Hoeveel geld ben jij kwijt aan je kinderen?
De topictitel zegt het al: Hoeveel geld ben jij kwijt aan je kinderen? We kwamen er op in een ander topic, dus misschien is het leuk om het gesprek hier voort te zetten.
MamaE schreef op 04-08-2022 om 11:25:
[..]
Dat moet niet maar vaak loopt het wel zo. Zeker bij grote afstanden of ongelijke werkuren. Daar kun jij dingen van vinden, maar dat hoeft niet. Het is niet aan jou hoe anderen dat doen.
Ik zeg alleen dat het niet altijd zo is dat maar 1 persoon de kar moet trekken. Daarbij hoeft afstand geen probleem te zijn als je de taken verdeelt. Degene die ver weg woont kan bijvoorbeeld telefoontjes plegen, de administratie op zich nemen, aanvragen doen voor hulpmiddelen, met het ziekenhuis bellen en telefonisch emotionele support geven aan de hulpbehoevende. Daarbij kun je in het weekend langskomen om de tuin te doen, boodschappen te doen, of een ander klusje, daarvoor hoef je niet vlakbij te wonen.
Degene die dichtbij woont kan de acute noodgevallen opvangen, meegaan naar de dokter en bijvoorbeeld medicatie halen bij de apotheek.
Pistache schreef op 04-08-2022 om 11:21:
Waarom zou bij mantelzorg maar 1 van de kinderen de kar moeten trekken? Dat je maar één contactpersoon mag opgeven bij het ziekenhuis betekent niet dat de rest van de familie geen zorgtaken op zich kan nemen.
De contactpersoon doet een belletje naar de rest en dan pakt degene de taak op waarvoor het beste uitkomt.
Veel werken en daardoor niet kunnen mantelzorgen vind ik trouwens een slechte reden. Een ander werkt juist minder omdat ze mantelzorger is. Vele handen maken licht werk.
Misschien omdat sommige siblings heel ver weg wonen bv buitenland dan is even wat administratie doen of telefoontjes plegen echt niet zo simpel of het simpelweg niet doen. Of omdat er geen siblings zijn. Kan allemaal.
Gingergirl schreef op 04-08-2022 om 11:33:
[..]
Misschien omdat sommige siblings heel ver weg wonen bv buitenland dan is even wat administratie doen of telefoontjes plegen echt niet zo simpel of het simpelweg niet doen. Of omdat er geen siblings zijn. Kan allemaal.
Dat zijn de uitzonderingen. En dan nog, mijn schoonzus woont aan de andere kant van de wereld maar is erg betrokken bij haar zieke vader. Zij is soms beter op de hoogte dan mijn man, dan hoor ik van haar nieuwtjes die ik nog niet van hem heb gehoord. Bellen en administratie kun je gewoon doen met een telefoon en internet, het maakt niet uit waar je bent.
Pistache schreef op 04-08-2022 om 11:21:
Waarom zou bij mantelzorg maar 1 van de kinderen de kar moeten trekken? Dat je maar één contactpersoon mag opgeven bij het ziekenhuis betekent niet dat de rest van de familie geen zorgtaken op zich kan nemen.
De contactpersoon doet een belletje naar de rest en dan pakt degene de taak op waarvoor het beste uitkomt.
Veel werken en daardoor niet kunnen mantelzorgen vind ik trouwens een slechte reden. Een ander werkt juist minder omdat ze mantelzorger is. Vele handen maken licht werk.
Ik doe (vrijwilligers)werk dat ik redelijk makkelijk kan overlaten aan anderen als ik acuut mantelzorgtaken op me moet nemen. Mijn ene zus staat voor de klas en kan niet zomaar 28 kinderen in de steek laten. Mijn andere zus woont op en afstand van 2 uur rijden, dus ik trek de kar en verdeel taken indien nodig waarbij mijn ver weg wonende zus geen structurele taken krijgt dat is niet haalbaar. Zij komt een weekend om de badkamer schoon te maken (bejaardenproof verbouwd, bad eruit, andere douche erin) en nog even te shoppen met ouders voor wat passende accessoires.
De coördinatie bij 1 persoon houden is juist handig. Ten aanzien van mijn moeder heb ik volledig inzage in haar medische dossier, die mijn opleiding begrijp ik al die medische termen ook beter dan mijn zussen. De ene keer zus A wat laten regelen en dan zus B dat werkt niet, dan vraagt de assistente op de polie om het medicijnoverzicht, weet mijn moeder niet waar het is moet zus toch mij weer bellen.
Als ons plan voor ons kerngezin werkt dan gaan we echt niet op advies van Pistache toch nog eens kijken hoe ik mijn mantelzorgtaken kan verlichten, dat geeft alleen maar stress.
Pistache schreef op 04-08-2022 om 11:40:
[..]
Dat zijn de uitzonderingen. En dan nog, mijn schoonzus woont aan de andere kant van de wereld maar is erg betrokken bij haar zieke vader. Zij is soms beter op de hoogte dan mijn man, dan hoor ik van haar nieuwtjes die ik nog niet van hem heb gehoord. Bellen en administratie kun je gewoon doen met een telefoon en internet, het maakt niet uit waar je bent.
Wat in theorie allemaal kan en mogelijk zou moeten zijn is niet de praktijk. Uiteraard werkt het in jouw bubbel natuurlijk wel weer allemaal. Ďat weten we nu wel.
Mijn man is de jongste van 5, zijn 4 broers en zussen wonen aan de andere kant van het land Maar hij heeft de mantelzorg van zijn ouders jarenlang alleen moeten doen tot hun overlijden.
Broers en zussen weigerden het simpelweg omdat ze ver weg wonen en omdat ze van mening waren dat man minder te doen had omdat hun grotere gezinnen hebben. Hulp kun je niet afdwingen.
Pistache schreef op 04-08-2022 om 11:40:
[..]
Dat zijn de uitzonderingen.
Nee hoor dat is de realiteit op aarde.
Bailey26 schreef op 04-08-2022 om 12:04:
[..]
Nee hoor dat is de realiteit op aarde.
Inderdaad!
Bakblik schreef op 04-08-2022 om 11:55:
[..]
Ik doe (vrijwilligers)werk dat ik redelijk makkelijk kan overlaten aan anderen als ik acuut mantelzorgtaken op me moet nemen. Mijn ene zus staat voor de klas en kan niet zomaar 28 kinderen in de steek laten. Mijn andere zus woont op en afstand van 2 uur rijden, dus ik trek de kar en verdeel taken indien nodig waarbij mijn ver weg wonende zus geen structurele taken krijgt dat is niet haalbaar. Zij komt een weekend om de badkamer schoon te maken (bejaardenproof verbouwd, bad eruit, andere douche erin) en nog even te shoppen met ouders voor wat passende accessoires.
De coördinatie bij 1 persoon houden is juist handig. Ten aanzien van mijn moeder heb ik volledig inzage in haar medische dossier, die mijn opleiding begrijp ik al die medische termen ook beter dan mijn zussen. De ene keer zus A wat laten regelen en dan zus B dat werkt niet, dan vraagt de assistente op de polie om het medicijnoverzicht, weet mijn moeder niet waar het is moet zus toch mij weer bellen.
Als ons plan voor ons kerngezin werkt dan gaan we echt niet op advies van Pistache toch nog eens kijken hoe ik mijn mantelzorgtaken kan verlichten, dat geeft alleen maar stress.
Het gaat niet alleen maar om medicijnen hè? Die andere hulp is net zo belangrijk.
"Waarom zou bij mantelzorg maar 1 van de kinderen de kar moeten trekken? Dat je maar één contactpersoon mag opgeven bij het ziekenhuis betekent niet dat de rest van de familie geen zorgtaken op zich kan nemen."
Dat moet wel kunnen of aanwezig zijn hè.
Daarnaast zijn mensen al vaak genoeg overbelast. Als er hulp voor een patiënt geregeld moest worden na operatie werd er altijd gezegd laat Max WMO maar bellen. Waarom? Omdat ik weigerde de familie intens te laten mantelzorgen.
Wat kortdurende hulp soit, maar ik ga geen nieuwe overbelaste patiënten creëren.
Nogmaals, ik vind dit topic vermakelijk hoor, maar ik merk dat ik door dit topic toch ook aan mezelf ga twijfelen. Voelt alsof ik zo’n beetje alles verkeerd doen, wat ik verkeerd kan doen.
Ik ben niet op mijn 50e FIRE. Heb mijn hypotheek zoals die nu is pas in 2048 afbetaald, maar eigenlijk zou ik juist nog wat extra hypotheek moeten opnemen. En als alleenstaande fulltime werkende moeder kost het mij al ver moeite om hier thuis alle ballen in de lucht te houden. Soms voelt het alsof ik nu de kinderen al tekort doe. Hier geen ex die de kinderen de helft van de tijd opvangt, zelfs niet af en toe een weekend. Heb alleen aan de zorgen voor mijn kinderen, het werk en het huishouden mijn handen al zo vol dat ik niet zou weten hoe ik al die extra taken op me kan nemen. Blijkbaar hoor je dan ook nog gewoon te kunnen mantelzorgen, al is het maar de regeldingen en regelmatig een weekend. Ik heb gelukkig sinds een jaar een rijbewijs en auto, maar zonder die auto was het 2 uur enkele reis naar mijn ouders, nu een uur en een kwartier, dus ja ik zou er in het weekend heen kunnen rijden, maar zo gemakkelijk is dat niet met mijn pubers die ook de nodige problemen hebben. Bovendien heb ik nu al het gevoel dat ik jaren vooral aan het overleven ben geweest, vandaar die burn-out, waar ik overigens ook niet gevoelig voor dacht te zijn. Kom al jaren uren te kort in een dag en dagen tekort in een week om alles te doen wat ik zou moeten doen. Inmiddels gaat het gelukkig beter, maar ik vind het wel heel zuur wat voor een verwachtingen sommige mensen hier hebben van hun medemensen. Hoe maakbaar de wereld wel niet zou zijn. Krijg daardoor het gevoel alsof andere mensen vinden dat ik tekort schiet. Het is immers allemaal zo makkelijk… Voor mezelf ben ik in ieder geval wel overtuigd dat ik doe wat ik kan. Pistache, ik vind het echt fijn voor je dat jij in de ideale wereld leeftijd, maar laat anderen alsjeblieft in hun waarde. Veel dingen zijn uitzonderlijk en niet iedereen heeft er mee te maken, maar heel veel mensen hebben toch ook met uitzonderlijke dingen te maken….
En nu ga ik eens opzoeken of after live iets voor mij is.
Pistache schreef op 04-08-2022 om 12:08:
[..]
Het gaat niet alleen maar om medicijnen hè? Die andere hulp is net zo belangrijk.
Dat zeg ik toch ook niet? Ik geef alleen aan dat het niet werkt als je 3 kapiteins op een schip wil hebben. Voor de medische zaken trek ik de kar.
Voor andere dingen die bestempeld zouden kunnen worden als mantelzorg (het bijhouden van de tuin en grote steeds terugkerende huishoudelijke klussen) kunnen mijn ouders nog betaalde krachten inhuren.
Toen mijn moeder tijdelijk niet zelfredzaam was voor wat betreft activiteiten dagelijks leven hebben we hulp gehad van buurtzorg voor wondzorg, douchen en aankleden.
Oeps, dat moet ik hier natuurlijk niet vertellen want je hoort geen gebruik te maken van de regelingen die er zijn.
MamaE schreef op 03-08-2022 om 22:40:
Je gaat alleen maar uit van gemiddeldes. Mensen geven aan bijvoorbeeld langer reistijd te hebben, zorgintensief kind of ouder, gescheiden, weet ik het en dan weet jij het toch altijd weer beter.
Ja, meer werken zou moeten lonen. Maar het bashen op mensen die dat niet kunnen of willen om een voor hen moverende reden is niet fair. Zeker niet met al jouw privileges.
Want zelfs als ik mijn hypotheek niet meer hoef te betalen kan ik, hoewel ik prima kan sparen, geen periode van twintig jaar overbruggen zonder inkomen. Daarbij, als ik rond de 50 ben, heeft mijn kind precies de leeftijd om te gaan studeren en gaat ze waarschijnlijk meer geld kosten cq heeft ze meer investeringen nodig.
En daarbij houdt niemand rekening met Rita die tot haar dood in een huurhuis zit, nooit iets kan afbetalen of kopen en zodra ze het wat beter krijgt haar huurtoeslag kwijt is.
Voor Anoniemst: 
Pistache schreef op 04-08-2022 om 11:40:
[..]
Dat zijn de uitzonderingen. En dan nog, mijn schoonzus woont aan de andere kant van de wereld maar is erg betrokken bij haar zieke vader. Zij is soms beter op de hoogte dan mijn man, dan hoor ik van haar nieuwtjes die ik nog niet van hem heb gehoord. Bellen en administratie kun je gewoon doen met een telefoon en internet, het maakt niet uit waar je bent.
Bellen en administratie zie ik dan ook niet als mantelzorg. Ja het moet ook gedaan worden en fijn dat iemand dat kan doen maar het geeft vrijwel nul belasting op je tijd en energie. Te pas en te onpas er heen moeten, dus oproepbaar zijn, met ze naar het ziekenhuis, andere afspraken, eten geven, huishouden doen. DAT is mantelzorg!
Aiden schreef op 04-08-2022 om 12:22:
[..]
En daarbij houdt niemand rekening met Rita die tot haar dood in een huurhuis zit, nooit iets kan afbetalen of kopen en zodra ze het wat beter krijgt haar huurtoeslag kwijt is.
Alleen maar luxe dat als je geen huis kunt betalen, dat er in Nederland gesubsidieerde huurwoningen bestaan. Deze zijn trouwens lang niet voor iedereen beschikbaar, want de wachtlijsten zijn ellenlang.
Om dan te gaan klagen dat je zelf meer van je eigen woonlasten moet gaan betalen als je meer gaat verdienen, vind ik een beetje krom. Je hebt jaren geprofiteerd van het systeem, wees liever dankbaar dat dit bestaat in Nederland. Als jouw financiële situatie verbetert ga je logischerwijs meer meebetalen aan de kosten die anderen maken, die het anders niet kunnen betalen. Net zoals anderen jarenlang voor jou hebben bijgedragen.
