Hoeveel vrije tijd heb jij? En je man?
Vrije tijd is tijd die je helemaal zelf mag invullen, dus zonder de zorg voor kinderen, of andere taken zoals werk, het huishouden en mantelzorg.
En je man? (de vader van je kinderen)
Hier pubers en het varieert heel erg, vind ik.
Dat vind ik dan ook een groot verschil met kleinere kinderen: dat varieert minder. Natuurlijk is er soms meer zorg als ze bijv ziek zijn. Maar verder kun je het redelijk inschatten en zelf flink beïnvloeden cq sturen. (Al is niet elk kind even stuurbaar, die van mij zeker niet)
Maar pubers zijn meer impulsief, explosief, wisselvallig, chaotisch. De mate waarop ze terugvallen op jou als ouder wisselt veel meer. Het ene moment zeer volwassen en het andere moment weer klein.
Ook veel meer een spiegel, vind ik. Een klein kind kun je om de tuin leiden en verbloemen dat je zelf niet lekker zit of zorgen dat ze er geen last van hebben. Een puber scant alles af en je kunt je niet even bij elkaar rapen tot ze slapen, want dat doen pubers niet.
Ik vind de omgang met pubers ook vaak belastender, emotioneel dan, dan met kleine kinderen. Met kleine kinderen is het niet altijd leuk maar het valt vaak wel leuk te maken. Als pubers op oorlogspad zijn kun je helemaal niks. Als je dan zelf doodop bent of chagrijnig dan is het feest of flink op eieren lopen.
En de zorgen zijn natuurlijk ook groter.
Niet meer altijd lekker veilig de hele troep op tijd in huis en op bed.
Zorgen ze wel genoeg voor zichzelf, zijn ze weerbaar genoeg, blij genoeg. Etc.
Er is zeker verschil. Kleine kinderen zijn in veel opzichten absoluut meer werk. Je kan ze niet alleen thuis laten. Je moet rekening houden met slaapjes. De verzorging moet je nog helemaal doen. Ze kunnen weinig zelfstandig doen dus je ben steeds in de weer.
Wat dat betreft zijn tieners veel makkelijker. Die gaan hun eigen gang, hebben geen verzorging meer nodig, kunnen alleen thuis blijven, kunnen voor hun eigen eten zorgen als het nodig is, doen klusjes in huis, laten de hond af en toe uit... Best makkelijk dus.
Aan de andere kant vragen ze wel degelijk veel (emotionele) aandacht. Soms willen ze hele lange gesprekken voeren en soms negeren ze je compleet. Soms maken ze ruzie en andere keren zijn ze juist weer heel aanhankelijk Het is veel meer een emotionele achtbaan wat dat betreft. Dat is op een andere manier heel vermoeiend.
Praktische zorg is natuurlijk zeker minder, halen en brengen valt hier wel mee, alleen pleegzoon heeft structureel ondersteuning nodig met schoolwerk en de andere twee eigenlijk niet. Er is dus wel degelijk meer tijd om een boek te lezen, een film te zien of uit te gaan.
Maar al me al ben je ook aan tieners genoeg tijd kwijt en het is inderdaad veel minder voorspelbaar en lastiger in te plannen. Je moet ook echt meer op hun inspringen en wat meer meebewegen.
Julali schreef op 28-07-2021 om 17:18:
[..]
Maar die tijd is dus niet vrij, want je zal toch echt voor je kind moeten zorgen. Zeker in de babytijd en de jaren daarna heb ik dit echt niet als vrije tijd ervaren, dat was hard werken!
Het begint nu een beetje te kantelen, merk ik. Maar nog steeds voelt de tijd met mijn kinderen niet volledig als vrij. Het is niet voor niks dat au pair en kinderoppas een betaalde baan is.
Dat vind ik echt jammer voor je dat jij dat zo ervaren hebt dat tijd met je kind doorbrengen en ervoor zorgen dat je dat niet voelt als vrij zijn. Ik juist wel! Ik geef eerlijk toe dat ik verder geen zorgen aan mijn kop had want ik heb mijn baan opgezegd toen ik zwanger was. Leuke dingen doen met onze zoon zoals zwemmen, naar de kinderboerderij of bij vriendinnen met kinderen op bezoek was voor mij ook me-time. Mijn man en ik deden ook dingen zonder kind zowel samen of apart. Hoe ouder dat ze worden des te meer me-time je kunt hebben en dat gaat snel hoor.
Ik heb volwassen kinderen en vond de puberjaren intensief, ook voor ons. Inderdaad, het echt verzorgen zoals bij een kleintje is voorbij, maar je staat wel constant "aan".
Ze gingen later of even laat naar bed als wij, er was liefdesverdriet (heftig), er moesten keuzes gemaakt worden betreffende opleiding, en....er liepen echt dag in, dag uit, nacht in, nacht uit, andere pubers over de vloer. Mijn privacy was in die tijd echt nul.
Vrienden aten mee, bleven logeren enz.
Ophalen , soms midden in de nacht, van een feest of kroeg...
Natuurlijk konden en deden ze alles "zelf" maar het was beslist geen "vrije tijd" die ik toen had.
@ Watertoren: jij hebt er maar 1 dat scheelt misschien ook nog.
Mevrouw75 schreef op 28-07-2021 om 23:02:
[..]
Die ochtend tot eind middag werk je zelf ook gewoon. Rondom die sport moet er ingewikkeld gekookt worden (als in: rekening houden met verschillende eettijden van de gezinsleden), jonge kinderen (behalve die van mij) liggen doorgaans vroeg in bed.
Maar ja, ik heb ook nog geen pubers, wat weet ik er nou van?
Ik werk niet fulltime, dus dat zou al niet opgaan. Koken doe je toch wel. En je hoeft pubers toch niet meer overal naartoe te brengen? Hier in de stad in ieder geval niet, alles zit hier op fietsafstand. Misschien als je in een of ander gehucht woont is het anders?
Herfstappeltaart schreef op 29-07-2021 om 07:59:
Ik heb volwassen kinderen en vond de puberjaren intensief, ook voor ons. Inderdaad, het echt verzorgen zoals bij een kleintje is voorbij, maar je staat wel constant "aan".
Ze gingen later of even laat naar bed als wij, er was liefdesverdriet (heftig), er moesten keuzes gemaakt worden betreffende opleiding, en....er liepen echt dag in, dag uit, nacht in, nacht uit, andere pubers over de vloer. Mijn privacy was in die tijd echt nul.
Vrienden aten mee, bleven logeren enz.
Ophalen , soms midden in de nacht, van een feest of kroeg...
Natuurlijk konden en deden ze alles "zelf" maar het was beslist geen "vrije tijd" die ik toen had.
Hoeveel vrienden er over de vloer komen kun je zelf bepalen. Bij de meeste vrienden mocht dat alleen in het weekend en dan wisselden we af. Daarin zul je echt zelf grenzen moeten stellen als ouders.
En laat naar bed, prima toch? Je hoeft er niet naast te zitten, ze kunnen zelf hun tanden poetsen, zelf naar de wc en hun nachtkleding aantrekken. Als ze wakker worden 's nachts maken ze jou niet wakker.
Liefdesverdriet is heel rot. Ik kan me voorstellen dat het moeilijker word om je kind te helpen en troosten als de wereld groter wordt.
watertoren schreef op 28-07-2021 om 23:52:
[..]
Dat vind ik echt jammer voor je dat jij dat zo ervaren hebt dat tijd met je kind doorbrengen en ervoor zorgen dat je dat niet voelt als vrij zijn. Ik juist wel! Ik geef eerlijk toe dat ik verder geen zorgen aan mijn kop had want ik heb mijn baan opgezegd toen ik zwanger was. Leuke dingen doen met onze zoon zoals zwemmen, naar de kinderboerderij of bij vriendinnen met kinderen op bezoek was voor mij ook me-time. Mijn man en ik deden ook dingen zonder kind zowel samen of apart. Hoe ouder dat ze worden des te meer me-time je kunt hebben en dat gaat snel hoor.
Ik genoot en geniet daar ook echt van, nu die dingen weer mogen, maar echt vrije tijd is het natuurlijk niet, want het is geen tijd die je zelf vrij kunt invullen. Nu met de pandemie is het nog lastiger geweest, omdat je samen met je kinderen nauwelijks iets mocht.
Ik snap dat het lastig is je daar een voorstelling van te maken als je zelf kleine kinderen had in een heel andere tijd, waarin vrouwen amper werkten. Van mijn moeder weet ik dat zij inderdaad constant bij haar vriendinnen zat te relaxen en keutelen. Tegenwoordig werkt iedereen en we konden lange tijd niet bij elkaar op bezoek.
Julali schreef op 29-07-2021 om 08:31:
[..]
Hoeveel vrienden er over de vloer komen kun je zelf bepalen. Bij de meeste vrienden mocht dat alleen in het weekend en dan wisselden we af. Daarin zul je echt zelf grenzen moeten stellen als ouders.
En laat naar bed, prima toch? Je hoeft er niet naast te zitten, ze kunnen zelf hun tanden poetsen, zelf naar de wc en hun nachtkleding aantrekken. Als ze wakker worden 's nachts maken ze jou niet wakker.
Liefdesverdriet is heel rot. Ik kan me voorstellen dat het moeilijker word om je kind te helpen en troosten als de wereld groter wordt.
Je wil niet weten hoeveel nachten ik wakker heb gelegen (uit bezorgdheid) tot ze thuis waren van het stappen. Als ze wakker worden 's nachts maken ze jou niet wakker, dat klopt, maar wel als ze thuis komen (onbedoeld hoor). Of als we ze ophaalden.
En die vrienden....tja ze kwamen mee uit school, bleven eten enz. ook door de week hoor. Als ze hier hadden gezeten stuurde ik ze niet op etenstijd naar huis.
Maar zoals gezegd: vooral de privacy was ver te zoeken. Mijn huis was niet meer van mij. Veel meer als toen ze klein waren.
Julali schreef op 29-07-2021 om 08:36:
[..]
Ik genoot en geniet daar ook echt van, nu die dingen weer mogen, maar echt vrije tijd is het natuurlijk niet, want het is geen tijd die je zelf vrij kunt invullen. Nu met de pandemie is het nog lastiger geweest, omdat je samen met je kinderen nauwelijks iets mocht.
Ik snap dat het lastig is je daar een voorstelling van te maken als je zelf kleine kinderen had in een heel andere tijd, waarin vrouwen amper werkten. Van mijn moeder weet ik dat zij inderdaad constant bij haar vriendinnen zat te relaxen en keutelen. Tegenwoordig werkt iedereen en we konden lange tijd niet bij elkaar op bezoek.
Watertoren is jonger dan en ik en ik werkte wel (parttime weliswaar) en zat echt niet uren "bij vriendinnen te keutelen".
Maar TO: wat is nu precies je bedoeling met dit topic? Ben je ontevreden over je eigen hoeveelheid vrije tijd?
Ik snap wel wat Julali bedoelt met geen tijd voor jezelf op dagen dat je vrij bent maar Kids ook thuis zijn. Hoe leuk ik het ook met ze vindt, soms wil ik gewoon een dag helemaal zelf bepalen hoe ik het indeelt. Daarom neem ik soms een dag vrij als ze op kdv zijn. Of gaan ze logeren bij opa en oma. Maar in de lockdown ging dat natuurlijk allemaal niet op.
Over hoe het met pubers zal zijn kan ik mij nog geen voorstelling van maken. Onze oudste gaat bijna naar school en dat is alweer een nieuwe fase. Eerst dat maar eens zien 
Herfstappeltaart schreef op 29-07-2021 om 08:43:
Maar TO: wat is nu precies je bedoeling met dit topic? Ben je ontevreden over je eigen hoeveelheid vrije tijd?
Nee dat niet. Juist zeer tevreden op het moment. Het is pure nieuwsgierigheid naar hoe anderen dit ervaren met kleine kinderen.
Blossom_01 schreef op 29-07-2021 om 08:51:
Ik snap wel wat Julali bedoelt met geen tijd voor jezelf op dagen dat je vrij bent maar Kids ook thuis zijn. Hoe leuk ik het ook met ze vindt, soms wil ik gewoon een dag helemaal zelf bepalen hoe ik het indeelt. Daarom neem ik soms een dag vrij als ze op kdv zijn. Of gaan ze logeren bij opa en oma. Maar in de lockdown ging dat natuurlijk allemaal niet op.
Over hoe het met pubers zal zijn kan ik mij nog geen voorstelling van maken. Onze oudste gaat bijna naar school en dat is alweer een nieuwe fase. Eerst dat maar eens zien
Tuurlijk, dat snap ik ook heel goed hoor. Wij passen nu op onze kleinkinderen en ik ben kapot na zo'n dag. (baby en dreumes). (we zijn zelf natuurlijk ook inmiddels een dagje ouder)
Blossom_01 schreef op 29-07-2021 om 08:51:
Ik snap wel wat Julali bedoelt met geen tijd voor jezelf op dagen dat je vrij bent maar Kids ook thuis zijn. Hoe leuk ik het ook met ze vindt, soms wil ik gewoon een dag helemaal zelf bepalen hoe ik het indeelt. Daarom neem ik soms een dag vrij als ze op kdv zijn. Of gaan ze logeren bij opa en oma. Maar in de lockdown ging dat natuurlijk allemaal niet op.
Over hoe het met pubers zal zijn kan ik mij nog geen voorstelling van maken. Onze oudste gaat bijna naar school en dat is alweer een nieuwe fase. Eerst dat maar eens zien
Dat deed ik vroeger ook. Wij hadden opvang jaarrond, maar ik heb schoolvakanties, dan gebruikte ik die bso/kdv dagen als mijn vakantie. Ergens halverwege deze winter heb ik de bso tijdens vakanties opgezegd en eerlijk gezegd heb ik er nu een beetje spijt van.
