Hoe kom je uit de mom burn out?

Maria87 schreef op 23-02-2025 om 11:23:

Zitten de kinderen op een sport?

Zeker, dansles (jongste), zwemles en freerun (middelste), boksen (oudste)

Roos57 schreef op 23-02-2025 om 20:03:

wat zegt adhd zoon zelf over zijn buien ? Heeft hij zelf ideeën hoe om te gaan met hem ?

Nee, hij zegt steeds 'ik weet het niet'. Hij weigert er ook over na te denken. We praten er veel over, spreken hem veel aan, het lijkt totaal niet binnen te komen. Dat maakt het ook lastig, want zo hebben we het idee dat wij maar schreeuwen en roepen en het allemaal langs hem heen gaat. Hij verandert ook echt in ander kind, geheel onbereikbaar als hij in een bui zit. Wij vinden ook dat hij zich zeer klein gedraagt, hij gaat er goed op om met kleinere kinderen te spelen (5 jaar) en met speelgoed voor kleine kinderen, terwijl hij bijna 9 jaar wordt. Nu weten we dat kinderen met ADHD sociaal emotioneel jonger zijn, maar er zijn ook vaak genoeg momenten dat hij juist zich 'ouder' wilt/gaat gedragen. Het argument dat hij achter zou lopen klopt ook niet, hij is enorm slim, pikt veel op, onthoudt alles en heeft een enorm geheugen. Voor ons voelt het alsof hij er tussen zit zeg maar. En vooral als hij zo veranderd in een ander persoon tijdens zijn buien (ook gewoon met medicatie overigens) lijkt het einde helemaal zoek. 

Maria87 schreef op 23-02-2025 om 22:22:

[..]

Zelf heb ik ook Adhd en een van mijn broers ook, al noem ik het niet
bij deze naam, maar zie het als onze talenten. Heb veel energie.

Zitten
of zittende activiteiten is dus een van de dingen die ik niet graag doe
en mijn broer ook niet als kind. Of iedereen met Adhd dit zo ervaard
weet ik niet. Maar bv puzzelen of gezellig rustig een boekje lezen is
niet echt iets wat wij als leuk ervaarde. Als wij als kind moesten
puzzelen dan was het bv leuker als alle stukjes alle kanten op vlogen.

Wel
veel sporten en fysieke activiteiten. Als die beweging er niet is/was
dan wordt het onrustig in mijn hoofd. Dus als ik moet zitten maar eerst
heb gesport bv dan lukt dat beter (dan nog niet favo maar ok).

Misschien heb je er iets aan.

Klopt dit zien wij ook bij onze zoon, het punt bij hem is dat hij alleen ook zeer gevaarlijke dingen gaat doen. We kunnen hem dus ook niet alleen laten spelen of alleen buiten fysieke activiteiten laten doen, hij gaat vaak echt te ver en remt dan ook niet. Natuurlijk spelen wij ook wel eens mee buiten, maar dat kan niet constant. In zijn kamer spelen gaat ook nooit 'normaal' dan gaat ie toch weer iets anders verzinnen om dwars te liggen. Laatst heeft hij bijvoorbeeld stiekem tijdens het spelen alle nitendo spellen van zijn broer gepakt en overal in het huis verstopt en weet hij niet meer waar het ligt. Weg spelletjes.. en het ligt echt niet binnen hand bereik, hij gaat juist ernaar op zoek. 

Kopjekoffi schreef op 23-02-2025 om 22:33:

[..]

Hij klinkt als mijn zoon. Super temperamentvol, heel onrustig, flink complex, maar zeker ook heel leuk. Hoe vindt hij het op school? Wat geeft school aan?

Qua medicatie; zoon heeft lange tijd methylfenidaat (langwerkend) geslikt, toen Elvanse (langwerkende Tentin) en nu dus over naar een 24 uurs middel. Dit heeft niet direct een heel positief effect op zijn concentratie, maar vooral op de onrust in zijn hoofd (aan daardoor secundair natuurlijk ook op zijn concentratie). Hij geeft zelf aan dat dit echt onwijs veel beter voelt voor hem. Dit middel is, in tegenstelling tot methylfenidaat en Tentin niet stimulerend. Stimulans was voor hem juist niet nodig zeg maar. Maar goed, het heeft wel flink wat jaren gekost om dat helder te krijgen. Is medicatiebegeleiding nog vanuit de GGZ of al bij de huisarts?

Die app klinkt heel waardevol!

Maar om terug te komen op je oorspronkelijke vraag; wat mij geholpen heeft is vooral het loslaten van verwachtingen. Het loopt hier in huis anders dan in vele andere huizen en dat zal zo blijven. En de meeste mensen hebben geen idee, maar dat kun je ze niet kwalijk nemen.

Hij vind school leuk, wel vaak ruzies. School zelf geeft aan dat het goed gaat, zeker sinds we over zijn gegaan op de Tentin. Na de vakantie weer een gesprekje dus ik ben benieuwd wat ze dan zeggen. 

Medicatiebegeleiding nu nog vanuit GGZ maar ook weer een pannekoek die volgens mij geen zin heeft in zn werk. Totaal niet meedenkend. Ik gok dat het binnenkort overgedragen wordt naar de huisarts. Hoe heet dat 24 uurs middel? Misschien kan ik daar eens naar kijken en het bespreken. Verwachtingen heb ik ook al losgelaten haha, ik ben al blij als de dag zonder ongelukken is verlopen.. 

Stormvogel schreef op 24-02-2025 om 12:47:

Hoi TO,

Je schrijft het volgende:


Ja, we hebben begeleiding met de ADHD. Veel hebben we er niet aan, daarin hebben ze het vooral over dat hij ook zn gang moet kunnen gaan en het voor hem niet leuk is om steeds beperkt te worden. Wij staan daar anders in: er is zeker ruimte voor hem, maar er zijn ook momenten dat hij even moet luisteren en meewerken. Dat botst dus nog al eens.

Als ik jou was zou ik dit bespreekbaar maken. Want hulpverlening moet ook jouw leven wat makkelijker maken. Dus bespreek het en wees duidelijk wat jullie - daarmee bedoel ik je zoon, maar ook de rest van het gezin, nodig hebben qua hulpverlening.

Dankjewel, ga ik zeker doen! We hebben volgende week weer een afspraak en dan staat dit op mijn lijstje. 

Stormvogel schreef op 24-02-2025 om 13:53:

Anderen schrijven het al maar ik zou inzetten op een paar dingen:

Zoek inderdaad goede opvoedondersteuning. Kan via officiele instantie zijn maar ook via vriendinnen of via een forum (dit forum?). Het is fijn als mensen in dezelfde situatie zitten en snappen hoe jouw kind is en de impact daarvan op het gezin.

Onze oudste (van drie) heeft autisme. Hier is het ook veel en vaak ruzie en gedoe. Het helpt enorm dat we goede ondersteuning krijgen (van een stichting). Ook kan ik bij een aantal vriendinnen terecht voor goed advies en schrijf ik mee in een topic op dit forum waar ik veel aan heb.

Probeer verder regelmatig samen dingen te doen met je man. Het kost soms best wat energie om een etentje te plannen (op de bank blijven hangen is makkelijker) maar uiteindelijk is het gezellig en geeft het ook energie, even eruit, iets leuks doen en samen bijkletsen.
En zet in op genoeg me time. Je doet al veel op dat vlak, heel mooi, maar wellicht kan je nog meer? Ik vraag me ook af hoe je werk is. Krijg je er energie van? Dan zou je misschien juist meer kunnen werken ipv minder.
Ik werk zelf 40 uur, wat veel mensen om mij heen niet snappen, maar voor mij werkt het: ik krijg energie van mijn werk, van contact met leuke collega's en van even geen moeder zijn. En door werk creer ik afstand van thuis en kan het daardoor thuis ook wat positiever en meer helder zien.

Verder: probeer te focussen op wat wel goed gaat. Misschien zou je per dag eens kunnen bijhouden waar je trots op bent of wat goed ging in een dagboekje. Hoeven geen grote dingen te zijn maar het helpt enorm om weer in de positieve flow te raken.

En verder: gebruik humor, kijk of er en podcast is van Omdenken waar je wat aan hebt, en wees een slons als het nodig is

Hi! Dank voor je reactie. Ik krijg inderdaad juist energie van mijn werk haha, ik zou het niet eens erg vinden om meer te werken eerlijk gezegd. Omdat mijn jongste straks ook naar de basisschool gaat, zou het wellicht kunnen om wat uit te breiden, staat idd op mijn lijstje voor de komende tijd eens naar te kijken. 

Mijn man en ik plannen idd wat meer dingen samen, bijv spontaan even naar de action of alleen samen boodschappen doen. Ik doe idd wel wat aan me-time, maar ik vind ook dat dat meer kan worden, daar werk ik nog aan. 

Ik ga eens kijken naar die podcast en zeker, soms loop ik de hele dag rond in mn huispak, heerlijk!