Hoera vakantie!
Kan iemand mij uitleggen waarom die moeders op het schoolplein zo blij zijn als het vakantie is?
Ze zijn nog maar een paar dagen thuis en ik word nu al GEK!
Mijn baan is aan het onderwijs gelieerd, daarom heb ik ook vakantie, mijn man moet werken dus zit ik 2 weken (en binnenkort 6 weken ;-( thuis met mijn kinderen van 4 & 7. De kinderboerderij/speeltuin/stad hebben we al gehad, alle vriendjes zijn weg en ik vraag me werkelijk af of ik de enige moeder ben die niet weet hoe ik deze weken door moet komen.
Rafelkap
Is het misschien een idee om tijdens "schoonfamilie-in-huisje" een beetje te delegeren? Zij houden een oogje in het zeil bij zoon (en krijgen dan meteen te zien hoe het echt met hem is), en jij kan even uitrusten...
Ik hoop echt dat dat mogelijk is... Sterkte ermee!
Fladder (o.t.)
Ja Fladder, dat ga ik wel proberen, ben wel van plan er (ondanks ergernissen over schoonmama) er een leuk uitje van te maken.
Het is denk ik lastig om met zorgen of zorgenkinderen een hoera-vakantiegevoel te hebben, vandaar de verschillen in dit draadje.
"hoeragevoel", uitstapjes en zorgenkinderen
Voor wat het waard is (want jouw kind is misschien heel anders dan mijn kinderen en "mijn" methode is bij anderen misschien waardeloos)...:
Ik merk dat het ergste gemuit ontstaat omdat er verwachtingen in hun hoofd zitten (met name bij jongste) die niet waargemaakt kunnen worden. Stom maar voor ons realistisch voorbeeld: elke dag ijs. Of elke dag naar het strand.
Als dat niet gebeurt, bijv. omdat het niet gezond is (ijs) of omdat mamma ook moet werken of de afstand (strand), kan dat flinke muiterij opleveren.
Ook problemen in hun hoofd waar wij geen weet van hebben kunnen de boel grondig bederven. Ooit is een vakantie (zomer) vergald omdat jongste enorm tegen zijn nieuwe klas op zag (en dat kon hij pas aan het eind van de vakantie uiten). Ik ben nog steeds aan het leren hoe ik met dergelijk muitend gedrag om moet gaan (ook bij oudste), dat is praten praten praten en continu alert zijn. Dat beheerste ik toen nog niet en ik ben toen behoorlijk oververmoeid uit die vakantie gekomen :S
Wat ik i.i.g. heb geleerd is, van tevoren grondig, tot het overdrevene, doorvragen. Met name over hun wensen en verwachtingen. Duidelijk maken wat niet gaat gebeuren (dus géén elke dag ijs). Al te groot enthousiasme de kop in drukken. Klinkt bot, maar als verwachtingen niet uitkomen is het gegarandeerd hommeles.
Morgen gaan we enkele dagen kamperen en ik heb opnieuw doorgevraagd. En ja, hoor, de elementen voor een rampenvakantie lagen alweer klaar. Zo heb ik moeten praten als brugman om duidelijk te maken dat ze NIET kunnen zwemmen in het buitenwater, want te koud, dat er GEEN elke dag ijs is (daar issie weer), en dat het afwachten is of het binnenbad al open is (waarschijnlijk wel, maar shit happens en daar moeten we op voorbereid zijn). En als we op de camping komen is het niet meteen joepie-speeltijd, maar éérst mamma helpen de tent opzetten (en ja, als beloning kan er dan ijs komen 
).
Over enkele weken gaan we met familie naar Preston Palace (Nederlands all-in-hotel). Ook nu ben ik al bezig met alles goed doorpraten. Bijvoorbeeld: ook al is het all-in, er wordt door ons gegeten op van tevoren bepaalde momenten, met van tevoren bepaalde porties. Ook al eet de rest de hele dag door, JULLIE doen dat NIET (mijn kinderen hebben geen rem qua eten).
Dat klinkt bruut, maar ze weten dan wel waar ze aan toe zijn en ik weet dat ze zich daaraan zullen houden. HEt geeft, zo heb ik geleerd, op een bepaalde manier rust.
Ik weet nu al dat jongste loopt te stuiteren om het ijs-aanbod. Prima. Zodra hij binnen is mag hij ijs uitzoeken, dan is dáár de spanning (want dat is het) alvast vanaf. En dan pas de volgende dag wéér (het is daar tenslotte Sinte Vreet-maar-raak 
dus vooruit, deze keer mag "elke dag ijs").
Ook verwachtte jongste dat hij de hele dag in de indoor-kermis zou kunnen spelen: jammer, maar onder de veertien moet je begeleiding hebben en wij zijn geen 24/7 kinderoppas dus ook daarover gaan we nog afspraken maken (tijdstip kermis). Mocht iemand uit de familie hem ook nog een keertje mee willen nemen, dan heeft hij mazzel.
Het is veel nadenken en doen, continu die autisme-radar aan, en daar heb ik wel een tijd over gedaan voor ik de fijne kneepjes doorhad.
Ik realiseer me ook dat het niet overal werkt (dus Rafelkap, als jij een "Been there, done that"-gevoel krijgt: vergeet wat ik zojuist heb geschreven ). Dat er kinderen zijn die nog harder gaan muiten als je uitlegt wat de regels zijn. Maar het geeft bij ons een boel zekerheid en dus rust (en mij een schorre keel van het praten en uitleggen, maar dat heb ik liever dan gemuit, gehyper en spanning).
Hoe dan ook: sterkte ermee!
Ook doorvragen
Gisteravond was ik ook aan het doovragen over verwachtingen en ervaringen. Dat gaat altijd nogal moeizaam, want reflectie is niet zijn sterkste kant. Toen zei zoon opeens: "En wil je weten wat ik vandaag nou echt vervelend vond?" Vol verwachting wachtte ik op de rest en hij zei: "Kijk dan op Spangas.nl!" Het duurde wel even voor we uitgelachen waren. Zo'n grap is een totaal onverwacht kadootje, al is het natuurlijk ook vermijdingsgedrag.
Juist fijn
dat het vakantie is en zeker als ik zelf ook een paar vrije dagen heb zoals afgelopen donderdag, vandaag en morgen. Onze zoon kan zich goed vermaken tijdens de ochtenden waarop ik werk en maakt regelmatig "speel"afspraken met vrienden uit zijn klas. Het kan gebeuren dat we leuke dingen doen maar ik beloof niks van tevoren.
Fladder (ot), vraagje
Maar waarom, als jouw kinderen een probleem hebben qua eten en stoppen als ze genoeg hebben gehad, ga je dan naar zoiets verschrikkelijks als Preston Palace? Ik zie dat het met familie is, maar waarom? Ik ben er zelf nog nooit geweest, maar heb genoeg verhalen erover gehoord. Of zie je dit als een leermoment oid? Mij krijg je er met geen 10 paarden in, er zijn toch wel leukere restaurants te bedenken, want als het om het eten gaat, weet je van tevoren al dat bij 'alle you can eat restaurants de kwaliteit niet bovenaan de prioriteitenlijst staat.
Enne, veel plezier met kamperen, hopelijk zit het weer mee en vinden jullie geweldige ijssalons 
Geen animatie
Man en ik hebben een hekel aan pretparken. We gaan wel graag met zoon naar de kinderboerderij, het "bos," de hertenkamp, en incidenteel het strand (rustig plekje zoeken). Maar ik denk dat het heel erg verschilt hoe je kind in elkaar zit. Zoonlief wordt wel onzeker van "het onbekende," dus ik herken gedeeltelijk wel wat fladder beschrijft. Gelukkig is één of twee keer uitleggen wat we gaan doen en wat hij kan verwachten meestal wel genoeg.
En gelukkig is hij een kind dat zichzelf fantastisch kan vermaken, heerlijk is dat. Als hij moe is, wil hij wel graag samen iets doen, en kleeft hij aan me als Kukident. Maar als hij fit is, speelt hij rustig van maaltijd tot snack tot maaltijd op zichzelf, of met vriendjes in de buurt. Heerlijk!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Lieke
Het was niet mijn idee, we zijn uitgenodigd. En met wat goede afspraken redden we het wel. Maar uit mezelf zou ik nooit zoiets doen. Ik heb ook die verhalen gehoord...
Nou erger ik me daar nooit zo snel aan, dat scheelt ook, en wij zijn ontzettende krengetjes en kunnen ons eindeloos vermaken om mensen die zich niet kunnen gedragen (ooit eens een feest meegemaakt met continu rosé tankende hotemetoten inclusief bijpassend luidruchtig gedrag... Wij kunnen daar lol om hebben, hoe dom mensen doen met een slok op ).
Wokrestaurants (ook zulke vreetschuren) hebben ook altijd goede afspraken nodig en dat gaat uitstekend. Het is spannend of we het nu een heel weekend volhouden, maar ik heb er wel vertrouwen in.
Fladder (o.t.)
Preston Palace ken ik niet, en ik weet niet of jij de formule daar precies kent. Maar dat ijs inclusief is, wil niet zeggen dat er de hele dag ijs gratis te verkrijgen is.
Hoe dan ook: veel plezier en vooral ontspanning toegewenst!
Jesse
Jesse
Bij Preston Palace is volgens mij alles de gehele dag 'gratis' te verkrijgen. Het trekt een bepaald publiek... (daarom nog nooit geweest).
Fladder (ot)
heel veel plezier met kamperen.........
Fladder
Ik kan alleen maar respect hebben voor jouw geduld en bereidheid om zoveel tijd te besteden in de voorbereiding van een simpel weekendje weg. En dan ook nog een weekendje, wat eigenlijk niet eens jouw stijl is, naar zo'n vreetschuur. Jouw woorden ...
Nogmaals, fijne (kampeer)dagen.
Voorbereiding en vreetschuur
BEdankt voor jullie reacties. HEt voorbereiden is een soort tweede natuur geworden dat ik met vallen en opstaan heb geleerd. Heb er cursussen e.d. voor gevolgd, gebaseerd op o.a. Geef Me De Vijf.
Wat de vreetschuur betreft: ik vermoed dat degenen die me hebben uitgenodigd niet helemaal beseffen wat voor mensen óók worden aangetrokken door dit concept. We hebben ze inmiddels al een beetje ingelicht, maar ach, we zijn met een groep, ik weet van iedereen dat die zich wél inhoudt en ik ben er van overtuigd dat het gewoon een weekend vol genieten is!
Maar juist vanwege dat andere soort publiek dat er ook komt, was een grondige voorbereiding met zéér duidelijke grenzen extra noodzakelijk.
Ik zei al dat mijn kinderen en ik ons haast sadistisch kunnen vermaken bij het observeren van dronken mensen (gelukkig is dit tot nu toe nog maar zelden gebeurd). Ik weet dat de rest van ons gezelschap minstens zo "erg" is als de kinderen en ik en ik kan me daar nu al om verkneukelen!
Fladder
Ik kan me er iets bij voorstellen, veel plezier alvast.. de hele dag op een straathoek zitten op koninginnedag is net zoiets, heerlijk mensen kijken.
