hoe vertel ik mijn zus dat ik geen logeerpartijtjes nichtjes wil

entertainen-Jip&Janneke-moeder

Ik ben een Jip&Janneke-moeder. Het is niet zo dat ik nooit iets met mijn kinderen deed, maar ik ben meer van het faciliteren en hen daarna fijn hun gang laten gaan.
Ik geloof dat ouders van nu veel meer meespelen en veel meer oog hebben voor het gegeven dat het leven zoveel mogelijk leuk moet zijn voor hun kinderen. Meer dan vroeger, voor mijn gevoel.

Tja en nu ben ik ook een Jip&Janneke-oma. Faciliteren en niet de hele dag meespelen, maar ja, dat zijn ze niet gewend Ik denk dat ik daarom het logeren niet zo leuk vindt, én omdat ze niet om haklf zeven starten, zoals in Tsjor haar schema, maar om half zes :o

Het aantal kinderen tegelijk, daarbij maakt het veel uit hoe oud ze zijn. Kindertjes tot een jaar of drie, vier is een heel verband en dan moet je inderdaad een kindertjes-proof huis hebben.
Als ze eenmaal op de basisschool zitten is het een ander verhaal - dan wil ik er gerust drie te gast hebben.

tonny

Logeren bij oma 'hoort' ook niet per se, vind ik. Mijn oudste heeft het 1x gedaan; hij was toen 7. De tweede is nog nooit geweest. Bij mijn schoonouders zijn ze zelfs ook nog geen dagje geweest. We hebben het ook niet nodig (mijn zus heeft bijvoorbeeld wel vaak oppas nodig). Als het je goed uitkomt, roep je vaker dat het leuk is voor de band enzo, vermoed ik.

Femh, logeerden je kinderen ook bij je zus...

...toen ze zo klein waren?

Logeren voor zulke kleintjes, dat is een lieve geste tegenover je zus, zodat ze een weekendje vrij heeft. Voor de kinderen zelf is het volgens mij vroeg genoeg als ze een jaar of vijf, zes zijn, of nog wat ouder.

Ben het wel met Jaina eens dat logeren meer voor de onderlinge verbondenheid betekent dan een bezoekje van een paar uur. Dat geloof ik echt wel. Maar de een heeft meer op met logeren dan de ander.

Vanochtend

Omdat mijn man herstellende is van een longontsteking hadden we besloten deze Oudjaar rustig thuis te blijven. Ik heb dus aan de jongelui aangeboden dat als ze uit wilden ze de kleinkinderen wel bij ons mochten laten. Ze zijn dus gaan feesten en de twee kleintjes bleven bij ons. En hoewel mijn kleindochter normaal redelijk lang doorslaapt was ze vanochtend inderdaad om 6 uur al wakker. En ik lag pas om 3:00 in bed. Normaliter zou ik mijn man er dan uit laten gaan maar ja die is nog wat ziek dus die heeft zijn rust meer nodig. Dus ik zat inderdaad vanochtend om 6:30 al in de woonkamer met een zeer actieve peuter. Dat is dan weer de minder leuke kant van hier slapen Aan de andere kant mocht ik het hebben van kleine kinderen af en toe missen is dit ook weer een manier om me er even weer aan te herinneren dat er ook minder fijne kanten zitten aan het hebben van kleine kinderen.

Jaina

Haha, ja dat bedoel ik nou.

Hopelijk kun je vannacht lekker slapen

(Vanmiddag waren man en ik met de twee oudste kleinkinderen in de speeltuin zodat papa en mama en hun pasgeboren nummertje drie een middagslaapje konden doen. Het is jammer voor hen dat we niet om de hoek wonen, anders zouden we dat vaker doen. Kleine moeite groot plezier. )

Hier eerder andersom

Ik vind ook dat logeren vooral leuk moet zijn voor alle partijen en geen verplichting. Verder is het hier meer andersom. Van mij mag mijn neefje van 2 (zoontje van mijn zus) best komen logeren. Ze houdt het alleen zelf af. Ik dring dus maar niet meer aan. Hij is 1 keer geweest toen ze met vrienden uit eten ging. Ging prima trouwens. Zus is alleenstaande moeder en 24 uur per dag met haar kindje bezig. Inmiddels denk ik dat hij nauwelijks nog alleen bij ons kan logeren want ik heb afgelopen nacht ervaren dat hij alleen maar bij haar op de kamer kan en wil slapen. Anders krijst hij alles bij elkaar. Ze bleven met oud en nieuw bij ons slapen en haar zoon zou in eerste instantie bij mijn zoon liggen maar dat ging dus echt niet. Andersom zou ik het dan weer niet goed vinden om mijn kinderen bij haar te laten logeren omdat mijn zus haar huis nou niet bepaald schoon is en bovendien heel klein. Daarnaast kan ze niet zoveel hebben van mijn kinderen.
Mijn zus lijkt wat dat betreft op mijn vader, die kan ook weinig hebben van kinderen. Om die reden gaat nu alleen nog mijn zoon logeren bij opa en oma. Dochter is 13 en wil zelf niet meer, ook omdat ze zichzelf er te oud voor vindt. Daarvoor gingen ze ook al een hele tijd alleen om de beurt omdat het anders teveel was voor mijn vader en die echt ging snauwen tegen ze. Was voor niemand leuk. Mijn moeder vindt het geweldig als mijn zoon komt en voorheen ook dochter. Samen was ook wel lastiger omdat onze kinderen erg verschillen in interesses en ook nog 3 1/2 jaar in leeftijd.

Tante

Heb je dat zo gezegd tegen hem, van het snauwen? Eén van de redenen waarom ik niet zou willen dat de kinderen bij mijn schoonouders gaan logeren is dat mijn schoonvader enorm snauwt, tegen mijn schoonmoeder weliswaar, maar toch. Het is niet de sfeer waar ik mijn kinderen in wil hebben.

(Uiteraard zijn er nog andere redenen ook, bovendien hebben ze het nooit ter sprake gebracht.) Maar niemand hoort graag dat hij snauwt, dus krijg je dan problemen? Ze hebben logeren nog nooit genoemd, maar je weet nooit wat er gebeurt als gevolg van de oma-competitie. Dan kan die andere oma het ook wel ineens gaan willen.

Zo hoort het

Ik ben groot gebracht met de gedachte dat eerlijk zijn over je gevoelens belangrijker is dan hoe het hoort. Een filosofie die ik vooral tijdens mijn puberteid volledig heb uitgebuit.
Mijn zoon heeft die andere opvatting, die van hoe het hoort, bij zijn schoonfamilie gretig omard. Hij gaat en nodigt uit, ook als hem dat een dag of twee kost en als hij er eigenlijk geen zin in heeft.
Het is een mooie kwaliteit.

Het heeft mij misschien ook al veranderd. Ik kan in ieder geval weinig begrip opbrengen voor reactie#28.
Wat nou 'niks voor mij'? Het gaat juist niet over een ik of een mij. Het gaat over het geheel.

Ik denk aan iets als:
Lieve zus, ik doe mijn best maar ik vind het niet makkelijk. Het is telkens weer een oefening voor me.

Overigens vind ik de oudere kinderen ook oud genoeg om zich een met de kleintjes bezig te houden.

Nooit te oud

'De hele dag entertainen en knutselen heb ik bij mijn kinderen ook nooit gedaan.' Je bent nooit te oud om te leren. Ik ben ook geen entertainer hoor, maar ik heb wel geleerd dat soms kinderen prioriteit hebben (dus ga ik shoppen met mijn dochter etc.) en dat het eigenlijk zo eenvoudig is om er wat leuks van te maken, dat het schaamrood mij op de kaken stijgt als ik eraan denk hoe weinig energie ik daarin gestoken heb. Een logeerpartij is bij uitstek en gelegenheid om kinderen even prioriteit te geven. Dus niet poetsen, lezen, etc.
Ik zou de verdeling overigens anders maken: niet mijn kinderen en haar kinderen, maar die van 7 en 5 samen, die van 10 samen met jou voor het kleintje.

Tsjor

Nut

Het nut van logeerpartijen is dat kinderen een andere leefwijze meemaken. Dat is altijd verrijkend, vind ik. Stokpaardje van mij: de leefwereld van kinderen moet groter zijn dan de ouders. Bij oma is de macaroni veel lekkerder, ook al komt die uit een pakje en is elke namaakpoging van mij gedoemd te mislukken.

Mijn moeder heeft altijd een grens getrokken bij 'vaste oppas' zijn. En dat vind ik eigenlijk ook heel goed. Al is het nog zo goedkoop: het schept ook problemen. Zoals een oma verzuchtte: ik die de kinderen alleen als ik moet oppassen, maar als ze vrij zijn (met feestdagen bijvoorbeeld) dan kiezen ze voor zichzelf en zie ik ze niet. Oma is werknemer geworden en dat had ze nooit bedacht.

Tsjor

Limi

Oh ja, dat is al vaker ter sprake gekomen, dat van het snauwen. En dat gaat nu ook weer gebeuren want met oud en nieuw waren mijn ouders er ook en deed mijn vader weer niet bepaald vriendelijk tegen mijn kinderen, vond ze te druk, deden de deur niet achter zich dicht etc. etc. En zijn andere kleinkind vindt hij geweldig (die van mijn zus dus) daar maakte hij steeds maar foto's van. Het verschil was wel heel duidelijk. Dus daar ga ik het met hem over hebben.
Met het logeren gaat het nu wel goed omdat mijn zoon alleen komt en mijn vader dan veel boven zit en maar af en toe mee gaat met uitstapjes e.d. Maar het blijft lastig hoor.

Andere levenswijze

Tsjor, ja dat is dus wat ik mijn neefje zo gun, een andere levenswijze meemaken. Hij vindt het zo leuk om bij ons te zijn en heeft er zoveel meer ruimte dan in het kleine, vieze huis van mijn zus. Maar ik denk dus dat een logeerpartij hier nu heel lastig gaat worden voor hem omdat hij dan niet bij mijn zus op de kamer slaapt en ik waarschijnlijk toch dingen anders zal doen. Want mijn leven kan niet alleen om hem draaien omdat ik zelf 2 kinderen heb.

hmmmm tante

alleen mogen je eigen kinderen die levenswijze dus niet ervaren als ik dat zo lees Want je wilt niet dat je kinderen naar je zus gaan? Beetje krom.....

Tante

Als het neefje komt slapen zonder zijn moeder is het hele probleem weg hoor.

Kinderen van 2

kunnen wel de eenkennigheidsfase hebben en dan kan een logeerpartij-zonder-moeder ook een drama worden.

Tsjor

Reactie

Dat lijkt me heel makkelijk gezegd, Barvaux. Ik verwacht niet dat neefje zo makkelijk gaat slapen bij ons zonder zijn moeder. Een half jaar geleden lukte dat nog wel maar nu begrijpt hij toch veel meer en beseft hij wel degelijk dat zijn moeder weg is. En hij is nog maar 2 dus vind ik het ook wel heel begrijpelijk. Hij weet gewoon niet beter dan dat zijn moeder er 24 uur voor hem is.
En Molleke, mijn kinderen logeren best wel eens ergens dus maken genoeg andere levenswijzen mee. Alleen bij mijn zus laat ik ze niet logeren, omdat ik het daar echt te vies vind. Waarschijnlijk zou jij dit ook niet doen. Dat geldt ook voor een schoonzus die net zo weinig huishoudelijke aanleg heeft. Daar mogen mijn kinderen ook niet logeren. Dochter van 13 zou niet eens willen hoor. Haar oudere nicht die daar woont komt regelmatig bij ons logeren, maar andersom dus ook niet. Je moet toch ergens je grenzen trekken.

Hoe vies is vies?

Is het een beetje stoffig en rommelig, met de afwas van de vorige dag nog op het aanrecht? Of staat er afwas van drie weken met schimmel erop en liggen er hondendrollen door het huis?
Mijn kinderen mogen overal logeren, tenzij ik denk dat het er niet veilig is.

Het neigt meer naar het laatste

Afwas van drie weken denk ik niet, maar wel van een paar dagen. Vuile vaat door het hele huis. Geen hondendrollen in huis maar de tuin ligt er vol mee. Wel kattenkots in huis, beschimmeld fruit en broodkorsten en heel veel stof en rommel. En niet te vergeten, stank. Dochter wil er al niet eens binnenkomen.
Als mijn kinderen er nou perse wilden logeren dan zou ik er misschien nog over nadenken maar nu vind ik dat niet nodig. Ik maak me meer zorgen of het er voor neefje nog wel veilig is.
Bij schoonzus overigens hetzelfde verhaal, alleen dan geen hondendrollen, kattenkots en schimmel. Daar zou ik het eerder toestaan als dochter zou willen. Leeftijdverschil met zoon en neef en nicht daar is te groot dus die vraag speelt niet. Naast dat ik het goed vind voor kinderen om elders levenservaring op te doen vind ik het namelijk ook nog steeds belangrijk dat ze het zelf ook willen. Ik ga ze niet dwingen. Zoon hoef ik nooit te dwingen bij opa en oma te logeren, ondanks mijn wat mopperige vader. Met oma heeft hij het geweldig. Ergens anders logeren wil hij (nog) niet. Die behoefte heeft hij nog niet. Zijn zus is heel anders. Die logeert het liefst elke nacht bij een vriendin.

Tante

Ik zou zeggen, bied je hulp aan en help een keer met schoonmaken, heeft ze meer aan dan dit gemiep. Vaak speelt er meer waardoor je het overzicht verliest.

Bij mij staat er ook vaat door het hele huis, het komt pas in me op om het te verzamelen als ik ga afwassen.

Helpen idd

Waarschijnlijk heeft je zus het zwaar en misschien is ze daarom ook wel mopperig?

Hoe het hoort

Ik ben helemaal niet van de verplichtingen en ´hoe het hoort´.

Mensen zouden met elkaar om moeten gaan omdat het wederzijdse contact ze plezier en energie geeft, en niet omdat ze volgens de een of andere sociale conventie met elkaar om zouden moeten gaan.

Wat is een logeerpartij of bezoek waard als de ene partij er geen zin aan heeft ( en de andere persoon dus tijd door brengt met iemand die zijn/haar gezelschap niet waarderen kan)?

Zonde van beider tijd...

Helpen

Had het natuurlijk beter niet hier neer kunnen zetten. Allerlei interpretaties zijn het gevolg. Zowel mijn moeder als ik hebben al heel veel geholpen bij mijn zus maar het lukt haar gewoon niet om het op orde te houden. Evt. ingezette vrijwillige hulp houdt ze ook af. Maar goed, dit heeft niets meer met een logeerdraadje te maken.

Tante / San

Volgens mij moeten we inderdaad in dit draadje niet verdergaan op het feit dat jij wel of niet hulp zou moeten bieden aan je zus ipv "dit gemiep" (wat een onzin en veroordelend om dat zo te noemen! Tante vertelt gewoon waarom ze wel of niet haar kinderen wil laten logeren, heeft gewoon de voor haar relevante feiten verteld en dan is het ineens "gemiep"?!). Kunnen we een apart draadje beginnen over "Helpen en (ongevraagd) hulp aanbieden" of zoiets .

Ik snap Tante overigens heel goed.

Daarnaast on topic: in principe lijkt mij logeren ook iets wat leuk bedoeld is. En als je denkt dat het goed voor de "bonding" is, kan je het natuurlijk ook een keer voorstellen, zelfs als kinderen niet helemaal enthousiast zijn, maar het wel oké vinden. Maar als ze het niet leuk vinden?...

En als je een keer zelf je kinderen wilt laten logeren omdat je een laat uitje hebt, weekendje weg wilt of bij wilt slapen (met kleinere kinderen), dan lijkt dat me een hele goede reden om je kinderen een keer te laten logeren, zelfs als ze niet enthousiast zijn, maar puur omdat het een keer noodzaak is. Maar ook dan zoek je waarschijnlijk de beste optie, en dat kan bijv. bij een vriendinnetje/vriendje in de buurt zijn ipv bij een zus in een vies huis (mogelijk ook nog verder weg). Laat iedereen alsjeblieft zelf kiezen wat wel niet handig is.

Omgekeerd: als iemand mij zou vragen of de kinderen mogen logeren omdat er een soort van "noodzaak" (mag dus ook leuk weekendje weg zijn) is, dan wil ik graag een keer helpen, ook als het met kleine/bewerkelijke kinderen wat vermoeiend zou zijn, maar dan hoor ik graag dat ze om die reden hulp vragen en niet mij vertellen dat dat "hoort" of "voor de bonding zo goed is". Dus (bijv.) San: ik vind niet dat je dingen altijd moet laten als je er niet zin in hebt. Ik hoop maar dat er genoeg mensen zijn die wel eens (niet aldoor) iets voor een ander doen om de ander te helpen, ook al hoeft het voor henzelf niet zo nodig (vinden ze het niet leuk).

NB Bij ons ook maar heel zelden logeerpartijtjes gehad met nichtjes/neefjes, vanwege de afstand, niet heel intensief contact met broers, leeftijdsverschil en druk met sporten (logistiek niet makkelijk). Maar altijd bereid bij te springen als het zo uitkomt. Omgekeerd zou ik mijn kinderen er geen plezier mee doen en dus eerder bij vriendjes/vriendinnetjes laten logeren of evt. opa/oma (ook al niet meer zo vaak, zijn al wat ouder).

Best helpen

Ik wil best een ander uit de brand helpen, ook door op te passen of zo..

Maar ik ga niet verplicht met iemand om omdat dat zo hoort. Zoals de zoon van Miriam mensen uit nodigt terwijl hij daar geen zin in heeft Dat bedoel ik meer.

San; anderen een plezier doen

Oke, klinkt al iets genuanceerder .

Maar dan nog: dingen doen "omdat het hoort" roept bij sommige mensen allergie op en die weigeren dus om dat te doen.

De andere kant is (wat Miriam over haar zoon schrijft, denk ik dan): je kan ook iets doen (waar je zelf geen zin in hebt) omdat je anderen een plezier wilt doen (opa, oma, tante, nicht, broer, zus, je man...). Dan is het dus niet zozeer omdat je een ander uit de brand helpt, maar omdat je weet dat je er een ander een plezier mee doet.

Is volgens mij niets mis mee.

Als de hele wereld dat (af en toe!) zou doen, zou het vast eens stuk leuker worden.

Dat betekent niet dat je niet meer weet wat je wilt en dat je alleen nog maar dingen tegen je zin doen en alleen nog maar omdat je anderen (en niet jezelf) wilt plezieren.

Soms lijkt het wel of mensen erg sterk hechten aan alleen wat ZIJ willen en het ze werkelijk helemaal niet boeit wat anderen ervan denken en dus ook niet dingen voor anderen willen doen (als zij er zelf geen zin in hebben). Dat vind ik jammer, daar wordt de wereld volgens mij te egoistisch van. En dat is juist waar we het als mensen van moeten hebben: sociale interactie, elkaar willen helpen, elkaar een plezier willen doen. Ik leer mijn kinderen dat "beter dan iets krijgen, is om iets te geven".

En dat geldt niet alleen/zozeer voor fysieke dingen maar ook om anderen tijd, aandacht, hulp te geven. Soms ook als je er zelf niet zin in hebt (liever je eigen dingetjes wilt doen).

Maar overigens, terug naar het topic: dat wil niet zeggen dat TO dus maar de kinderen van haar zus 2x per jaar te logeren moet hebben tegen haar zin in. Er zit natuurlijk ook een grens aan van wat je voor een ander wilt/kunt doen. En die grens moet iedereen natuurlijk zelf bepalen, daarbij rekening houdend met de eigen situatie (van jezelf, man, je eigen kinderen) en rekening houdend met anderen (zus in dit geval en de kinderen daarvan).

Logeren

Logeren moet niet, het hoort ook niet. Mijn kinderen hebben nooit bij mijn zussen gelogeerd. Ze hebben het ook nooit gevraagd. Mijn nichtje heeft wel een keer bij ons gelogeerd, nog voor wij zelf kinderen hadden. De logeerpartijtjes bij ons thuis betroffen altijd die van vriendinnetjes. Het logeren bij opa en oma was geen succes. Ze waren daar totaal niet op ingesteld. Toen ze huilend bij opa en oma kwamen melden dat ze bang waren omdat ze allerlei geluiden hoorden, werden ze bars teruggestuurd met dat ze niet moesten huilen. Dat hoorden we pas vorig jaar. We schrokken daar best van. Arme kinderen! Maar goed, oma is er niet meer en mijn dochters missen haar ondanks haar rare eigenschappen meer dan ze dachten en opa is best in orde eigenlijk.

Net als Tonny ben ik een Jip en Janneke moeder. Ik was niet van het knutsel- en samen over de vloer rollen-soort. Ik vermoed dat ik als oma iets meer het gevoel zal hebben dat ik het wel een beetje oma-ig moet maken tijdens een logeerpartij. Dus toch een beetje entertainen. Dat hoort er naar mijn gevoel dan wel weer een beetje bij. Mijn oma zag dat anders. Die vond het logeren van mijn zusjes wel praktisch. Ze gaf ze een stofdoek en ze moesten helpen stoffen. Zussen wilden er niet meer logeren, want veel verder dan dit niveau kwam het niet.

Maar hoe erg is het nu echt, dat je een paar kinderen voor zo'n 28 uur onder je hoede hebt? Zeker als het om kinderen gaat die je goed kent? Moet je dat soort dingen altijd maar 'leuk' vinden? Valt dit niet meer onder het kopje 'ik heb het voor ze over'? Het hoeft toch niet altijd maar volledig 'jouw ding' te zijn? Het is leuk om te beseffen dat je herinneringen maakt met de kinderen. Ze zullen later (oudere kinderen) nog vaak terugdenken aan de logeerpartijen bij tante (of oma). Je bepaalt zelf of dat positief of negatieve herinneringen zijn. Het lijkt mij geen al te grote moeite om het op zijn minst gezellig te maken.

Een kind van ruim 1 heeft niets aan een logeerpartij, dat is vooral een aardig gebaar naar de ouders toe. Als je dat echt niet ziet zitten zou ik dat toch maar eerlijk zeggen.

als zus anders gevraagd had

.... was dit volgens mij een heel andere discussie geweest Ik vraag me af wat de TS had gedacht als haar zus had gevraagd om 2x in het jaar de kinderen te laten logeren zodat ze zelf ook eens een kinderloos weekendje heeft. En dan is het een leuke bijkomstigheid dat de familieband wat sterker wordt, ofzoiets. Dat vind ik op zich geen onredelijke vraag, wellicht wil je best af en toe je zus die gunst verlenen (misschien wel maar 1x per jaar ipv 2

Is het niet de vanzelfsprekendheid dat de TS wel wil oppassen waar de zus van uitgaat niet datgene dat ergernis wekt? Of zou de band met de zus verder niet zo goed zijn? Dan is zo'n opgedrongen logeerpartij ook wat ongepast.

creabea

"Is het niet de vanzelfsprekendheid dat de TS wel wil oppassen waar de zus van uitgaat niet datgene dat ergernis wekt?"

Dat is inderdaad precies wat ik ook dacht en waarbij ik de "stekels" bij TS kan begrijpen.

logeren

is in mijn ogen ook echt 'voor de leuk' of 'bij wijze van opvang'. Maar dat zijn voor mij wel twee verschillende dingen. Mijn kinderen (nu bijna 5 en 7.5) gaan al geruime tijd met regelmaat logeren bij opa en oma (mijn schoonouders). Opa en oma vinden dat geweldig, kids vinden het geweldig. Regelmaat wil zeggen: twee keer per jaar (vaak in de zomervakantie en in de kerstvakantie, soms nog eens in een weekend of andere vakantie). Ik heb daar zelf aan moeten wennen (niet mee opgegroeid, man wel). Maar de kinderen vinden het super. Soms is het wel handig, bijvoorbeeld als ik moet werken in de vakantie, maar het moet wel leuk zijn en blijven en opa en oma moeten het wel willen. Anders regelen we het anders. Bij mijn ouders logeren ze af en toe eens een nachtje, maar dat is meestal dan omdat we oppas voor de avond nodig hebben en mijn ouders het dan makkelijker vinden als ze daar dan slapen. Ook dat vinden ze leuk, maar bij mijn schoonouders is het meer een feestje. Daarbij speelt wel mee dat:
- mijn moeder gewoon nog werkt en de kinderen dus ook niet de hele dag beziggehouden worden. Mijn schoonmoeder is wel thuis de hele dag, en hoewel ze de kinderen ook ruimschoots zelf laat spelen, doet ze ook wel extra dingen met de kids.
- mijn ouders wonen in hetzelfde dorp en die zien ze dus vaker eens na school of tussen de middag om te lunchen, schoonouders wonen verder weg, zien we ook regelmatig, maar natuurlijk niet voor lunchpartijtjes.

Al met al: ik vind dat het vooral leuk moet zijn, als een van beide opa's/oma's aangeeft het niet te willen, of de kinderen willen niet meer, dan niet. Maar zolang ze met elkaar genieten, vind ik het prima, juist wel dus voor de band die ze met elkaar opbouwen. Bij mijn zussen en broers wordt niet echt gelogeerd, ook niet zo omgevraagd, hoewel er wel een keer een nichtje/ neefje bij ons een nachtje gelogeerd hebben (zelfde leeftijd). Mijn zwager (broer van man) en schoonzusje (zus van man), hebben wel eens gevraagd of ze mochten logeren, maar dat is tot nog toe door ons wat afgehouden, in de eerste plaats omdat we ze nog te jong vonden (als baby, peuter, jonge kleuter), in combinatie met het niet hebben van een eigen huis (schoonzusje) en het niet volledig overzien van wat het inhoudt zo'n jong kind over de vloer te hebben (zwager). dat wordt nu gezien de leeftijd wel wat anders. Schoonzusje zou ik ook niet echt een probleem mee hebben, zwager vind ik nog steeds wat lastiger. Hij stelt de vraag ook aan de kinderen, in plaats van aan ons en dat stoort me een beetje. Maar dat weet hij ook wel. Als hij de vraag aan ons zou stellen, zou ik het wel serieus overwegen, zeker voor de oudste. De keus ligt dan bij hen.

Kortom, ik zou het denk ik bespreekbaar maken, maar volgens mij is dat al geadviseerd. Als je het zelf echt niet wilt, dan zou ik het ook niet doen. Niet iedereen houdt van logeren. Als het gaat om mijn zus uit de brand te helpen voor iets, zou ik het wel doen, maar dan moet dat ook de vraag zijn. Bonding kan je op genoeg manieren voor elkaar krijgen.

Succes ermee!

Sneeuwitje