Hoe sta je nu tegenover je beslissing om kinderen te krijgen?
Zou je het opnieuw doen nu je weet hoe het is? Welke dingen hebben je leven verrijkt nu je een kind hebt, wat zijn de mooie momenten? Wat valt er tegen aan het ouderschap? Wat had je liever op voorhand geweten? Of heb je echt spijt van je keuze en wat mis je dan net aan je oude leven? Praat hier mee.
Ik heb zelf (nog) geen kind omdat ik blijf twijfelen. Ik denk dat ik te graag improviseer en te nonchalant leef + ik raak snel overprikkeld. Ik ben ook bang om alleen te komen staan met een kind als de relatie foutloopt. Tegelijk breekt m'n hart een beetje als ik andere gezinnen zie, dan denk ik: shit dat geluk ga ik nooit kennen...
Renmuis schreef op 19-07-2021 om 15:04:
Ik heb een hele leuke dochter en geen spijt, maar ik zou het ouderschap niemand aanraden. Die wens moet uit jezelf komen: je wil het, of je wil het niet. Het leven wordt er niet mooier / completer / rijker / zinvoller door - dat is echt waanzin.
Helemaal mee eens.
Mijn kind is inmiddels volwassen en opgegroeit tot een leuke joch.
Ik heb ook zeker geen spijt dat ik hem gekregen heb, kom aan mijn kind en ik doe je wat.
Maar...als ik vooraf geweten had wat een "uitputtingsslag" het, voor mij, zou worden was ik er niet aan begonnen.
Apiejapie schreef op 19-07-2021 om 10:03:
[..]
Ik hoop dat je het anders bedoelt dan dat ik het lees. Het komt nogal vreemd op me over.
nee hoor, wie wil nou 13 maanden na een tweeling weer in verwachting raken en dan na zes maanden erachter komen dat het weer een tweeling is? in die tijd niet automatisch een echo na zoveel weken, zoals nu.
Het was hier geen totaal beredeneerde 'keuze', ik was gewoon broeds. En niet zo'n klein beetje ook.
En toen duurde het nog een jaar of tien.
Ik denk wel eens: die arme bloedjes van kinderen, wat heb ik ze aangedaan?
Maar verder zou ik ze nooit willen missen in mijn leven.
Het heeft er heel lang om gehangen of ik ze wel zou krijgen en ik had toen de slogan van iemand gehoord:
Heb je kinderen dank God, heb je geen kinderen dank God ook.
Ben nog steeds heel blij met mijn kind. Jammer dat het met haar vader was; ben praktisch vanaf het begin single moeder geweest, zelfs toen we nog samenwoonden. Had er graag drie gehad, is bij een gebleven.
Julali schreef op 19-07-2021 om 12:19:
Anti - conceptie is al 50 jaar vrij beschikbaar.
Tuurlijk Julali. Ik zal het uitleggen, dan kun je weer van je hoge toren afkomen.
Na de eerste bevalling heeft de pil niet gewerkt, waarschijnlijk niet goed genoeg opgenomen toen ik ziek was. En ja, ik wist dat borstvoeding geen anticonceptiemiddel is. Zes weken na de bevalling van de derde en vierde is een spiraaltje geplaatst en dat deed zijn werk niet goed. Bij het uithalen ervan wilde de arts meteen curreteren, ofwel een abortus doen als ik dat wilde, maar ik dacht, waar er vier zijn kunnen er ook vijf zijn. En dat werden er zes. Dus dat heb ik nooit gewild, maar sinds de jongsten vier a vijf zijn hebben we niks te klagen.
Daarna een spiraaltje laten plaatsen en twee jaar mijn man bij me vandaan gehouden. Jammer voor hem, maar als ik al zwanger word als een man naar me lacht, dan houd ik ze op afstand.
Rhonda schreef op 19-07-2021 om 16:18:
[..]
Tuurlijk Julali. Ik zal het uitleggen, dan kun je weer van je hoge toren afkomen.
Na de eerste bevalling heeft de pil niet gewerkt, waarschijnlijk niet goed genoeg opgenomen toen ik ziek was. En ja, ik wist dat borstvoeding geen anticonceptiemiddel is. Zes weken na de bevalling van de derde en vierde is een spiraaltje geplaatst en dat deed zijn werk niet goed. Bij het uithalen ervan wilde de arts meteen curreteren, ofwel een abortus doen als ik dat wilde, maar ik dacht, waar er vier zijn kunnen er ook vijf zijn. En dat werden er zes. Dus dat heb ik nooit gewild, maar sinds de jongsten vier a vijf zijn hebben we niks te klagen.
Daarna een spiraaltje laten plaatsen en twee jaar mijn man bij me vandaan gehouden. Jammer voor hem, maar als ik al zwanger word als een man naar me lacht, dan houd ik ze op afstand.
Je man had zich ook kunnen laten steriliseren als zijn kinderwens was vervuld en hij nog wel seks wilde.
Als bij jou anti conceptie zo moeizaam verloopt, dan lijkt het me een logische stap dat hij zelf iets doet. Hij wilde ook geen zes kinderen, of wel?
Renmuis schreef op 19-07-2021 om 15:04:
Ik heb een hele leuke dochter en geen spijt, maar ik zou het ouderschap niemand aanraden. Die wens moet uit jezelf komen: je wil het, of je wil het niet. Het leven wordt er niet mooier / completer / rijker / zinvoller door - dat is echt waanzin.
Ik vind het leven mét kind wel degelijk mooier en rijker. Niet zinvoller. Voordat ik moeder werd had ik ook een zinvol en goedgevuld leven en als ik geen moeder had mogen worden had dat niet betekend dat het leven dan minder zinvol was geworden.
MamaE schreef op 19-07-2021 om 23:38:
[..]
Ik vind het leven mét kind wel degelijk mooier en rijker. Niet zinvoller. Voordat ik moeder werd had ik ook een zinvol en goedgevuld leven en als ik geen moeder had mogen worden had dat niet betekend dat het leven dan minder zinvol was geworden.
In zijn algemeenheid zeker niet nee. Maar voor mijzelf ervaar ik dat wel zo. Ik vraag me nooit meer af waar ik het allemaal voor doe. En ik voelde me eerder soms wel alsof het allemaal wat zinloos of leeg was. Ook dat heb ik nooit meer.
Overigens zie ik dat nu pas zo. Voordat ik een kind had, had ik dat nooit gezegd. Het was dus niet zo dat ik bij voorbaat dacht 'als ik nooit moeder wordt, is mijn leven zinloos' oid, integendeel. Ik stond zelfs best neutraal tegenover het concept kinderen krijgen.
MRI schreef op 17-07-2021 om 15:29:
Ik heb altijd gezegd: "de keuze voor een kind is zoiets groots dat kan je alleen met je hart maken, dat moet zich diep van binnen aandienen". Maar het diende zich niet aan tot mij 41e. Toen wel. Ik zei op een vakantie tegen mijn partner " wat gek dat mijn hart zich nu opent voor een kind, maar nu ben ik er te oud voor" Ik vergat het. Een paar weken later, tijdens een vrijpartij hoorde ik mijzelf zeggen "als er een ziel is die wil komen, kom dan maar". Ik dacht nog "wat zeg ik nu?"'
Een paar weken later bleek ik zwanger. Op mijn 41e, door de anticonceptie heen.
Ik ben er toen vol voor gegaan. Het moederschap is het grootste geschenk van mijn leven en de kroon op mijn leven.
Dat vind ik mooi. 
Tegelijk ben ik het niet eens met de zin dat je die keuze alleen je hart kunt maken.
Ik zou wensen dat veel mensen het met hun verstand maken!
MamaE schreef op 19-07-2021 om 23:38:
[..]
Ik vind het leven mét kind wel degelijk mooier en rijker. Niet zinvoller. Voordat ik moeder werd had ik ook een zinvol en goedgevuld leven en als ik geen moeder had mogen worden had dat niet betekend dat het leven dan minder zinvol was geworden.
Ik weet dat sommige ouders het zo ervaren en beleven, ook ik geniet van mijn kind, maar geloof je echt dat een kindvrij persoon niet net zo een mooi en rijk leven kan hebben als jij met kind?
Renmuis schreef op 20-07-2021 om 00:00:
[..]
Ik weet dat sommige ouders het zo ervaren en beleven, ook ik geniet van mijn kind, maar geloof je echt dat een kindvrij persoon niet net zo een mooi en rijk leven kan hebben als jij met kind?
Ik denk dat je zo'n uitspraak alleen kunt vergelijken met je eigen vroegere situatie. Niet met anderen. Omdat je niet weet wat een ander voelt.
Ik zou het zo weer over doen🥰
Renmuis schreef op 20-07-2021 om 00:00:
[..]
Ik weet dat sommige ouders het zo ervaren en beleven, ook ik geniet van mijn kind, maar geloof je echt dat een kindvrij persoon niet net zo een mooi en rijk leven kan hebben als jij met kind?
Volgens mij bedoelt ze dat niet. Ik in ieder juist absoluut niet. Maar voor jezelf kan dat zo zijn natuurlijk.
Renmuis schreef op 20-07-2021 om 00:00:
[..]
Ik weet dat sommige ouders het zo ervaren en beleven, ook ik geniet van mijn kind, maar geloof je echt dat een kindvrij persoon niet net zo een mooi en rijk leven kan hebben als jij met kind?
Jawel, maar op een andere manier. Een kind verrijkt je leven op een bepaalde manier. Iemand zonder kinderen verrijkt zijn leven op een andere manier, verre reizen maken of zo. Dat is weer lastiger als je kinderen hebt. Anders is niet meer/beter. Dat is ook voor iedereen anders, hoe ze dat ervaren.
Ik had ook voor het moederschap een mooi en rijk leven en als ik geen kind had gekregen was dat waarschijnlijk nog steeds zo geweest, maar mijn dochter heeft dat wel een extra dimensie gegeven.
