Hoe sta je nu tegenover je beslissing om kinderen te krijgen?
Zou je het opnieuw doen nu je weet hoe het is? Welke dingen hebben je leven verrijkt nu je een kind hebt, wat zijn de mooie momenten? Wat valt er tegen aan het ouderschap? Wat had je liever op voorhand geweten? Of heb je echt spijt van je keuze en wat mis je dan net aan je oude leven? Praat hier mee.
Ik heb zelf (nog) geen kind omdat ik blijf twijfelen. Ik denk dat ik te graag improviseer en te nonchalant leef + ik raak snel overprikkeld. Ik ben ook bang om alleen te komen staan met een kind als de relatie foutloopt. Tegelijk breekt m'n hart een beetje als ik andere gezinnen zie, dan denk ik: shit dat geluk ga ik nooit kennen...
Julali schreef op 19-07-2021 om 18:39:
[..]
Je man had zich ook kunnen laten steriliseren als zijn kinderwens was vervuld en hij nog wel seks wilde.
Als bij jou anti conceptie zo moeizaam verloopt, dan lijkt het me een logische stap dat hij zelf iets doet. Hij wilde ook geen zes kinderen, of wel?
Waarom voel je zo de behoefte zo defensief te reageren? Het leven is niet maakbaar al denk je soms van wel 
Zonder de andere antwoorden gelezen te hebben: mijn ( inmiddels volwassen) kinderen zijn de allerbelangrijkste en allerfijnste personen in mijn leven en ik kan me niet eens voorstellen hoe arm mijn leven geweest was zonder hen.
Dus ja, de allerbeste beslissing die ik kon maken. Heb er ook nooit over getwijfeld. Ook al hebben ze me genoeg zorgen gegeven.
Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat mensen zonder kinderen arm zijn, maar zo ervaar ik het ( als moeder die altijd full time gewerkt heeft en carrière gemaakt).
U2fan schreef op 20-07-2021 om 18:19:
[..]
Waarom voel je zo de behoefte zo defensief te reageren? Het leven is niet maakbaar al denk je soms van wel
Je hoeft in deze tijd echt geen 6 kinderen meer te krijgen als je dit niet wil. Wat dat betreft is het leven dus best maakbaar.
MamaE schreef op 20-07-2021 om 11:50:
[..]
Jawel, maar op een andere manier. Een kind verrijkt je leven op een bepaalde manier. Iemand zonder kinderen verrijkt zijn leven op een andere manier, verre reizen maken of zo. Dat is weer lastiger als je kinderen hebt. Anders is niet meer/beter. Dat is ook voor iedereen anders, hoe ze dat ervaren.
Ik had ook voor het moederschap een mooi en rijk leven en als ik geen kind had gekregen was dat waarschijnlijk nog steeds zo geweest, maar mijn dochter heeft dat wel een extra dimensie gegeven.
Ik zie dat niet zo gebeuren bij mijn vrienden en vriendinnen zonder kinderen. Onze levens lijken erg op elkaar, alleen ik heb kinderen en zij niet.
Voor mij heeft dat wel echt een toegevoegde waarde die niet te vergelijken is met een hobby, of het maken van een reis. Die dingen kun je immers ook nog gewoon doen als je een kind hebt gekregen.
Renmuis schreef op 19-07-2021 om 15:04:
Ik heb een hele leuke dochter en geen spijt, maar ik zou het ouderschap niemand aanraden. Die wens moet uit jezelf komen: je wil het, of je wil het niet. Het leven wordt er niet mooier / completer / rijker / zinvoller door - dat is echt waanzin.
Nou dan maar waanzin. Ik ervaar het wel zo.
Mok schreef op 17-07-2021 om 14:11:
Oeps, ik vergeet de helft.
Ik vond het prachtig om ze op te zien groeien, alle ontwikkelingsfasen door te maken. In die zin heeft het mijn leven wel verrijkt, maar ik vond het ook erg belastend. Nu hebben ze alle drie best wel issues, mijn gezin is niet bepaald doorsnee. Dat speelt natuurlijk ook mee. Ik had een beeld voor me van een happy family met kinderen die hun weg vinden in de wereld, hun school afmaken en hun draai vinden in werk en relatie, maar dat is niet zo gelopen. Je denkt er niet gauw aan dat je kinderen het leven maar ingewikkeld vinden, struggelen met psychische zaken en ontwikkelingsstoornissen. Het maakt mijn leven ook ingewikkeld, al neem ik meer afstand nu ze volwassen zijn, uit lijfsbehoud.
Maar goed, daar ging dit topic niet helemaal over, geloof ik.
ik heb hetzelfde met mijn siblings. We hebben allemaal mental issues
Ixia. schreef op 21-07-2021 om 02:49:
[..]
Nou dan maar waanzin. Ik ervaar het wel zo.
Ik ook. Mijn leven is er in ieder geval mooier en betekenisvoller van geworden. Voordat ik kinderen kreeg had ik al een leuk en rijk leven en ik weet zeker dat ik een prima leventje had gehad als ik kindvrij was gebleven.
Toch heeft het krijgen van mijn kinderen voor mij veel meerwaarde. Ik kan dat niet eens in woorden uitdrukken. Er komt zoveel liefde bij in je leven, zoveel lichtheid en humor, zoveel verbondenheid, zo'n totaal ander perspectief op het leven en je eigen familielijn waar je nu middenin valt, waardoor ook de relaties met je broers/zwager en (schoon) zussen en je (schoon)ouders zich verdiepen.
Ik had dat allemaal voor geen goud willen missen.
roosje1111 schreef op 21-07-2021 om 02:56:
[..]
ik heb hetzelfde met mijn siblings. We hebben allemaal mental issues
Best pittig voor jullie allemaal. Hopelijk gaat het goed met je.
Ja soms denk ik ook wel dat het iets genetisch is, maar ik wil daar ook niet te veel bij stilstaan, dat zet het zo vast. Depressie is ook iets van deze tijd waarin er continu zoveel prikkels zijn, de wereld is altijd aanwezig. Op je werk, op je telefoon, op televisie. Je kunt er bijna niet aan ontkomen.
Maar zoals gezegd, daar ging dit topic niet over.
Julali schreef op 20-07-2021 om 18:56:
[..]
Ik zie dat niet zo gebeuren bij mijn vrienden en vriendinnen zonder kinderen. Onze levens lijken erg op elkaar, alleen ik heb kinderen en zij niet.
Voor mij heeft dat wel echt een toegevoegde waarde die niet te vergelijken is met een hobby, of het maken van een reis. Die dingen kun je immers ook nog gewoon doen als je een kind hebt gekregen.
Het was een voorbeeld. Maar er zijn ook mensen die leven voor het maken van verre reizen van meerdere maanden en daar de betekenisgeving voor hun leven uit halen. Dat is prima, maar geen optie als je kinderen hebt.
Voor mij verrijkt mijn kind mijn leven wel degelijk, maar zonder kind was mijn leven ook zinvol en rijk.
