren.

Dat merk ik nu ook. Vroeger zaten ze op voorspelbare tijden op school en BSO en gingen ze vroeg naar bed. Nu zijn het jonge tieners die nog lang niet werken of uitgaan, dus veel thuis zijn en ook flink later naar bed gaan. De overgang van basisschool naar middelbare school viel tijdens corona, dus ze zijn ontzettend veel thuis geweest en hebben ook veel hulp nodig gehad (de oudste) bij huiswerkplanning en motivatie tijdens het voor veel brugklassers totaal niet geschikte online onderwijs. Ik ervaar tot nu toe echt zeeën minder tijd dan toen ze beiden nog op de basisschool zitten. Vooral dus omdat ze heel heel heel vaak thuis zijn. 

Julali schreef op 29-07-2021 om 08:36:

[..]

Ik genoot en geniet daar ook echt van, nu die dingen weer mogen, maar echt vrije tijd is het natuurlijk niet, want het is geen tijd die je zelf vrij kunt invullen. Nu met de pandemie is het nog lastiger geweest, omdat je samen met je kinderen nauwelijks iets mocht.

Ik snap dat het lastig is je daar een voorstelling van te maken als je zelf kleine kinderen had in een heel andere tijd, waarin vrouwen amper werkten. Van mijn moeder weet ik dat zij inderdaad constant bij haar vriendinnen zat te relaxen en keutelen. Tegenwoordig werkt iedereen en we konden lange tijd niet bij elkaar op bezoek.

Julali schreef op 29-07-2021 om 08:36:

[..]

Ik genoot en geniet daar ook echt van, nu die dingen weer mogen, maar echt vrije tijd is het natuurlijk niet, want het is geen tijd die je zelf vrij kunt invullen. Nu met de pandemie is het nog lastiger geweest, omdat je samen met je kinderen nauwelijks iets mocht.

Ik snap dat het lastig is je daar een voorstelling van te maken als je zelf kleine kinderen had in een heel andere tijd, waarin vrouwen amper werkten. Van mijn moeder weet ik dat zij inderdaad constant bij haar vriendinnen zat te relaxen en keutelen. Tegenwoordig werkt iedereen en we konden lange tijd niet bij elkaar op bezoek.

Het klopt wat Herfstappeltaart zegt. Ik kom niet uit een tijd waar vrouwen amper werkten. Ik ben opgegroeid met de slogan: een slimme meid is op haar toekomst voorbereid. Ik denk wel dat het scheelt dat ik maar 1 kind heb. 

Ja, dat denk ik wel 

Julali schreef op 29-07-2021 om 10:43:

[..]

Is dat een trend van de laatste 10 jaar, dat ouders er zo bovenop zitten bij hun tieners? Want zelf werd ik echt niet geholpen met mijn huiswerk, dat moest ik echt zelf doen.

Mijn ouders spoorden mij hoogstens eens aan 's avonds en stelden geïnteresseerde vragen, maar verder? Ze gingen echt niet naast me zitten de hele tijd om te helpen en overhoren. Gelukkig maar, want daardoor was ik al vroeg zelfstandig.

Dat ze later naar bed gaan snap ik, maar ook dan. Je kan toch prima je eigen ding doen als je tiener ook wakker is 's avonds? Lekker in bad, of een boek lezen, of zelf nog sporten of buiten de deur iets afspreken? Of heb ik nou echt zo'n vertekend beeld van wat een tiener allemaal zelfstandig kan?

Ik denk dat je ook een beetje een vertekend beeld hebt van de aandacht, interesse, focus en energie die er ongemerkt en ongezien voor de tiener toch nog achter zit. 

Julali schreef op 29-07-2021 om 10:43:

[..]

Is dat een trend van de laatste 10 jaar, dat ouders er zo bovenop zitten bij hun tieners? Want zelf werd ik echt niet geholpen met mijn huiswerk, dat moest ik echt zelf doen.

Mijn ouders spoorden mij hoogstens eens aan 's avonds en stelden geïnteresseerde vragen, maar verder? Ze gingen echt niet naast me zitten de hele tijd om te helpen en overhoren. Gelukkig maar, want daardoor was ik al vroeg zelfstandig.

Dat ze later naar bed gaan snap ik, maar ook dan. Je kan toch prima je eigen ding doen als je tiener ook wakker is 's avonds? Lekker in bad, of een boek lezen, of zelf nog sporten of buiten de deur iets afspreken? Of heb ik nou echt zo'n vertekend beeld van wat een tiener allemaal zelfstandig kan?

Ja, dat heb je, een vertekend beeld.  Ik heb 3 pubers thuis (15, 17 en 18) waar ik echt niet bovenop zit. Ook zijn het best zelfstandige exemplaren. Ze koken zelfs allemaal een keer per week en doen hun eigen was. Maar ondanks dat kosten die kinderen echt veel aandacht. Er is er altijd wel eentje thuis, er gooit er altijd wel eentje z’n planning om, er neemt er altijd wel eentje iemand mee, er is altijd iemand die iets van je wil (vragen, onderhandelen, uitzonderingen, overleggen, hulp) Etc. 

Er is voortdurend reuring, je staat als ouder daardoor eigenlijk voortdurend ‘aan’. En dan ook nog eens tot heel laat, zelfs diep in de nacht.

Bovendien zijn ze een kei in het laten slingeren van een onnoemelijke hoeveelheid tassen, truien, schoenen, serviesgoed etc en moeten ze aanhoudend aangespoord worden die klerezooi op te ruimen. (Dat vaat ín de vaatwasser hoort blijft hier een moeilijk uit te voeren handeling). Om nog maar te zwijgen over de hoeveelheid voedsel er in pubers gaat. Ik blij́f boodschappen doen …  Pubers lijken zelfstandig, maar zolang ze oorzaak en gevolg nog niet helemaal goed kunnen overzien heb je je handen er vol aan.

Voordeel is zeker dat je als puberouder af en toe prima het huis kunt verlaten om iets bv naar de bios te gaan. Sterker: dat wordt bij ons enorm op prijs gesteld, uithuizige ouders. (Let wel: gegarandeerd een keuken met tosti/noodlesoep restanten die je verwelkomen als je weer thuis komt)

Aangezien je nog geen eigenaar bent van de ervaring zou je het best aan kunnen nemen van de puberouders die je dat proberen uit te leggen. Dat je zelf ooit puber was is significant anders dan er met een aantal in huis leven

Libertine schreef op 29-07-2021 om 11:04:

[..]

Ja, dat heb je, een vertekend beeld. Ik heb 3 pubers thuis (15, 17 en 18) waar ik echt niet bovenop zit. Ook zijn het best zelfstandige exemplaren. Ze koken zelfs allemaal een keer per week en doen hun eigen was. Maar ondanks dat kosten die kinderen echt veel aandacht. Er is er altijd wel eentje thuis, er gooit er altijd wel eentje z’n planning om, er neemt er altijd wel eentje iemand mee, er is altijd iemand die iets van je wil (vragen, onderhandelen, uitzonderingen, overleggen, hulp) Etc.

Er is voortdurend reuring, je staat als ouder daardoor eigenlijk voortdurend ‘aan’. En dan ook nog eens tot heel laat, zelfs diep in de nacht.

Bovendien zijn ze een kei in het laten slingeren van een onnoemelijke hoeveelheid tassen, truien, schoenen, serviesgoed etc en moeten ze aanhoudend aangespoord worden die klerezooi op te ruimen. (Dat vaat ín de vaatwasser hoort blijft hier een moeilijk uit te voeren handeling). Om nog maar te zwijgen over de hoeveelheid voedsel er in pubers gaat. Ik blij́f boodschappen doen … Pubers lijken zelfstandig, maar zolang ze oorzaak en gevolg nog niet helemaal goed kunnen overzien heb je je handen er vol aan.

Voordeel is zeker dat je als puberouder af en toe prima het huis kunt verlaten om iets bv naar de bios te gaan. Sterker: dat wordt bij ons enorm op prijs gesteld, uithuizige ouders. (Let wel: gegarandeerd een keuken met tosti/noodlesoep restanten die je verwelkomen als je weer thuis komt)

Aangezien je nog geen eigenaar bent van de ervaring zou je het best aan kunnen nemen van de puberouders die je dat proberen uit te leggen. Dat je zelf ooit puber was is significant anders dan er met een aantal in huis leven

Helemaal eens. Echt TO, je hebt inderdaad een beetje vertekend beeld.

Ik ben het helemaal eens met Herfstappeltaart. Tieners en zelfs jongvolwassenen vergen veel energie van je maar op een heel andere manier dan jonge kinderen. Geen rust en privacy meer in huis. Ik merk dat ik toch minder goed slaap als een kind nog moet thuiskomen. En al hoef je niet te helpen, je wordt toch wel wakker van geluiden als een badkamerdeur/ wc doorspoelen. De hulp die ze vragen is onvoorspelbaarder. Voorbeeld: dochter had via een "gift facebookpagina" bananendozen geregeld maar die moesten wel opgehaald worden. Of ik met ons busje die wilde gaan halen. Zoiets komt onverwacht en kan niet ingepland worden pas over 2 weken. Is ook wel weer een gezellig ritje samen ernaar toe maar wel een aanpassing in je eigen leven. (en het zal idd ook wel afhangen van het aantal kinderen dat je hebt)

Het leven met kleine kinderen en grote kinderen is allebei intensief, maar wel op een hele andere manier. Bij kleine kinderen moet je fysiek veel doen maar heb je (meestal) mentaal niet zoveel zorgen. Bij grote kinderen hoef je fysiek niet meer zoveel te doen, maar ben je mentaal veel drukker. Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen. Dat gaat bij ons en ook in onze omgeving echt wel op. 

Wij wonen in een gehucht, maar halen en brengen niet veel. Dat zou ik veel liever wel doen, want het is helemaal niet fijn om te weten dat je kind midden in de nacht 10 kilometer alleen naar huis fietst. Maar ja, loslaten is belangrijk. Mijn kinderen zijn veel weg en hebben ook vaak vrienden over de vloer, dat vind ik zelf alleen maar gezellig. Ik stel daar ook geen grenzen in. Iedereen is altijd welkom. 

Wat betreft school en studie of het helaas wat minder overzichtelijk geworden dan vroeger. Waar ik 1 werkstuk per jaar moest inleveren,  moest mijn jongste zoon er dit jaar tientallen. Het overzicht is ver te zoeken. Dus wat dat betreft is het, zeker met online onderwijs,  niet te doen qua overzicht voor een gemiddelde puber. 

En dan nog de gesprekken over drank en drugs,  vriendinnetjes,  te laat komen op school, enzovoort, maken dat ik de puberteit echt een stuk zwaarder vind dan de peutertijd en basisschooltijd. Vooral de basisschooltijd vond ik heerlijk. 

En ik werkte toen vier dagen, maar alles daarbuiten voelde echt wel als vrije tijd. Juist ook als ik met de kinderen was.

Pief schreef op 29-07-2021 om 11:44:

En ik werkte toen vier dagen, maar alles daarbuiten voelde echt wel als vrije tijd. Juist ook als ik met de kinderen was.

Voor mij voelt het helemaal niet zo. Ik beweeg heen en weer tussen de ene verplichting en de andere. Vakantie ervaar ik ook niet meer zoals vroeger toen ik nog geen kind had. Zomervakantie was een zee van vrije tijd, nu kijk ik de laatste week voor de vakantie naar een zee van ‘huisvrouwen’ (als werkwoord). 

Toen mijn kinderen klein waren ervoer ik de tijd met hen samen niet als vrij inplanbaar, maar wel als makkelijk te manipuleren. 
Als ik zorgde voor de goede uitjes (kinderen blij) en de goede vriendjes (kinderen rustig) dan had ik ook een hele fijne middag, heerlijk met boek op terras in speeltuin bijv. 
Dat lukt met pubers veel minder goed, bij mij dan toch. Soms is er iets van een spontaan uitstapje dat onverwacht leuk wordt.(en dan geniet ik)  Maar het is niet meer planbaar door mij en zeker niet manipuleerbaar. 
En idd, de enorme stroom rotzooi. Dat was compleet anders toen ze kind waren. 
En dan hebben we nog geluk als ze geen rotzooi uitvreten, drugs gebruiken, zwanger raken of in verkeerde handen vallen.
 
Pubers vandaag de dag activeren met hun schermpjes erbij vind ik ook best een uitdaging. 

Mevrouw75 schreef op 29-07-2021 om 11:51:

[..]

Voor mij voelt het helemaal niet zo. Ik beweeg heen en weer tussen de ene verplichting en de andere. Vakantie ervaar ik ook niet meer zoals vroeger toen ik nog geen kind had. Zomervakantie was een zee van vrije tijd, nu kijk ik de laatste week voor de vakantie naar een zee van ‘huisvrouwen’ (als werkwoord).

Ik vond het begin van de zomervakantie juist altijd een heerlijk gevoel en vond het altijd jammer als de zomervakantie voorbij was. Ik geniet nu nog steeds het meeste van de periodes dat we veel dingen samen doen. Maar met pubers wordt dat wel een stuk minder. Dat vind ik dan juist weer lastig.