Hoe hiermee om te gaan? (Labiele oudtante)
Even een situatieschets, ik probeer het zo kort mogelijk te beschrijven.
Mijn man heeft een tante (oudtante van mijn kind, 1,5jr), waar hij weinig tot geen contact mee heeft. Ik heb haar één keer op een begrafenis gezien, verder nooit. Mijn schoonmoeder (haar zus dus), heeft ook jarenlang weinig tot geen contact met haar gehad.
Ze heeft haar hele leven in het teken van haar eigen bedrijf gezet, en daarbij nauwelijks naar haar eigen kinderen omgekeken, laat staan haar kleinkinderen. Als gevolg hiervan heeft ze nu (in de herfst van haar leven, nu ze met pensioen is) geen contact met haar eigen kinderen en kleinkinderen. De laatste jaren is ze, mede hierdoor, zeer labiel en depressief. Haar kinderen houden echter (terecht, als ik de verhalen mag geloven) voet bij stuk, en willen geen contact meer met haar.
Het contact met mijn schoonmoeder heeft ze hersteld, maar m.i. op een ongezonde manier. Vaak belt ze mijn schoonmoeder op, en spreekt urenlang over hoe labiel ze is, hoe slecht het met haar gaat, enz. Mijn schoonmoeder is hierin een vrij naïef, en is allang blij dat het contact hersteld is.
Tot zover.
Sinds mijn kind geboren is, heeft ze voor mijn gevoel een ongezonde obsessie voor hem. Ze projecteert alles wat ze bij haar eigen kleinkinderen gemist heeft, op mijn zoon. Dit uit zich onder andere in lange, warrige brieven met cadeautjes. Ook vraagt ze mijn schoonmoeder vaak om filmpjes van mijn zoon, die mijn schoonmoeder dan (tegen onze wil in, ik heb haar herhaaldelijk gevraagd hiermee te stoppen) doorstuurt. Deze kijkt ze dan midden in de nacht urenlang, zodat ze zich beter voelt.
Ik vond dit al echt heel vervelend, maar troostte me maar met de gedachte dat ze ver weg woont, en verder niets met mijn kind van doen heeft. Tot vandaag. Mijn schoonmoeder is hier om op te passen (ik werk vanuit huis, mijn man is op een congres), en nou stond ze hier zojuist onaangekondigd (als 'verrassingsbezoek') op de stoep. Voor ik het wist stond ze binnen en nu zit ze dus as we speak beneden met mijn kind te spelen (ik zit boven in een vergadering waar ik niet weg kan). Ik vind dat hier echt een grens overschreden is, en weet echt goed hoe hiermee om te gaan. Ik wil haar eigenlijk überhaupt niet in het leven van mijn zoon hebben, en ik voel me echt een slechte moeder dat ik mijn kind niet beter tegen haar beschermd heb.
Mijn kind is niet haar therapiebaby, en ik wil haar niet in zijn leven. Mijn schoonmoeder en man zien het probleem helaas niet zo..
ik zou duidelijk zijn: mooi en fijn schoonmoeder dat je weer contact hebt met je zus maar ons gezin heeft geen behoefte aan dit contact.
BlueFawn schreef op 12-11-2021 om 13:03:
[..]
Als het kind van mn zus mij weg zou houden van haar kind om redenen die niks met haar kind van doen hebben zou ik dat erg vinden ja. Ik beschouw mezelf namelijk wel als familie van haar kind.
Ik beschouw mezelf ook als familie van de kinderen en kleinkinderen van mijn zussen, maar als zij er om welke reden dan ook voor zouden kiezen mij van hun weg te houden, dan zou ik die keuze respecteren. Tegelijkertijd behoud ik mij het recht voor zelf te bepalen met welk familielid ik omgang wens en met wie niet.
Vrijheid van handelen gaat twee kanten op en het respecteren ervan idealiter ook.
koud en veroordelend en elkaar ophitsen hier hoor, ik zie tante per post veranderen in iemand die eigenlijk afgeserveerd moet worden. Te bizar om nog een woord aan vuil te maken en typisch vrouwen onder elkaar. Net het riool zo her en der.
Stuur tante maar deze kant op, we zijn hier sociaal, warm, vergevingsgezind en respectvol, ook naar mensen die niet in ons doosje (met zelfverzonnen aannames en schrikbarende diagnoses) passen.
Max88 schreef op 12-11-2021 om 18:15:
koud en veroordelend en elkaar ophitsen hier hoor, ik zie tante per post veranderen in iemand die eigenlijk afgeserveerd moet worden. Te bizar om nog een woord aan vuil te maken en typisch vrouwen onder elkaar. Net het riool zo her en der.
Stuur tante maar deze kant op, we zijn hier sociaal, warm, vergevingsgezind en respectvol, ook naar mensen die niet in ons doosje (met zelfverzonnen aannames en schrikbarende diagnoses) passen.
Momzilla gedrag is gewoon eigen aan vrouwen hoor
Blue Fawn, jij bent die tante he.
Bolmieke schreef op 12-11-2021 om 20:35:
Blue Fawn, jij bent die tante he.
Nee ik had ze met zo’ n houding allang afgeschreven en uit mn leven geschrapt
nou, da's ook wat. Wel soft tegen de creepy stalker tante, maar degene die daar grenzen aan wil stellen schop je uit je leven.
RodeKrullenbol schreef op 12-11-2021 om 13:48:
[..]
Ik beschouw mezelf ook als familie van de kinderen en kleinkinderen van mijn zussen, maar als zij er om welke reden dan ook voor zouden kiezen mij van hun weg te houden, dan zou ik die keuze respecteren. Tegelijkertijd behoud ik mij het recht voor zelf te bepalen met welk familielid ik omgang wens en met wie niet.
Vrijheid van handelen gaat twee kanten op en het respecteren ervan idealiter ook.
Uiteraard behoud je het recht om mensen uit je eigen leven en dat van je kind te bannen indien je daar een goede reden voor hebt. Maar dit vind ik dus een kulreden, De tante wordt de maat genomen wbt haar invulling van het moederschap en haar carriere, er worden allerlei diagnoses toe geschreven aan een vrouw die TO niet eens kent, tevens is ze voor iemand die de tante nauwelijks kent wel erg goed op de hoogte van het wel en wee van de tante. De vrouw kijkt soms filmpjes van het kleinkind van haar zus en meteen is dat obsessief en ongezonde interesse. Misschien ben ik de enige die eigenlijk weinig ziet wat verontrustend genoeg is om tante uit te sluiten van de familie. Ik lees wel wat mensen die vinden dat ze toch geen echte familie meer is, dat ze dan maar meer aandacht aan haar familie had moeten besteden ipv aan haar carrière, dat mensen die psychisch even niet zo lekker gaan vooral uitgesloten moeten worden door hun eigen familie en ze zeker geen foto’s en filmpjes van hun wondertje mogen bekijken want wie weet kent ze nog wel wat voodootrucjes ofzo.
En ik sta dus echt te kijken van deze reacties hier.
Valeria schreef op 13-11-2021 om 06:09:
nou, da's ook wat. Wel soft tegen de creepy stalker tante, maar degene die daar grenzen aan wil stellen schop je uit je leven.
Indien ik die tante was had ik TO in elk gemeden als de pest. En na 1,5 jaar een keer langskomen zie ik niet echt als stalkergedrag. Misschien even de definitie van stalking en obsessie opzoeken en dan dit topic nog een keer lezen maar nu met kennis van zaken.
Ik schat zo in dat niet zozeer de oudtante het grootste probleem vormt, maar het gedrag van de schoonmoeder. Zij doet uitspraken die enerzijds tot bezorgdheid leiden - wat zal zo'n labiele persoon aan gedrag aan de dag leggen in de omgeving van mijn kind? - en anderzijds TO onder druk zet om bezoekjes van de oudtante te gedogen door haar af te schilderen als een uiterst zielig persoon met op zich goede intenties. In zo'n enigszins verwarrende situatie (waarin uiteenlopende belangen spelen) kan het goed van pas komen om terug te grijpen op eenvoudige basale principes.
Hopelijk laat TO nog van zich horen.
BlueFawn schreef op 13-11-2021 om 06:10:
[..]
Uiteraard behoud je het recht om mensen uit je eigen leven en dat van je kind te bannen indien je daar een goede reden voor hebt. Maar dit vind ik dus een kulreden, De tante wordt de maat genomen wbt haar invulling van het moederschap en haar carriere, er worden allerlei diagnoses toe geschreven aan een vrouw die TO niet eens kent, tevens is ze voor iemand die de tante nauwelijks kent wel erg goed op de hoogte van het wel en wee van de tante. De vrouw kijkt soms filmpjes van het kleinkind van haar zus en meteen is dat obsessief en ongezonde interesse. Misschien ben ik de enige die eigenlijk weinig ziet wat verontrustend genoeg is om tante uit te sluiten van de familie. Ik lees wel wat mensen die vinden dat ze toch geen echte familie meer is, dat ze dan maar meer aandacht aan haar familie had moeten besteden ipv aan haar carrière, dat mensen die psychisch even niet zo lekker gaan vooral uitgesloten moeten worden door hun eigen familie en ze zeker geen foto’s en filmpjes van hun wondertje mogen bekijken want wie weet kent ze nog wel wat voodootrucjes ofzo.
En ik sta dus echt te kijken van deze reacties hier.
Ik begrijp niet goed dat je de egoïstische reden van dit contact niet snapt??
Het moet toch van 2 kanten leuk zijn om elkaar te willen zien?
irmama schreef op 14-11-2021 om 09:34:
[..]
Ik begrijp niet goed dat je de egoïstische reden van dit contact niet snapt??
Het moet toch van 2 kanten leuk zijn om elkaar te willen zien?
Welke egoïstische reden? Je kunt jezelf niet even een uurtje opofferen voor familie? Je leert je kinderen dat ze toch echt alleen dingen hoeven te doen die ze leuk vinden, dat ze mensen die ze niet leuk vinden mogen negeren en buitensluiten? Dat ze anderen moeten opstoken om die persoon ook niet leuk te vinden en te negeren? Ik hoop dat je ze ook leert dat anderen dat dus ook bij hen kunnen doen.
Kind houd er niks aan over, tante is weer happy en de lieve vrede is weer bewaard.
Want waar ben je nou precies zo bang voor? Dat tante het kind in de kookpot gooit en opeet ofzo? Ik sta dan liever gecontroleerd contact toe waar ik zelf bij ben dan dat het straks stiekem achter mijn rug om gaat.
"Het moet toch van 2 kanten leuk zijn om elkaar te willen zien?"
Het leven is niet één grote win-winsituatie.
Tante was al veroordeeld voor ze de kans kreeg. Deze hele discussie is dus eigenlijk zinloos, want het volk heeft al bepaald.
Max88 schreef op 14-11-2021 om 10:34:
Het leven is niet één grote win-winsituatie.
Tante was al veroordeeld voor ze de kans kreeg. Deze hele discussie is dus eigenlijk zinloos, want het volk heeft al bepaald.
Wil je de discussie over de antipsychiatrie opnieuw oprakelen? Maak je
(verheven) borst dan maar nat! Je zult ongetwijfeld onaangenaam getroffen worden
door de schrikbarende verhalen die "het volk" te vertellen heeft naar
aanleiding van het beleid dat ooit door al te idealistische, nogal elitair denkende babyboomers in het leven
is geroepen.
En dan gaat het niet alleen om verhalen over overlast gevende buren e.d., maar ook om het gebrek aan medische zorg voor labiele personen.
BlueFawn schreef op 14-11-2021 om 10:27:
[..]
Welke egoïstische reden? Je kunt jezelf niet even een uurtje opofferen voor familie? Je leert je kinderen dat ze toch echt alleen dingen hoeven te doen die ze leuk vinden, dat ze mensen die ze niet leuk vinden mogen negeren en buitensluiten? Dat ze anderen moeten opstoken om die persoon ook niet leuk te vinden en te negeren? Ik hoop dat je ze ook leert dat anderen dat dus ook bij hen kunnen doen.
Kind houd er niks aan over, tante is weer happy en de lieve vrede is weer bewaard.
Want waar ben je nou precies zo bang voor? Dat tante het kind in de kookpot gooit en opeet ofzo? Ik sta dan liever gecontroleerd contact toe waar ik zelf bij ben dan dat het straks stiekem achter mijn rug om gaat.
Ze wil alleen voor zichzelf contact met dat kind, snap je het dan echt niet??
